Wëllkomm zréck an der Poterkëscht!
Am Episod vun haut schwätze mir iwwer d'Traditioun vun Allerhellegen zu Lëtzebuerg.
Vill Spaass beim Nolasuchteren!
-
Transkript:
Iwwer Allerhellege schwätzen
A: Salut Anne-Marie! An, wéi war Allerhellege fir dech ? Ech hunn héieren, deng Bom ass dëse Summer gestuerwen. Mäi Bäileed.
B: Merci. Jo, et war net einfach, mee mir haten awer e schéinen Dag mat der Famill.
A: E schéinen Dag? (verwonnert)
B: Jo, dat kléngt vläicht komesch... Mee looss mech dir erklären: Moies sinn ech kuerz mat mengem Papp an de Blummebuttek gaang, fir eng Coupe fir op d’Graf ze kafen. Nomëttes ware mir dunn um Kierfecht an d’Griewer goufe geseent. Wéi all Joer huet et natierlech gereent.
A : Jo, dat ass bal ëmmer esou ! Ech hoffen, dir sidd net ze vill naass ginn. Waren da vill Leit um Kierfecht, bei deem Wieder ?
B : Jo, nawell. Ech si mat mengem Mann a mengen Elteren zesumme gaang. Meng Tatta, also mengem Papp seng Schwëster, war och mat mengem Monni do.
A: O, da wart dir jo zu e puer. A wat hutt dir duerno gemaach?
B: Nom Kierfecht si mir fir Kaffi a Kuch bei meng Tatta a mäi Monni heem gefuer. Dat gehéiert och zu Allerhellegen dozou. Meng Tatta béckt eng immens Äppeltaart. An et ass ëmmer schéin, duerno nach e puer flott Momenter mat der Famill ze verbréngen, déi ee soss net esou oft gesäit.
A: Ech verstinn. Bei eis an Däitschland ass dat och esou. Bei eis kënnt nach méi Famill zesummen, et ass wierklech wéi eng Familljefeier. Vill Leit soen ëmmer, Allerhellege wier en traueregen Dag, mee ech fannen, et ass och e wichtege Familljendag. Et denkt een un déi Verstuerwen, mee gläichzäiteg gesäit een och, wéi wichteg engem déi Famill ass, déi een nach huet.
B: O, dat hues de elo schéi gesot. Mee et stëmmt. Fréier hunn ech Allerhellegen ëmmer e bëssen iwwerflësseg fonnt. Ech hu mir gesot, datt ech kee speziellen Dag brauch, fir un déi verstuerwe Familljememberen ze denken, ech maachen dat jo souwisou bal all Dag. Mee elo wou meng Bom net méi lieft, ass et awer schéi gewiescht, op deem Dag nach eng Kéier e puer Anekdoten ze deelen a sech einfach un déi schéi Momenter, déi mir all zesummen haten, z’erënneren.
A: Ech hoffen, dat huet dir och gehollef, mat denger Trauer ëmzegoen. Et ass ni einfach, e Familljemember ze verléieren.
B: Nee, dat ass wouer. Mee ech mengen, et gëtt och all Joer e bësse méi einfach.
A: Jo, dat ass richteg. An et freet mech ze héieren, dass deen Dag méi positiv fir dech war an, dass de e puer schéi Momenter mat denger Famill has.
