Listen

Description

'Alles wat beweegt verandert', het is een uitspraak van Armando. Het past wel bij 'Alles is evenwicht', het 1e hoofdstuk in het boek Evenwicht in uitvoering. Klopt de uitspraak wel? Ik vertel wat in mij opkomt als ik de uitspraak lees en hoor. 

(eigen foto, A4tje uit een tijdschrift)

Volledig transcript 

Dit is de podcast 'Evenwicht, je leven'. De podcast over ons evenwicht in de breedste zin van het woord. Je luistert naar Paula Hijne, auteur van het boek 'Evenwicht, in uitvoering'. En ik vertel graag over ons fysieke evenwicht en ook alles wat daarmee samenhangt, want eigenlijk is toch alles evenwicht? Dit is seizoen 8, aflevering 13: Alles wat beweegt verandert.

Alles wat beweegt verandert. Het is een uitspraak van Armando en Armando dat is het pseudoniem van Herman Dirk van Dodeweerd. Deze man was kunstschilder, schrijver, beeldhouwer, violist, acteur, theatermaker, journalist en kunstredacteur. Eigenlijk een soort alleskunner. Hij leefde van 1929 tot 2018. Deze uitspraak 'Alles wat beweegt, verandert' is dus van Armando. Hij heeft ook een andere uitspraak. Die gaat als volgt: 'Wachten is werken. Het wachten op inspiratie is werk. Je moet er altijd voor beschikbaar zijn.

En ik vind die ook wel grappig! Wachten is werken en het wachten op inspiratie is werk en je moet daar dan altijd voor beschikbaar zijn. En daarom ook is het werk. Hmmm. De vorige keer, met het maken van de podcast, wist ik nog niet wat ik deze week zou gaan doen. En toen heb ik eigenlijk gewacht op inspiratie. Alleen ja, dan is het ook wel de bedoeling dat je daarvoor open staat. Ineens zag ik die uitspraak op een groot A4, dat ligt hier gewoon op mijn bureau en daar staat op: Alles wat beweegt verandert. En ik bekijk hem even met andere ogen, die hele titel en toen dacht ik hé, maar daar kan ik ook iets over vertellen! Daar kan ik iets mee doen!

Het lijkt namelijk een beetje op: Alles is evenwicht. Dat is hoofdstuk 1 in het boek 'Evenwicht in uitvoering'. En in hoofdstuk 1 staat dan ook beetje als een quote, zo tussen de teksten in: ‘Ken jij een beweging, een actie die niet met je evenwicht te maken heeft?’ Want elke actie is mogelijk door je evenwicht. En dat past ook wel bij deze van 'Alles wat beweegt verandert'. En toch, als ik daar dan over nadenk, klopt dat wel? Klopt die uitspraak? Is er iets wat beweegt wat nooit verandert? Nou daar ben ik even over na gaan denken en als ik dan nu zo daarmee bezig ben, dan ..ehm.. dan kom ik eigenlijk tot het volgende. Als ik schrijf, en hoe stil ik dat ook doe, als ik schrijf ben ik wel in actie, ben ik in beweging, en met elke letter die ik op papier zet, verandert er iets. Want er komt natuurlijk iets tevoorschijn en op dat moment, als ik aan het schrijven ben, dan zijn ook mijn gedachten bezig, dus ook daar verandert er iets in.

Dat geldt natuurlijk ook voor het maken van deze podcast. Ik beweeg mijn mond, ik beweeg mijn lippen en mijn stembanden zijn in beweging, ik spreek iets uit. Er is iets gaande! Maar als je naar buiten kijkt, de wind buiten, die kun je alleen zien door de dingen die bewogen worden. Door de bomen. Door de struiken. Door het riet wat wuift. Door de losse bladeren die op de grond dwarrelen. Door de vaandel in de vlaggenmast. En alles verandert dan op het moment dat het in beweging is! De tak die iets buigt. Het riet wat heen en weer beweegt. De losse bladeren die op een andere plek gaan liggen. En weet ook, de vaandel, de stof van de vaandel, die slijt heel langzaam als ie de hele tijd zo in beweging is. En als het heel veel waait slijt hij zelfs nog sneller, hij verkleurt ook. En op een gegeven moment moet er weer een nieuwe vaandel komen.

En als ik hier naar buiten kijk, terwijl ik hier de podcast maak, dan zie ik mijn gehaakte spiralen, die heb ik buiten hangen, de windvangers en die draaien in de wind. En ook die slijten dus heel langzaam, die wol, waarvan het gemaakt is, of het katoen, dat laat een beetje los, door dat bewegen. En als ik nu zo naar buiten kijk, de vogels die vliegen, die fladderen en die zoeken steeds een andere plek. Buiten ook, de auto's en de fietsen die rijden. Die bewegen allemaal, die gaan en komen zo naar een andere bestemming. Dus ook daar zit verandering in. En tijdens dat bewegen van die auto, de benzine, als het een benzineauto is, die benzine die beweegt in de auto, die wordt gebruikt, verbruikt, die raakt op. De elektriciteit van mijn fiets als ik aan het fietsen ben, die elektriciteit wordt steeds minder hoe verder ik fiets en dan moet ik hem opnieuw opladen. En ook het slijten van alle materialen van alles wat je aanraakt, dus alles verandert als het in beweging is.

