zomaar wat gedachten:
Herfst
bladeren vallen
ontluikend leven
Oud hout breekt
Een nieuw begin
Waar dan ben ik het kind
Geworden of geweest
In de tijd zonder tijden
Aanwezig
Een glas melk op de tafel
Onaangeroerd leeggedronken
Naar het schijnt
Kijk ik omhoog
Ik zit en kijk en
Pel een ui af
Laag voor laag
De maskers weg huilend
Ik raak dieper naar binnen
En daar die onmetelijke ruimte
Kwetsbaar
Liefdevol
Blaast de wind de bladeren
En spreekt tevoorschijn
Het diep geborgene
Tot wording
Onze Heer
Onze Heerser
Uit Hem, door Hem
Voor Hem
tja
@ joop van der elst 030423
