Opvoeden kan soms heel moeilijk lijken, en toch heeft een kind vooral een goede basis nodig. Als je daaraan voldoet doe je het als ouder goed genoeg.
In de eerste 8 levensjaren van een kind is het brein vooral in de aanneem modus. Alles wat een kind hoort en ziet wordt nog gemakkelijk voor waar aangenomen. Cultuur, taal, sociale gebruiken worden zo geprogrammeerd en vormen de basis voor de rest van je leven. Ouders worden vooral nageleefd en er wordt minder geluisterd naar wat er gezegd wordt. Opvoeden van je kind is dus vooral voorleven.
Onze maatschappij heeft een aantal uitdagingen die tegen deze wetten ingaan en waar we als ouders je kind mee moet leren omgaan. Denk daarbij aan de uitdagingen van het schermgebruik en het steeds minder fysiek buitenspelen.
Ook in het onderwijs moet er aan deze hersenwetten voldaan worden. Een kind zit een groot deel van zijn leven in de schoolbanken en ook daar gelden dezelfde wetten. Daar kan er minder voorgeleefd worden maar eer zal wel aan deze behoeften voldaan moeten worden willen we de leerlingen een goede basis voor de toekomst meegeven. Met de huidige lesmethodes is dat niet zo’n gemakkelijke opgave. Zeker voor beelddenkers worden eigenlijk alle hersenwetten met voeten getreden waardoor er een wankele basis ontstaat die de (jeugd) hulpverlening recht moet zien te breien. Kunnen we beter de basis verbeteren.
Marcel Bos is een wetenschapper die zijn wetenschappelijke kennis heeft omgezet naar gewone mensentaal. Zijn boek hersenwetten als bouwstenen bij opvoeden legt duidelijk uit wat je als ouder anders kunt doen in de opvoeding en in zijn podcast ‘Marcel ’s opvoedhersenwetten’ is dat terug te luisteren.
