Perëndia nuk është kurrë i shtrënguar të bëjë diçka, që e përçmon. Ai nuk vendoset kurrë me shpatulla pas murit, ku e vetmja zgjedhje e Tij është të bëjë diçka, që e urren. Perëndia bën çfarëdo që i pëlqen. Prandaj, në njëfarë kuptimi, Ai gjen kënaqësi në gjithçka që bën.
