Gebruik je 3 I's. Het is een 'begrip' hier in huis. Over welke 3 I's heb ik het? Een verhaal over een bureau, wonen in dit huis, coachen en de 3 I's.
(eigen foto)
Volledig transcript:
Welkom bij de podcast 'Evenwicht, je leven'. Je luistert naar Paula Hijne en ik ben auteur van het boek 'Evenwicht, in uitvoering'. En ik vertel graag over ons evenwicht, maar dan in de breedste zin van het woord. Dit is seizoen 8, aflevering 4: Gebruik je 3 I's.
Gebruik je 3 I's. Wat bedoel ik daarmee? Dan wil ik beginnen met te vertellen waarom ik deze podcast wil maken, hoe ik op dit idee ben gekomen. Dat kwam omdat ik in het Volkskrant Magazine -eentje van vorig jaar, van 2024, ergens in het najaar- daar stond een essay in geschreven door Wilma de Rek, dat had de titel: de 3 R'en. En dat ging over Rust, Reinheid en Regelmaat. Wat betekenen die 3 R'en? En daar gaat het essay over en wat ik zo mooi vond is, dat ik las dat in 1905 is die term, de R'en, gelanceerd door Sien van Hulst. Sien van Hulst is in 1868 geboren, en toen zij 26 jaar oud was richtte zij een vereniging op voor wijkverpleging en ziekenzorg. En een paar jaar later werd dat Het Groene Kruis. Dat was een landelijke vereniging en vanaf die tijd werd ook die Sien van Hulst het gezicht van Het Groene Kruis in Friesland, maar ook ver daarbuiten. Ze gaven voorlichtingsbijeenkomsten en brachten ook brochures uit.
En één van die brochures schreef Sien van Hulst in 1905 en die gaf ze als titel: Reinheid, rust en regelmaat. Het was maar een brochure van maar 15 bladzijdes en ging voornamelijk over de verzorging van pasgeboren baby's. Na de dood van Sien van Hulst in 1930 begonnen haar 3 R'en, die zij dus bedacht had, die begonnen een nieuw leven! Na de 2e wereldoorlog werd dit de slogan voor de Hollandse huisvrouw! Toen Nederland een verzorgingsstaat werd, met het gezin als hoeksteen van de samenleving, en de huisvrouw als belangrijkste steunpilaar. Ja, dit vind ik dan heel bijzonder om te weten dat die 3 R'en toen meegenomen zijn en dat die dus door de huisvrouw zijn omarmd. En nu hoor je nog heel vaak die 3 R'en, rust, reinheid en regelmaat, dat dat zo belangrijk is in het leven.
Misschien nu wel meer dan ooit, omdat we ja, in een hele drukke, volle, actieve samenleving zijn waarin van alles gebeurt. Ook in het hele leven om ons heen. Ook wat er in de wereld gebeurt, dan is helemaal die rust, reinheid en regelmaat een hele mooie slogan waar we misschien wel weer terug naar kunnen.
Maar in ieder geval, doordat ik dat las dacht ik zelf aan het gebruik van de 3 I's die bij mij in huis gewoon zijn geworden. Maar ja, wat zijn die 3 I's dan? Dan wil ik je meenemen in het hele verhaal hoe ik die 3 I's heb gebruikt, ja, bij mij in huis hier. Dan begin ik met het bureau. Een bureau dat stond in het ouderlijk huis van mijn man en dat werd gebruikt door zijn vader. Groot bruin houten bureau, dat stond op een heel klein kamertje. En op het moment dat mijn man uit huis ging, toen heeft zijn vader dat bureau op zijn oude slaapkamer neergezet en dat was een beetje de spil in die kamer, want hij stond echt mídden in de kamer. En daaraan heeft de vader van mijn man nog heel veel aan gewerkt. Daar stonden zijn kalligrafiepennen met inktpotjes, allerlei soorten papier, want daar was hij altijd mee bezig. Wat verf stond daar ook op. Houtskool, ik weet niet waar hij allemaal mee aan het werk was, maar dat bureau werd in ieder geval flink gebruikt!
En in 2000 hebben wij ons huis gekocht. We hebben in ons huis, in de garage, hebben we meteen eigenlijk een soort muurtje gebouwd, zodat we een voor- en een achterkant hadden. We hebben de garage op gedeeld in twee delen. Toen in 2001, was de verkoop van het huis, het ouderlijk huis van mijn man. Zijn ouders waren allebei overleden en het huis moest leeg. Alle spullen moesten eruit, die werden verdeeld. En dat bureau heeft heel lang op die kamer gestaan, maar moest toen weg. Iedereen mocht bedenken van wat ze mee wilden nemen uit dat huis en dat bureau bleef nog staan en toen heb ik gevraagd: “Mag ik dat bureau meenemen?”
En dat bureau is meegekomen hier naar ons nieuwe huis, waar we toen eigenlijk nog maar nét in woonden. En dat bureau is neergezet aan de achterkant in de garage, want we hadden het al in twee delen gedeeld. En in het achterste deel daar is ook een verwarming, daar staat ook een koelkast, waren wat planken opgehangen om spullen op te zetten en daar hebben we ook het bureau neergezet, want we wisten eigenlijk niet zo goed waar we het in huis neer moesten zetten. Maar ik wist wel: ik wil dit bureau nog niet wegdoen. Dit bureau is ergens nog nodig voor. Een beetje op intuïtie was dat. Intuïtief heb ik besloten: dat bureau mag mee naar huis en daar gaat nog iets mee gebeuren. Ik wil dat nog niet kwijt. Het heeft dus al die tijd achterin die garage gestaan.
