Hoewel het aantal complotverhalen – niet complottheorieën – de afgelopen jaren lijkt te zijn toegenomen is niets minder waar. Complotverhalen waren er altijd al en zullen er waarschijnlijk ook altijd zijn. Maar wanneer verandert een gewoon verhaal in een complotverhaal? Waarom zijn er altijd mensen die in een complotverhaal geloven? En wie zijn die mensen dan? Aan de hand van recent psychologisch onderzoek bespreken Rolf en Anita antwoorden op deze vragen. Daarnaast bespreken ze twee minder gebruikelijke complotverhalen.
Meer over dit thema vind je in hoofdstuk 14 van het boek Drang naar Samenhang: De Psychologie van het Begrijpen. Meer over causaliteit is te vinden in hoofdstuk 10.
Bronnen:
- Douglas, K.M., Sutton, R.M., & Cichocka, A. (2017). The psychology of conspiracy theories. Current Directions in Psychological Science, 26(6), 538-542. DOI: https://doi.org/10.1177/0963721417718261
- Van Prooijen, J.-W., Ligthart, J., Rosema, S., & Xu, Y. (2021). The entertainment value of conspiracy theories. British Journal of Psychology. https://doi.org/10.1111/bjop.12522
- Whitson, J.A., & Galinsky, A.D. (2008). Lacking Control Increases Illusory Pattern Perception. Science, 322(3), 115–117. DOI: 10.1126/science.1159845
- Wood, M.J., & Douglas, K.M. (2018). Conspiracy theory psychology: Individual differences, worldviews, and states of mind. In: Uscinski, J.E., ed. Conspiracy Theories and the People Who Believe Them, pp. 245-256. DOI:10.1093/oso/9780190844073.003.0016
- Zwaan, R.A. (2013). Let the sabers rattle: A cross-cultural comparison of doctoral defenses.
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
