Sen böyle eskimeyen bir ırmağa benzeyip
Aktıkça yüksek rakımlı dağlardan içime
Kuru yapraklardan dökülen bir sonbahar kalacağım ben
Yağmur rengi bir mevsime özenip
Ufukta incelerek dolunayla birleşen yolu sarınıp
Sürgün esmerlik coğrafyasında
Adına kardelenler büyüteceğim
Karın masumiyetini süsleyip
Uğruna bir bozkır bağışlayacağım
Eğer ben şairliğe özenmeyi bırakmazsam
-yani annem patiğe kafiyeli desenler işlediği sürece-
Dilimin ucundaki kelimelere yön vereceksin
Eğer birgün çiçeklerden ev yapacak olursam
Kapı önünü sen süsleyeceksin
