Venetië
Venetie met zijn nonchalante kleuren
verwarmd door schitterend zonlicht
de reflecties op het water tonen
een wereld van overpeinzingen
muren kijken op je neer
verf bladdert o zo onverschillig
als door een artiest in alle eenvoud
aangebracht als verstilde relikwieën
van een verleden van geborgenheid
rijkdom geurt je tegemoet
vermengt met licht
dat meer vermoeden doet
op het canal grande een stoet van bootjes
met hier en daar een gondelier
verveeld voor zich uit duwend
gsm schreeuwend in zijn achterzak
rijkdom schreeuwt je tegemoet
een koffie bij de san marco kost je een vermogen
bedelaars kunnen in deze rijkdom niet gedogen
door de doge werd hij reeds beboet
armoede straf van de rijken
in de jesuitenkerk licht
ruimte voor gebed en overdenking
de ruimte hoog met een eenvoud
dat God hier weer God kon zijn
zonder die wonderlijke verpakking
afleidingen van ons kleine menszijn
verheven tot een hoogmoedige bescheidenheid
ongepast in een kerk in elke tijd
mensen op afstand houden
als toerist verwelkomend
een barriere opwerpend door wat hoort
een woord zweeft door de ruimte
en wordt desondanks niet gehoord
een taal van doden met wierook gecamoufleerd
vermeende heiligheid waarmee God niet wordt geeerd
tot Jezus binnenkomt
en onverwijld de deur wordt gewezen
’t is bij vijven, de werkdag voorbij
hij mag dan zijn opgestaan
hier is hij niet verrezen
@2003-05-10 Joop vd Elst
