Korfu Üçlemesi’nde Gerald Durrell’ın merakları desteklenmiş, dramasız ve kabul dolu bir ailede geçmiş çocukluğundan öyle etkilenmiş, öyle umut dolmuştum ki bir başka çocuğun anılarını dinlemek iyi bi fikir sanmıştım.
Saramago’nun çocukluk anılarını anlattığı bu kitap beni çok kırdı; özellikle Durrell’in çocukluğunu okuduktan sonra…
Şiddettin, sevilmemişliğin, dünya derdinden sıra gelmemişliğin büyüttüğü çocukların melankolik ve dokunsan ağlayacak dünyasında yaşıyoruz.
Dünyanın merak dolu, güvenli, eğlenceli, başkasını kırmayı akıl ettirmeyecek kadar sevgi dolu olduğu bir versiyonunda yaşamak istiyorum.
Kitaba dair söylemek istedikleriniz ya da bana önerebileceğiniz, yazarın kendi çocukluk anılarını anlattığı, umutlu kitaplar varsa aşağıdaki linkten instagram hesabımıza giderek bölüme ilişkin postun altına bırakabilirsiniz.
