Op vakantie hebben we gefietst in Noord-Holland, met tegenwind. Waar moet ik rekening mee houden als ik tegen de wind in fiets?
(Foto; pixabay, Peggy_Marco)
Volledig transcript
Dit is de podcast 'Evenwicht, je leven'. De podcast over ons evenwicht in de breedste zin van het woord. Je luistert naar Paula Hijne, auteur van het boek 'Evenwicht, in uitvoering'. Een boek over ons fascinerende zintuig 'evenwicht'. En ik vertel er graag over, want er is nog veel meer te vertellen dan wat ik in het boek kwijt kon. En ook allerlei ervaringen die ik meemaak wat na uitgave van het boek 'Evenwicht, in uitvoering' allemaal is gebeurd. En wat ik zelf meemaak, waar ik tegenaan loop, wat mij op is gevallen, waar ik van geleerd heb en dat deel ik dan in deze podcast 'Evenwicht, je leven'. Dit is seizoen 8, aflevering 10: Tegenwind.
Ik ga het hebben over tegenwind. En in eerste instantie over de tegenwind die je ook echt buiten hebt, als je op de fiets of aan het lopen bent, en de wind pal van voren tegen je aan komt. Hoe kom ik daarop?
Wij waren op vakantie, korte vakantie, in Noord-Holland, in een heel klein dorpje, Waarland en dat ligt eigenlijk precies tussen Alkmaar en Schagen in. Daar in het midden. En dan kan je alle kanten op fietsen. Dan kun je naar het noorden, naar het zuiden naar Alkmaar, naar het noorden naar Schagen, je kunt naar het westen en dan ga je helemaal naar de zee toe of naar het oosten, dan ga je een beetje naar de binnenkant richting het IJsselmeer, maar zo ver zijn we niet geweest. We zijn meer de andere kant op geweest. Ja, dat vertel ik bewust, want door de andere kant op te fietsen, richting het westen en richting het noorden, het was noordenwind, het was westenwind, het was noord-west en zuid-westenwind, allemaal die wind, die we gelukkig steeds op de heenweg ergens naartoe hadden. En niet terug. Terug hadden we heel vaak wind mee. En dat was zó prettig!
Tegenwind is voor mij zwaar. Sowieso om het evenwicht goed te houden op de fiets en dan met tegenwind dat je nog extra hard moet fietsen, moet trappen, dat is voor mij dus zwaarder dan iemand waarbij het evenwicht helemaal goed werkt. Nou heb ik gelukkig een elektrische fiets en daarmee helpt het al enorm om goed te fietsen, om goed te blijven fietsen, want ik kan hem gewoon op ‘eco’ zetten, de allereerste stand. Maar op het moment dat de wind écht tegen is, dan kan ik 'm op ‘tour’ zetten of misschien zelfs hoger. En ik moet zeggen: dit was mijn eerste vakantie waarbij ik vaker op stand ‘tour’ ben gaan fietsen. En dat was ook een stuk makkelijker.
Dan moet ik er ook bij zeggen, dat komt ook omdat mijn man tegenwoordig ook een elektrische fiets heeft en daardoor ook makkelijker mee kan fietsen. Dus we gaan met zijn tweeën best wat sneller. Vorig jaar had hij nog een gewone fiets. En met een gewone fiets met tegenwind, ja dan gingen we óf korter fietsen, kleinere stukken óf dan toch dat hij achter mij fietste en dan hield ik heel erg rekening met het tempo wat hij dan aan kon, want ik kon dan wel makkelijker, omdat ik wat makkelijker kon fietsen met de elektrische fiets. En als hij naast me fietste, dan hield ik ook rekening met dat tempo, dan kon ik hem makkelijk op ‘eco’ houden en hoefde ik niet naar ‘tour’. Maar nu we allebei een elektrische fiets hebben, kunnen we natuurlijk allebei wat makkelijker fietsen. Helemaal met die tegenwind. Dat was dus wel heel prettig.
Want zodoende hebben we meerdere dagen dat we echt wel 50 kilometer konden fietsen. En ik weet nog wel dat 50 kilometer was altijd heel erg veel. Ook voor mijn man op de gewone fiets. Maar nu wordt dat veel makkelijker dus. We hebben dus heel makkelijk die 50 kilometer kunnen fietsen en nou moet ik zeggen, dat is niet aan één stuk door. Dat lukt me echt niet. 50 kilometer fietsen, 55, 60 kilometer, dan zitten daar ook voldoende pauzes in. En helemaal als we 's morgens vroeg al weggaan of vroeg... nou, als je op vakantie bent dan is tien uur eigenlijk wel vroeg al, want het is vakantie.
Als we dan om tien uur gingen fietsen dan gingen we zo'n anderhalf tot twee uur fietsen en dan gingen we ergens stoppen en dan konden we even rustig -ik vooral- even koffiedrinken. Eén kopje koffie per dag, heerlijk, daar kan ik dan écht naar uitkijken op het moment dat we dan al aan het fietsen zijn en ik weet: we gaan strakjes ergens koffiedrinken. En dan op een gegeven moment, een beetje zo ..ehm.. later op de middag, nee begin van de middag dat we dan gaan lunchen en dan stoppen we dus ook weer even. En dan na de lunch fietsen we op ons gemak weer terug naar huis. En in dit geval was de terugreis altijd met wind mee. Dat is écht heel fijn dat je dan dus minder hard hoeft te trappen. We konden gewoon, ik kon op ‘eco’ blijven fietsen, ja, heerlijk was dat!
