Het k-woord. Het is eruit.
Durven we het wel uit te spreken?
Mag het wel in de titel?
Als er één ding is dat wij hebben geleerd van dit openhartig gesprek, is het dat wel. Spreek het maar gewoon uit. We kregen Myriam, over de podcastvloer. Myriam, die kanker kreeg.
Dat het een kanjer is, dat wisten we al wel. Ze leerde honderden kinderen gewoon “zijn”, heel gewoon en zo bijzonder: zichzelf. En dat doet ze als Creamie, als kinderfluisteraar. “We lift ourselves by lifting others”. Dat is Myriam. En die anderen, dat zijn kinderen. Die draagt ze in haar hart. En zo is Myriam in veel Zonhovense gezinnen een soort van, zeg maar… vaste waarde.
Onze vorige aflevering ging over burn-out. Open en eerlijk vertelt Myriam met haar typische glimlach over haar burn-out. En dan zit je eindelijk terug op het spoor, gebeurt er dat. Kanker. En ook nu, viel er nog te lachen. Hoe dan?