Maar oké. Stenen dan? Stenen die zijn heel hard, die zijn stevig, dan lijkt het al of daar helemaal niets mee gebeurt. En klopt dat wel? Als ze in een stromende rivier worden neergelegd, dan worden die stenen op een gegeven moment gladde stenen. En hoe meer water erlangs stroomt, op een gegeven moment worden het kiezels en als die weer meegenomen worden naar de zee en dan na héél veel golven en héél veel heen en weer schuren, dan worden dat zandkorrels. Ze zijn dan dus ook continu in beweging! Of er is beweging wat over de stenen heen gaat. En daardoor verandert die steen toch!

Maar als ik hier de steen hier vlakbij me zie liggen -ik heb een paar stenen hier op een soort dienblad, liggen meer dingetjes, een foto ook van mij en zo, een paar dierbare spulletjes- maar die steen dan, die blijft eigenlijk altijd hetzelfde, want die beweegt helemaal niet, die ligt daar gewoon helemaal stil. En als ik die niet oppak dan blijft die, denk ik, jarenlang, blijft die hetzelfde. Dan is er ook geen verandering zichtbaar volgens mij.

En als naar mijn eigen lijf kijk, is daar dan iets wat verandert? Ook al ben ik stil? Maar als ik iets gegeten heb, dan beweegt het eten door mijn lijf en dat eten dat verandert. Dat verandert een beetje in een zachte substantie en daar wordt van alles uitgehaald en dat wordt weer vervoerd naar andere plekken in mijn lijf, waardoor ik kan bewegen, kan denken, van alles kan doen. En sowieso de hele bloedsomloop, die is altijd in beweging, dus voortdurend in verandering.

De endolymfe, de vloeistof in ons binnenoor. In het binnenoor waar het slakkenhuis zit en die evenwichtsorganen. Die endolymfe, die is voortdurend aan het vloeien. Heel langzaam als je verder stil zit en heel veel aan het vloeien en hard aan het vloeien, snel, als ik in beweging ben. Maar tijdens dat hele langzame vloeien, wordt die endolymfe steeds geabsorbeerd en ververst. Dus het verandert steeds weer! Continu!

En zelfs hier in huis, we zijn maar met zijn tweeën, we hebben geen huisdier meer, maar toch door allerlei bewegingen van onszelf, van iets wat je beweegt, kleding, kleding die je uitschudt, handdoeken die ik aan het opvouwen ben, dan zijn er allemaal stofdeeltjes. En die stofdeeltjes die verplaatsen zich en die vallen neer en die vallen dan neer op een andere plek. Zijn heel klein -nauwelijks zichtbaar- maar als ik het wat langer laat liggen, dan komen er heel veel van die stofdeeltjes en dan zie je ineens dat stof liggen. Op de kast of op de vensterbank. En door het stof weer weg te halen, die stofdeeltjes, die zijn in beweging, worden weggehaald van die plek en dan komt de kleur van het hout... wordt weer heel veel zichtbaarder in plaats van dat het wat wittig is door de stof. En als ik járenlang op dezelfde plek stof aan het afnemen ben, dan zie je op een gegeven moment ook verandering van het hout!

Ja, en zo kan ik natuurlijk doorgaan. Zo kan ik doorgaan in het groot. In het klein. Al die veranderingen die er zijn. Op microniveau. Het kan binnen zijn en buiten. Het kan iets zijn wat plotseling gebeurt of juist héél langzaam en heel geleidelijk in kleine stapjes.

Zoals ook het groeien van planten, van de bloemen en ook het verwelken weer en het afsterven. Alles is in beweging! Altijd! Dat zijn natuurlijk ook de seizoenen, dan verandert de hele natuur voortdurend, elke keer weer. En zelfs als je helemaal stil bent, stil zit of ligt, je hele lijf is continu in beweging.

En de steen waar helemaal niets mee gebeurt, toch is die steen ook altijd in beweging, want ik heb het misschien wel eens eerder verteld, en toch vertel ik het weer! Wij zijn met de hele aarde altijd in beweging! We worden tegengehouden door de zwaartekracht. Want als de zwaartekracht er niet zou zijn, dan zou je zo van de aardbol vliegen! Maar hoe hard gaan we dan? Als je weet dat de aarde die draait in 23 uur, 56 minuten en 4 seconden rond zijn as. En de evenaar is zo'n 40 duizend kilometer lang. Als je dus op de evenaar bent, dan beweeg je dus met de snelheid van 40 duizend kilometer in bijna 24 uur. Dat is omgerekend 1670 kilometer per uur. En dan moet je ook bedenken dat de aarde die draait dus om zijn as, maar die draait ook nog eens om de zon! En dat gebeurt met zo'n 107 duizend 200 kilometer per uur. Ja, je kunt je het niet eens voorstellen, dat is een gigantische snelheid! Wat wij ook doen hier op aarde, we zijn altijd in beweging! Dus alles wat beweegt verandert.

Nou, misschien is het ook wel een open deur. Het spreekwoord 'open deur' dat betekent: niets zeggen of doen dat volstrekt overbodig is, omdat het al gezegd of gedaan is. Staat in het woordenboek van Ensie. Maar ja, als het dan zó voor de hand ligt, als dat écht zo zou zijn, alles wat beweegt verandert, dan zouden we toch helemaal geen moeite hebben met veranderen?! Ja, dat is wel het geval. Als er iemand ook maar met een plan komt, of zelfs met een heel uitgewerkt idee, dan is er altijd wel commentaar op. Dan zijn er altijd argumenten waarom het niet nodig is of waarom het overbodig is of waarom het niet kan. Want wij mensen vinden verandering zo moeilijk, zo lastig.

Bij een komende verandering, bij een aankondiging van een verandering, zetten we de hakken in het zand al. Dan is er weerstand. En dat kom...