พอคนอื่นๆ รู้ว่าเราชอบอ่านหนังสือ คำถามที่มักจะได้รับคือ “ชอบอ่านหนังสือแนวไหน” เราคิดว่าคนถามน่าจะคาดหวังคำตอบทั่วๆไปว่า นิยาย การ์ตูน หรือ Non-fiction
แต่จริงๆแล้ว หนังสือแนวที่เราชอบมากที่สุดคือ “หนังสือที่ไม่เพิ่มภาระให้ผู้อ่าน” ค่ะ 🙂
สำหรับเราแล้วหนังสือเล่มนึงก็เหมือนเพื่อนคนหนึ่ง เราชอบเพื่อนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ โบกมือลากันแล้วไม่เหลือตะกอนความคิด หรือ “งาน” ให้เราทำต่อ ในขณะที่คนบางคน ตอนไปเจออาจสนุกดี แต่พอโบกมือลากันแล้วมี “งาน” ที่ต้องคิด ต้องกังวล ต้องทำตามหลังมา มีคำพูดบางอย่างที่สร้างภาระให้จิตใจของเรา
เช่นเดียวกันกับหนังสือ เรามักอ่านเจอหนังสือที่มีคำพูดที่ให้เราฝันใหญ่ ต้องเป็นคนสำคัญ ต้องทำทุกนาทีให้ดีที่สุด เราเคยชอบหนังสือเหล่านั้นเพราะรู้สึกว่ามันทำให้เรารู้สึกหึกเฮิมดี แต่พอเวลาผ่านไปเราก็ค้นพบว่าเราไม่เหมาะกับหนังสือประเภทนี้ซักเท่าไหร่ เป็นหนังสือที่ตอนอ่านก็เหนื่อย อ่านจบก็เหนื่อย
“หนังสือที่ไม่เพิ่มภาระให้ผู้อ่าน” คือเพื่อนแบบที่ไม่สร้างงานเพิ่มให้เรา ไม่ขอให้เราทำอะไรมากขึ้น ไขว่คว้ามากขึ้น สำเร็จมากขึ้น ดีขึ้น สวยขึ้น ฯลฯ แต่เป็นเพื่อนที่ตบบ่าเราแล้วบอกว่า “เป็นแบบนี้ก็โอเคแล้วนะ”
หนังสือเล่มใหม่ของนิ้วกลม “ความลับของความสุข” เป็นหนังสือแบบนั้นค่ะ 🙂
