Perëndia nuk tregohet i pandjeshëm ndaj dëshirës zemërthyer të shpirtit. Ai vjen dhe ngre barrën e mëkatit, dhe e mbush zemrën tonë me ngazëllim dhe mirënjohje. “Ti e ke kthyer vajtimin tim në valle; ma ke hequr grathoren dhe më ke mbushur me gëzim, me qëllim që shpirti im të mund të të këndojë lavdi pa pushim. O ZOT, Perëndia im, unë do të të kremtoj përjetë” (Psalmi 30:11-12).
