Shows
PantopiaFrom Prometheus to Projections - Navigating Truth in the Age of Mediated Reality# Image Analysis: Perception of Reality, Knowledge, and the MediaThe first image clearly refers to Plato's Allegory of the Cave. Two figures, dressed in ancient Greek costumes, are inside a cave. Instead of seeing shadows cast by a fire and objects passing behind them (as in the original allegory), they see images (resembling animals) projected onto the wall by a projector, which is mounted on an ancient Greek column. The image has replaced the cave entrance with a screen displaying ‘BREAKING NEWS’. This suggests that the ‘reality’ we perceive today, such as the news, may be a projecti...2025-07-0104 minPantopiaLife as a Study: The Path to PantopiaLife as a Study: The Path to PantopiaThe philosophy centers on individuals treating their lives as a continuous study and interaction with reality, fostering personal growth, social harmony, and prosperity.Life as a Laboratory of Self-Discovery* Every experience becomes a lesson, and every challenge an opportunity for experimentation.* Involves self-observation, self-knowledge, environmental negotiation, and conscious action.* Improving mental clarity through practices like meditation and critical thinking enhances perception and abilities.Vision and Its Manifestation2025-06-2906 minPantopiaApprentice Magicians"Μαθητευόμενοι Μάγοι" discusses the idea that humans are "apprentice magicians" rather than scientists, creating and perpetuating their own "drama" through stories that influence emotions, experiences, senses, and movements. The author reflects on this idea, realizing its truth over time. The text suggests that societal influences (parents, family, school) often discourage individuals from trusting their own judgment, leading them to become imitators and obedient followers who live with shame for their mistakes, complain, and blame others. This results in people ceding their power for personal responsibility and development to a system that dictates what to do, think, and feel.The Greek text also ex...2025-06-2705 minPantopiaThe expanded world of KaragkiozisImagine, if you will, a vast and silent world where every single person has been born and now lives out their entire existence within the confines of a series of dark, disconnected rooms. In this shadowed realm, the inhabitants derive a profound sense of security from the unwavering predictability of their lives. They feel safe within the comforting embrace of their daily routines, tracing the same familiar routes through their neighborhoods day after day. Their favorite hobbies and cherished foods have become more than mere preferences; they have evolved into sacred, inviolable rituals. These routines construct...2025-06-2605 min
PantopiaThe myth of Hard WorkYou have spent your entire life chasing something that was never yours. You were taught that if you work hard, if you push yourself to the limit, if you sweat every minute, you will get somewhere. A lie.A lie repeated so many times that it has contaminated your perception of reality. They have programmed you to worship sacrifice, but no one told you that many die on the altar of effort without having achieved anything. That is the trap. The more you work, the less you have. It sounds absurd, but it's the truth n...2025-06-1207 minPantopiaΟ Τρόπος είναι ο ΔρόμοςΥπάρχει συναίνεση ως προς αυτό, δύο είναι οι τρόποι προσέγγισης της πραγματικότητας: διαισθητικά και επιστημονικά.Είναι αρκετά ενδιαφέρον ότι επιστημονικά ανακαλύψαμε ότι κάθε προσέγγιση συνδέεται με ένα ημισφαίριο του εγκεφάλου, του Βιοϋπολογιστή μας που επεξεργάζεται τα δεδομένα της πραγματικότητας.Σε κάθε τομέα της ζωής έχουμε συνηθίσει να έχουμε άποψη, κάποια προκατάληψη, η οποία οδηγεί στον αναποτελεσματικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα, απογοητευόμαστε, αγχωνόμαστε, πικραινόμαστε, γινόμαστε κυνικοί, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στις παθολογίες που βιώνουμε και μας κάνουν να υποφέρουμε. Ως εκ τούτου, πρέπει να μάθουμε να δουλεύουμε πάνω στις προκαταλήψεις μας, προκειμένου να ελαχιστοποιήσουμε ή και να ξεπεράσουμε την αναποτελεσματικότητά μας. Γι'αυτό είναι όμως απαραίτητο να αναλάβουμε πλήρως την ευθύνη γι' αυτή τη σημαντική πηγή του πόνου στη ζωή μας.Ο Βούδας έκανε μια δήλωση σχετικά με αυτό. Οι ψυχολόγοι έκαναν δηλώσεις. Η τέχνη ασχολείται με αυτό. Η επιστήμη ασχολείται με αυτό. Η θρησκεία ασχολείται με αυτό.Όμως ο άνθρωπος είναι ικανός για κάθε μονοπάτι που οδηγεί στην απελευθέρωση, στη φώτιση και σε κάθε τρόπο για να σωθεί από την ταλαιπωρία που οφείλεται σε κακή διαχείριση του τρόπου με τον οποίο κοιτάζει τα πράγματα.Υπάρχουν τρία μεγάλα μονοπάτια που εστιάζουν σε διαφορετικές πτυχές της ψυχικής και πνευματικής ανισορροπίας. Ο Δρόμος του Πολεμιστή που ασχολείται με τη διάνοια του ατόμου, όπου η Επιστήμη είναι ένας κλάδος της, ο Δρόμος της Αποδοχής και της ευθυγράμμισης με αυτό που είναι και ο Δρόμος της Υπηρεσίας προς τους άλλους.Αν δεν έχουμε καταφέρει να το πετύχουμε αυτό μέχρι ένα ορισμένο στάδιο της ζωής μας, καλό είναι να επανεξετάσουμε τη στρατηγική μας και να προβληματιστούμε σχετικά με τη στάση μας απέναντι στην ερμηνεία της πραγματικότητας και την κατανόηση των όσων συμβαίνουν.Ο Πολεμιστής είναι στην ουσία επιστημονικός.Ας μιλήσουμε λοιπόν ένα ή δύο λεπτά επιστημονικά.Δεν μπορεί να μιλάει για την υπηρεσία προς τον άλλο.Και δεν μπορεί να συζητάει την συμφιλίωση με το Σύμπαν και την Ύπαρξη, και την σύνδεση με τον ανώτερο Εαυτό.Το Πραγματικό Μονοπάτι, στη πράξη το Μονοπάτι είναι πάντα τριπλό.Και είναι να κάνουμε τα λόγια και τις θεωρίες μας πράξεις, να τα ακολουθούμε πρακτικά και με συνέπεια, να παρακολουθούμε τα αποτελέσματα και να μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Να βγάζουμε δηλαδή συμπεράσματα με υπομονή, θάρρος, και επιμονή, όσο χρειάζεται, συμβουλευόμενοι βιβλία και ανθρώπους που είναι προφανώς πιο προχωρημένοι εκεί πού θέλουμε να πάμε. Για να υπάρχει μια τέτοια προοπτική πρέπει όμως να αναλάβουμε την ευθύνη για τη ζωή μας....2025-04-1109 minPantopiaΠόλεμος, αναθεώρηση του status quo και αναγέννηση πολιτισμούΗ πολεμική τέχνη βασίζεται στην προσομοίωση πολεμικής σύγκρουσης. Πρόκειται για συνθήκες όπου τηρούνται τα απολύτως απαραίτητα πρωτόκολλα πολιτισμού, από κοινού. Όπως ο πόλεμος είναι στην βάση του αναθεωρητικός έτσι και η πολεμική τέχνη σχετίζεται με την αναθεώρηση. Πως μπορείς άλλωστε να περιμένεις να βγει ένα διαφορετικό αποτέλεσμα όταν κάνεις τα ίδια και τα ίδια; Υπάρχουν τρεις μεγάλες αρτηρίες που οδηγούν σε αλλαγές στη ζωή. Είναι η Βία, η Ανάγκη και η Επίγνωση. Με την βία, θες δεν θες, υποτάσσεσαι ή συνθηκολογείς. Λόγω ανάγκης προσαρμόζεσαι και συνηθίζεις. Η επίγνωση είναι η πιο ευγενής οδός προς την αλλαγή και την πρόοδο. Και τα τρία συνδέουν το άτομο με το περιβάλλον του. Στην πολεμική τέχνη γίνεται αναπαράσταση καταστάσεων με άμεσες συνέπειες. Γι αυτό και βοηθάει πολλά άτομα να ανακαλύψουν τα εργαλεία που έδωσε η φύση στον άνθρωπο για να καλύπτει τις ανάγκες του, για να προστατεύεται από επιθέσεις και κινδύνους, για να δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες που του επιτρέπουν να μοιράζεται τις αξίες του και τα αγαθά του χωρίς τον φόβο της επιβίωσης.Ο πόλεμος συνδέεται με την επιβίωση, η πολεμική τέχνη συνδέεται με τον φόβο της επιβίωσης και με συμβάσεις που κατασκευάζει ο άνθρωπος στο περιβάλλον του για να νιώθει ασφαλής. Ο πόλεμος αναθεωρεί και επαναδιαπραγματεύεται συμμαχίες, συνθήκες και συμβάσεις ασφαλείας ανάμεσα σε μεγάλες ομάδες και κράτη. Η πολεμική τέχνη καταφέρνει με την προσομοίωση πολέμου να αναθεωρήσει προσωπικές συνθήκες όπως συνήθειες και συμπεριφορές που βασίζονται σε λανθασμένες εντυπώσεις ή "ξεπερασμένες αντιλήψεις" για την ερμηνεία των δεδομένων. Όταν το σώμα είναι αναλφάβητο αυτό έχει συνέπειες αναλφαβητισμού και στο πνεύμα, στην ψυχολογία, στην συμπεριφορά, στον τρόπο ζωής, και, κατά συνέπεια, στη ζωή του καθενός. Όπως στο πόλεμο έτσι και στην πολεμική τέχνη ο άνθρωπος μπαίνει στη σκηνή, στο θέατρο, στο δράμα και συμμετέχει στα δρώμενα με όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή του. Είτε πρωταγωνιστεί, είτε δευτεραγωνιστεί, όταν δεν ζει σαν κομπάρσος είναι αγωνιστής. Ηθοποιός σημαίνει αγωνιστής για το φως. Αυτό διδάσκουν οι μάχες. Ο αγωνιστής μάχεται για να μην πεθάνει άδοξα, άχαρα, ανώφελα. Όπως στον πόλεμο έτσι και στην προσομοίωση πολέμου ο άνθρωπος αναβιώνει τις συνθήκες εκείνες που επιβάλλουν να αναλάβει την ευθύνη για την ζωή του πρώτα από όλα και μετά να υπηρετήσει έναν μεγαλύτερο από το Εγώ του σκοπό. Αυτό μοιάζει με το να ζωγραφίζει κάνεις δυο-τρεις ή τέσσερις κύκλους γύρω από ένα ένα σημείο, γύρω από την ουσία. Κύκλοι που ρυθμίζονται μέσα από αγώνες ή μάχες τείνουν να είναι ομόκεντρα γύρω από την περιοχή υψίστης σημασίας και ταλάντωσης. Αυτό μοιάζει με ξεκάθαρους στόχους μετά από αυστηρή αξιολόγηση. Οι μάχες κι οι αγώνες ή η συμβολική αναπαράσταση αυτών βοηθούν τον άνθρωπο να αναθεωρήσει τις απόψεις και τις αντιλήψεις του για τα δεδομένα. Επιτρέπουν στους ανθρώπους με την κατάλληλη εκπαίδευση να επανακινήσουν την ζωή τους μέσα από το ξεκαθάρισμα των ζωνών συνάφειας γύρω από τον σαφή και αδιαπραγμάτευτο σκοπό της πιο ενδόμυχης αξίας ή αλήθειας τους. 2024-12-0304 minPantopiaΗ Περιπέτεια της ΑλήθειαςΗ αλήθεια είναι πάντα ένα τέλειο σενάριο για μια ιστορία. Μια καλή ιστορία είναι πάντα ένας δυνατός τρόπος επικοινωνίας. Η επικοινωνία είναι η τέχνη των σχέσεων. Οπότε η αλήθεια είναι ίσως η καλύτερη βάση για κάθε σχέση. Είναι η βάση για να γράψεις ένα καλό διήγημα. Είναι η βάση για να περάσεις μια συνέντευξη. Είναι η βάση για να χτίσεις την ζωή σου με φυσική ασφάλεια και σταθερότητα.Τώρα, το μόνο πρόβλημα που μένει είναι αν αυτό αλήθεια για σένα. Θα το επεξεργαστείς ή θα το απορρίψεις; Εάν το επεξεργαστείς πλήρως μπορείς να ωφεληθείς ή θα σε βλάψει; Η αλήθεια έχει την ιδιότητα, εάν την ακολουθήσεις να ωφεληθείς χωρίς να χάσει κανείς τίποτα καλό. Με άλλα λόγια, με την αλήθεια ωφελούνται περιέργως όλοι! Το μόνο που καταστρέφει η αλήθεια είναι το Κάστρο όπου ζει κανείς τον προσωπικό του Μεσαίωνα. Μια τάφρος από μυστικά όπου κολυμπάνε επικίνδυνα ψέματα. Και τείχη από αυταπάτες διακοσμημένα με βιτρό ψευδαισθήσεων. Η κάθε αρχιτεκτονική ένας ιδεαλισμός που καθορίζει εκ των προτέρων τι είναι καλό και τι είναι κακό. Τι πρέπει να γίνεται και τι δεν πρέπει. Αυτό είναι το προσωπικό μεσαιωνικό κάστρο του καθενός. Μήπως ο βίος του καθενός είναι η περιπέτεια για να βρει τον προσωπικό του θησαυρό; Ή για να βγει από τον Λαβύρινθο που είναι το Κάστρο του;Γι αυτό λένε, η αλήθεια θα μας ελευθερώσει. 2024-11-2901 minPantopiaΔιαλογισμός και αυτογνωσία, επίγνωση και αυτοεπίγνωση
Άκουσα σήμερα σε βίντεο στο ίντερνετ μια έμπειρη κυρία να λέει: "Κάντε διαλογισμό τουλάχιστον 3 ώρες κάθε μέρα". Ο Αμερικανός παρουσιαστής κουβανικής καταγωγής τρόμαξε όταν σκέφτηκε το κοινό του. Αλλά η κυρία έχει απόλυτο δίκιο. Στην πραγματικότητα, πρέπει να τον επεκτείνουμε σε όλη την ημέρα, κάθε μέρα, μέχρι να συνειδητοποιήσουμε πως στεκόμαστε, πως περπατάμε, πως μιλάμε, πως παίρνουμε και πως δίνουμε, πότε είμαστε ήρεμοι και πότε όχι. Πότε είμαστε φλύαροι και πότε σιωπούμε. Και εαν αφήνουμε τα πράγματα που κάνουμε να καθοδηγούνται από τις παρορμήσεις μας ή από ψυχαναγκασμούς. Οι παρορμήσεις έχουν λόγο να υπάρχουν. Είναι κι αυτός είναι ένας τρόπος που οι ενέργειες του σώματος επικοινωνούν με το νου μας. Πρέπει να έχουμε επίγνωση. Οι ψυχαναγκασμοί είναι σαν μια μικρή τρέλα, κάτι μανιακό που έχει καταλάβει το λογικό μας μέρος, κάποιοι λένε τον ορθολογικό τρόπο σκέψης, δράσης και αντίδρασης σε παρορμήσεις και ερεθίσματα από το περιβάλλον.Αυτό εννοεί στην πραγματικότητα η κυρία με την χρήση του όρου "διαλογισμός". Διαλογισμός είναι κάθε σκόπιμη προσπάθεια, άσκηση, συνειδητότητας. Επομένως, είναι λογικό όταν ξεκινάμε αυτή την άσκηση να καθόμαστε σε ένα ασφαλές και ήσυχο περιβάλλον, σε όρθια θέση σώματος, ακίνητοι αλλά με μισάνοικτα μάτια, για να μην μας πάρει ο ύπνος. Παρατηρώντας τη λειτουργία της αναπνοής μας ή τους χτύπους της καρδιάς μας ο νους συγκεντρώνεται εκεί αντί για άλλες σκέψεις. Έτσι μπορούμε να ξεκινήσουμε τον διαλογισμό ανά πάσα στιγμή. Αλλά η διαδικασία δεν μένει εκεί ούτε πρέπει να τελειώσει στον αυτοσκοπό. Φυσικά, είναι μια αργή διαδικασία, αλλά πρέπει να έχει και έναν σκοπό που ξεκινάει από την ζωτική ενέργεια του σώματος, περνάει μέσα από όλες του τις λειτουργίες επιστρέφει και συνεισφέρει στη ζωή, καθώς είμαστε εδώ για να ζήσουμε και όχι για να αρνηθούμε τη ζωή. Σ' αυτό πιθανόν καταλήγουν κάποιοι άνθρωποι, χωρίς όμως να έχουν συνείδητοποιήσει όλες των εναλλακτικές της ζωής. Αν όλοι οι καλοί άνθρωποι σταματήσουν να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, σταματήσουν να εμπλέκονται σε οτιδήποτε μπορεί να τους αναστατώσει ή να τους οδηγήσει έξω από αυτό το ασφαλές και ήσυχο δωμάτιο όπου εισέρχονται στο διαλογισμό, τότε όλοι οι καλοί άνθρωποι θα ζούσαν σε μια ασφαλή και ήσυχη φούσκα. Ακόμη και αν ήταν δυνατόν να επιβιώσουν με αυτόν τον τρόπο, τότε η καλοσύνη θα μεταφραζόταν σε αχρήστευση όλων των υπέροχων δυνατοτήτων της ζωής μέσα από το σώμα και τις λειτουργίες του. Είμαστε εδώ για να διευρύνουμε το φάσμα των επιλογών και των δυνατοτήτων και όχι για να το περιορίζουμε. Στην πραγματικότητα, είμαστε σε μια τεράστια περιπέτεια νοήματος κι ευτυχίας ερευνόντας έννοιες κι εξαντλώντας τις δυνατότητές μας. Έτσι πρέπει να εξερευνήσουμε και την έννοια του διαλογισμού, ομοία να εξετάσουμε την προσευχή, τα οποία προφανώς έχουν οδήγησει και οδηγούν πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο σε θαυμάσιες πνευματικές και ψυχολογικές καταστάσεις και θαυμάσια χειροπιαστά αποτελέσματα. Πρέπει να γίνει επιτέλους σαφές ότι ο διαλογισμός και άλλα ψυχοσωματικά εργαλεία με κανένα τρόπο δεν εισηγούνται την εγκατάλειψη της ζωής, ομοίως η έννοια του "χριστιανισμού" δεν σημαίνει να είσαι μέλος σε μια εκκλησιαστική λέσχη τελετουργιών και δογματικών πεποιθήσεων για τη δημιουργία του κόσμου, για την αμαρτία και τη λύτρωση, για το καλό και το κακό. Η έννοια της θρησκείας δεν εξαντλείται στη λατρεία. Κάθε έννοια συμπεριλαμβάνει ένα ολόκληρο φάσμα καταστάσεων νου και σώματος που συνδέονται με ποιότητες δράσης. Αν εξετάσουμε την περίπτωση ότι δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει οπωσδήποτε το "κακό" στο σύμπαν για να εξηγηθούν όλα τα δυσάρεστα κι ανεπιθύμητα για τον άνθρωπο πράγματα, τότε η αλήθεια από καθετί, η διαύγεια, είναι ικανή να μας οδηγήσει εκεί όπου πραγματικά λαχταράμε να βρεθούμε. Η ειλικρίνεια με την αυτοεπίγνωση που μας προσφέρει ο διαλογισμός είναι ικανά να μας οδηγήσουν στό καλό και όμορφο του αυθεντικού και του αληθινού. Αυτό, είναι μια πιο περίεργη και παιχνιδιάρικη στάση που θα οδηγούσε να αρχίσουμε να απολαμβάνουμε τη ζωή μας ό2024-09-2607 minPantopiaΕσένα, ποιος είναι ο τόπος σου;
