120. Artık sen onların dinine uymadıkça, seni Yahudi ve Hristiyanlar
Beğenmezler hiç bir şekilde, senden razı ve hoşnut da olmazlar.
"Allah'ın gösterdiği yol şüphesiz ki, dosdoğru doğru yoldur" de.
Külliyen gelen bunca ilimden sonra onların arzularına uyacak olursan,
Allah'tan başka ne bir dost ne de bir yardımcı birini bulacaksın.
121. (Ruhani) Kitabı kendilerine verdiğimiz kimseler onu hakkıyla okurlar.
(Anlamaya çalışır) iman ederler. İnanmayanlar ise hüsrana uğrar.
122. Bağışladığım nimetimi ve sizi, alemlere üstün kıldığımı hatırlayın, ey İsrailoğulları!
123. Artık sakının hiç kimsenin, kimseye bir şey ödeyip de fidye alamayacağı günden.
Kaçının hiçbir kimsenin şefaatinin de hiçbir şekilde kabul olmayacağı günden.
124. Anın o günleri; hani Rabbi, İbrahim'i bazı sözlerle kendisini sınamıştı
(Rabbin buyruklarını) tamamlayınca: "Ben seni insanlara imam kılacağım" dedi
Ardında da: "Ya soyumdan olanlar?"deyince, O da: "Zalimler ahdime erişmez" dedi.
125. Bir emniyet ve toplanma yeri kılmıştık evi (Kabe'yi). İbrahim'in makamını,
Abidlik yeri, namazgah edinin. İbrahim ve İsmail'e de, "Evimi tavaf edenler,
Kenara çekilip itikaf edenler, rüku ve secde edenler için temizleyin" diye emrettik.
126. "Allah'a ve ahiret gününe inanan müminleri çeşit çeşit meyvelerle rızıklandırdık.
Rahat, emin, güvenilir bir belde kıl burayı" demişti İbrahim hani. O da: "İnkar
Aleminde olanları da, az bir müddet rızıklandırıp faydalandıracağım. Sonra azabı
Başlatıp ateşe atarım. Ne kötü bir dönüş yeridir orası, ne kötü bir gidiş" demişti.
