31 - 35
Bugünün dersleri şu düşünceleri kapsar:
31) "Gördüğüm dünyanın kurbanı değilim."
Eğer bu dünyadaki gerçeklik benim seçimime bağlı olarak değiştirilebiliyorsa, ben nasıl bu dünyanın kurbanı olabilirim? Zincirlerim çözülmüştür. Eğer gerçekten istersem onları bırakabilirim. Hapishanenin kapısı açılmıştır. Sadece yürüyerek kapıdan çıkıp gidebilirim. Benim seçimimden başka hiçbir şey beni burada tutamaz. Delice isteklerimden vazgeçeceğim ve sonunda gün ışığını görebileceğim.
32) "Gördüğüm dünyayı ben yarattım."
Kendimi kapatılmış gibi gördüğüm bu hapishaneyi ben yarattım. Tek yapmam gereken bunu fark etmek. Sonra özgürüm. Tanrı'nın Evladını hapsetmenin mümkün olduğunu düşünerek delice hayaller gördüm. Artık buna inanmak istemiyorum; çünkü bunun gerçek olmadığını fark ediyorum. Tanrı'nın Evladı sonsuza kadar özgür olmalıdır. O, Tanrı'nın Onu yarattığı gibidir, benim onu yorumladığım gibi değil. O, ancak Tanrı'nın olduğu yerdedir, benim zihnimdeki bir hapishanede değil.
33) "Dünyaya bakmanın başka bir yolu var."
Dünyanın amacı benim ona atfettiğim amaç değilse, ona bakmanın başka bir yolu olmalıdır. Her şeyi altüst görüyorum ve düşüncelerim hakikatin tam tersi. Dünyayı, Tanrı'nın Evladı için bir hapishane olarak görüyorum. Bu yüzden onu kurtarabileceğim tek yer dünyadır. Dünyaya olduğu şekli ile bakacağım ve onu, Tanrı'nın Evladının kurtuluşunu bulduğu yer olarak göreceğim.
34) "Bunun yerine huzuru görebilirdim."
Dünyayı kurtuluşun olduğu yer olarak gördüğüm zaman, dünyanın benim uydurduğum yasaları değil Tanrı'nın yasalarını yansıttığını fark edeceğim. Dünyada savaşın değil barışın, çatışmanın değil huzurun geçerli olduğunu göreceğim. Aynı zamanda barışın ve huzurun, benimle birlikte burayı paylaşanların kalbinde de bulunduğunu hatırlayacağım.
35) "Benim zihnim Tanrı'nın Zihninin parçasıdır. Ben çok kutsalım."
Dünyanın huzurunu ve barışını kardeşlerimle paylaştığım zaman anlarım ki, bu huzur içimdeki derinliklerden gelmektedir. Bağışlayıcılığımın ışığını benden aldığına inandığım dünya, bana bağışlayıcılığın ışığını yansıtarak bağışlanışı sağlıyor. Bu ışık içerisinde kendi hakkımdaki illüzyonlarımın benden gizlediklerini görmeye başlıyorum. Yaşayan tüm varlıkların kutsallığını, kendi kutsallığımı ve her şeyle bir olduğumu anlamaya başlıyorum.