Όποια και αν είναι η ζωή ενός ανθρώπου, ο ρόλος που κατέχει στον τόπο που ζει, η υγεία και η αφθονία που διαθέτει, τα γεγονότα και οι περιστάσεις της προσωπικής του ιστορίας, ακόμα και η χώρα στην οποία ζει και όλα όσα συναντά, καλά και κακά, συσχετίζονται με το επίπεδο της Ύπαρξής του, με το εύρος των Κινήσεών του, με το βάθος της Έκφρασής του.Αυτός που είναι φτωχός ασυναίσθητα παρακολουθεί μαθήματα, σπουδάζει και περνάει εξετάσεις, στη φτώχεια. Μαθαίνει την φτώχια. Αυτός που χάνει τον απασχολεί, μαθαίνει, από την απώλεια. Αυτός που υποφέρει τον απασχολεί ο πόνος. Μαθαίνει μέσα από τον πόνο. Γιατί η κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο καθένας αυτός είναι ο τόπος του. Εκεί όπου υπάρχει, κινείται, και μαθαίνει. Αλλά και αυτό που εκφράζει. Μέσα από αυτό κατανοεί κσλύτερα, ρυθμίζει την ενέργειά του, είναι αυτό που εκδηλώνεται στην ύπαρξή του.Τα εξωτερικά γεγονότα, ακόμη και ο φυσικός τόπος, δεν είναι παρά υλοποίηση, εκδήλωση, πραγματοποίηση εσωτερικών καταστάσεων, ο μαγικός καθρέφτης του επιπέδου της Κατανόησης και Ύπαρξης, του τρόπου σκέψης του Καθενός. Η αντανάκλαση της Αντίληψης και η Εκδήλωσή της. Η ζωή σου είναι αδιάψευστη πραγματοποίηση του τι οραματίζεσαι μέσα από ό,τι αντιλαμβάνεσαι, εάν είσαι σε θέση να παρακολουθείς τι σου συμβαίνει, ή τι σε απασχολεί, όταν δεν είσαι σε θέση να επιλέξεις τον τόπο και την παρατήρησή σου, ή τι σου αποσπά την προσοχή περισσότερο από καθετί άλλο, όταν δεν υπάρχει καν γείωση. Για τον καθένα είναι οι εσωτερικές του καταστάσεις, το καθολικό Τοπίο του εν δράση.Ο καθένας καταλαβαίνει κάποια στιγμή αν βρίσκεται στον λάθος ή στον σωστό τόπο στη ζωής του, αλλά οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν αν βρίσκονται στον λάθος ή στον σωστό τόπο μέσα στον εαυτό τους. Που κινούνται, πως κινούνται, μέσα από τι μαθαίνουν, τι τους τραβάει τη προσοχή, τι τους ρυθμίζει την ενέργεια. Όπως στο ραδιόφωνο. Κάθε σταθμός έχει συχνότητα και χαρακτηριστικό περιεχόμενο.2024-09-0602 minPantopiaΥπάρχει αντίδοτο στην σιωπηλή δυστυχία και τον αργό θάνατοΒρες τον Tόπο σου στο κατάλληλο περιβάλλον, άνοιξε τον Χώρο σου με την Αλήθεια, άπλωσε τις ρίζες σου με την Ειλικρίνεια και άνθησε το Ρόδο σου σαν την Άνοιξη!2024-08-2900 minPantopiaΟ Πόλεμος είσαι εσύ
Ξεκίνησα την ζωή μου με πρώτη στρατηγική την παρατηρητικότητα και την προσαρμογή. Τα υπόλοιπα ήταν αντιδράσεις και ρεφλέξ.Μέχρι ένα σημείο περπάτησε καλά η στρατηγική αυτή. Φυσικά δεν ήξερα καν τι θα πει στρατηγική. Στρατηγός ήταν αυτός που έδινε διαταγές στον πατέρα μου. Αλλά από ένα σημείο και πέρα, κάπου στο γυμνάσιο, δεν έβλεπα πρόοδο ενώ ο δρόμος συνέχιζε να γίνεται όλο και πιο ανηφορικός. Είχα πολύ περιορισμένη αντίληψη για την Αναβάση της ζωής. Σπίτι, σχολείο, σπίτι, φροντιστήριο, σπίτι, στίβος, σπίτι. Διαδρομές. Μετά το σχολείο μια μεγάλη αλλαγή στο περιβάλλον και στο κλίμα, κυριολεκτικά και μεταφορικά, έφερε την πιο μεγάλη αλλαγή στη ζωή μου. Έφερε αλλαγή στη καθημερινότητα, αλλαγή στους όρους, τις συνθήκες, τις προϋποθέσεις, τις καθημερινές απαιτήσεις. Εκεί έκανα και το πρώτο 'άλμα ανάπτυξης', μετά το ξαφνιαστικό 6.22 στο στίβο το 1987. Με την Έξοδο από το οικείο περιβάλλον έκανα ένα άλμα ανάπτυξης, εν μέρει αναγκαστικά, εν μέρει λόγω ελευθερίας κινήσεων.Όμως σύντομα άρχισε η φόρα που πήρα και η φορά να με οδηγούν σε μια καινούργια διαδικασία που σήμερα την ονομάζω Κατάδυση. Διότι τότε κατάλαβα πως με τα εφόδια που είχα από την παιδική μου ρουτίνα δεν μπορούσα να ανταπεξέλθω ικανοποιητικά σε μια μη δεδομένη πραγματικότητα. Είχα μια πολύ αρχέγονη αντίληψη ακόμη για το τι είναι ικανοποιητικό. Μια μάλλον αντιφατική σχέση μέσα μου ανάμεσα στην θεωρία και στη πράξη. Και αυτό που γνώριζα στην πράξη δεν ήταν ικανοποιητικό για τα μέχρι πρωτίστως παιδικά μου όνειρα.Κάποια στιγμή κατάλαβα, από τα συμφραζόμενα, πως υπάρχει κάτι κοινό στις διαδικασίες μάθησης και προόδου που στην περίπτωσή μου οπωσδήποτε δεν ήταν οικείο, ούτε εύκολο, ούτε ευχάριστο, γιατί δεν ήταν του γούστου μου. Έπρεπε να μάθω να πηγαίνω βήμα βήμα, αργά, υπομονετικά και όχι όπως μου κατέβαινε στο κεφάλι ή, παρότι είναι άγνωστο ακόμα σαν έκφραση, όπως μου κατέβαινε στη διάθεση. Με άλλα λόγια δεν είχα την διάθεση να μάθω κάτι μέσα από το βιβλίο, μέσα από αφηρημένες έννοιες και επαγωγή ή συλλογισμούς. Με βόλευε να μαθαίνω πειραματικά και εμπειρικά. Το εργαστήρι του νου μου όμως χρειάζονταν κάποιες προϋποθέσεις, κάποια προετοιμασία που μου έλλειπε για να μπορέσω να βγάζω σωστά συμπεράσματα από τα νοερά μου πειράματα.
Υποχρεώθηκα να μάθω να μαθαίνω για να ολοκληρώσω τις σπουδές στο Εξωτερικό μετά την Έξοδο από το οικείο περιβάλλον μέσα από μια διαδικασία Κατάδυσης στο πανεπιστημιακό πρόγραμμα Σπουδών. Κι αυτός ο δρόμος με πήγε πιο πέρα. Μέχρι ενός ορίου. Το επόμενο όριο ήταν κάτι πολύ προσωπικό. Κάτι μέσα μου κλώτσαγε άγρια κάθε φορά που προσπαθούσα να αντλώ απλά ικανοποίηση από την άσκηση του καθήκοντος όπως θα το έθετε ο πατέρας μου. Είχα ανάγκη να εκφράσω το κατάδικό μου, κάτι μοναδικό από τον εαυτό μου. Είχα την ανάγκη να νιώσω μεγαλύτερη ευχαρίστηση με αυτό που κάνω, κάτι που μου υπαγόρευε να αρχίσω να συμμετέχω σε ό,τι κάνω και συναισθηματικά. Εκεί εμφανίστηκε ο θυμός. Εκεί εμφανίστηκε η ασθένεια. Αλλά εκεί εμφανίστηκε και μια πόρτα προς τα έξω, κι ένα καινούργιο μονοπάτι. Τελικά τα μονοπάτια στη ζωή είναι αποφασιστικής σημασίας. Φαίνεται ότι βρισκόμαστε σε κοινούς χώρους αλλά ο καθένας κινείται στα δικά του μονοπάτια. Αυτό όμως δεν φαίνεται διότι δεν εκδηλώνεται. Όταν βρέθηκα στο δικό μου αδιέξοδο και συνάντησα την πόρτα στα ενδότερα της προσωπικής μου ευθύνης και κυριότητας ήταν που εμφανίστηκε κι η Πολεμική Τέχνη στη ζωή μου.Η Πολεμική Τέχνη αναγνωρίζει την σημασία της σχέσης του εαυτού με το σώμα και της σχέσης με τον άλλο και το σώμα του, σε κάθε συνάντηση. Πάνω σε αυτό το γεφύρι αναγνωρίζει την δημιουργική διαδικασία της αντιπαράθεσης, της κάθε σύγκρουσης. Μέσα από την Πολεμική Τέχνη έμαθα να εστιάζω. Σε κάθε οριακό σημείο της ζωής μου, ανακάλυπτα το παιχνίδι του μυαλού εκ νέου, τη νοοτροπία και που εστιάζει ο νους. Αλλάζοντας φακό και ρυθμίζοντας την εστίαση ανακάλυπτα τα όρια του κόσμου μου, και μέσα από αδιέξοδα κάθε φορά έναν καινούργιο κόσμο. Πως κάθε καινούργιος κόσμος φέρνει καινούρ2024-08-2910 minPantopiaΗ Τέχνη του ΠολέμουΟ Πόλεμος έχει πολλές μορφές και πολλά πρόσωπα. Γι αυτό και ο σαφής ορισμός του δεν είναι εύκολη υπόθεση. Όποιος αμφιβάλλει ας ανατρέξει στην ιστορία και στην γεωγραφία. Τα διαμόρφωσαν πόλεμοι. Ειδικά η θέληση της ισχύος που επικρατεί.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει γιαυτό ο ορισμός που έδωσε ο Ηράκλειτος όταν ο πόλεμος είναι ακόμα μια έννοια αρχετυπική που συγγενεύει, με κάθε άρθρωση των φθόγγων "πλμς" τουλάχιστον ηχητικά, με παλμός, Παλαμάς, παλάμες, πολιτισμός, ...
Ο σκοτεινός φιλόσοφος που κοίταζε πίσω από τα φαινόμενα διατύπωσε λοιπόν τον αφορισμό πως ο "πόλεμος" γεννάει τα πάντα και κυβερνάει τα πάντα. Διότι κινείται ανάμεσα στα όρια της πραγματικότητας και φτάνει στα άκρα, ανάμεσα σε αιώνιες έννοιες και στον θάνατο κάθε μορφής, ανάμεσα στην ελευθερία από υπαγόρευση και στην εξάρτηση από συμβάσεις, συνθήκες, συμφωνίες.
Κάθε εργαλείο, όπως κάθε 'όπλο', που κατασκευάζεται εξ ολοκλήρου σε έναν τόπο τοπικών συμφερόντων, σε αντίθεση με τα εργαλεία που είναι τα 'όπλα' που προμηθεύεται ο τόπος από ξένους τόπους ή τόπους ξένων συμφερόντων, που χαϊδευτικά αποκαλούνται συμμάχοι, μπορεί να πετύχει στόχους χωρίς τους περιορισμούς που απαιτούν την έγκριση ξένων, συμμάχων.2024-08-2901 minPantopiaΤο πολεμικό μονοπάτι της προσωπικής ευθύνηςΤο επόμενο όριο ήταν κάτι πολύ προσωπικό. Κάτι μέσα μου κλώτσαγε άγρια όσο προσπαθούσα απλά να αντλώ ικανοποίηση από την άσκηση του καθήκοντος όπως θα το έλεγε ο πατέρας μου. Είχα ανάγκη να εκφράσω και κάτι κατάδικό μου, κάτι από τον εαυτό μου. Είχα την ανάγκη να νιώσω μεγαλύτερη ευχαρίστηση με αυτό που κάνω, κάτι που μου υπαγόρευε να συμμετέχω και συναισθηματικά. Εκεί εμφανίστηκε ο θυμός. Εκεί εμφανίστηκε η ασθένεια. Αλλά εκεί εμφανίστηκε και μια καινούργια πόρτα, κι ένα καινούργιο μονοπάτι. Τελικά τα μονοπάτια στη ζωή είναι αποφασιστικής σημασίας. Φαίνεται να βρισκόμαστε σε κοινούς χώρους αλλά ο καθένας κινείται στα δικά του μονοπάτια. Και αυτό δεν φαίνεται πάντα. Διότι δεν εκδηλώνεται. Όταν βρέθηκα στο δικό μου αδιέξοδο και συνάντησα την πόρτα στα ενδότερα της προσωπικής ευθύνης και κυριότητας ήταν που εμφανίστηκε και η Πολεμική Τέχνη στη ζωή μου.Η Πολεμική Τέχνη αναγνωρίζει την σημασία της σχέσης του εαυτού με το σώμα και της σχέσης με τον άλλο, σε κάθε συνάντηση. Και πάνω σε αυτό το γεφύρι αναγνωρίζει την δημιουργική διαδικασία κάθε αντιπαράθεσης ή κάθε σύγκρουσης. Μέσα από την Πολεμική Τέχνη άρχισα να εστιάζω πάλι κάπου αλλού. Σε κάθε σοβαρό εμπόδιο, σε κάθε οριακό σημείο της ζωής μου, ανακάλυπτα το παιχνίδι του μυαλού εκ νέου, την δύναμη της συνήθειας, την νοοτροπία και το που εστιάζει. Αλλάζοντας φακό και ρυθμίζοντας την εστίαση, άλλοι το περιγράφουν με συχνότητες, ανακάλυπτα κάθε τέτοια, οριακή, φορά, μέσα από αδιέξοδα, έναν ολόκληρο καινούργιο κόσμο. Κάνε καινούργιος κόσμος φέρνει καινούργια περιθώρια χαράς και δημιουργίας.Κάθε καινούργιος κόσμος έχει τον δικό του χάρτη. Κάποια στιγμή όμως συνηθίζει και προσαρμόζεται το μάτι, η ματιά, και βλέπει χωρίς υπολογισμούς την πραγματικότητα διαφορετικά. Αυτό μου το πρόσφεραν οι 'μετακομίσεις' που γνώρισα παιδί, το "εξωτερικό", το "πανεπιστήμιο" και η αναπάντεχη μετατόπιση ενδιαφέροντος από τις σκέψεις στις αισθήσεις και στο σώμα μέσω της "πολεμικής τέχνης". Το όμορφο με την πολεμική τέχνη ήταν για μένα η εξέλιξη στην αμεσότητα, η μείωση των περιοριστικών παραμέτρων, όπως ψευδαισθήσεις και αυταπάτες, εικασίες, θεωρίες, γνώμες, απόψεις. Γιατί όλα παίζουν live όπως λέμε σήμερα, ζωντανά, όταν το μέσο είναι το σώμα και όχι οι σκέψεις που μπορούν να σε οδηγούν εύκολα μακρυά από την πραγματικότητα. Εκεί ήρθα εγώ πάλι σε επαφή με τον εαυτό μου. Ανακάλυψα πως ο Τόπος της μάθησης και των ανακαλύψεων είναι ανεξάρτητος από ευνοϊκές ή ιδανικές συνθήκες. Ουσιαστικά ο πραγματικός τόπος μάθησης και εξέλιξης εκμεταλλεύεται ειδικά τις αντιξοότητες, ενώ βρίσκεται παντα παντού, εκεί όπου βρίσκομαι εγώ. Ή εγώ κι άλλος ένας. Αλλά και μόνος μου όταν είμαι μπορώ να μαθαίνω ανακαλύπτοντας καινούργια πράγματα για την φύση του ανθρώπου και την φύση των συγκρούσεων μέσα από την γνώση της φύσης μου και μέσα από τις συγκρούσεις κάθε τύπου που συναντώ.Οι εξωτερικές συγκρούσεις συχνά συσχετίζονται με εσωτερικευμένες συνήθειες, απόψεις, πεποιθήσεις που έχουν υιοθετηθεί μέσα από την επανάληψη. Είναι μια διαδικασία που μοιάζει πολύ με τα κομπιούτερ και τον προγραμματισμό που σπούδασα στο εξωτερικό, στη Δρέσδη και στο Βερολίνο. Όταν αλλάζει ο προγραμματισμός αλλάζει η επαφή, η επικοινωνία, η σύνδεση, η σχέση με τον άλλο και όταν αλλάζουν οι σχέσεις που μας συνδέουν με άλλους αλλάζει όλη η ζωή. Στον άνθρωπο ο κύριος προγραμματισμός είναι η επανάληψη, η καθημερινότητα, συνήθεια. Οποίες κι αν είναι οι αρχικές συνθήκες ο προγραμματισμός μπορεί να οδηγήσει σε στοχευμένα αποτελέσματα.Για μένα ήταν ξαφνικά σαν να έχω βρει τον μίτο της Αριάδνης και την Αριάδνη μέσα μου. Και άρχισα από ενθουσιασμό να παίρνω σβάρνα και άλλους εντυπωσιακούς μύθους. Ολόκληρη η ζωή μου άρχισε να εκδηλώνει πλέον μια μυθαγωγική-μυσταγωγική σχέση με κάτι πολύ βαθύ μέσα μου. Με αυτόν τον τρόπο άρχισε να ελευθερώνεται ένα άγνωστο αλλά πολύ οικείο κομμάτι μου και να εκδηλώνεται. Αντιξοότητες, συγκρούσεις, διαφορές άλλαξαν χαρακτήρα. Βασικά άλλαξαν πρόσημο.Πως το είπε ο Δάσκαλος;2024-08-2806 minPantopiaΑνθρωπόκαινο, η εποχή ανάπτυξης της Ανθρώπινης ΝοημοσύνηςΌταν έρθει η εποχή που κάθε ρουτίνα θα εκτελείται από ρομπότ, όπου την οργάνωση και τον συντονισμό από τις πιο σύνθετες ρουτίνες θα τις αναλαμβάνει η ΤΝ, όταν θα ζητάμε συμβουλές και βοήθεια από εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης όπως το ChatGPT, με αβέβαια ή ανεξέλεγκτα αποτέλεσματα, η επιστροφή στις κλασική παιδεία, και στις σταθερές αξίες ίσως να μοιάζει η καλύτερη λύση για ό,τι θα έχει απομείνει να κάνει ο ίδιος ο άνθρωπος. Αυτό θα ανοίξει πιθανότατα τον ενδιαφέρον για μια εξαντλητική έρευνα και ανάπτυξη της Ανθρώπινης Νοημοσύνης. Είναι πολύ πιθανό μάλιστα κάποιος έξυπνος επιστήμονας να δώσει στην επιστήμη αυτή το όνομα anthropo-intelligence (ανθρώπινη νοημοσύνη) κατά το anthropocene (ανθρωπόκαινο) που περιγράφει από πολλούς την καινούργια γεωλογική εποχή που διανύουμε όπου ο άνθρωπος είναι ο σημαντικότερος συντελεστής επιρροής και διαμόρφωσης του περιβάλλοντος.
