Er zijn grenzen!
Mozes gaat sterven. Hij blijft achter in de woestijn. Nog een keer spreekt hij zijn volk toe. “Daarop gaat Mozes woorden tot heel Israël spreken.” (Deut. 31:1). Dat is het begin van parasha vaJelech – en hij ging. Wat gaat hij doen? Hij gaat woorden spreken tot heel Israël. De voorgaande woorden waren in opdracht van de Eeuwige. Nu begint hij aan zijn laatste woorden.
Waarom? Omdat er grenzen zijn. De grens is bereikt. Van Kanaän. Van zijn leven. Van zijn opdracht. En de Eeuwige had hem gezegd: u zult deze Jordaan niet oversteken. O ja, hij had dat wel graag gewild, maar het mocht niet. Omdat hij al eerder te ver was gegaan. Hij had de Eeuwige niet geheiligd. En dan ga je een grens over.
Het thema voor dit Leerhuis is: Er zijn grenzen. De Prediker zegt het: er is een tijd om geboren te worden en een tijd om te sterven. Een tijd om te zwijgen en een tijd om te spreken. Nu de grens is bereikt zien we een tijd van afscheid, van bemoediging en van getuigen.