En toen werd ik ziek in 2006. Toen woonden we dus al een aantal jaren in dit huis. En met het re-integratietraject kwam ik erachter: ik wil gaan coachen. Ik wil mensen gaan begeleiden een-op-een, niet meer in het onderwijs met kinderen, maar op een hele andere manier, met volwassenen ook. En ik ben in 2008, ben ik een soort zelfstudie gaan doen om te weten hoe je nou moet coachen. Toen kwam ik al in aanraking in een van die coachboeken over de 2 I's. En dat vond ik al heel leuk! Ik heb toen sowieso alles wat ik leerde in de zelfstudie, heb ik op hele grote vellen papier geschreven. Dat heb ik allemaal opgehangen, om elke keer terug te kijken naar: oké, wat heb ik nou precies geleerd? Waar gaat het over? En ik heb verbanden gevonden, ik heb inzichten opgedaan, ik vond dat heel mooi om dat in het heel groot te zien en om dan dus daarvan te leren. En daar stonden ook die 2 I's bij. Ja, wat dat allemaal inhoudt? Daar kom ik dan strakjes op.
In ieder geval, ik wilde mensen gaan coachen. Daar heb ik het met mijn man toen ook wel over gehad en zo. En... maar stel dat ik dat wil gaan doen, hoe doe ik dat? En ineens had ik het plan. Een ingenieus idee! Als we nou de voorkant van de garage nou eens gaan ombouwen en dat ik daar een soort praktijkruimte kan maken. Ik was er helemaal enthousiast over. Ik heb toen overdag mijn man gebeld die aan het werk was, zo van nou hoor eens, dit plan heb ik. Hij zegt, nou goed idee! Maak maar een plan, ga maar bedenken hoe je dat dan voor je ziet. Dan gaan we daar in de herfstvakantie mee aan de gang. Nou, ik ben dus gaan nadenken: wat wil ik dan precies?
En daar komt ie: dat bureau wat ik helemaal in het begin heb verteld, dat bureau dat achterin de garage stond, dat heb ik naar voren gehaald en dat is ja eigenlijk, het eerste meubel wat paste in mijn praktijkruimte. En dat past ook precies daar bij het muurtje, alsof het ervoor gemaakt is, dat het daar past. Het is namelijk geen standaard bureau, hij is wat smaller dan normale bureaus zijn en het paste daar perfect! Daar begon het mee. Als dat bureau daar in die hoek komt te staan. Toen ben ik verder gaan denken. Wat doe ik op de vloer? Wat wil ik op de muur? Wat voor een andere meubels zijn daarbij nodig? In ieder geval een ronde tafel waar ik met cliënten aan kan zitten. Ik wil ook een kastje waar ik dan dossiers in kwijt kan.
Nou, al die dingen heb ik opgeschreven. Het plan heb ik gemaakt. En toen ik dat eenmaal helemaal klaar had, en mijn man thuiskwam, had ie zo van: nou een heel goed plan, dan gaan we dus in de herfstvakantie daarmee aan de slag. En dat zijn we toen ook gaan doen. Dat betekende dus dat we een heleboel moesten verbouwen, beneden in de garage. Spullen die voor in de garage stonden moesten naar achteren. Spullen die achter in de garage stonden, daarvan gingen de dingen allemaal buiten in een schuurtje. En zo hebben we een heleboel dingen opgeruimd, maar ook ingericht. Dus we hebben er een vloer ingelegd ..ehm.. we hebben behangen, we hebben het plafond wit gemaakt, want dat was heel grijs, een beetje grauw. Dus het is een lichtere kleur geworden. En we zijn naar de winkel geweest om bepaalde meubels te kopen die daar ook heel mooi in passen. En zo heeft mijn man ook een paar planken opgehangen. Nou al die dingen hebben we toen geregeld in één herfstvakantie, in één week. Ik heb dus het initiatief genomen om aan de gang te gaan. Om dat dus te gaan ..ehm.. regelen, dat ik dus een praktijkruimte voor elkaar had.
Bij die coachpraktijk is er een deur naar de hal toe. Dat betekent dat als mijn mannen in huis waren -mijn jongens waren toen nog kleiner, dus die woonden gewoon nog bij ons in huis- dan hadden ze de neiging om heel vaak die deur door te komen, ook al was ik daar gewoon aan het werk. Ze kwamen gewoon binnen. Toen dacht ik: ze moeten weten dat als ik aan het werk ben, en helemaal als ik met cliënten bezig ben, dat ze niet binnen kunnen komen. Toen heb ik een deurhanger gemaakt en daar heb ik opgeschreven: gebruik je 3 I's. Nou toen ik dat de eerste keer had opgehangen en zij hadden dat gezien, hadden ze natuurlijk: mam, wat bedoel je daar nou mee?! En dat heb ik toen uitgelegd. Ik heb uitgelegd over die 2 I's waar ik eerder over gelezen had. En die 2 I's die staan voor: wees inventief en toon initiatief. Ik heb er eentje daarvoor nog aan toegevoegd. En dat is de I van intuïtie. Dus gebruik je 3 I's. Want op het moment dat ze mij nodig hadden, konden ze ook zelf wel bedenken wat ze precies moesten doen en daarbij dus: gebruik je intuïtie, wees inventief en toon initiatief. Daar zijn die 3 R's voor. (ik zeg R’s maar ik bedoel I's)
En die deurhanger, die gaat nog regelmatig op de deur als ik weet dat mijn man thuis gaat komen en ik ben met een cliënt in gesprek in mijn praktijkruimte. Dan hang ik 'm daar op, want hij kan niet altijd zien dat ik daar met een cliënt zit. Dus die deurhanger is nog steeds actueel, wordt nog steeds gebruikt. En toen ik dus deze aflevering zo aan het voorbereiden was en over aan het nadenken was met die 3 I's, toen dacht ik: het zou ook an...