Και ίσως κάποιος να το σημειώσει με τα αρχικά Α°Ι ή ΑΙ° εφιστώντας για πρώτη φορά στην ιστορία της γνωστής μας ανθρωπότητας την προσοχή στο καίριο σημείο της μέχρι τώρα παρανόησης πως το μέσο -τα εργαλεία, η τεχνολογία- δεν είναι το μήνυμα, δεν είναι η κινητήριος δύναμη.
The medium is not the message.
Και φυσικά δεν είναι ο σκοπός της ανθρώπινης ύπαρξης. Ούτε η επιβίωση είναι αυτοσκοπός.
Η εξέλιξη του του ανθρώπου ως συνειδητού όντως συντελείται μέσα από διαδικασίες συνειδητότητας ή αυτογνωσίας όπως λέμε, ο άνθρωπος τελικά αυτοδημιουργείται ή αυτοποιείται όπως θα μπορούσαμε να προσθέσουμε. Αυτοποιείται όταν φτάνει στα όριά του χωρίς να έχει πετύχει τον σκοπό του. Τότε κάτι μέσα του αναβαθμίζεται για να μπορέσει να προχωρήσει. Όνειρα, επιθυμίες, ένα όραμα, μια αποστολή είναι σε θέση να καθορίσουν την εξέλιξη του ανθρώπου.2024-07-2403 minPantopiaΗ Αλήθεια είναι η Οδός του Μαρτυρίου αλλά απελευθερώνειΚάποιος που αγνοεί όλες τις πτυχές του εαυτού του, όμορφες και άσχημες, ευχάριστες και δυσάρεστες, και προσπαθεί απλά να φέρεται όπως τον έπεισαν πως πρέπει να φέρεται, να έχει ενοχές και τύψεις και να απορρίπτει τον εαυτό του όταν ξεφεύγει από το κλουβί των ψυχαναγκασμών του δεν μπορεί να θεωρηθεί καλό άτομο. Δεν είναι καλό το άτομο γιατί δεν έχει προσβαση στο κέντρο του. Το κέντρο του είναι ένα δαιμόνιο κλεισμένο σε ένα κλουβί. Αυτή είναι η θέση του. Γιαυτό έχει την ανάγκη να βάζει και τους άλλους σε αυτή τη θέση, στο κλουβί των αναντίρρητων πεποιθήσεών του. Περήφανος όταν βάζει κάποιον "στη θέση του". Απειλείται από κάθε διαφορετική άποψη γιατί είναι σκλάβος ενός συστήματος αξιών που υπηρετεί. Ζει από πάντα σε ένα κόσμο αναποδογυρισμένων αξιών και αρχών. Όπου το ανθρώπινο πνεύμα το ομοούσιο του Αγίου Πνεύματος υποτάσσεται σε "αξίες και αρχές" που δεν έχουν σχέση με την χαρά ή την ευτυχία του ανθρώπου. Ο άνθρωπος εκτελεί κατά παραγγελία της εντολές του κυρίου με το μαστίγιο και τον κουβά με τις λιχουδιές ή την ανακυκλωμένη τροφή. Δεν έχει μάθει να ακούει το σώμα, τη καρδιά, και το νου του γνωρίζοντας πως έχουν κάτι σημαντικό να πουν. Αγνοεί την ιερότητα της φύσης και πως είναι κι αυτός ιερό μέρος της φύσης. Έχει μια διαταραγμένη σχέση με την φύση, την αλήθεια, με τον αυθεντικό εαυτό του και την πραγματικότητα. Ό,τι του έμαθαν είναι σημαντικότερο από αυτό που είναι πραγματικό. Τα πάντα πρέπει να είναι κανονικά, κανονισμένα να υπακούν σε αυτό που έμαθε αυθαίρετα, άκριτα, ουσιαστικά με την βία. Έμαθε πως αυτό που γνώρισε λέγεται αγάπη, ενώ η πρωταρχική αλήθεια, η χαρά, ο αυθορμητισμός της αυθεντικότητας είναι σαχλά πράγματα που οδηγούν στη καταστροφή. Γιαυτό η αυθεντικότητα πρέπει να τιμωρείται με σοκ και πόνο. Ξανά και ξανά. Ένας τέτοιος άνθρωπος μαθαίνει να είναι καθωσπρέπει αλλά αυτό δεν τον κάνει καλό άνθρωπο. Ίσα ίσα τον κάνει έναν άνθρωπο που πρέπει (ψυχ)αναγκαστικά να βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Με αποτέλεσμα οι καθωσπρέπει να μην είναι ποτέ ευτυχισμένοι αλλά ικανοποιημένοι και να μην αφήνουν κανέναν γύρω τους να πάει να ακολουθείσει την χαρά και την ευτυχία του. Είναι ανήσυχος στον δημιουργικό και πειραματικό τόπο της χαράς και την ευτυχίας του. Ή κοντά στην πηγή της ευτυχίας. Ουσιαστικά είναι δυστυχισμένοι οι καθωσπρέπει άνθρωποι που ζουν μόνο χάρη στα ναρκωτικά τους. Ουσίες, όπως το πολύ ή αλόγιστο φαΐ, ή ενέργειες, όπως η πολύ ή αλόγιστη δουλειά χωρίς χαρά, που απλά δεν σε αφήνουν να αισθανθείς τον πόνο και την φθορά από την έλλειψη του οξυγόνου που χρειάζεσαι πραγματικά. Έχοντας συνηθίσει στην στέρηση του οξυγόνου στον εαυτό τους, το επιβάλλουν και στους άλλους. Γιαυτο οι ασκήσεις αναπνοής είναι η μεγαλύτερη ανακάλυψη κι επανάσταση στη ζωή ενός κανονικού ανθρώπου.
Όποιος και ό,τι κινείται πραγματικά προς την χαρά ή την ευτυχία και το οξυγόνο είναι ύποπτοι ή ηδη παραβάτες. Όπου εστιάζει ο νους αυτό παραγγέλνει. Είτε το βρίσκει έτοιμο από άλλους συμμορφωμένους, είτε το ερμηνεύει, το σχεδιάζει και το δημιουργεί. Σε ακραία εκπαίδευση στη στέρηση το παρανοεί. Αυτές είναι οι μακροχρόνιες καταστάσεις της πνευματικής αξαθλίωσης.
Άλλο πράγμα είναι να μιλάμε ωραία για ωραία πράγματα. Όμως στην πράξη για τους καθωσπρέπει, κανονικούς ανθρώπους τα πράγματα πρέπει να είναι στριμωγμένα ή κάπως ανήθικα.
Τους αρέσει να σκέφτονται ή να λένε 'τι ωραία θα τανε να ...'. Χωρίς όμως να μάθουν και να κάνουν αυτό που χρειάζεται στην πραγματικότητα για να το δημιουργήσουν.
Η αλήθεια είναι μια όμορφη σκέψη, μια πανέμορφη σοφή ιδέα αλλά η άσκηση στην αλήθεια συνιστά την προσωπική "via dolorosa", την Οδό του Προσωπικού Μαρτυρίου. Διότι με το που ξεκινάς την ειλικρίνεια έχεις να κάνεις γύρω σου με ανθρώπους που έμαθαν να φοβούνται την αλήθεια, να αμφισβητούν την κρυφή αρμονία της πραγματικότητας. Έμαθαν να νιώθουν ασφαλείς όταν είναι τα πράγματα στη θέση τους. Ο εαυτός τους στη θέση του και ο άλλος στη θέση του πάνω σε τοποθεσίες που δεν χαρτογράφησαν ποτέ οι ίδιοι. Δεν σε ακούνε πραγματικά γιατί η αλήθεια είναι το δίκαιο του καθενός2024-06-2407 minPantopiaΗ Πορεία της Ζωής, το Πέρασμα του Πάσχα και η Ανάσταση του ΑνθρώπουΣκέφτηκες ποτέ, όπως όλο και πιο συχνά διαβάζουμε σε άρθρα επιστημονικά, από ανθρώπους που δεν βασίζονται μόνο στο τι νιώθουν υποκειμενικά αλλά και σε πειράματα γύρω από το πως δημιουργείται αυτό που νιώθουμε, από τι εξαρτάται, από τι επηρεάζεται, πως αλλάζει, πως όλο αυτό που ζούμε θα μπορούσε να είναι απλά ένα έργο επί σκηνής. Μια δικιά μας παραγωγή. Ένα εργαστήρι παραγωγής πραγματικότητας. Οι επιστήμονες το ονομάζουν προσομοίωση πραγματικότητας. Εμείς καμιά φορά λέμε, 'καλά, δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό!' Ίσως είναι ένα κοσμικό video game. A make believe. Truman show.
Όπως και να χει το νευρικό μας σύστημα παίρνει από κάπου ερεθίσματα και τα κατασκευάζει όλα. Ξέρουμε πολύ καλά εν τω μεταξύ πως είναι ο εγκέφαλος που ερμηνεύει τα πάντα και παράγει ουσίες, ανάλογα με την εκπαίδευσή του, και έτσι βιώνουμε αυτό που πιστεύουμε.
Οπότε σκέφτηκα, τα τελευταία χρόνια που βρήκα λίγο περισσότερο χρόνο, δημιουργικά το εξής: Μπορούμε να μπούμε στον κώδικα της προσομοίωσης αυτής και να αναλάβουμε να διορθώσουμε τις ρουτίνες ζωής, το αφήγημα, από δράμα και τραγωδία σε ευκαιρία, επιλογή και παιχνίδι;
Μπορούμε;
Που είναι η κονσόλα (ανα)προγραμματισμού;
Σε κάποιους κρυφούς server;
Ξέρεις τι ανακάλυψα; Δεν θα το πιστέψεις. Κρύβεται, και αυτό, σε κοινή θ.έ.α. Ο καθένας μας έχει πρόσβαση σε μια κονσόλα προγραμματισμού του κόσμου. Είναι ο εαυτός μας. Είναι σαν τη Βικιπαίδεια. Όλοι μαζί μαζεύουμε και γράφουμε το περιεχόμενο.
Μερικές από τις τεχνικές προγραμματισμού τις έχουμε κάνει θρησκεία, τελετουργικά, ιστορίες ιερές που τις περνάμε από γενιά σε γενιά για όποιον καταφέρει να καταλάβει.
Πχ. Πάσχα και Χριστούγεννα. Είναι οι δυο θεμελιώδεις μαγικές τεχνικές (ανά)προγραμματισμού της πραγματικότητας και μεταμόρφωσης του κόσμου.
Η λέξη Πάσχα, στα εβραϊκά σημαίνει Πέρασμα.
Στην περίπτωση των Εβραίων αντιπροσωπεύει τη διάβαση της Ερυθράς Θάλασσας, δηλαδή το Πέρασμα από τη σκλαβιά στην ελευθερία.
Για τους Χριστιανούς την Ανάσταση του Χριστού, δηλαδή το Πέρασμα από τον θάνατο στην αιώνια ζωή.
Γι' αυτό και φέτος το Πάσχα εύχομαι να ενθαρρύνουμε τους εαυτούς μας και να κάνουμε το πρώτο ή ένα ακόμα συνειδητό ΒΗΜΑ στο Πέρασμα.
Κάθε Βήμα που μιλάει στις καρδιές των ανθρώπων προέρχεται από μια ανθρώπινη καρδιά. Μυαλά υπάρχουν πολλά. Γιατί το μυαλό είναι για να υπολογίζει την ατομική πορεία του καθενός. Με την καρδιά όμως συμμετέχει το άτομο στην παρέα, στην φιλία, στην συντροφιά, στην οικογένεια, στην ανθρωπότητα.
Τα Βήματα του Περάσματος λοιπόν δεν είναι να ζωγραφίζουμε πρόσωπα και να ντύνουμε τους εαυτούς μας με τα "καλά" μας και τους "καλούς" τους τρόπους σύμφωνα με κάποιο πρωτόκολλο. Δεν είναι να φερόμαστε με κάποιον συγκεκριμένο τρόπο, ενώ δεν ξέρουμε τι μας γίνεται. Και να ευχόμαστε δυο τρεις φορές το χρόνο να πάνε όλα καλά. Το ζητούμενο δεν είναι να ΑΡΕΣΟΥΜΕ στην τρομερή Δύναμη που τα εμπνέει όλα, τα δημιουργεί όλα και τα διατηρεί στη ζωή μέχρι να κάνουν τον κύκλο τους.
Κάθε Βήμα για το Πέρασμα σε κάτι καλύτερο είναι βήμα πορείας. Θα ακολουθήσει κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο. Θέλει όμως να ξέρεις που πηγαίνεις και που πατάς.
Ανακάλυψα, ψάχνοντας το δρόμο μου αφού χάθηκα, πως η κατεύθυνση χρειάζεται καθοδήγηση μέσα από τους αστερισμούς γιατί με τις ταμπέλες το ανθρώπινο μυαλό μαθαίνει να ακολουθεί τυφλά και δεν βρίσκει το δρόμο του. Τον σωστό τον δρόμο τον βρίσκεις και τον χάνεις ξανά και ξανά μέχρι να φτάσεις. Για παράδειγμα, δοκιμάσαμε τη ταμπέλα Θεός, και είπαμε να πάμε προς το Θεό. Όμως ποιός βγήκε στο πηγαιμό για τον Θεό, κι ολοκλήρωσε το Ταξίδι με τις ταμπέλες.
Ανακάλυψα πως καλύτερα είναι να ψάξεις τον Εαυτό. Και το πρώτο Βήμα είναι να βγεις από κάπου για να μπεις στο πηγαιμό για τον Εαυτό. Το κάθε Βήμα είναι χορευτικό. Κάτι πρέπει να αλλάξει, να γίνει διαφορετικά και να παραμείνει διαφορετικό σε όλη την πορεία, για να ολοκληρωθεί το Ταξίδι.
Ο Εαυτός λοιπόν είναι κάτι που όσο το πλησιάζεις, νιώθεις όλο και πιο οικεία. Πως το βρίσκεις το οικείο; Είναι ένα Βήμα προς την Αλήθεια σου. Προς τη μέγιστη δυνατή Αλήθεια...2024-05-0407 minPantopiaΤόπος και Τοπίο στην ΠαντοπίαΤο Τοπίο είναι μια μονάδα οικοσυστήματος που βασίζεται στη βιο-κοινωνικο-πνευματική ποικιλομορφία, όπου ο καθένας μπορεί να ανθίσει στο δικό του χρόνο, ρυθμό και χώρο.
Ο χρόνος είναι οραματισμός
Ο χρόνος είναι το κλειδί που ανοίγει τη πύλη προς τις υψηλότερες διαστάσεις που μας παρέχει το σύμπαν για να αναπτυχθούμε. Κλειδώνει ο χώρος της συνειδητότητας όταν διαρκώς τον μετράμε, όπως και τα πάντα, συγκρίνοντάς τον με απόλυτες αντικειμενικές μονάδες. Τότε τα πάντα περιορίζονται σε κύβους όπως περιορίζονται τα αντικείμενα για να χωράνε σε συσκευασία, σε ράφια, σε αποθήκες, σε θέσεις, σε θρανία.
Η Παντοπία έχει κυρίως να κάνει με την Ηγεσία σε κάθε Τόπο
Η Ηγεσία σε έναν Τόπο δεν έχει να κάνει με το να είσαι επικεφαλής ή να κάθεσαι στην κορυφή ενός τραπεζιού. Αλλά με το να φωτίζεις το δρόμο για τους άλλους, να δείχνεις καλοσύνη, δύναμη και σοφία τόσο στις καλές όσο και στις δύσκολες στιγμές των διαδικασιών του Οράματος του Χρόνου. Οι Ηγέτες ενός Τόπου είναι σαν καπετάνιοι ενός πλοίου, οι οποίοι κατευθύνουν όχι με στρατιωτική πειθαρχία και διαταγές αλλά κρατώντας ένα τιμόνι με ήρεμο και σταθερό χέρι εξασφαλίζοντας ότι όλοι αισθάνονται ότι τους βλέπουν, τους ακούνε και τους εκτιμούν. Τους αντιλαμβάνονται, τους κατανοούν και τους υπολογίζουν. Φαντάσου την Ηγεσία ενός Τόπου σαν έναν κήπο. Σε αυτόν τον κήπο ένας Ηγέτης είναι κάποιος που περιποιείται κάθε φυτό ή άτομο με φροντίδα, κατανοώντας ότι το καθένα έχει τις μοναδικές του ανάγκες για να ευδοκιμήσει. Ξέρει πότε πρέπει να προσφέρει υποστήριξη σε ένα νεαρό δεντράκι και πότε να το αφήσει να σταθεί στο κορμό του και στις ρίζες του επιτρέποντάς του ανεξαρτησία στην ανάπτυξη. Αυτό το είδος ηγεσίας δεν καλλιεργεί απλώς έναν κήπο με τον αγγλικό, γαλλικό ή ιαπωνικό πολιτισμικό τρόπο. Πρόκειται για την καλλιέργεια ενός ακμαίου οικοσυστήματος, ενός Παντοπικού Τοπίου, όπου όλοι βρίσκουν και παρέχουν τροφή και συνθήκες για να μεγαλώνουν, όντας παρών, σε επαφή και συντονισμό με ένα ζωντανό περιβάλλον που επικοινωνεί με άλλα Τοπία.
