Charlotte heeft een vorm van epilepsie die niet bekend en niet goed zichtbaar is voor de wereld om haar heen. En dat terwijl het heel veel impact heeft op haar dagelijks functioneren. Ze moet daarom vaak uitleggen hoe het zit. Ze vertelt dat ze van het onbegrip om haar heen misschien nog wel meer last heeft dan van de ziekte zelf. Maar ook hoe ze dat heeft omgezet in iets moois, namelijk haar eigen organisatie om te leren omgaan met epilepsie
