Gördüğümüz şeyleri gördük mü gerçekten
Eğilir, yerden bir zeytin tanesi alır gözlerin. Gözlerin; o siyah gül, geceye rengini veren.
Gece, alnıma ıslak mendil bırakan ellerin,
Ellerin, bilmediğim bir şarkı çalıyor, neden sevgilim.
İnceliyor sesin daha önce hiç bakmadığı işlek caddeleri
Ortada tohum bile yokken açan çiçekleri gören gözlerin nerede
Söylesin şimdi o günler, aklımı şakaklarımda gezdiren, neden peşinden koşma hissi verir bir tren içindekine asla yetişemeyecekken
Sorun, sende değil,bende dedim kendime Sıkıntıdan bir zırhım var, kaşındırır, neşe işlemez. Yaşamıyorum artık, böylece, kimse beni öldüremez