Η Ηγεσία σε ένα Τόπο έχει επίσης να κάνει με διδασκαλία
Διδασκαλία είναι η επίδειξη ότι κάτι είναι δυνατό. Το να μαθαίνεις είναι να το κάνεις εφικτό για τον εαυτό σου.2024-04-3004 minPantopiaΚαλωσήρθατε στην Ελλάδα!Σήμερα σε μια συζήτηση μου λέει ο φίλος μου σχετικά:
- Αυτοί που φρενάρουν κάθε αντίδραση έχουν ως κίνητρο το χρήμα ή την εξουσία, με οποιονδήποτε τρόπο.
Δεύτερον το σύστημα όλο είναι στελεχομένο από τέτοιους.
Και τρίτον λειτουργούν με την λογική, ο σώζων εαυτόν σωθείτω, και να ζήσω εγώ και ας πεθάνουν όλοι οι άλλοι.
Όπως βλέπεις έχουν αρχίσει και ανοίγουν κάποια στόματα της διανόησης του τόπου, το θέμα όμως είναι ότι το σύστημα έχει θάψει ό,τι σπουδαίο και ικανό υπήρχε και έχει μπαζώσει με σκουπίδια τα μυαλά του κόσμου.
Το πρώτο μέσα από την "παιδεία" και το δεύτερο μέσω της τηλεόρασης και των social media...
Δεν αφήνουν να πέσει κάτω ούτε σπυρί να ανθίσει...
Δεν πειράζει. Ίσα ίσα που αυτό ενεργοποιεί την μέγιστη όλων των δυνάμεων στο σύμπαν, την περίφημη Ανάγκη, η οποία και θεούς και δαίμονες πείθει. Η Ανάγκη λοιπόν θα οδηγήσει την ψυχοσύνθεση των ανθρώπων, με τον τρόπο που λειτουργεί η χιονοστιβάδα ή η πυρίτιδα ή η αλυσιδωτή αντίδραση.
Κάθε άνθρωπος όπως καταλαβαίνεις, είμαι σίγουρος, γενικά, μαστορικά, δεν μπορεί να διορθώσει σε χρόνους εντυπωσιασμού κάτι που δεν γνωρίζει, κάτι που δεν έμαθε με κάποιον τρόπο. Ευτυχώς η κοινωνική επιτυχία βασίζεται σε ρουτίνες, σε αυτοματισμούς και σε μηχανισμούς που κινούνται γρήγορα, πιο γρήγορα από τον ανταγωνισμό. Αυτό κάνει να προχωρούν ή να προοδεύουν, όπως θέλουν να πιστεύουν οι ίδιοι, άνθρωποι ενός συγκεκριμένου τύπου. 'Εύστροφοι', 'ταχύνοες', αδίστακτοι, ανήσυχοι, ταχύρυθμοι και γενικά 'ανήθικοι' ως προς τις αξίες της "πλέμπας". Αυτός ο τύπος ανθρώπου αγνοεί ή αρνείται ή απορρίπτει το συναίσθημα εξ ολοκλήρου. Σωστά; Έλα μου όμως που το συναίσθημα πέρα από το petit bourgeois, και το petit peuple, πέρα από τον συναισθηματισμό των λαϊκών ασμάτων και του ρεμπέτικου είναι και η γλώσσα του σώματος. Και του ασυνείδητου. Και πίσω από τα προγράμματα ελέγχου και επιβίωσης της βασικής ανθρώπινης, βιολογικής μορφής -προκαταλήψεις, δόγματα, εικασίες, ιδεαλισμοί, ιδεολογίες, ιδεοληψίες, για ευχάριστες ή δυσάρεστες ψευδαισθήσεις κι αυταπάτες...-, βρίσκεται το σύμπαν. Ένθεν της ύλης, μέσα στα πλαίσια της αντίληψης των βασικών αισθήσεων, μέσα σε οποιοδήποτε γνωστικό πλαίσιο ή στα κουτάκια που λέει ο λαός αυτό δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό. Όμως η ήρεμη, απελευθερωμένη από τον εγωισμό και τα πάθη αντίληψη αγγίζει τη κβαντική. Κι ο άνθρωπος είναι κατασκευασμένος από μια ενέργεια που ρέει διαρκώς μέσα του και τον κρατάει στη ζωή. Κυλάει μέσα του αυτό που παλιά το ονομάζαμε θείο, θεϊκό, ουράνιο. Τα πάντα, το σύμπαν αυτορυθμίζεται από αυτή την ενιαία αρχή. Οπότε και όλα τα πράγματα με ρυθμούς που δεν αντιλαμβανόμαστε εύκολα εμείς οι παγιδευμένοι στα κουτάκια και τα γρανάζια του νου. Κατέληξα πως η πραγματικότητα αυτοποιείται για την ύπαρξη ζωής και για την εξέλιξη. Κι ο άνθρωπος μπορεί πλέον να εισέλθει σε αυτή τη διάσταση, μέσα από ουσιαστική Αυτογνωσία ενεργοποιείται και η πέραν του δράματος και της τραγωδίας ευεργετική Αυτοποίηση. Όλες οι στατιστικές και τα δεδομένα, τα σενάρια τρόμου χάνουν την δύναμή τους μπροστά στο αδιανόητο και το άγνωστο που κρατάει το σύμπαν ζωντανό δισεκατομμύρια χρόνια πριν από τον ελάχιστο άνθρωπο που λέει "L'État, c'est moi!".2024-04-0305 minPantopiaΟ Πραγματικός Βορράς και το τέλος της ημέραςΟ βίαιος άνθρωπος, ο αχόρταγος, ο λαίμαργος, ο εθισμένος, ο άνθρωπος υπό οποιαδήποτε πίεση, υπό αυξανόμενο στρες, ή απλά ο κάθε άνθρωπος στο τέλος της ημέρας έχει την τάση να κατευθύνεται προς τον _"πραγματικό του Βορρά"_. Αποκαλύπτοντας την πραγματική του ταυτότητα. Και κατά συνέπειαν τον πραγματικό του ρόλο στο κοσμικό _θέατρο των επιχειρήσεων_.
Ας πάρουμε για παράδειγμα την ιστορία. Μια ομάδα ειδικών δυνάμεων, ή Ελλήνων μέσα στον Δούρειο Ίππο, που επιχειρεί πίσω από τις γραμμές του εχθρού, αν εντοπιστούν, προσπαθούν να επιστρέψουν στην βάση τους, προσπαθούν να δραπετεύσουν και να αποφύγουν τις εχθρικές γραμμές, τα εχθρικά πυρά.
Ο φανατικός από την άλλη συμπεριφέρεται όπως σε κάθε διεστραμμένη εκδοχή θρησκείας. Είναι προσκολλημένος στον αυταρχικό του Θεό, που ανταμοίβει τους απόλυτα αφοσιωμένους υποτακτικούς του, ενώ τιμωρεί την ανυποταξία.
Ο _πραγματικός Βορράς_ του είναι να γίνει μάρτυρας, και να πάει στη πραγματική του _Πατρίδα_, στον Παράδεισο της Αδιαλλαξίας, στον _Κήπο του Θεού_ του.
Δεν είναι όμως αυτό που κάνει ο πληρωμένος εντολοδόχος. Ο πραγματικός του Βορράς είναι πάνω στη Γη και ο καθένας, όταν τα βρίσκει σκούρα, κατευθύνεται στους εντολείς του για προστασία...
Αυτό είναι το μόνο που χρειάζεται να μπορούνε να διακρίνουμε.2024-03-2702 minPantopiaΟ φαύλος λόγος του να μην αναγνωρίζεις γιατί υποφέρειςΟ λόγος που όπως ο καθένας έχεις ένα σχέδιο και όταν βγαίνεις στη πραγματικότητα τρως τα μούτρα σου είναι ο λόγος που υποφέρεις. Ο λόγος που υποφέρεις είναι πως κάνεις σχέδια για το μέλλον, βάζεις κάποιο στόχο, έχεις κάποιο όνειρο ή επιθυμία αλλά στη πραγματικότητα δεν σου βγαίνουν τα βήματα, και νιώθεις πως τρως τα μούτρα σου. Όπως αυτός που πέφτει κάτω. Αλλά όχι απλά αυτός που πέφτει κάτω αλλά αυτός που πέφτει και δεν το περιμένει, δεν είδε το εμπόδιο. Αλλά ούτε έχει εκπαιδευτεί, από τη στιγμή που σκοντάφτει μέχρι τη στιγμή που θα πέσει, να ξέρει να πέφτει. Οι καλύτερα εκπαιδευμένοι άνθρωποι, μοτοσικλετιστές ή κασκαντέρ ή Πολεμιστές με τη φόρα που πέφτουν με αυτή στέκονται πάλι στα πόδια τους. Ο λόγος που σκοντάφτεις όπως κάθε άνθρωπος κάποια στιγμή, πέφτεις και χτυπάς άσχημα και βγάζεις άσχημα συμπεράσματα για τη ζωή είναι ... πολύ απλά ο εγωισμός σου.
Τι είναι εγωισμός;
Είναι κακό πράγμα ο εγωισμός;
Όχι απαραίτητα.
Αρχικά ο εγωισμός είναι μέρος της υγείας του ανθρώπου, είναι συνέπεια της μόρφωσης, απαραίτητος για να στηριχθεί η κοινωνικοποίηση, πριν στενέψουν τα περιθώρια ανάπτυξης και εξέλιξης υπό την επήρειά του. Κάποια στιγμή γίνεται μικρός, στενός και καταλήγει άχρηστος, όπως άχρηστο είναι το καλούπι όταν κρυώσει το μέταλλο. Τι είναι όμως ο εγωισμός;
Ο εγωισμός είναι η ταύτιση της φυσιολογικής λειτουργίας της ανάπτυξης της προσωπικότητας με προδιαγραφές. Οι προδιαγραφές είναι το 'κείμενο' του εγώ. Κάθε 'εσύ είσαι...', και 'εμείς είμαστε...' στη παιδική ηλικία, όπως και κάθε αποκωδικοποίηση κάθε ενέργειας από τα μέλη της οικογένειας, με κυρίαρχες τις συμπεριφορές και αντιδράσεις της μητέρας, κατ'επέκταση του πατέρα αλλά και του στενότερου περιβάλλοντος καταγράφονται από το νου. Ο νους έχει διάφορες λειτουργίες που αναπτύσσονται ανάλογα με τις εμπειρίες και το περιβάλλον. Μια είναι η μνήμη, μια είναι η φαντασία και η τρίτη θεμελιώδης είναι να αναγνωρίζει το μοτίβο συμπεριφοράς που παράγει κάθε συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Ιδιαίτερα αυτό που επαναλαμβάνεται. Ο νους, στο επόμενο στάδιο, αντιγράφει το μοτίβο και το αναπαράγει σαν παιχνίδι όταν θέλει να έχει το αποτέλεσμα. Σταδιακά αυτά τα οικεία μοτίβα συμπεριφοράς γίνονται προσδιορισμοί, έννοιες, ποιότητες που ιδιοποιούνται και μετατρέπονται στο 'μανιφέστο του εγώ είμαι'. Ο μικρός δόκιμος άνθρωπος ταυτίζεται με αυτούς τους αυτοπροσδιορισμούς για να τον αναγνωρίζει το περιβάλλον του, και να του παρέχει προστασία και φροντίδα, φυσική και συναισθηματική. Έχει σκοπό την διευκόλυνση της βασικής εκπαίδευσής του, της επιβίωσης και του καθήκοντος. Λόγω του φόβου της επιβίωσης και του χρέους του καθήκοντος που διαμορφώνουν κάθε κοινωνία. Αυτοί οι κώδικες και τα πρωτόκολλα συμπεριφοράς και αναγνώρισης φίλου/εχθρού που εξασφαλίζουν τις βασικές παροχές γίνονται στρατηγική και σύστημα επέκτασης των ορίων του περιβάλλοντος. Εκεί και τότε όμως αρχίζει πολλές φορές η απογοήτευση. Αυτός που έχει ρυθμιστεί, ασυναίσθητα, να πετυχαίνει αυτό που θέλει ή που έχει ανάγκη με κάποια στερεότυπη συμπεριφορά, θα αναπαράγει ασυναίσθητα αυτή τη συμπεριφορά σε κάθε νέο περιβάλλον. Είναι μεγάλο το σοκ όταν πηγαίνεις για παράδειγμα στο εξωτερικό, όπου αλλάζει η γλώσσα και η νοοτροπία που παράγει η γλώσσα, όπως και οι καιρικές συνθήκες, και δεν σου βγαίνουν τα θέλω σου, δεν καλύπτονται οι ανάγκες σου, με τον τρόπο του σπιτιού ή της γειτονιάς σου ή της κλίκας σου. Η εμπειρία αυτή βγάζει στον καθένα μια διαφορετική αντίδραση. Μερικές φορές νομίζουμε ότι το να είσαι κάτι, κάποιος σπουδαίος, σου παρέχει το προνόμιο, να μην δέχεσαι κριτική. Να επιδεικνύεις την ταυτότητα και να περνάς παντού. Γιατί δεν μπορείς να τα βγάλεις πέρα με την κριτική. Δεν μπορείς να προσαρμοστείς έξω από το "κείμενο του εγώ" σου. Αυτό είναι το πρόβλημα του εγωισμού, της ταύτισης με το 'μανιφέστο του εγώ είμαι'. Η λειτουργία του ήταν για να εξελιχθεί το στάδιο του να είσαι κλεισμένος στο σπίτι σου ή στον εαυτό σου και να σου παρέχονται όλα ή να στερείσαι ό,τι στερείται η οικογένεια. Η συνέπεια ενός παγιωμένου "εγώ"...2024-03-1109 minPantopiaΟ Παγκόσμιος Πόλεμος της ΠανδημίαςΜε δύο λόγια όλα είναι ανάποδα από ότι μάθαμε να νομίζουμε. Ξεκινώντας με το ότι μάθαμε να νομίζουμε, ενώ εμείς νομίζουμε πως μαθαίνουμε την αλήθεια. Στην πραγματικότητα μαθαίνουμε να νομίζουμε. Απόδειξη πως νομίζουμε πως πρέπει να δείξουμε στους άλλους ποια είναι η αλήθεια, και έτσι συμμετέχουμε ενεργά στο να διαιωνίζεται το να νομίζουμε πως η αλήθεια είναι ουσιαστικό και διδάσκεται με τα λόγια.
Όλα είναι ανάποδα. Οι άνθρωποι που μπορούν κάνουν σε κάποιο βαθμό ό,τι θέλουν. Εμείς βλέπουμε τι κάνουν και νομίζουμε πως εάν κάνουμε ό,τι κάνουν θα αποκτήσουμε και μεις ό,τι έχουν... Βασικά την αύρα τους πιάνουμε.
Εμείς όμως δεν βλέπουμε την αύρα μας γιατί έχουμε κολλήσει να αποστηθίζουμε τι λένε και τι κάνουν κάποιοι που έχουν περισσότερο ανεπτυγμένη αύρα από μας.
Που οφείλεται η αύρα αυτή;
Σε αυτά που φοράνε;
Στα σχολεία που πήγαν;
Στα βιβλία που διάβασαν;
Στο αυτοκίνητο που οδηγούν;
Στα λεφτά που αναγράφονται στη φορολογική τους δήλωση;
Στη χώρα που μένουν;
Στο τι μπορεί να ψηφίζουν;
(Απορώ ποιοι από αυτούς, εάν και γιατί ψηφίζουν.)
Εγώ έχω καταλήξει πως είναι όλοι άνθρωποι που, στον ένα ή στον άλλο βαθμό, μαθαίνουν και βελτιώνουν μόνο τον εαυτό τους. Έχουν αποκτήσει την ανάγκη να αλλάζουν μόνο τον εαυτό τους όπως θέλουν.
Να η αντιστροφή.
Επειδή ο άνθρωπος ζει στην πραγματικότητα μέσα από την οποία εκδηλώνεται η ευθυγράμμιση και η απόκλιση ή διαστρέβλωση του εαυτού του σε σχέση με τον πραγματικό του Εαυτό.
Μια Αρετή υπάρχει, η Ειλικρίνεια. Μια Σχολή υπάρχει, η Εαυτογνωσία. Και μια Επιτυχία υπάρχει, η Εαυτοποίηση.
Πιστεύω δε πως ο επόμενος Παγκόσμιος Πόλεμος, που άρχισε με την δήλωση της Πανδημίας, που δεν γίνεται πλέον αντιληπτή διότι γεννιόμαστε σε αυτή, θα τελειώσει με την ανακάλυψη και την παρουσίαση της μεγαλύτερης βόμβας όλων των εποχών.
Της Εαυτομικής βόμβας.
Η οποία όμως αντί να καταστρέφει τον Κόσμο, θα δημιουργεί τον Άνθρωπο. Και μέσα από αυτόν την Παντοπία όλων όσοι εαυτοποιούνται.
Εαυτός είναι ο απώτερος σκοπός του Πολέμου. Να αναγκάσει τον Άνθρωπο να βρει την Πηγή της Δημιουργίας και της Καταστροφής.2024-03-0503 minPantopiaΗ ζωή είναι ωραία, αλλά το σύστημα άσχημοΚαι όμως, η ζωή είναι σαν την αφηρημένη ιδέα της φύσης, της άγριας ζωής, της αρχαίας Ελλάδας, των προγόνων, των ηρώων, των αγίων, των προπαππούδων, das Vaterland.
Οι άνθρωποι ζουν, προφανώς, για να εξελίσσονται και προκρίνονται στα παραπάνω αθλήματα, στο τρίαθλο, στο δέκαθλο, στη Σαλαμίνα, στο Μαραθώνα, στις Θερμοπύλες...
