Psalm 119:49-50 zegt in de Naardense vertaling: Gedenk het woord tot uw dienaar, waarmee ge bij mij verwachting hebt gewekt. Getroost heeft dat mij in mijn ellende. Ja, uw toezegging heeft mij doen herleven.
Gedenken, herinneren, dat is het woord zachar. Onze herinnering is terugdenken aan. Maar zachar is meer dan dat. God herinnert zich Noach en al het levende. En Hij deed de wind over het water gaan, zodat het water tot rust kwam. Zie, dat is het herinneren. Daarom is er ook verwachting. Daarom is er troost, nechamah. Troost in de ellende. In de uitlandigheid. Dat is de plek waar je je niet thuis voelt.
Ja, uw toezegging heeft mij doen herleven. Uw spraak doet mij herleven. Daarin zit het woord leven, chaya. Deze shabbath is parasha Chayee Sara aan de beurt. De levensdagen van Sara worden honderd jaar en twintig jaar en zeven jaren. Dat zijn de jaren van de levensdagen van Sara. Dan sterft Sara.
In dit leerhuis richten we ons op dit ene hoofdstuk. We zullen Genesis 23 in gedeelten doorzoeken. Als thema kies ik: een kostbaar graf. Eerst kijken we naar Sara. Daarna naar Efron. En tenslotte zien we Abraham.
