Dla wielu ludzi sakrament pokuty i pojednania wiąże się z pewną trudnością. Niełatwo jest mówić o własnym grzechu i słabości, szczególnie wobec drugiego człowieka. Wielu chrześcijan nie tylko nie przykłada należytej wagi do życia sakramentalnego, ale także,
kiedy przystępują oni do sakramentów, czynią to w sposób niedbały i powierzchowny, bez wcześniejszego przygotowania. Pobieżnie przeprowadzony rachunek sumienia lub brak wystarczającej wiedzy dotyczącej podstawowych zasad moralnych sprzyjają stopniowemu rozmywaniu granicy między dobrem a złem. W momencie, gdy człowiek zapomni o grzechu, grozi mu ogromne niebezpieczeństwo, że będzie przyjmował sakramenty w sposób świętokradzki. Dlatego przywrócenie właściwego rozumienia grzechu oraz przypomnienie i wyjaśnienie warunków dobrej spowiedzi staje się dziś nie tylko bardzo ważnym zadaniem, ale wręcz koniecznością.
