Gedrag is een indicatie voor behoefte. Beelddenkers hebben vaak andere behoeftes als taaldenkers en dat uitten zij in gedrag. Zeker als aan hun basisbehoeftes niet wordt voldaan. In de gehandicaptenzorg weten ze dat al veel langer en anticiperen ze op dat gedrag waardoor ze de onderliggende behoefte kunnen achterhalen waardoor het gedrag ook wenselijker wordt. Wij kunnen daar nog veel van leren in onze omgang met onze medemensen. Martijn Werlich werkt in de gehandicaptenzorg en weet uit eerste hand te vertellen hoe je het beste naar gedrag kan kijken.
