Een moeilijk woord, equilibristen. Wie zijn dat? Wat doen ze? Ik heb ze gezien in het Wereldkerstcircus in Carré. Ik heb gezien dat bijna alle circusartiesten equilibristen zijn.
(foto uit het programma boekje)
Volledig transcript:
Welkom bij de podcast 'Evenwicht, je leven', de podcast over ons evenwicht in de breedste zin van het woord....
En dit keer gaat het over ons echte fysieke evenwicht. Dit is seizoen 5, aflevering 10: Equilibristen.
Dat is een moeilijk woord: Equilibristen. Dan vraag je je af: wat betekent dat dan? En als je mij al langer volgt, heb je een keer eerder geluisterd naar Equi Libre, waar ik over vertelde over vrijheid in evenwicht. Nou zijn Equilibristen, dat zijn evenwichtsartiesten en dan met name in het circus. En daar wil ik het dus over hebben.
Equilibristen in het Wereldkerstcircus in Carré. We zijn daar afgelopen vakantie, in de kerstvakantie, zijn we daar geweest en ja, dan moet ik wel even vertellen: we zaten daar op het toneel! En middenin Carré, daar was helemaal de piste gebouwd zoals ook een piste in een circus ook hoort te zijn. En wij zaten dus op dat toneel en ineens besefte ik van hé, dit is waar al die grote namen op het toneel ook staan. Dus ik ben helemaal naar voren gelopen op het toneel. We zaten een beetje op een tribune, maar ik ben op de houten vloer gaan staan waar de eerste twee rijen op het toneel ook stonden, die stoelen. En daar ben ik dus, daar vooraan, gaan staan, op de houten vloer. En ik waande me daar even zelf de artiest in Carré en ik keek die hele grote zaal in Carré in waar al die rijen stoelen tot helemaal bovenin de nok, dat je die kon zien. En daar heb ik even middenin gestaan, dus ik stond zelf op het podium van Carré! Nou ja, (ha) dat kan ik dus zeggen dat ik daar gestaan heb! Haha!
Ik zou er natuurlijk best een keer écht in willen staan en dan iets kunnen willen vertellen aan al die mensen in Carré, maar ja, dat is een utopie. Dat zal er wel nooit van komen, maar ik heb dus wél op dat podium van Carré gestaan!
In dat kerstcircus daar ..eh.. ja het was ook écht weer een circus zoals je dat ook op televisie wel ziet. Af en toe hebben ze van die uitzendingen, dan zie je daar kerstcircussen, wereldcircussen, met allerlei acts en hier zag je ze in het écht! Waar wij zaten, we zaten ook echt... vanaf dat toneel keek je ook direct op die piste. Dat was wel heel mooi. We zaten heel dichtbij, dus je kon zien wat er allemaal gebeurde zonder dat ik daar de verrekijker bij nodig had. We zijn ooit eerder in Carré wel geweest, meerdere keren zelfs bij het circus, en dan zaten we dus echt, nou helemaal daar bovenin. En dan zit je héél ver weg en dan is een verrekijker heel mooi om ook de artiesten heel dichtbij te krijgen. Dat je van dichtbij kunt zien, beetje de gelaatsuitdrukkingen en zo en hoe de oefening nou precies gedaan wordt. Dat kun je dan met een verrekijker dichtbij halen. Maar dat was nu helemaal niet nodig, want we konden dat gewoon... ja we zaten er bijna met onze neus bovenop! Dus dat was wel heel mooi.
Maar als je dan gaat kijken naar die Equilibristen, in het programmaboekje hebben ze het over twee dames die Equilibristen zijn, evenwichtsartiesten. Maar dat klopt niet, want eigenlijk is elke act, behalve misschien die van de illusionist, is elke act heeft iets te maken met een vorm van evenwicht. Met uniek evenwicht, met verregaand evenwicht, waar ze dat, nou, de zwaartekracht mee tarten. En ja, als ik dan kijk naar één mevrouw Olga Boiko, dat was een luchtacrobate en die ging in een grote hoepel. Werd ze steeds omhoog en omlaag gebracht en dan deed ze van alles in die hoepel! Draaien, dansen, zich laten vallen. Ongelofelijk om te zien, dan ben je dus ook met je evenwicht bezig.
En er was een solo, een man en een vrouw, die... waarbij de vrouw dus de man ..eh... eigenlijk de rol van de man aannam, want zij ging de man dragen en dan daar ook weer in allerlei spectaculaire stunts. Dat was een balans-act, zo staat het in het programmaboekje, vol charme, elegantie, sensualiteit en bijzondere prestaties. En die mevrouw die dus die man ging dragen, die liep zelf op hoge hakken! Ongelofelijk dat jij op hoge hakken allerlei standjes aan kan nemen waarbij je de man steeds aan het dragen bent. Boven jou, ongelofelijk dat dat lukte!
En zo had je Maria Sarach, dat is zo’n Equilibriste, die deed een ode aan Mondriaan. Zij had een kleurrijke balans-act, wordt ook gezegd. Zij had een stoel van Mondriaan en ze was zelf ook helemaal gekleed in de Mondriaan-stijl en zij deed allerlei oefeningen op die stoel. Staan, zitten, liggend, draaiend, alles met het evenwicht. Met het dubbelvouwen van je hele lijf en zo. En dat ook dan terwijl je op je handen staat, dus ook dat heeft alles met dat evenwicht te maken!
