Ένα ημερολόγιο για τις 10 μέρες της νηστείας μου όπου καταναλώνω μόνο νερό μαζί με κάποιες σχετικές σκέψεις για αυτό.
Αυτή τη φορά μιλάω για την παρεξήγηση στις σημερινές κοινωνίες ότι δεν μπορούμε να επιβιώσουμε χωρίς συχνά γεύματα. Δεν φαίνεται πως έχουμε λάβει υπ'όψην ποιος είναι ο ρόλος της αποθήκευσης των λιπών στο σώμα μας. Επίσης, τα εθιστικά αποτελέσματα που δημιουργούν πολλές τοξίνες στα τρόφιμα μαζί με ορισμένους υδατάνθρακες. Όπως και ένας καπνιστής, η λαχτάρα μιας ουσίας δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτή.
Επίσης, προφανώς όταν είμαστε συνηθισμένοι σε έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής για χρόνια και χρόνια, είναι δύσκολο να δούμε κάτι έξω από αυτό και ακόμα κι αν προσπαθήσουμε, είναι φυσικό να αντιμετωπίζουμε δυσκολίες στην αρχή.