Το σύστημα, και από τις δύο πλευρές, είναι οι άνθρωποι, που δεν θέλουν όμως να ζήσουν όπως ο Λεωνίδας, ο Περικλής, ο Σωκράτης, ο Επιμενίδης, ο Ηράκλειτος, ο Πυθαγόρας, ο Διογένης, ο Αλέξανδρος γιος του Φιλίππου, Ιωάννης Καποδίστριας, Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης, Ιωάννης 'Μακρυγιάννης' Τριανταφύλλου, Σπύρος Λούης, Καριωτάκης, Καζαντζάκης, Θεοδωράκης, Χατζιδάκις, Βαμβακάρης, κλπ κλπ κλπ κλπ.
Το σύστημα και στις δύο πλευρές είναι φτιαγμένο λοιπόν από ανθρώπους για ανθρώπους που θέλουν να καταναλώνουν πολιτισμό, σοφία, αρετή, φώτιση, να τα διαχειρίζονται, να χρεώνουν το κοινό αλλά δεν θέλουν να τεντώνονται, να φωτίζονται και να καίγονται οι ίδιοι για να δημιουργούν τον ήχο και το φως για το ανθρώπινο μεγαλείο. Υπάρχει πληθώρα βιβλιογραφίας και μύθων για αυτό το φαινόμενο. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι το δράμα της ανθρώπινης ζωής, ο σκόπιμος δρόμος στρωμένος με θυσίες προς το ΑΠΕ.2024-02-1102 minPantopiaΕλευθερία η ΒασίλειοςΚάθε άνθρωπος έχει δύο γονείς. Ο ένας γονιός σε διδάσκει ιδανικά, ο άλλος γονιός σε διδάσκει στρατηγική.
Χωρίς στόχους τα όνειρα θα παραμείνουν όνειρα, που με το καιρό σε οδηγούν στην απογοήτευση, ίσως στη πικρία, πιθανότατα στη παραίτηση. Χωρίς όραμα και αφοσίωση δεν πρόκειται να ξεκινήσεις κάτι που αξίζει ή θα σε κάνει περήφανο. Κάτι που θα φωτίσει και πολλούς γύρω σου. Χωρίς να αναγνωρίζεις τις αρχές που διέπουν κάθε πραγματικότητα και πραγματοποιούν ένα σκοπό ζωής για μια ζωή με ουσία και νόημα, και χωρίς την πειθαρχία να τις εφαρμόζεις δεν μπορείς ούτε να κινηθείς ούτε να κινήσεις τίποτα. Όμως χωρίς συνέπεια δεν πρόκειται να πηδήξεις την μάντρα. Η Μάντρα είναι η κάθε μάντρα των εσωτερικών σου φραγμών που δεν σου επιτρέπουν να δεις τι σου συμβαίνει και πως εσύ ή το δημιουργείς ή το υποστηρίζεις ή το ανέχεσαι. Με την άγνοια ή την αδιαφορία σου. Με τον θλιβερό τρόπο που βλέπεις τον εαυτό σου και την ζωή. Όταν όμως έχεις αποφασίσει να κάνεις αυτό που αγαπάς να κάνεις, καθημερινά, όσο πιο καλά μπορείς, αλλά προς θεού όχι τέλεια, και το προσφέρεις μόνο σε όσους το έχουν ανάγκη, το εκτιμούν και το αξιοποιούν, τότε μπορείς να κάνεις τα πράγματα διαφορετικά και καλύτερα. Έτσι πηδάς τη μάντρα της συνήθειας, της ρουτίνας των αβάσιμων πεποιθήσεων, όσες φορές χρειάζεται, για να φτάσεις στο προορισμό σου.
Αφήνοντας πίσω σου μια διαδρομή που εμπνέει αυτούς που ακολουθούν, πως μπορούν όλοι να επιλέξουν να κάνουν αυτό που αγαπούν και αυτό να προσφέρουν στη κοινωνία. Χωρίς σπατάλη ενέργειας και χωρίς να καταστρέφουν ούτε το περιβάλλον, ούτε τη ζωή κανενός.2024-01-3103 minPantopiaΠερί ΑλήθειαςΧθες πιάσαμε μια κουβέντα με την παρέα μου μετά το χορό. Αυτή η κουβέντα πρέπει να οδηγήσει κάπου, γιατί όλοι οι δρόμοι πρέπει να οδηγούν κάπου, αλλιώς κατασκευάζουν αδιέξοδα. Είναι το ίδιο με το να ζεις σε ένα λαβύρινθο. Όπου οι δρόμοι δεν σε πηγαίνουν πουθενά, μόνο σου παγιδεύουν το μυαλό, σου τραβούν την προσοχή με την ελπίδα, σου τρώνε την ενέργεια μέχρι να κουραστείς και να πιστέψεις πως όλα είναι μάταια στη ζωή. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη φρίκη από το να ζει κανείς σε ένα Πύργο, σε μια Βαβέλ, που χρησιμοποιεί ό,τι έκαναν οι προηγούμενοι σαν πέτρες, όπως ακριβώς κάνουν οι πολλοί γύρω τριγύρω. Όπου κάθε γενιά χτίζει τον δικό της όροφο με βάση τις εικασίες και τις πεποιθήσεις, προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες της προηγούμενης γενιάς. Όπου κανένας δεν γνωρίζει πια κανέναν προσωπικά που είναι πραγματικά ευτυχισμένος ή πάντα καλά μέσα σε αυτό τον λαβύρινθο. Αλλά δεν μπορεί να κάτσει στιγμή ήσυχος, μην και γκρεμιστεί το οικοδόμημα που χτίζει ολημερίς με την δουλειά του. Η υπόσχεση ευτυχίας της επιτυχίας για να συνεχίζει να χτίζει βρίσκεται στις εικόνες στους τοίχους οθόνες. Γι αυτό τα όνειρά του λέγονται αστέρες, αστεράκια, αστεροειδείς, κομήτες. Και είναι λίγο πολύ άπιαστα κι απατηλά. Η μόνη εναλλαγή για τη μάζα, αυτή που παρακολουθεί και χρησιμοποιεί τα μέσα που προορίζονται για αυτή, είναι όταν πεθάνει κανείς, όταν σε διώχνουν, όταν σε βγάζουν έξω, σε απολύουν, σε προσβάλλουν. Τότε που εσύ παρηγοριέσαι με τους φίλους σου πως αυτοί που το έκαναν είναι κακοί, ανάγωγοι, ανήθικοι. Και ψάχνεις να βρεις το δίκιο σου. Τότε μόνο θα κάνεις βήματα τροποποίησης της ζωής σου. Όλοι μας μέχρι τώρα αυτό κάνουμε. Αλλιώς ιδανικά ακολουθείς κι εσύ πάντα την αγαπημένη σου ομάδα. Που είναι αυτή που σου έμαθαν από παιδί να ανήκεις με πάθος.
Όμως όταν όλα έχουν χαθεί, και δεν σε ικανοποιεί η παρηγοριά του δίκιου ή της εκδίκησης, τι κάνεις; Έστω για μια μέρα, δύο και τρεις, μια βδομάδα, ένα μήνα;
Αυτό που έχεις μέσα σου, τότε μόνο θα το κάνεις. Από βαθύ ένστικτο επιβίωσης τότε κάνεις κάτι χωρίς να σκέφτεσαι κανέναν, τίποτα, παρά τις αναστολές και τους εντοιχισμένους ενδοιασμούς. Και δεν σκέφτεσαι ότι κάνεις κάτι κακό. Αλλά κάτι που θα πρέπει οι άλλοι απλά να αποδεχτούν και να διαχειριστούν τις συνέπειες. Και να γίνουν πιο δυνατοί, πιο ώριμοι, πιο έξυπνοι. Όπως διαχειρίζεσαι και συ τόσα χρόνια τα πάντα σαν φυσικά φαινόμενα. Γίνεσαι και συ φυσικό φαινόμενο. Αυτή είναι η δύναμη της πραγματικότητας, η οποία είναι η μοναδική δύναμη που δεν καταργείται ποτέ. Μοιάζει πολύ με το "Θεός".
Τι σχέση έχει ο άνθρωπος με την πραγματικότητα; Η σχέση του είναι σχέση αμοιβαίας αναγνώρισης, είναι σχέση καλή. Η πραγματικότητα πάντα φέρνει τα πράγματα στα ίσια τους. Εμείς, το μυαλό μας τα απομακρύνει, τα παραποιεί, τα διαστρεβλώνει. Την πραγματικότητα την αναγνωρίζουμε σιγά σιγά μέσα από πολλές ταλαιπωρίες, αποτυχίες, ήττες, πανωλεθρίες. Αλλά όταν ξεπεράσουμε τις φάσεις της άρνησης, της οργής, της κατάθλιψης, όταν γίνουμε καλά τη λέμε αλήθεια. Λέμε, η αλήθεια βγήκε στο φως. Αυτό που είναι βγήκε στο φως.
Άρα, μπορεί κανείς, εάν θέλει, να σκεφτεί το εξής: θα μπορούσα άραγε να ζω μόνο στη πραγματικότητα με όλες τις συνέπειες οι οποίες θα με οδηγούσαν στην ανάπτυξη που χρειάζομαι για να γίνω αυτό που μπορώ να γίνω, αυτό όπου αντιστοιχεί το μέσα μου με το έξω μου;
Οπότε η πραγματικότητα είναι η αλήθεια του καθενός ανάλογα με τις δυνατότητές του εκείνη τη στιγμή. Όμως η αλήθεια αγαπάει την πραγματικότητα και αποδέχεται την φύση των πάντων σαν στιγμιότυπα. Selfies. Πόσο μας αρέσουν τέτοια στιγμιότυπα, που εκφράζουν αυτό που νιώθουμε εκείνη τη στιγμή. Όλα αυτά συνηγορούν στο ότι είναι αλήθεια πως η αλήθεια είναι η συμφιλίωση με την πραγματικότητα. Αλήθεια δεν είναι;
Πως θα ήταν δυνατόν να σου βγει καλή η ζωή όταν αρνείσαι την πραγματικότητα; χωρίς να το καταλαβαίνεις, αλλά την αρνείσαι. Αυτό δεν είναι το συμπέρασμα που βγάζουμε από την ιστορία, και πως εξελίσσεται και πέφτει κάθε αυτοκρατορία;
Η σκοτεινή άποψη είναι πως η πραγματικότητα είναι κάτι κακό και χρειάζεται...2024-01-2509 minPantopiaΗ Εποχή του ΥδροχόουΣτις 20 Ιανουαρίου 2024 ξεκίνησε συμβολικά η νέα Εποχή, η Εποχή του Υδροχόου. Ο Πλανήτης της μεταμόρφωσης και της αναγέννησης, ο Πλούτωνας, εισέρχεται στο εφευρετικό και καινοτόμο αρχέτυπο του Υδροχόου, το οποίο έχει να γίνει από το 1778, την εποχή της Αμερικανικής Επανάστασης. Ο Πλούτωνας θα παραμείνει στον Υδροχόο για τις επόμενες δύο δεκαετίες.
Αυτό που πρόκειται να έρθει για τα επόμενα είκοσι χρόνια θα είναι πράγματι επαναστατικό, απρόβλεπτο και θα ανατρέψει το status quo με τρόπους που θα αναδείξουν τον αουτσάιντερ και θα εξυψώσουν εκείνους που πάντα έμεναν πιστοί στην αυθεντικότητά τους, πέρα από την κοινή γνώμη ή την κατακραυγή των οπισθοδρομικών. Ανατρέπονται δομές τυραννίας και δόγματος, αμφισβητούνται οι στείρες παραδοσιακές δυναμικές αυθεντίας και γκρεμίζονται αυταρχικές εξουσίες και αυθαίρετες ιεραρχίες. Ό,τι συμβολίζουν τα ζώδια θα βιώσει μια εσωτερική επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε τις παραδόσεις και τα στερεότυπα, αυθεντικές αξίες και υποκρισία, στην καριέρα αλλά και στην προσωπική και ερωτική μας ζωή, φέρνοντάς μας πιο κοντά στην προσωπική μας μεταμόρφωση και αυτοπραγμάτωση. Αυτή είναι η Εποχή κατά την οποία θα επανεξετάσουμε, θα αμφισβητήσουμε και θα αναθεωρήσουμε πολλές από τις μακροχρόνιες πεποιθήσεις μας και τη νομιμότητα της αυθεντίας ως δύναμη επιβολής και εξουσίας.
Ένας πνευματικός Χειμώνας τελειώνει και η Άνοιξη έρχεται, όταν οι συνθήκες θα ανθίσουν για τη δύναμη, την αγάπη και την καθοδήγηση που κρύβονταν κάτω από σάπια στρώματα ξηρού ιδεαλισμού, πολιτικής στρατηγικής και σχεδίων μάρκετινγκ που προφανώς παραβιάζουν την ανθρώπινη φύση και το ιερό μέσα μας, τον ανώτερο και βαθύτερο Εαυτό μας.2024-01-2303 minPantopiaΗ καλύτερη χρονιά της ζωής σουΕξακολουθείς να βασίζεσαι στη γνώση, την ανάλυση ή τις "προφητείες" των ειδικών; Ή συνειδητοποιείς ότι δεν υπάρχει καμία εξωτερική δύναμη που μπορεί να σε σώσει ή να σε καταστρέψει;
Ότι τίποτα δεν μπορεί να "συμβεί" στον κόσμο χωρίς τη δική σου συγκατάθεση, την εσωτερική σου έγκριση ή ακόμα και την πρόθεσή σου;
Ζεις σε εγρήγορση ή σε καταστολή της αντίληψης και της κρίσης σου;
Έχεις επίγνωση για το τι έχει πραγματικά οδηγήσει σε αυτό που τώρα σου λείπει ή δεν σου αρέσει;
Γνωρίζεις κάποιον τρόπο για να εξαλείψεις την άγνοια της αδιαφορίας, το μίσος για το διαφορετικό και το σκοτάδι για το άγνωστο;
Βρες τον! Ψάξε μέσα σου!
Είναι η κάθε σχέση μας με το περιβάλλον αυτό που χρειάζεται ζωντάνια, όταν κάτι πάει στραβά στη ζωή μας, δεν φταίει ο κόσμος, ούτε η ανθρωπότητα.
Δοκίμασε αυτό φέτος!
Μάθε να κάνεις αυτό που αγαπάς να κάνεις με το χρόνο σου, όσο καλύτερα μπορείς σήμερα, αλλά όχι τέλεια. Διάθεσέ τον μόνο στους ανθρώπους που χρειάζονται αυτό που αγαπάς να κάνεις στη ζωή σου, στους ανθρώπους που το εκτιμούν και το αξιοποιούν με τον καλύτερο τρόπο!
Θα έχεις την πιο ουσιαστική χρονιά της ζωής σου. Και τότε θα ξέρεις πως να συνεχίσεις να ζεις και πέρα από ευχές και ελπίδες.2024-01-0402 minPantopiaΤο οικογενειακό σκιάχτρο και η μάντρα της προσωπικής ζωήςΆκου τώρα να δεις σήμερα τι σκέφτηκα. Μια οικογένεια όπου οι μεγάλοι ας πούμε δουλεύουν πολύ. Και έχουν τα παιδιά τους να κάθονται όλη μέρα και να μην κάνουν τίποτα πέρα από τις επίσημες υποχρεώσεις τους και τα αναγκαία.
Πώς εξηγείται αυτό;
Κάλλιστα εξηγείται επειδή οι 'μεγάλοι' δεν περνάνε καλά όπως ζουν και δουλεύουν γιατί αυτό διδάχτηκαν, ενώ κάπου σε μια απαγορευμένη ζώνη έχουν ένα οικογενειακό ή κοινωνικό σκιάχτρο, την αδράνεια ας πούμε. Η αδράνεια είναι η ενσάρκωση της αμαρτίας που τους τρομάζει κάθε μέρα για να ενεργοποιούνται. Ξέρουμε όμως τη δύναμη της αμαρτίας. Επειδή είναι στο σκοτάδι, κάποιος με παιδική περιέργεια θα βρεθεί να γλιστρήσει σε αυτό το τόπο. Ο οποίος θα ψάχνει και θα ψάχνει μετά μανίας να βρει το μυστικό της μαγικής του έλξης. Επειδή δεν υπάρχουν επίσημες οδηγίες ασφαλείς για αυτή τη περιοχή, θα αρχίσει να νιώθει άσχημα. Θα νιώθει τόσο άσχημα, για τόσο διάστημα μέχρι που θα σηκωθεί και θα δεχτεί την ερμηνεία πως εκεί δεν υπάρχει απολύτως τίποτα που να εξασφαλίζει ανάπτυξη, αναγνώριση, πρόοδο, status, καμία επίσημη υπηρεσία από το σύστημα. Εκτός από οίκτο, ενοχές, και θυμό. Άρα είναι καλύτερα να σκοτώνεσαι και συ στη δουλειά παρά να είσαι 'αδρανής' και άχρηστος. Ακόμα κι αν δεν ξέρεις τι κάνεις, ακόμα κι αν δεν έχεις βούληση για στόχους και σχέδιο δράσης που χρειάζονται προσωπική κρίση, έχεις επιλέξει να αποφεύγεις την περιοχή της φρικτής αμαρτίας, η οποία ισοδυναμεί με αδράνεια ή αχρηστία, που ισοδυναμεί με μια ζωή χωρίς προσωπικό σκοπό και προσωπικό νόημα. Έτσι τα παιδιά παιδεύονται από την τεράστια αυτή αμαρτία των γονέων, ψάχνουν ενστικτωδώς στη περιοχή της αμαρτίας για διέξοδο, αλλά συνήθως επιστρέφουν ηττημένοι από την εξάντληση. Διότι για να αλλάξει ο νους πρέπει πρώτα να εξαντλήσει όλες του τις δυνατότητες μέσα στα πλαίσια του υπάρχοντος σκεπτικού. Πολλές φορές αυτό το λέμε και νοοτροπία. Όποιος μετά την εξάντληση για κάποιον ανεξήγητο λόγο δεν επιστρέψει στην 'ασφάλεια του οικείου' αλλά στραφεί σε κάτι μεγαλύτερο από τον οικείο εαυτό του, είναι φυσικό να ανακαλύψει. Να ανακαλύψει νέους τόπους, νέες ιδέες, φρέσκες, και ένα έδαφος παρθένο και γόνιμο. Αυτή είναι η πραγματική γη της επαγγελίας, για τον άνθρωπο που θα υπερβεί στην εξάντληση το γνώριμο και θα κινηθεί στο άγνωστο, που κατά παράδοξο τρόπο είναι το αδιανόητα προφανές.2023-12-1204 minPantopiaΜια ολοκληρωμένη θεωρία ανθρωπίνων σχέσεωνΠρόσφατα παρακολούθησα δύο διάσημους ειδικούς στη λειτουργία του μυαλού να συνομιλούν. Ο ένας αναπτύσσει μια ολοκληρωμένη θεωρία των σχέσεων βάση των δεδομένων που έχουμε από την βιολογία της συμπεριφοράς. Ο άλλος ακούει προσεκτικά. Ο ένας ξέρει τι είναι σε θέση να καταλάβει ο άλλος χωρίς τις σάλτσες και τα πολλά λόγια. Είναι το κομμάτι το νομοτελειακό. Η ανθρώπινη φύση. Αργά ή γρήγορα ο καθένας έρχεται αντιμέτωπος με τις επιπτώσεις και τις συνέπειες της ανθρώπινης φύσης. Εδώ ο Ρόμπερτ Σαπόλσκυ, Αμερικανός νευροενδοκρινολόγος, καθηγητής βιολογίας, νευροεπιστήμης, και νευροχειρουργικής στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, ερευνητής και συγγραφέας, ξεκινάει να περιγράφει στον Τζόρνταν Πίτερσον, Καναδό καθηγητή ψυχολογίας, κλινικό ψυχολόγο, YouTuber και συγγραφέα τριών βιβλίων, μια παρτίδα σχέσης όπως μια παρτίδα συμπεριφορικού παιχνιδιού. Κανείς άλλος πέρα από τους δύο δεν ξέρει τι γίνεται πραγματικά μεταξύ τους, κανείς άλλος δεν είναι μάρτυρας της πραγματικότητας στη σχέση των δύο. Μπορείς, λέει ο Σαπόλσκυ, να αρχίσεις μια παρτίδα με συνεργασία ή να μαχαιρώσεις τον άλλο. Αποδεικνύει πως εάν συνεχίζονται οι γύροι τελικά θα μαχαιρωθείτε, όποτε ο απόλυτα λογικός ή μαχαιρώνει τον άλλο κατευθείαν ή αρνείται παρτίδες με τον άλλο...
