Fluent Fiction - Thai: Rainy Memories: Rediscovering a Lost Amulet in Bangkok
Find the full episode transcript, vocabulary words, and more:
fluentfiction.com/th/episode/2025-07-05-22-34-02-th
Story Transcript:
Th: ในช่วงฤดูฝน เมฆสีเทาคลุมทั่วกรุงเทพฯ และตลาดน้ำก็เต็มไปด้วยเสียงดังที่สะท้อนทั่วท้องคลอง
En: During the rainy season, gray clouds blanket Bangkok, and the floating markets are filled with loud sounds echoing throughout the canal.
Th: อนงค์ยืนอยู่บนเรือหางยาวที่ลอยอยู่กลางตลาดน้ำแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ
En: Anong stands on a long-tail boat floating in the middle of one such market in Bangkok.
Th: อากาศเย็นจากฝนที่พัดมาบางครั้ง ทำให้อนงค์ถูกกระตุ้นด้วยความทรงจำของยายที่รักยิ่ง
En: The cool air from the rain occasionally stimulates memories of her beloved grandmother.
Th: "พี่ชาย! หนูแน่ใจนะว่าเครื่องรางของยายต้องอยู่ที่นี่" อนงค์กล่าวอย่างแน่วแน่
En: "Brother! I'm sure grandma's amulet is here," Anong said firmly.
Th: แต่พี่ชายของเธอ, พิชัย, แค่ส่ายหัว
En: But her brother, Pichai, just shook his head.
Th: "อนงค์, เลอะเทอะน่า มันก็แค่ฝันหวาน
En: "Anong, that's nonsense. It's just a sweet dream.
Th: เครื่องรางนั้นหายไปนานแล้ว" พิชัยตอบ พลางถอนหายใจ
En: That amulet has been lost for a long time," Pichai responded, sighing.
Th: ซูดา เพื่อนสนิทของอนงค์, ยืนอยู่ข้างๆ เธอด้วยรอยยิ้มที่เริ่มซีดเผือด
En: Suda, Anong's close friend, stood beside her with a fading smile.
Th: แม้จะดูร่าเริงแต่ในใจมีความลับที่หนักอึ้งเกี่ยวกับเครื่องรางนั้น
En: Although she appeared cheerful, she was burdened by a heavy secret regarding the amulet.
Th: เธอดึงแขนอนงค์แล้วพูดขึ้นเบาๆ "ถ้าอยากลองหาดูก็ลองเถอะ อนงค์"
En: She tugged Anong's arm and whispered, "If you want to try and look, go ahead, Anong."
Th: "เราเริ่มที่ไหนล่ะ" อนงค์พูด หน้าตามุ่งมั่น
En: "Where should we start?" Anong asked with determination on her face.
Th: พวกเขาเดินไปรอบ ๆ เรือพายที่ดาดน้ำล้นตลอดคลอง เสียงเจรจากับกลิ่นของผลไม้และเครื่องเทศต่าง ๆ แตกต่างกันไปในทุกมุม
En: They walked around the rowboats overflowing throughout the canal, with the sound of negotiations and the scent of various fruits and spices differing at every corner.
Th: เมื่อพวกเขามาถึงเรือลำหนึ่ง อนงค์หยุดชะงักทันที
En: When they reached a particular boat, Anong suddenly stopped.
Th: "นี่คือเครื่องรางของยาย!" เธอตะโกนออกมาอย่างดีใจ
En: "This is grandma's amulet!" she shouted joyfully.
Th: แต่ยังไม่ทันได้คุยอะไรมาก ซูดาก็สารภาพเสียงเครือ "อนงค์ ฉันต้องบอกเธอว่า...
En: But before they could talk more, Suda confessed with a shaky voice, "Anong, I have to tell you...
Th: ฉันเคยเห็นเครื่องรางนี้มาก่อน
En: I've seen this amulet before.
Th: ตอนที่ยายยังมีชีวิต ฉันเป็นคนช่วยยายขายมันเอง"
En: When grandma was still alive, I helped her sell it myself."
Th: "ทำไมเธอไม่บอกฉัน!?" อนงค์ถามอย่างช้ำ
En: "Why didn't you tell me!?" Anong asked, hurt.
Th: "ฉันกลัวว่าเธอจะโกรธ แต่ฉันคิดว่ามันดีมากกว่าถึงจะบอกตอนนี้" ซูดาพูดพร้อมน้ำตาหนึ่งหยด
En: "I was afraid you'd be angry, but I think it's better to tell you now," Suda said, a tear dropping.
Th: พิชัยเห็นสถานการณ์ ก็เข้ามาช่วยกันเจรจากับคนขาย
En: Seeing the situation, Pichai stepped in to help negotiate with the seller.
Th: เขาพยายามสัดส่วนราคา
En: He tried to haggle the price.
Th: หลังจากนานพอสมควร พวกเขาทั้งสามได้กลับคืนมาเครื่องรางนั้นอีกครั้ง
En: After a considerable amount of time, the three of them finally reacquired the amulet.
Th: อนงค์หายใจยาว รู้สึกดีกับเพื่อนของเธอ
En: Anong took a deep breath, feeling better towards her friend.
Th: เธอหันกลับไปหาซูดา "ฉันให้อภัยเธอ
En: She turned back to Suda, "I forgive you.
Th: เราคือเพื่อนกัน และสิ่งสำคัญที่สุดคือเราอยู่ด้วยกัน"
En: We are friends, and most importantly, we're together."
Th: ท้ายสุด พวกเขาทั้งสามคนกลับด้วยรอยยิ้มที่สดใส พร้อมเครื่องรางที่หวนกลับมาในมือ
En: In the end, the three of them returned with bright smiles, the amulet once again in their hands.
Th: พายเรือไปตามคลองเล็กๆที่เงียบสงบ เม็ดฝนยังคงโปรยปราย แต่ในใจของพวกเขาอบอุ่นไปด้วยมิตรภาพและความรัก
En: They paddled along a quiet, small canal, while raindrops continued to fall, but their hearts were warmed with friendship and love.
Vocabulary Words:
