170. Rızanızla Allah'ın indirdiklerine uyun diye, ne zaman denilse, hemen:
"Atalarımız neye uyduysa, biz de onun gibi bir alışkanlığa uyarız" derler.
Bir şeyden anlamıyor, akıl erdiremiyor ve doğruyu bulamamışsa ya atalarınız?
171. Allah'ı inkar edenlerin durumu; anlamadan bağırıp çağıran kimseye benzer.
Kör, sağır ve dilsizdirler. Bundan dolayıdır ki, hiçbir şeye akıl erdiremezler.
172. Artık ey iman edenler! Size rızık olarak verilen temiz olan şeylerden yiyin.
Rab olan Allah'a kulluk edip ibadet ediyorsanız eğer, sadece O'na şükredin.
173. Allah, başkasının adına kesilmiş olanı, domuz etini, leş yemeyi haram kılmıştır.
Başka çare kalmaz, muhtaç kalırsa, haddi aşmamak şartıyla yiyene vebal yoktur.
Ancak başkasının hakkına el uzatmasın. Çünkü Allah bağışlayandır, Rahimdir.
174. Kitap ki onu Allah indirmiştir. Ondan bir şeyi gizleyip saklayan kimse ve
Az bir bedel karşılığında bir şeyler satın alanların karınları, yedikleri ateşle doludur.
Rab olan Allah, kıyamet günü onlara ne değer verir konuşur, ne de temizler.
Ancak onlara o gün, içinden çıkılmaz çok elim, çok acıklı bir azap vardır.
175. Bağışlanmaya karşılık azabı, hidayete karşılık da sapıklığı satın aldılar.
Ateşe ne kadar dayanıklıdır onlar! Ne derece sabırlı ve ne kadar dirençliler!
176. Kitabı hak üzere indirmesindendir bu. Şüphesiz Allah hakkı indirmiştir.
Allah’ın kitabında anlaşmazlığa düşenler, elbette uzak bir ayrılık içindedir.
