Bilir misin, bugün neler, bak neler oldu?Bahçendeki güllerin hep renkleri soldu.İhvanların gözleri hep yaşlarla doldu,Bugün onlar, bu bahçede hep yetim kaldı.
Bu gülleri sulayan bir Cân Ahmed vardı;Keser idi, biçer idi, o bahçıvandı.Yerdiniz hep, kırdınız hep, sanki düşmandı,Artık sizi o sulamaz, çok canı yandı.
İnsan bir kez düşünmez mi: "Sen de kim idin?"Sulanmadan, beslenmeden nasıl yetiştin?Çeşmenin başında kim var, hiç de sormadın;Harıl harıl akan nuru hiç mi görmedin?
Haydi şimdi, "Allah!" diye bir inletseniz,Yüce Hakk’ın esmâsını bir dinletseniz...Koca âlem sizi bekler, bekletmeseniz;Su kesildi, çarklar dönmez... Yapamazsınız.
Ah bu gönlüm, yazarsın sen, hem kimler okur?Okuyanlar, dinleyenler, neyi ne bilir?Yüce Hakk'ın muradını kim bile bilir?Seven yaşar, kıymet bilen, çok ömür bulur
