Over de Naqba en de Geroesj - de tragiek van volksverhuizingen

Description

1. Naqba (1948)

Verwijst naar de ontheemding van ca. 700.000 Arabieren uit het Mandaatgebied Palestina tijdens en na de Arabisch-Israëlische oorlog van 1948.
Velen verloren hun huizen en leefden voort als vluchtelingen; hun nakomelingen vormen nu een groep van ongeveer 5 miljoen mensen.
De oorzaken zijn controversieel: sommigen geven Israël de schuld van een gericht verdrijvingsbeleid, anderen wijzen op oorlogsomstandigheden en oproepen van Arabische leiders.
De Nakba wordt centraal gesteld in de Palestijnse identiteit en nationale bewustzijn, en symboliseert verlies en onrecht.

2. Geroesj (1948–1952 - maar zelfs tot: 1970)

Verwijst naar de verdrijving of vlucht van ca. 850.000 Joden uit Arabische landen na de oprichting van Israël.
Zij werden geconfronteerd met antisemitisme, geweld, discriminatie, verlies van eigendommen en vervolging.
De meeste vestigden zich in Israël, anderen in het Westen.
Deze gebeurtenis leidde tot het verdwijnen van eeuwenoude Joodse gemeenschappen in de Arabische wereld, maar krijgt minder aandacht dan de Nakba.

3. Vergelijking

Beide gebeurtenissen veroorzaakten grootschalige ontheemding, verlies en trauma.
De Naqba vond plaats in oorlogstijd; de Geroesj in een context van toenemende vijandigheid en repressie.
De Naqba wordt breed erkend en besproken, vooral in Arabische landen, terwijl de Geroesj vaak wordt genegeerd.
Beide hebben blijvende demografische en politieke gevolgen in het Midden-Oosten.

4. Heden en toekomst

De Naqba vormt nog steeds het hart van de Palestijnse nationale identiteit en diaspora.
De Geroesj versterkt het zionistische idee van Israël als noodzakelijk toevluchtsoord voor Joden.
Voor verzoening is erkenning van beide trauma’s noodzakelijk.
Ik pleit voor ontwapening van Hamas en duurzame vredesverdragen om een toekomst op te bouwen gebaseerd op veiligheid en wederzijds begrip.