Astrid Roemer groeide op in Suriname, waar schrijvers “verarmde mannen met een jute tas” waren. Ze werd pas schrijver toen haar docent haar gedichten in de schoolkrant plaatste. Haar minnaar, zeventien jaar ouder, dwong haar dagelijks twee pagina’s te schrijven. Een training die haar maakte tot wie ze is. Haar doorbraak kwam met Over de gekte van een vrouw, maar ze ontdekte pas in een boekhandel dat ze wekenlang op de bestsellerlijst stond. Van geld verdienen met schrijven had ze geen benul.
Hoe ga je van twee pagina’s per dag schrijven naar een literaire carrière zonder het ooit te plannen? Waarom is je ‘driving force’ belangrijker dan je verhaal?
Een gesprek over taal als macht, stereotypen in woorden en waarom schrijven vooral een kwestie is van blijven doen.👉 Op https://jongejaren.nl/astrid-roemer kun je het interview lezen en alle besproken videos, boeken, beelden en links terugvinden.
🎹 Luister naar de muziek van pianist Ron Adelaar, die voor Jonge Jaren ‘Mens Durf te Leven’ (1917) van Dirk Witte speelt: https://jongejaren.nl/ronadelaar
