Wykład ukazuje związki łączące praktykę pisarską z miastem i miejskością. Jego celem jest wypunktowanie różnych wariantów tej (ko)relacji z uwzględnieniem przede wszystkim dokonań z XX i XXI wieku, kiedy miasto i charakterystyczne dla niego atrybuty stają się dla twórców przedmiotem intensywnego namysłu oraz istotnym biograficznym, tożsamościowym, światopoglądowym punktem odniesienia. Szeroko zarysowany kontekst problemowy pozwala namysłem objąć miasto jako komponent treściowy utworu, temat i motyw literacki, a ponadto rozpatrywać je też w kategorii wyznacznika strategii prezentacyjnych, dostarczającego pisarzom impulsów programotwórczych, inspiracji do poszukiwań formalnych i wynalazczości językowej, kompozycyjnej czy gatunkowej. Jednocześnie prelekcja stwarza również okazję, by pokazać, że miasto dobrze się sprawdza jako arena i medium działań artystycznych, zaplecze instytucjonalne, kolportażowe i recepcyjne dla literatury, pod której wpływem nierzadko zmieniają się też zasady percypowania i postrzegania realnych urbanistycznych przestrzeni.
Dr Magdalena Lachman pracuje w Zakładzie Literatury Polskiej XX i XXI wieku w Instytucie Filologii Polskiej i Logopedii UŁ. Jest autorką książek: Gry z „tandetą” w prozie polskiej po 1989 roku (2004) oraz Jak (nie) być pisarzem. Literatura we współczesnej przestrzeni komunikacyjnej (2019). W swoich zainteresowaniach naukowych skupia się na literaturze najnowszej, socjologii literatury, komunikacji literackiej, badaniu relacji zachodzących między sferą pisarską i kulturą popularną, kodami audiowizualnymi oraz nośnymi zjawiskami cywilizacyjnymi o masowym oddziaływaniu.