Ο κοινός άνθρωπος δεν μπορεί να διατηρήσει συνεργασία χωρίς παραπλάνηση, εμβιασμό ή εξάρτηση. Στη καλύτερη περίπτωση μπορούμε να πούμε πως ο ένας διδάσκει τον άλλο τις αδυναμίες του. Όταν ολοκληρωθούν όμως για κάποιον όλα τα μαθήματα, τι μένει;
Ψάξτε το, μελετήστε το, βρείτε το!
Η θέση εδω είναι ότι δεν υπάρχει πραγματική συνεργασία πριν ολοκληρώσουν και οι δύο τα μαθήματα αυτογνωσίας. Ειδικά, αφού οι γύρω τους πάρουν όλα τους τα μαθήματα και οι ίδιοι επιβιώσουν κάθε 'υποκλοπή'. Αφού διαλυθούν οι ψευδαισθήσεις και οι αυταπάτες που εκδηλώνονται στον έρωτα.
Γιατί δεν μπορεί να εκδηλωθεί πριν η αγάπη; Παρά μόνο ενθουσιασμός και απογοήτευση. Εθισμός και ψυχαναγκασμός. Διότι η αγάπη είναι η αυτοποιητική επανάσταση της αυτογνωσίας. Το κβαντικό άλμα της εξέλιξης του ανθρώπου. Via dolorosa, Σταύρωση και Ανάσταση.
Καλό Σαββατοκύριακο!2023-12-0803 minPantopiaΟ άνθρωπος αναπτύσσεται μέσα από το ταξίδι της προσπάθειας, ποτέ πριν«Ο άνθρωπος βελτιώνεται με το θάρρος του καθώς ακολουθεί το δρόμο του. Αν περιμένει να βελτιωθεί προτού πάρει μια απόφαση, δεν θα προχωρήσει ποτέ».
Επειδή ο άνθρωπος βελτιώνεται με στοιχεία από το άγνωστο. Είναι σαν να έχει θρεπτικά συστατικά το άγνωστο. Το άγνωστο είναι εκεί που δεν έχεις πατήσει ποτέ πριν. Γιαυτό λέμε πολύ σοφά πως ο άνθρωπος αναπτύσσεται. "Ανά" προς τα πάνω δηλαδή. Το άλλο του συνθετικό στην ανάπτυξή του είναι η πτυχή. Ο άνθρωπος έχει πολλές πτυχές, πιέτες δηλαδή, που καλύπτονται μέσα στα τωρινά του όρια. Τα όριά του είναι το γνωστό. Τα ίδια και τα ίδια. Αυτή η επανάληψη λειτουργεί σαν μια κεντρομόλος δύναμη που κρατάει τον άνθρωπο συμπαγή. Όπως η βαρύτητα της γης δεν αφήνει το μήλο να ανέβει προς τα πάνω. Το φύλλο. Τη βροχή. Το πουλί που θα κουραστεί να πετάει. Τον άνθρωπο που δεν έχει λόγο να πάει παραέξω. Αλλά και το βρέφος. Όλα τα μαζεύει η γη μέσα της και τα καταπίνει όταν πάψουν να έχουν λόγο ύπαρξης. Το βρέφος όμως θέλει να ζήσει και καταλαβαίνει ενστικτωδώς πως πρέπει πρώτα να αντισταθεί σε αυτό που το τραβάει προς τα κάτω. Τελικά από αυτό αντλεί ενέργεια, δυναμώνει, ενεργοποιείται και ξεδιπλώνει τις πτυχές του, τη μια μετα την άλλη. Τα ενδιαφέροντα, τις επιθυμίες, τα όνειρα, τα ταλέντα αλλά και τις δυσκολίες, τις ανάγκες και τα προβλήματά του. Έτσι αναπτύσσεται ο άνθρωπος. Που θα πει μεγαλώνει. Όταν σταματήσει ο άνθρωπος για οποιονδήποτε λόγο να αναπτύσσεται, σε οποιαδήποτε ηλικία και περίσταση, τότε μαραίνεται και πέφτει στη γη. Που τον αγκαλιάζει και τον καταβροχθίζει. Το ανάποδο του "ανά" είναι το "κατά". Όπως λέμε καταπίνω. Καταλήγω. Καταστροφή. Κατηφόρα. Ο σκοπός του ανθρώπου μοιάζει με μια όμορφη, ανηφορική περιπέτεια. Περιπέτεια θα πει συνάντηση με το άγνωστο. Το άγνωστο έχει τα θρεπτικά συστατικά για να αναπτυχθεί ο άνθρωπος.2023-09-2103 minPantopiaΔυο λόγια στον φίλο μου το ΧρήστοΘα σου πω τι με βοήθησε εμένα διότι βλέπω γύρω μου και πολλούς ανθρώπους που υποφέρουν αλλά δεν εννοούν να βοηθήσουν τον εαυτό τους. Δεν έχω καμία διάθεση να προβάλλω τον εαυτό μου, διότι το ζήτημα είναι το πιο σοβαρό μάλλον που υπάρχει στη γη, και οι άνθρωποι εδώ και αιώνες στην καταγεγραμμένη ιστορία κάνουν ό,τι μπορούν, και πολλοί προτείνουν λύσεις. Έχουν φτιαχτεί μάλιστα και οργανώσεις πάνω στο ζήτημα του χειρισμού, της διαχείρισης, της αγωγής ή της θεραπείας του ανθρώπινου πόνου. Του ανθρώπινου δράματος. Σε αυτά τα πλαίσια κάνω κι εγώ ό,τι μπορώ εδώ και... μια μισή ζωή. Πειραματίστηκα με το σώμα μου και με το μυαλό μου, με τις αισθήσεις, με τη λογική και με την διαίσθησή μου. Έζησα πολλά σκαμπανεβάσματα. Είδα όμως και βλέπω και γύρω μου. Άκουσα πολλούς ανθρώπους, συνήθως νέους, όπως και όταν οι γονείς μου ήταν νέοι κι εγώ παιδί, να πιστεύουν πως ξέρουν το καλό, το σωστό, το κακό, το βλαβερό κλπ. Σε λίγα πράγματα είχαν όντως δίκιο. Στα περισσότερα όμως αποδείχτηκε πως είχαν άδικο. Και όταν το είδαν, το συνειδητοποίησαν, ή και το παραδέχτηκαν ήταν αργά για την ζωή τους. Ίσως καλό για την ψυχή τους, για την μετά ζωήν συνέχεια. Σε αυτή την κατηγορία συμπεριλαμβάνονται και οι γονείς μου. Αυτό που σαν παιδί μου προκαλούσε ταραχή, μετατράπηκε σε αγανάκτηση, σε θυμό, από θυμό σε πόνο. Κι από πόνο σε σοβαρότατη επίγνωση. Πολλοί δικοί μου αποδείχτηκε πως παρέμειναν σε μοτίβα σκέψης και συμπεριφοράς που δεν ανταπεξέρχονται στις συνθήκες των καιρών μας και στις πιέσεις των σύγχρονων απαιτήσεων έβγαλαν τις αδυναμίες αντίληψης που διέγνωσα πρώτα-πρώτα στον εαυτό μου. Πολλοί από τους δικούς μου πήραν τυφλά τον παλιό γνώριμο στραβό, κομπλεξικό δρόμο, που τους έβγαλε σε γνωστά πλέον σύγχρονα αδιέξοδα. Συγγενείς, φίλοι, δάσκαλοι. Είναι προφανώς ένα πολύ σοβαρό ζήτημα και δύσκολο για το κομμάτι της ζωϊκής φύσης του ανθρώπου που είναι προσκολλλημένη σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον και συνθήκες όπως τα φυτά και τα ζώα. Οπότε κι εγώ τώρα με σύνεση και φρονιμάδα αλλά χωρίς περιστροφές συνομιλώ σε ανθρώπους που έχουν επίγνωση και εμπειρία. Η ανταλλαγή απόψεων δεν με ενδιαφέρει, ούτε η σύγκρουση πεποιθήσεων. Διότι αυτά λειτουργούν στα νιάτα όπου η ζωντάνια τα βαστάει όλα. Άνω των 50 αρχίζει το όπως στρώνουμε έτσι θα κοιμηθούμε, ό,τι σπέρνουμε θερίζουμε κλπ. Ενώ αγάλια-αγάλια γίνεται η αγουρίδα μέλι. Ίσως σου είπα πως από πέρυσι γράφω αυτό το βιβλίο για την Παντοπία, το σύμπαν που δεν του λείπει ο χώρος για την πλήρη εξέλιξη του καθένα που είναι διατεθειμένος να αναλάβει την ευθύνη για τον ίδιο του τον εαυτό. Ένα βιβλίο όπου επεξεργαζόμαι τα δικά μου μαθήματα, κυρίως με το που άφησα το σπίτι, την οικογένεια και την χώρα στην οποία μεγάλωσα. Δεν προσπαθώ να έχω άποψη για τα πάντα. Είμαι απλά ειλικρινής για ό,τι μου έχει συμβεί ή μου συμβαίνει. Και βέβαια λέω μόνο ό,τι έκανε τον κύκλο του, κατάλαβα τι νόμιζα, τι πίστευα, τι είχα μάθει ή συνηθίσει να νομίζω, να πιστεύω και τι αποδείχτηκε στη πορεία. Με λίγα λόγια την ευεργετική μου κατάρρευση από τις εγκληματικές μου ψευδαισθήσεις και την περίοδο της αυταπάτης μαζί με τους χιλιάδες άλλους οπαδούς της γνώμης, της άποψης και της θεωρίας.
Λοιπόν.
Τελικά με βοηθάει πολύ η άσκηση ή η έντονη φυσική δραστηριότητα. Να ανεβαίνω και να κατεβαίνω σκαλιά, βουνά, να περπατάω κάποιες αποστάσεις. Έχω δοκιμάσει πρόσφατα και την μη άσκηση και είδα τη διαφορά. Όταν πέφτει το σώμα, πέφτουν όλα. Στο σώμα εξέχουσα θέση έχει η αναπνοή. Το φαΐ χρειάζεται στη κατάλληλη ποιότητα και ποσότητα. Γι αυτό μου κάνει καλό να πηγαίνω για ψώνια στον μανάβη με τα πόδια και στη λαϊκή με το καρότσι. Ο ύπνος. Πρέπει να είναι ποιοτικός και επαρκής. Αυτά σχετίζονται με τις βάσεις της υγείας του φυσικού σώματος. Πάνω σε αυτό στηρίζεται ένας χρόνος καλοί μήνες, καλών εβδομάδων, καλών ημερών με καλές συνήθειες ή ημερήσιες ρουτίνες που δημιουργούν τις καλές συνήθειες, όπως οι καλοί τρόποι μας κάνουν ευχάριστους και συμπαθητικούς στις συναναστροφές. Αυτά είναι τα θεμέλια και το πλαίσιο για ένα μυαλό ανοιχτό, με ενδιαφέρον για μάθηση,...2023-08-2111 minPantopiaΚορώνα γράμματαΚάθε φέτος και καλύτερα όταν περιποιείσαι εσύ τον κήπο σου. Ας αναλάβουμε την ευθύνη για το σπίτι μας και ας συνεργαστούμε για την ευημερία όλων μας. Είναι πολύ πιο εύκολο, είναι εφικτό. Το zero-sum game είναι πολωτικό, συγκρουσιακό και αυτοκαταστροφικό.
Το Σύμπαν δεν είναι μια ολοκληρωμένη Δημιουργία και ένα κλειστό κύκλωμα. Στο Σύμπαν κάθε μέρα είναι μια μέρα της Δημιουργίας. Το μυστικό είναι να το ανακαλύψει κανείς. Δεν υπάρχει ιδεαλισμός ή κοινωνικό σύστημα σκέψης που να μπορεί να αναμετρηθεί με την δημιουργική συνείδηση.
Ένας πολύ αξιόλογος Αμερικάνος βιολόγος νέας κοπής, ο Μπρους Λίπτον, μας διδάσκει εδώ και δεκαετίες το επιγενετικό κομμάτι της αλήθειας πως δεν γεννηθήκαμε καταδικασμένοι σε μια οποιαδήποτε μοιραία ζωή. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν πως αυτό είναι κάτι που ουσιαστικά πιστεύουν διότι το αποδέχονται έμμεσα. Οι περισσότεροι ακόμα και στον επιστημονικό διαφωτισμό ασπάζονται μια απόλυτη γενετική κυριαρχία, ρωτάνε τα βιολογικά τους άστρα να τους πουν τι ΠΡΌΚΕΙΤΑΙ να συμβεί στη ζωή τους. Ρίχνουν τις βιολογικές τράπουλες σήμερα για να προφητέψουν το μέλλον τους.
Όντως κληρονομούμε πολλά χαρακτηριστικά από τους γονείς μας και αυτοί από τους δικούς τους και ούτω καθεξής. Λέγεται πως μοιραζόμαστε το βιολογικό υλικό με όλα τα ζώα και τα χημικά στοιχεία με όλο το σύμπαν. Αλλά λίγοι συνειδητοποιούν πώς το να μοιραζόμαστε δομές και χαρακτηριστικά ανήκει στις στρατηγικές της φύσης να ανακυκλώνει μηχανισμούς ζωής, αναπαραγωγής και ευφυΐας για να εξασφαλίζει την εξέλιξη και την ποικιλία των ειδών. Διότι τα χαρακτηριστικά που γεννιούνται μέσα από επίπονες κι επικίνδυνες διαδικασίες επιλογής βιολογικών, ψυχολογικών, διανοητικών, εντέλει έμμεσα και κοινωνικών στρατηγικών έβγαλαν σε κάποια δεδομένη στιγμή ανθρώπους από μια πολύ δύσκολη κατάσταση, επιβιώνοντας εξελισσόμενοι. Αυτό που μας παραδίδεται δεν είναι το non-plus-ultra, το επιστέγασμα των δικών μας κατακτήσεων στη ζωή αλλά οι κατακτήσεις των προγόνων μας. Αυτό είναι όλο το μεγάλο μυστήριο της γενετικής μας κληρονομιάς.
Το ανθρώπινο γενετικό υλικό συνεχίζει να επηρεάζεται από το περιβάλλον του σε όλες του τις διαστάσεις καθ'όλο τον κύκλο ζωής του όντος. Ο διαχωρισμός σε εξωτερικούς και εσωτερικούς περιβαλλοντολογικούς παράγοντες είναι καθαρά ψυχολογικός. Η επιδερμίδα του ανθρώπου είναι μια μεμβράνη που ρυθμίζει κάποια όρια. Ένα απλό παράδειγμα, από ένα και μόνο κύτταρο μιας μαμάς που προσμίχθηκε, γονιμοποιήθηκε, με το γενετικό υλικό ενός μπαμπά μέσα από συνεχή κλωνοποίηση και συστηματική διαφοροποίηση, που μοιάζει να γίνεται μαγικά μέσα στο βιοψυχολογικό πεδίο της μητέρας, φτιάχνεται ένας ημιαυτόνομος άνθρωπος που ίσως επιδέχεται αλλά οπωσδήποτε χρήζει παιδείας.
Μπορούμε να πάρουμε το ίδιο αδιαμορφοποίητο κύτταρο, να το πολλαπλασιασουμε σ' ένα πιατάκι, να το μοιράσουμε σε πολλά πιατάκια Petri με διαφορετικό περιβάλλον, με τροφή, συνθήκες και καταλύτες ανάπτυξης και να παραλάβουμε κάθε εξειδικευμένο κύτταρο ή ιστούς: μυικά, νευρικά, οστών, επιδερμίδας κλπ. Έτσι λειτουργούν άλλωστε πολλές μοντέρνες θεραπείες ανάπλασης κυττάρων κι εκεί βρίσκεται το προσεχές μέλλον της μοντέρνας ιατρικής.
