To kolejny obraz o wydźwięku politycznym, który dotyka okresu rządów hiszpańskich w Niderlandach, podzielonych przez reformację. Bruegel zastosował tu niebanalną aluzję. Porównuje postawę „pałającego rządzą zemsty do chrześcijan” Szawła, do hiszpańskiego księcia Alby – Ferdynanda Álvarez de Toledo, który niezwykle brutalnymi metodami próbował zaprowadzić katolicyzm w protestanckiej części Niderlandów.
