Uderzająca liczba przedstawień w sztuce to wizerunki kobiecego ciała. Akt stał się ikoną zachodnioeuropejskiej kultury, symbolem cywilizacji i jej dokonań. Ale syndrom ciało/akt stoi dziś w centrum nie tylko artystycznych, lecz również (a może przede wszystkim) ideologicznych kontrowersji. Bo mówiąc o ciele, cielesności i seksualności nie sposób oddzielić ich od tego jak funkcjonują w kontekście społecznym, politycznym, popkulturowym. Przez kogo są kształtowane, narzucane, represjonowane czy cenzurowane. Jakie wizerunki i narracje są w mainstreamie, a które są spychane na margines lub wypierane. Jeśli spodobał Wam się ten odcinek, to tutaj można postawić mi kawusię: buycoffee.to/wyglada-na-niezla-sztuke W tym odcinku nawiązuję do tej książki: Lynda Nead, "Akt kobiecy. Sztuka, obscena i seksualność”, Wydawnictwo Rebis, Poznań 1998. I mówię o dziełach: Tycjan, "Wenus z Urbino", 1538 Eduard Manet, "Olimpia", 1863 Katarzyna Kozyra, "Olimpia", 1996.