Από αυτό πραγματικοί επιστήμονες έβγαλαν το συμπέρασμα πως αρρώστιες και εκφυλιστικές παθήσεις δημιουργούνται στα κύτταρά μας μέσα από το κατάλληλα ακατάλληλο περιβάλλον που τις ενθαρρύνει κυρίως μέσα από χρόνιες "κακές" συνήθειες. Μέσα από καθημερινές ρουτίνες κακών επιλογών επιμένουμε να διαμορφώνουμε και να διατηρούμε ένα περιβάλλον ακατάλληλο για την φυσική λειτουργία και αυτορύθμιση του οργανισμού. Γι αυτό και γνωρίζουμε πειραματικά πως όταν σταματήσουμε να στερούμε από τον οργανισμό το κατάλληλο περιβάλλον που χρειάζεται και σταματήσουμε τον υποβάλλουμε σε τοξικότητες ή σε ανισόρροπες υπερβολές και ελλείψεις ο οργανισμός μετά από κάποιο διάστημα αρχίζει να αναρρώνει αυθόρμητα, αυτόματα και φυσιολογικά. Αυτό το γνωρίζουμε καλά, απλά δεν το συμπεριλαμβάνουμε στη γενική και δημόσια παιδεία.
...2023-07-2310 minPantopiaΗ υπέρτατη ειρήνη της ΠαντοπίαςΗ Αρχή της Ειρήνης είναι συναφής με την ειλικρινή επικοινωνία ανάμεσα στους ανθρώπους, όπου ο καθένας μπορεί να μιλήσει με απόλυτη ειλικρίνεια στον άλλον.
Για να υπάρχει ειλικρινής επικοινωνία, οι άνθρωποι θα πρέπει να φτάσουν σε επίπεδα σωματοψυχικής ενέργειας που θα τους επιτρέπουν να αντιληφθούν όσα κρύβουν σε όλη τους τη ζωή και όσα παραποιούν ή διαστρεβλώνουν σκόπιμα. Με τα οποία δυσκολεύουν την ζωή τους και την ζωή όλων γύρω τους που επιδιώκουν ανιδιοτελή επαφή.
Όταν αντιστρέψεις ή αναιρέσεις αυτά τα μοτίβα ανθυγιεινά βολικής παραποίησης και διαστρέβλωσης για να μην νιώθεις τον πόνο και την θλίψη μιας ζωής χωρίς νοημα, τότε θα ανακτήσεις τον φυσικό τρόπο της παιδικής αντίληψης χωρίς φίλτρα και παρεμβολές. Αυτή είναι η ζωντανή αλήθεια και όχι το παρασκευασμένο περιεχόμενο της συσκευασίας με την ετικέτα "αλήθεια", που διακομίζουν οι βιομηχανίες αλήθειας στα δίκτυα μαζικοποίησης.
Όταν είσαι έτοιμη να δώσεις στον εαυτό σου την εξουσιοδότηση να το κάνεις αυτό, αφού πρώτα όλα τα άσχημα πράγματα που φοβάσαι καταλαγιάσουν, καταρχάς θα διευκολύνεις τη ζωή σου, θα εξοικονομήσεις όλη αυτή την δεσμευμένη ενέργεια και θα αποκομήσεις την συσσωρευμένη γνώση από την συνειδητοποίηση των προκατασκευασμένων ψυχοτρόπων μοτίβων σκέψης και συναισθήματος. Αυτά είναι τα μοτίβα που συνθέτουν κάθε εικονική πραγματικότητα που χωρίζει σήμερα και ανά τις περιόδους της ιστορίας τους ανθρώπους σε αντίπαλες ομάδες ιδεοληπτικών συμφερόντων. Αποκαλύπτοντας το εκάστοτε υποκείμενο σύστημα από εικασίες και προκαταλήψεις που διαμορφώνουν κάθε τοπικό κοινωνικό πλαίσιο, υπνωτικού ιδεαλισμού που κάνει τους ανθρώπους περήφανους, εύθικτους, καχύποπτους και ευέξαπτους.
Όταν θα είσαι έτοιμος να εξουσιοδοτήσεις τον εαυτό σου να απελευθερωθεί από τις πάγιες αντιλήψεις, θα αποκτήσεις για πρώτη φορά πρόσβαση στον προφανή κοσμικό ιστό και σε ένα πλέγμα ασύλληπτης ενέργειας κι εναλλακτικών τρόπων υγιούς ζωής. Αυτός είναι ο συμπαντικός αδιανόητα προφανής υπερνούς που έχει επιτρέψει στην ανθρώπινη συνείδηση να υπάρχει, στην ατομική πρόθεση και σε κάθε επιθυμία για προσέγγιση στα προσωπικά όνειρα και στα συλλογικά οράματα των ανθρώπων. Είναι αδύνατο να ξεπεράσουμε το πανταχού παρόν πλέγμα συνοχής και ολιστικής αντίληψης με οποιαδήποτε ηλεκτρονικά γκάτζετ μέσω της εμπειρίας του ανταγωνισμού και του πνεύματος της κερδοφορίας.
Αφού δεις σε λίγο τι είναι ικανή να κάνει αυτή η τεχνητή νοημοσύνη αναλογίσου για μια στιγμή τι είναι σε θέση να διαμορφώνει το Σύμπαν, ώστε να φτάσεις στο σημείο να μπορείς να θέτεις το συμπαντικό πλέγμα ζωτικής ενέργειας και υπερβατικής αντίληψης στην υπηρεσία των αναγκών και των επιθυμιών σου.
Ω, τί συναρπαστική εποχή έρχεται!
Απλά σταμάτα να κρύβεσαι και να λες ψέματα στον εαυτό σου και στους άλλους. Αντάλλαζε την προοπτική της αντίληψής σου ειλικρινά και ισότιμα με αυτές των άλλων που είναι διατεθειμένοι να κάνουν το ίδιο. Θα σε βοηθήσει να ξεπεράσεις τις ψευδαισθήσεις και αυταπάτες σου για την πραγματικότητα. Τόλμησε να ατενίσεις πέρα από τα δεδομένα μοτίβα σκέψης χωρίς να υποπέσεις στη παγίδα των unisex, one-size-fits-all μοντέλων. Συνέχισε να πειραματίζεσαι χαρούμενα με τη αντίληψή σου και βιώσε τη μαγεία της μεταμόρφωσης. Υπάρχει άπλετος χώρος για την ελευθερία της αυτοποιητικής αυτογνωσίας του καθένα που εκφράζει αυτό που αντιλαμβάνεται. Και για την χαρά της αλληλεπίδρασης από τον τοποθεσία της εξέλιξης του καθένα μας. Κατέστησε το σώμα σου Ναό της εκστατικής χαράς του Πνεύματος της Ακεραιότητας.
Αυτό θα πει Παντοπία.2023-07-0105 minPantopiaΕπανίδρυσηΚάθε οργανισμός ή οργάνωση, κάθε κράτος και κάθε κοινωνία για να δουλεύει καλά πρέπει να είναι οργανωμένη σωστά. Ο καθένας όπως σε κάθε οικογένεια πρέπει προστατεύεται και να εποπτεύεται από ένα άτομο που είναι αξιόπιστο και έχει υψηλά πρότυπα.
Χωρίς ισχυρή εποπτεία, υπάρχει πιθανότητα ανεπαρκούς ποιοτικού ελέγχου, ανεπαρκούς εκπαίδευσης και ανεπαρκούς εκτίμησης της αξίας της εξαιρετικής εργασίας και συνεισφοράς του καθενός σε κάθε τομέα και πτυχή της οργάνωσης ή της κοινωνίας. Ποτέ μην εμπιστεύεστε τους ανθρώπους που δεν είναι υπόλογοι σε απόλυτη διαφάνεια ότι θα κάνουν καλά τη δουλειά τους.
Γι αυτό και η έννοια της πετυχημένης οικογένειας, μιας οργάνωσης ή της υγιούς κοινωνίας ξεκινάει με τουλάχιστον ένα άτομο ή ένα αρμονικό ζευγάρι, τον ιδρυτή της, που ήδη πληρεί τα παραπάνω αυστηρά κριτήρια, που εισάγει τις αρχές, τις αξίες και τα πολιτιστικά πρότυπα του βίου που διάγει -ως Θησέας ή Καποδίστριας- και σιγά-σιγά προσπαθεί να μεταδώσει ή να μεταλαμπαδιάσει το φως της συνείδησης σε κάθε όργανο, κάθε μέλος ή κάθε πολίτη μέσα από θεσμούς που σταδιακά και βαθμιαία αφυπνίζουν τον έναν μετά τον άλλο όλα τα κύτταρα. Στην αρχή τα πράγματα όμως είναι πολύ δύσκολα. Γιατί η ίδρυση ή επανίδρυση κράτους είναι ένας αγώνας, μοιάζει με μια σειρά μαχών για να μπει το καλό, το φως, η αλήθεια στα τσιμεντένια ή πέτρινα οχυρά όπου οι άνθρωποι έχουν συνηθίσει να ζουν στο σκοτάδι. Και αυτοί οι άνθρωποι είναι ευαίσθητοι στο φως.2023-06-2303 minPantopiaΗ ικανοποίηση της δια βίου ανάπτυξης κι εξέλιξης του κόσμουΣκέψου αυτό. Πόσοι άνθρωποι σε αυτή τη χώρα αλλά και σε όλο τον πλανήτη που δεν είναι καλά και θέλουν να φτιάξουν το σώμα τους, ή ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή από αυτή της οικογένειάς τους και των ανθρώπων του περιβάλλοντος, με άλλα λόγια ονειρεύονται οτιδήποτε ξεπερνάει αυτό που έχουν μάθει από παιδιά και βλέπουν γύρω τους είναι διατεθειμένοι να ξυπνούν κάθε μέρα και να πηγαίνουν στο γυμναστήριο, σε μια σχολή ή την πρωινή διαδρομή με τα πόδια για φυσική κατάσταση και να υποβάλλουν τον εαυτό τους στη συνεχή αντιξοότητα κόντρα στη συνήθεια και στις ανέσεις με συνέπεια χωρίς άμεσα αποτελέσματα;
Θα έλεγα ότι μάλλον λιγότερο από το 5% των ανθρώπων είναι πρόθυμοι να το κάνουν αυτό. Βλέπεις, η αλήθεια είναι ότι όταν ξεκινάς να αθλείσαι ή πηγαίνεις κάπου για να μάθεις κάτι σημαντικό για σένα, για να επισκευάσεις το σώμα σου ή την διάθεσή σου με χορό, είτε πηγαίνεις το πρωί, είτε πηγαίνεις το απόγευμα, δεν πρόκειται να δεις άμεσα αποτελέσματα.
Και έτσι αυτό που κάνει η γυμναστική, η γιόγκα ο χορός, το τραγούδι είναι ότι στη πραγματικότητα σε μαθαίνει την ήρεμη ικανοποίηση της μακροπρόθεσμης ανάπτυξης και της αργής εξέλιξης σε αντίθεση με την παρορμητική εκτόνωση της άμεσης ικανοποίησης των ανέσεων και των απολαύσεων.2023-05-2602 minPantopiaΑρχές, μοτίβα, πατρόνΥπάρχουν ορισμένα πράγματα που πρέπει να τα πούμε και να τα ξαναπούμε, να τα λέμε και να τα ξαναλέμε, για να τα ακούμε -ή να τα ακούν αυτοί που πρέπει- και να τα ξανακούμε μέχρι να γίνει μέσα μας το κλικ. Η πραγματική γνώση δεν είναι πληροφορίες, ή εγκυκλοπαιδικές γνώσεις. Αυτές υπάρχουν στις εγκυκλοπαίδειες, στα λεξικά, στο ίντερνετ. Και όποιος θέλει να τα ψάξει θα τα βρει. Μεθαύριο στη κοινωνία όποιος ξέρει τέτοια πράγματα θα είναι κυριολεκτικά άχρηστος. Και θα νιώθει άσχημα μέχρι να του βρουν οι άλλοι τι να κάνει ή μέχρι να ανακαλύψει και να μάθει να κάνει κάτι πιο ανθρώπινο. Την δουλειά αυτή την κάνει ήδη καλύτερα το ίντερνετ. Το επόμενο επίπεδο οργάνωσης του ανθρώπινου μυαλού είναι να ξέρεις να κάνεις πράγματα. Πως γίνεται κάτι;
Πως γίνεται ένα καλό φαγητό;
Μια καλή συνταγή. Άρα, συνταγές. Κι αυτά ήδη υπάρχουν στο ίντερνετ και μπορούμε να τα βρούμε. Βέβαια κάποιος πρέπει να τα πραγματοποιεί. Αλλά όταν έχεις τη συνταγή, δεν τρως την απογοήτευση της αποτυχίας.
Το τρίτο επίπεδο γνώσης όμως είναι αυτό στο οποίο αναφέρονται άνθρωποι όπως ο Τόνι Ρόμπινς μαζί με τα προηγούμενα ενιαία τα αποκαλεί μοτίβα. Πρώτον, να ξέρει κανείς να ξεχωρίζει μοτίβα και δεύτερον να ξέρει να τα χρησιμοποιεί. Αυτό είναι πχ η δουλειά μιας μοδίστρας. Να διακρίνει το πατρόν ή να μπορεί να βγάλει πατρόν. Και να μπορεί να το χρησιμοποιήσει για να κάνει ένα ωραίο φόρεμα.
Το τρίτο επίπεδο όμως και στην κατασκευή ρούχων είναι να μπορεί κανείς να σχεδιάζει μοτίβα ή πατρόν. Αυτός ή αυτή είναι σχεδιαστές. Κάτι πιο σπάνιο, γιατί είναι πιο δημιουργικό. Όμως υπάρχει άλλη μια διάσταση σε αυτό που γενικεύει σχεδόν όλη τη λειτουργία του εγκεφάλου. Το πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο επίπεδο στην πιο καθαρή μορφή τους όταν διδάσκονται από τον Ρέυ Ντάλιο ονομάζονται Αρχές. Είναι η ικανότητα να αναγνωρίζεις τις αρχές που διέπουν οποιαδήποτε εργασία που γίνεται σωστά ή λάθος, οποιαδήποτε συμπεριφορά, γιατί αυτό χαρακτηρίζει την φύση των πραγμάτων που συμβαίνουν ή που ζουν. Μετά είναι να μπορείς να τις εφαρμόζεις στην οργάνωση της επιχείρησης ή της ζωής σου για να έχεις σταθερά αποτελέσματα, καλά αποτελέσματα και για να γλυτώνεις να σκέφτεσαι κάθε φορά τι θα κάνεις σε κάθε περίπτωση σαν να μην υπάρχουν παρόμοιες καταστάσεις, που μπορούν να μπουν σε ομάδες που τις αντιπροσωπεύουν μία ή περισσότερες αρχές.
Ή για να αναγνωρίζεις όταν κάτι δεν σου κάθεται, γιατί δεν σου κάθεται. Διότι έχεις μάθει να εφαρμόζεις εμμονικά τα ίδια μοτίβα σκέψης και κατά συνέπεια συμπεριφοράς σε διαφορετικές περιπτώσεις. Οπότε για να αλλάξουν τα αποτελέσματα στη ζωή σου πρέπει να αλλάξεις τα εμμονικά μοτίβα σκέψης και συμπεριφοράς και να τα εμπλουτίσεις με λειτουργικά μοτίβα, λειτουργικές αρχές. Τις οποίες μπορείς να αναβαθμίζεις όταν είσαι σε θέση να βγάλεις ένα καλύτερο συμπέρασμα. Επιπλέον στο τρίτο επίπεδο σχεδιάζεις εσύ μοτίβα σκέψης, συμπεριφοράς, παραγωγής που είναι ανώτερης ποιότητας από αυτά που ξέρουν και χρησιμοποιούν οι γύρω σου, είτε το συνειδητοποιούν είτε όχι.
Όποιος ανεβεί εκεί είναι ψηλά στη κλίμακα εξέλιξης, η οποία είναι βασικά αυτοποίηση.
Κι όμως υπάρχει άλλο ένα επίπεδο με το οποίο καταπιάνομαι στο βιβλίο μου για όσους καταλαβαίνουν άψογα ελληνικά, αφού έχουν φτάσει σε επίπεδο συνειδητότητας και αυτοποίησης αλά Ρέυ Ντάλιο ή Τόνι Ρόμπινς και τους λοιπούς δασκάλους της πειθαρχίας. Είναι όταν έχεις τακτοποιήσει και διορθώσει τον χαρακτήρα σου και την προσωπικότητα από τα κληρονομικά, γενετικά και επιγενετικά λάθη και περιορισμούς, εγωισμούς και τυφλά σημεία. Και είσαι σε θέση να ανοίξεις το προσωπικό σου μυαλό κι άλλο, και να αφήσεις το σύμπαν να συμμετέχει. Όταν νιώθεις ασφαλής στο σύμπαν, και δεν αφήνεις τα κόμπλεξ (συμπλέγματα / μοτίβα) σκέψης και συμπεριφοράς να σου περιορίζουν τη ζωή στα ίδια και τα ίδια λάθη, εμμονές, ιδεοληψίες, προκαταλήψεις και κοινωνικούς ιδεαλισμούς. Όταν το χάος δεν είναι πια απειλητικό αναλαμβάνει τη λύση με την μορφή έμπνευσης, συγχρονισμού, ευκαιρίας ή συγκυρίας. Όταν μάθεις να κινείσαι τόσο άνετα πάνω στο τεντωμένο σκοινί της εξέλιξης...2023-05-1707 minPantopiaΛόγια σ' έναν νεαρό μου εαυτόΕάν μπορούσα να γυρίσω πίσω στο χρόνο και να αφήσω σημειώματα στον εαυτό μου σ3 οποιαδήποτε ηλικία, ώστε να τον εντυπωσιάσω και να τον πείσω να σκεφτεί σοβαρά ορισμένα πράγματα, πρώτα από όλα θα κοίταζα να του μάθω να μην να εμπιστεύεται το φόβο μέσα του, να μην ανησυχεί για την έκβαση οποιασδήποτε διαδικασίας. Θα του έδειχνα να κοιτάξει πως πέρα από την συσκότιση της αντίληψης, όταν βρίσκεται σε έναν όμορφο τόπο μέσα του, θα έλκει όμορφα πράγματα. Για να του δείξω τις διαφορές, τα χαρακτηριστικά και τις ποιότητες του εσωτερικού του κόσμου θα χρησιμοποιούσα τον όρο 'τόπος' και 'τόποι'. Για να του πω πως σε όποιον τόπο συχνάζεις και μένεις μέσα σου ή καταφέρνεις να πας, τέτοια θα διαμορφωθεί και η ζωή σου. Η εσωτερική σου κατάσταση φτιάχνεται όπως η φυσική σου κατάσταση με την προπόνηση, που πρέπει να είναι κατάλληλη για τον το σκοπό της ζωής όπως είναι και για κάθε άθλημα.