We zijn dus vanuit Waarland, dat plaatsje, zijn we een dag naar Alkmaar geweest, maar dan met een hele omweg ernaartoe gefietst en zo. En we zijn een dag naar Schagen geweest en dan ook met een hele omweg. En ook zo helemaal naar het strand toe, naar het westen is dat dan, ..ehm.. eigenlijk naar Sint Maartenszee. Daar hebben we vroeger altijd gekampeerd, dus we hebben even gekeken op onze oude camping hoe het er daar uit zag, kijken of we ons plekje nog weer konden vinden. En vanuit Sint Maartenszee weer helemaal langs de kust naar beneden, door de duinen heen, langs Petten zo naar Schoorl toe en van Schoorl weer terug naar, richting dan ..ehm.. Waarland.
Het was ook schitterend weer, dus het kon ook heel goed! Behalve dan die tegenwind, dat was best wel flinke wind. Ook wel koud, dus we hebben onze winterjas steeds aan gehad. We hadden onze helm op dus ik hoefde geen muts op, want die helm beschermt ook wel wat, maar wel een dikke sjaal om, handschoenen aan, ja, nou ja, dan was het best goed te doen om te fietsen! En helemaal met die pauzes tussendoor, ja prima dan!
Wat ook opviel was dat er in meerdere plaatsjes echt tegenwoordig fietsstraten zijn. Dan is de hele weg een fietsstraat en de auto is daar te gast. Dat hebben we op meerdere plekken gezien en met name in het plaatsje, heel klein plaatsje, Kalverdijk. En in Kalverdijk had je echt, eigenlijk de hoofdstraat, tenminste ik denk dat het de hoofdstraat was, wat helemaal een fietsstraat was. Het jammere was wel dat niet alle auto's weten dat zij te gast zijn. Want we hebben regelmatig gehad dat ze ons voorbij sjeesden of met best een hoge snelheid naar ons toekwamen. Dus daar mag nog wat aan gedaan worden. Maar ik kan me ook voorstellen, als het zo'n lange straat is dat er genoeg mensen zijn, die daar elke keer doorheen moeten rijden, dat die het heel vervelend vinden. Want op zo'n fietsstraat mag je maar 30 kilometer per uur rijden, maximaal. Dus dat betekent stapvoets rijden en ja als wij dan zo'n 20 kilometer per uur rijden, wind mee, dan ja, is dat bijna zo hard als de auto. De auto gaat dan ietsje harder, maar ze scheurden ons echt voorbij, dus die hielden echt niet aan dat zij te gast zijn daar.
Ik kan me voorstellen in Kalverdijk dat ze dat niet fijn vinden daar, behalve de bewoners zelf ik denk dat die het wel prettig vinden, tenminste als de auto's zich aan de snelheid zouden houden, want het wordt daar wel veel veiliger van, voor alle mensen die daar wandelen en die daar fietsen. Maar het valt me dus op dat er echt op meerdere plekken -het was niet alleen in Kalverdijk- dat daar dus delen van de straat gewoon fietsstraten zijn geworden. Van mij mag dat nog veel vaker. Dan heb je kans dat er ook veel meer mensen op de fiets stappen!
Wat wel lastig was, waren ..ehm.. vooral in die dorpjes, die klinkerweggetjes. Allemaal klinkers, en nou, echt, dat bibbert aan alle kanten. Als je dan op de fiets zit dan blu blu blu blu blu, en dan heb je dus, ik heb twee spiegeltjes, maar dan (ha) die spiegeltjes die helpen dan ook niet echt, die bibberen dan ook helemaal mee, omdat het echt veel te veel bibbert. Alleen ja, gelukkig zijn die klinkerweggetjes ook altijd maar een beperking, die zijn niet heel lang omdat het altijd maar binnen zo'n dorpje is.
Wat er wel lastig aan is, is als die klinkers in een bepaald patroon zijn neergelegd met verschillende kleuren. Daar heb ik dan wel moeite mee. Dan moet ik heel erg opletten dat ik niet naar het patroon, naar de grond kijk, maar dat ik heel erg vooruitkijk en niet naar beneden omdat ik dan, ja, daar gedesoriënteerd door raak.
Wat ik ook wel weer gemerkt heb, is dat als je daar voor de eerste keer rijdt op zo'n weg, dan is het voor mij altijd even heel goed uitkijken van wat voor een weg is het, wat voor ondergrond is het? Hoe breed is de weg? En in dit geval ook heel vaak de fietspaden. Sommige fietspaden zijn ook écht voor één fiets, maar er zijn ook fietspaden waar je met zijn tweeën kunt fietsen en dan konden we ook naast elkaar gaan fietsen, mijn man en ik. Soms was het een beetje ..ehm.. een zandpad. Met name in de duinen ook wel. Of van allemaal schelpjes en dat knispert ook aan alle kanten, maar dat is wel anders kan de klinkerweggetjes. Maar als je daar dan voor de eerste keer rijdt, dan is het altijd een beetje ja, goed uitkijken, goed blijven kijken om je heen ook. Ook omdat je de route dus niet helemaal precies weet, waar moet ik afslaan, wanneer komt de volgende bocht? Altijd goed blijven kijken. Maar het is gelukt! We hebben daar dus een paar keer die 50 kilometer gefietst, hoe lekker is dat?!
Wat we wel ook hebben gedaan, en dat is handig als je een app hebt waar al die fiets ..ehm.. routes op staan, die knooppunten die er tegenwoordig zijn, als we zien dat het langs een ..ehm.. lange rechte weg is, dan is het vaak alleen wel een fietspad er langs, dan hebben we nog wel eens een rustiger route gekozen. Dan moesten we wel af en toe wel wat langer omrijden, maar dan gingen we niet langs die drukke weg waar de hele tijd auto's langs je heen komen. En dat zochten we dan wel uit. Dan namen we een weggetje tussendo...