Dan had je dus ..eh.. even kijken hoor, de paardenfluisteraar, Alex Giona, die een heel stel paarden had, en die zonder tuig en zadel op zo'n paard zit. Ook dan ben je met evenwicht bezig, want je hebt veel minder houvast. Je kunt je nergens aan vasthouden en je hebt geen steun aan je voeten en toch kon hij die paarden op allerlei manieren laten bewegen en zo, terwijl hij daar zelf ook op zat.
Dan had de Flying Caballero's, dat was na de pauze. In de pauze zijn we blijven zitten trouwens daar op het toneel, zodat we konden kijken wat er in de piste gebeurde. En daar gingen ze de hele act voor de Flying Caballero's, gingen ze opzetten, want er moest een heel groot net gespannen worden, want het was een trapeze-act. En hoe dat dan helemaal gebouwd wordt, hoe ze dat dan daaraan vast gaan maken en zo, ja dat is gewoon ook heel mooi om naar te kijken (ha). Iedereen heeft daar zijn eigen taak in en zo en het wordt heel zorgvuldig gedaan, dus dat was heel leuk om dat te bekijken.
En toen was de pauze voorbij en toen begonnen dus de Flying Caballero's, de grote vliegende trapeze. En ja, dat is sowieso altijd heel uniek hoe ze dus salto's maken in de lucht en hoe ze draaiingen maken in de lucht en dan weer vastgehouden worden en weer heen en weer zwaaien. Het bijzondere was, het zijn allemaal jonge jongens die dat nu doen, één dame en een hele jonge knul. Die jonge knul, ik weet niet hoe oud hij was, maar ik denk dat hij echt nog in de puberteit was, die een drievoudige salto kon maken. En ook die vrouw kon dat volgens mij de drievoudige of misschien zelfs de viervoudige dat weet ik niet meer. Maar in ieder geval, die andere mannen die gingen de viervoudige salto doen. En het was de eerste keer, geven zij aan, voor het eerst in de circuswereld presenteren zij daar hun act dat er dus drie mensen zijn die viervoudige salto's maken. En dat gebeurde dus ook. Dat is geweldig, het is een wereldsensatie noemen zij dat, dat je een viervoudige salto maakt en dan dat er meerdere mensen in dat gezelschap dat doen.
En wij zitten dat te bekijken, en eentje lukte dat niet en die viel in het net en die ging het nog een keer proberen. En toen viel ie weer en toen ging hij het nog een keer doen. En toen een derde keer dat lukte dus niet, het ging fout, viel die weer in dat net, toen zag hij daar ook verder vanaf. Wat ik bijzonder vind, sowieso van of het nu wel of niet lukt, wij hadden de... Het circus was midden op de dag om 12 uur en om 4 uur was de volgende ..eh... uitvoering al, dat optreden. En om 8 uur hadden ze nog een keer een optreden, drie keer op een dag! Om dan dus 3x te presteren, dat vind ik sowieso al geweldig! Ik weet ook niet of ze dat om 4 uur en om 8 uur ook weer hebben aangegeven dat er 3 drie mannen dus die viervoudige salto's zouden gaan doen. Dat weet ik niet of dat ook gelukt is. Of ze dat dan eventjes naar beneden halen van nou, het zijn er twee die dat nu heel goed kunnen. Want ik vind het nogal wat, om dat dus te kunnen!
Maar als je dan verder kijkt in het programma, daarna kwamen The Crows. Dat was een barre-act. Dat is zo'n grote ja, grote stang, waar een mevrouw op stond. Dat noemen ze een van de meest riskante nummers- en dat is zo’n doorbuiglat. Twee mannen houden die vast en die bewegen dan op en neer en die vrouw springt dan op en neer en die maakt daar dus allerlei moeilijke sprongen en hoge salto's op. En dan elke keer weer neerkomen op dat hele smalle vlakje van die plank... beetje een ja een flexibele plank is het dan wel, want je moet ook weer opgevangen kunnen worden. Maar ook dat is natuurlijk allemaal evenwicht. En ik vond haar dus ook een Equilibrist.
En daarna kwam het Duo Stauberti. Dat was ja, een man en een vrouw waarbij de man de vrouw steeds droeg, maar dan met allerlei materialen. En op een gegeven moment ging hij zelfs op een één wiel-fiets zitten met een hele lange stang en die zette die op zijn hoofd en daar bovenop, helemaal bovenin, daar zat dan de vrouw die dus daar ook weer handstand ging doen en op allerlei manieren ging bewegen, nou dat is natuurlijk ook weer de ultieme vorm van evenwichtskunst!
En daarna kwam Viktoriia Dziuba -ik weet niet eens hoe ik het goed uitspreek- die kwam uit de Oekraïne, die was nog maar 20 jaar. En dat was ongeveer een slangenmens, zij... dat was onmogelijk hoe zij zich bewoog! Dat ..eh.. ze kon zich zo dubbelvouwen, maar dan ook nog eens een keer zulke draaiingen maken met haar hele lijf, dat je écht zo had van: hoe is dit mogelijk!? Dit kan niet in een lijf... dit, dit...eh.. het lijkt me ook niet heel erg gezond. En dan ook elke keer op één of twee handen steunen. En soms leken haar handen, leken wel de benen en andersom! Het was écht spectaculair om naar te kijken! En zij was dan ook zo'n Equilibrist. (gekuch) Ja, ik moet even hoesten, want ik ben weer vreselijk verkouden geweest en dat ben ik eigenlijk nog steeds, maar ik wilde wel deze podcast maken, want ik wilde dit vertellen over die Equilibristen.
En dan heb je natuurlijk nog de clown, waarbij ik dan echt zo heb van, wat heeft die nou met evenwicht te maken. Maar dit was wel een hele bi...
