In deze podcast gaan we verder waar we de vorige keer geëindigd zijn. Ons volwassen autonome zenuwstelsel heeft verschillende (sub)staten van waaruit het kan functioneren, van de chillzone tot de collapse shutdown. De chillzone is de baseline, de staat waarin ons autonome zenuwstelsel zit wanneer het zich veilig voelt. Het is de bedoeling dat ons autonome zenuwstelsel vloeiend door al zijn (sub)staten heen kan bewegen, afhankelijk van de mate van (on)veiligheid die het ervaart. Zo zorgt het ervoor dat we overleven.
Hoe en wat we denken, hoe we onszelf voelen en hoe we handelen wordt bepaald door de (trigger)staat waarin ons autonome zenuwstelsel zit. Hebben we onze chillzone goed getraind? Dan kunnen we zo’n triggerstaat tot op zekere hoogte zelf reguleren. En meer: met onze chillzone online kunnen we andere volwassenen en onze kinderen helpen reguleren. We beschikken fysiek over verschillende tools om dit reguleren te oefenen: top down met Feltsense (ons mentaal-, emotioneel- en lichaamsbewustzijn) en bottom up met persoonlijke lichaams-interventies.
Zijn we extra sensitief geboren? Dan zal onze veiligheidsradar sneller alarm geven en hebben we een extra training van onze Feltsense nodig. Hiervoor gebruiken we ons denkbrein, ons gevoelsbrein, onze ‘somatic capacity’ en wat Dominique emosurfen noemt. Dit emosurfen gaat ons als volwassene gemakkelijker af wanneer we dit als kind geleerd hebben. Veel kinderen ervaren dat emoties er niet mogen zijn of worden na een emotionele gebeurtenis niet of onvoldoende geco-reguleerd. Gevolg: de emotie krijgt geen ruimte om uit te golven. Het autonome zenuwstelsel slaat de bijbehorende emotionele survivalstress op in ons systeem. Dit noemt Dominique een ‘skippybal’. Deze skippybal zorgt ervoor dat we later als volwassene moeite hebben met ‘voelen wat we voelen’ en emosurfen. Hierdoor kan ons autonome zenuwstelsel onnodig getriggerd raken.
Dominique geeft in deze aflevering tips over wat je kunt doen om je eigen autonome zenuwstelsel te reguleren, ook wanneer je in het verleden je emoties hebt leren onderdrukken. We maken natuurlijk ook een uitstapje naar het hoogbegaafde brein dat nog intenser voelt en waarvoor het dus extra belangrijk is dat we onze regulatietools trainen en paraat hebben.