Πως ο χρόνος είναι με το μέρος σου όταν έχεις κατακτήσει την εμπιστοσύνη. Κι ότι ο σκοπός της ζωής σου δεν χρειάζεται να σε απασχολεί αρκεί να καλλιεργείς τον εαυτό σου κάνοντας αυτό που σε ενθουσιάζει όσο πιο καλά μπορείς, φροντίζοντας να επισκέφτεσαι ωραίους τόπους ή να τους διαμορφώνεις ωραίους.2023-05-1405 minPantopiaΤο Ηρωικό Ταξίδι της ΕπιστροφήςΠριν 6 χρόνια σαν σήμερα άρχισα να αποχαιρετώ επίσημα το Βερολίνο που με φιλοξένησε και με συγκέντρωσε για 27 από τα 30 χρόνια ενός ηρωικού ταξιδιού αυτογνωσίας και αυτοποίησης.
Το έκανα διότι συνειδητοποίησα πως για συνεχίσει το ταξίδι πρέπει να πας μπροστά, πρέπει να αφήσεις το άλλοτε πολύτιμο πίσω σου. Πρέπει κάποια σκοινιά να κόψεις, κάποιες γέφυρες να διαβείς, και να αφήσεις πίσω σου αυτό που σε έκανε να νιώθεις ασφαλής, ή βολικά, ή σου ήταν οικείο, σου έδωσε τις περιπέτειες για γνώση και διαύγεια.
Δεν σου είναι πλέον ούτε ευχάριστο ούτε δυσάρεστο, ούτε ζεστό ούτε κρύο, μα χλιαρό. Δεν σε γεμίζει. Δεν έχει πια άλλο νόημα να σου δώσει. Όλο το νόημα που σου έδωσε ήταν να πάψεις να ψάχνεις το νόημα γύρω σου, θα το βρίσκεις μέσα σου. Χαρακτηριστικό σε κείνη την φάση της ζωής είναι ότι περιμένεις θεία σωτηρία, καθοδήγηση, θεία παρέμβαση. Όλα τα κίνητρα για τα συνήθη παιχνίδια έχουν εξαντληθεί. Αν το παραδεχτείς στον εαυτό σου η σωτηρία αυτή έρχεται. Είναι τελικά ένας αγγελιοφόρος που σου λέει, μάζευε το δισάκι σου πάλι και προχώρα στη Γη της Επαγγελίας.
Σαν σήμερα πήγα λοιπόν στο Ρολόι του Κόσμου (Weltuhr), που έχει όλες τις ζώνες και δείχνει την ώρα σε όλες τις πρωτεύουσες του κόσμου. Εκεί που συναντούσα τους καλούς μου φίλους. Ένα καλό σημείο για να συνεχίσει κάνεις το ταξίδι που καταλήγει εκεί που άρχισε για να δεις τα πάντα με τα δικά σου μάτια. Για να προχωρήσεις μπροστά τη στιγμή που έχεις δεθεί με συνήθειες και χούγια, μόνο με το όραμα μπορείς να το κάνεις. Αφήνεις πίσω σου την ταύτιση με μνήμες, συνήθειες, κόμπλεξ και σχέσεις με άλλους ανθρώπους που κάνουν το ίδιο και ξεκινάς βήμα βήμα να πας εκεί που σου υπαγορεύει το προσωπικό σου όραμα. Αυτό το "εκεί" όμως, που ακούγεται σαν τόπος και έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός τόπου, δεν είναι πια ένας γεωγραφικός ή φυσικός τόπος, είναι ο τόπος όπου μπορείς να είσαι ένα άτομο που συνάντησε τον πραγματικό Εαυτό του, συνήθισε το σοκ, τον αποδέχεται φυσικά με όλη την φοβερή ενέργεια που συνοδεύει κάθε πραγματικότητα που ο νους τρομάζει να αντικρίσει επειδή δεν μπορεί να ελέγξει. Και φτιάχνει έναν χαρακτήρα και μια προσωπικότητα με ρευστή νοοτροπία που μπορεί να διαχειριστεί τα κουτάκια διότι δεν ταυτίζεται πια με το συμπαγές και άκαμπτο πρόγραμμα διαχείρισης του τρόμου της επιβίωσης.
Αυτός ο τόπος είναι η δικιά σου πατρίδα που υπάρχει στον κόσμο που μεταμορφώθηκε μέσα σου, με δικιά σου ευθύνη, σε Παντοπία. Μόνο στον τόπο σου συναντάει η Αρετή την Ελευθερία.2023-05-1204 minPantopiaΗ επιτυχία στην βιώσιμη κοινωνία οφείλει να βασίζεται σε υγιείς διαδικασίες για υγιή αποτελέσματαΘα δούμε πως η υγεία έχει αυτοποιητικές ιδιότητες μάθησης σε κάθε πρόκληση, δεν χρειάζεται κλάδεμα και ράντισμα. Ό,τι πάει αργά πάει υγιεινά. Και ό,τι πάει υγιεινά πάει μακρυά και πάει παντού. Μια ριζική αναθεώρηση της έννοιας της επιτυχίας με βάση την υγεία, με διαδικασίες που αποκλείουν το αφύσικο, το ανόητο, το ανούσιο, το ανήθικο, ως ανθυγιεινά στοιχεία που οδηγούν σε ανθυγιεινά αποτελέσματα. Προϋποθέσεις, όροι και αποτελέσματα.2023-05-0806 minPantopiaΤο μέλλον είναι η περιπέτειαΤο παρελθόν ήταν ο φόβος και η ασφάλεια, το μέλλον είναι η περιπέτεια. Η αλήθεια σου είναι η καλύτερη περιπέτεια.
Ο σκοπός της ζωής δεν μπορεί να είναι η ευτυχία, ούτε η επιτυχία. Κάποιες φορές θα είναι, κάποιες φορές θα έρχεται επίσκεψη, αλλά θα υπάρξουν δύσκολες περίοδοι στη ζωή και μεγάλα διαστήματα ενδιάμεσα όπου η επιδίωξη της ευτυχίας ή της επιτυχίας δεν θα αρκεί για να σε δραστηριοποιεί καθημερινά για όσο χρειαστεί, για ό,τι χρειαστεί προς τη σωστή κατεύθυνση, ώστε να μπορέσεις να προχωρήσεις και να ξεπεράσεις την κατάσταση αναστολής της ευτυχίας των επιτυχιών. Εκεί ο συνηθισμένος άνθρωπος υποκύπτει σε πάθη. Διάφορες μορφές απληστίας. Υπάρχει όμως εναλλακτική. Αυτό που μπορείς να έχεις πάντα στο μυαλό σου είναι η περιπέτεια. Αν συνεχίσεις να ονειρεύεσαι, να βάζεις στόχους, να σχεδιάζεις, μπορείς να διατηρείς την χαρά της περιπέτειας. Και η αλήθεια είναι η καλύτερη περιπέτεια. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι' αυτό, άπαξ και αρχίσεις να το βιώνεις. Υπάρχει εξήγηση. Καταρχήν δεν ξέρεις τι πρόκειται να συμβεί, αν πεις αυτό που σκέφτεσαι. Όχι απερίσκεπτα και όχι προκλητικά. Ούτε περισσότερο από όσο χρειάζεται. Αυτό είναι ήδη πολύ περιπετειώδες! Επίσης, αν είσαι εσύ που μιλάει, με τη δική σου φωνή και τη δική σου χροιά, τότε είναι δική σου περιπέτεια. Αν δεν είναι όμως η αλήθεια σου, όπως όταν σου υπαγορεύουν άλλοι την ομιλία σου ή χειραγωγείς με οποιονδήποτε τρόπο ή παπαγαλίζεις ή συμμορφώνεσαι με τις επιταγές και τις διαθέσεις του πλήθους, τότε, δεν ξέρω ποιανού την περιπέτεια ζεις.
Αλλά δεν ζεις τη δική σου ζωή.2023-05-0203 minPantopiaΕν αρχήν ην ο διάλογος και ο διάλογος είναι προς την εμπιστοσύνη και η εμπιστοσύνη είναι ο διάλογοςΌλα γίνονται μέσα από αυτήν και χωρίς αυτήν τίποτα δεν γίνεται.
Αυτό που αντιπροσωπεύει ο Άνθρωπος και αυτό που αντιπροσωπεύει ο Θεός είναι απαραίτητο, θεμελιώδες θα λέγαμε, να ξεκαθαρίσει για να ξεκινήσει το ταξίδι της συνείδησης. Ο καθένας καλείται να ξεκαθαρίσει μέσα του αυτές τις δύο αρχές ή αξίες για να βγει στο πηγαιμό για μια πατρίδα. Δεν χρειάζεται να είναι η τελευταία λέξη της αλήθειας. Απλώς πρέπει να είναι η πιο ενημερωμένη και ειλικρινής λέξη αλήθειας. Υπάρχει κάτι στην έννοια του Θεού, αφού όλοι μας βομβαρδίζονται με αυτή την έννοια, και στην έννοια του Ανθρώπου, αφού το ταξίδι της συνείδησης δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει επίγνωση των αναγκών, των επιθυμιών, των ονείρων και των εννοιών, των νοημάτων, των αρχών, των αξιών, όλα εξίσου ζωντανά με τον υλικό κόσμο. Εκτός κι αν κάποιος επιλέξει να ζήσει μια πολύ περίεργη ή ιδιωτική ζωή. Είτε χωρίς επικοινωνία, είτε χωρίς γνώση, είτε χωρίς σχέσεις, είτε μόνος, είτε κακός, είτε ως ο απόλυτος υπηρέτης, φροντιστής ή σκλάβος. Μπορώ να διακρίνω μόνο αυτές τις εναλλακτικές μέχρι στιγμής. Αλλά όταν κάποιος επιλέγει να μιλήσει, να σκεφτεί, να επικοινωνήσει, θα πρέπει να έχει κάποιο είδος λεξικού όρων και εννοιών. Όταν μιλάς για αυτά, πρέπει πρώτα να είσαι ξεκάθαρος για κάτι, αλλιώς δεν μπορείς να ξεκινήσεις στον αέρα και να πηγαίνεις στον αέρα. Προτιμώ την πτήση από εδάφους εδάφους. Και στην επικοινωνία μου αρέσει να πετάω με τα μάτια ανοιχτά και να μπορώ να βλέπω στους χάρτες για να ξέρω από πού περνάμε και πως μπορώ να πάω εκεί και μόνος μου. Δεν μου αρέσει το είδος μαγείας που δεν μπορώ χρησιμοποιώ τον εαυτό μου για να πηγαίνω όπου θέλω και πάρω όποιον θέλω, που θέλει την παρέα μου, και εμένα να είμαι ο πιλότος για λίγο. Όποιος δεν θέλει βέβαια να κουνηθεί από τη θέση του, φυσικά, δεν μπορεί να πάει πουθενά. Με το ζόρι δεν μπορώ να τον πάω πουθενά. Δεν υπάρχει εμπιστοσύνη, δεν υπάρχει σχέση. Δεν υπάρχει νόημα μεταξύ μας. Δεν υπάρχει ροή, πλοκή, ούτε ιστορία, ούτε μύθος, ούτε εξέλιξη, χωρίς χαρά, χωρίς λύπη. Χωρίς ψυχή δεν υπάρχει ζωή. Κάθε ταξίδι ξεκινά με κάποια πίστωση εμπιστοσύνης. Διαφορετικά τα πράγματα είναι δύσκολα. Πρέπει να έχεις έναν ειδικό λόγο για μια τέτοια ταλαιπωρία. Είναι σαν να παίρνεις ένα πληγωμένο άγριο ζώο για να το φροντίσεις. Εκτός κι αν είσαι εσύ αυτός με το πρόβλημα, και δεν το ξέρεις, και διώχνεις όλους όσοι σε πλησιάζουν για να φροντίσουν τις πληγές που νομίζεις πως δεν κάνει να δουν για να μην το εκμεταλλευτούν. Ή για να μην χάσεις την αξιοπρέπειά σου. Εναλλακτικά λοιπόν χρειαζόμαστε ένα πρόβλημα, αφού δεν έχουμε ερώτηση –μια γνήσια εξομολόγηση, την έμπρακτη πρόθεση επαναφοράς– και ένα άτομο πρόθυμο να παίξει τον φροντιστή, που δεν κρίνει, για να ξεκινήσει το ταξίδι χωρίς διάλογο. Μια παρεξήγηση που πρέπει να λυθεί.2023-04-2605 minPantopiaΔυνατότητες, ευκαιρίεςΔεν βλέπουμε με τα μάτια μας, βλέπουμε με το μυαλό μας. Οι αισθήσεις μας είναι απλώς εργαλεία που χρησιμοποιεί το μυαλό μας για να αντιληφθεί. Έτσι, αν το μυαλό μας είναι τυφλό, δεν έχει σημασία σε τι εκτίθενται οι αισθήσεις μας. Αλλά αν το μυαλό μας μπορεί να δει, δεν έχει σημασία, τι δείχνουν στα μάτια μας.
Αυτό που συμβαίνει αν το μυαλό μας είναι τυφλό στις δυνατότητες, είναι ότι η σκέψη μας θα είναι τυφλή στις ευκαιρίες. Έτσι χάνουμε ευκαιρίες για να αναπτυχθούμε. Θα μπορούσαμε, εάν βλέπαμε, να επιλέξουμε να κάνουμε αυτό που μας ευχαριστεί πολύ ή αυτό που κάνει καλό, ξανά και ξανά με κάθε ευκαιρία ώστε να μάθουμε να το κάνουμε καλά, σε αυτούς που πραγματικά το χρειάζονται. Ποιοι; Μα αυτοί που είναι έτοιμοι, το εκτιμούν.2023-04-1702 minPantopiaΗ στοιχειώδης επιλογήΗ επιλογή της στοιχειώδους κίνησης είναι η θεμελιώδης αρχή ελευθερίας και το δομικό στοιχείο της ποιότητας ζωής, συμπεριλαμβανομένης της υγείας, της επίτευξης στόχων, της επιτυχίας, της ευδαιμονίας. Κάθε κίνηση έχει προϋποθέσεις και συνέπειες. Μια καλή ζωή είναι μια καλή πορεία από βήματα επιλογές κινήσεων των οποίων υπάρχουν οι προϋποθέσεις και των οποίων οι συνέπειες είναι κατάλληλες προϋποθέσεις για καλές επιλογές για μια καλή ζωή. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία είναι η σταδιακή διαμόρφωση χαρακτήρα που είναι πρακτικά ο αυτόματος πιλότος για επιλογές κινήσεων, και πρέπει να είναι κατάλληλος για μια καλή πορεία με οικονομία ενέργειας για ανώτερες λειτουργίες και αύξηση ευφυΐας. Ο κατάλληλος χαρακτήρας εξασφαλίζει μία καλή προεπιλογή κινήσεων.2023-04-1605 minPantopiaLifestyle ή πρακτική φιλοσοφία;Σε μία κοινωνία που έχει χάσει τα αυγά και τα πασχάλια, που έχει ως πρότυπο ένα lifestyle χωρίς ορατή φιλοσοφία, ίσως και να συμβαίνει απλά ότι δεν υπάρχει πια οποιαδήποτε ανθρωπιστική φιλοσοφία από πίσω του. Αφού η κοινωνία συλλογικά δεν είναι σε θέση αυτή τη στιγμή να διερωτηθεί τι συμβαίνει, γιατί συμβαίνει, πώς συμβαίνει, μία ιδέα είναι να το κάνει όποιος μπορεί. Η κοινωνία φρόντισε να αναπτύξει ένα lifestyle που δεν αφήνει χρόνο για σοβαρούς συλλογισμούς, για διεξοδική έρευνα των βαθύτερων αιτιών. Πώς το κατάφερε αυτό; Σταδιακά και βαθμιαία. Δημιούργησε επίπλαστες ανάγκες, για την κάλυψη των οποίων χρειάζεται ο άνθρωπος να είναι διαρκώς απασχολημένος. Πώς έγινε αυτό; Πρώτα έχασε την την ησυχία του, την ψυχική του ηρεμία, που του επέτρεπε να αναγνωρίζει τις βασικές ανάγκες του, να βρίσκει τρόπους να τις ικανοποιεί, να τις ικανοποιεί και να είναι όντως ικανοποιημένος και ψυχικά υγιής. Αυτό βασίζονταν σε ένα παραδοσιακό μοντέλο υγιεινής διατροφής και διαβίωσης, κοντά στο καθαρό αέρα και στη φύση, που δεν είναι μόνο η τελευταία λέξη επιστημονικής μόδας αλλά κι όλοι κάποια στιγμή αναγνωρίζουμε και πόσο ευεργετική είναι για τη φυσική και ψυχολογική υγεία του ανθρώπου, και πόσο απαραίτητη για την ευεξία του και το ευ ζην. Επίσης ο άνθρωπος είχε βρει ένα μοντέλο καταμερισμού των εργασιών, ώστε οι εργασίες να γίνονται από αυτούς που είναι οι καλύτεροι σε αυτές, διότι έχουν τα κατάλληλα εργαλεία και την απαραίτητη γνώση, πολλές φορές στα πλαίσια οικογενειακής παράδοσης. Επίσης είχε εξασφαλισμένο χρόνο για ξεκούραση και ψυχαγωγία μέσα από παραδοσιακές εκδηλώσεις που διαμόρφωναν κάποια συλλογική ταυτότητα με αξίες και αρχές και κίνητρο ηθικής συμπεριφοράς και συλλογικής συνοχής. Εάν κάποιος είναι σε θέση να το κάνει και διερωτηθεί ειλικρινά για οτιδήποτε τον απασχολεί, αρχίσει να το εκφράζει και να το ζει, τότε σύντομα θα βρει αυτές τις αρχές και τις αξίες, που συνιστούν πρακτική φιλοσοφία και συνειδητό τρόπο ζωής. Αντίδοτο σ’ έναν άοσμο, αν όχι κάκοσμο, άγευστο, αν όχι άνοστο, ακαλαίσθητο, αν όχι κακόγουστο, όμως σίγουρα ακατανόητο κόσμο lifestyle.2023-04-1204 minPantopiaΗγετικό ταγκόΤο μεγαλύτερο λάθος και το καλύτερο μυστικό ηγετικής στρατηγικής, όταν το συνειδητοποιήσει κανείς και το διορθώσει με πολλά μικρά, εύκολα, απλά, προφανή, φυσικά, συνεχή βηματάκια ειλικρίνειας είναι ο διαχειρισμός των σχέσεων. Οι χειρισμοί πρέπει να έχουν το πνεύμα της διαχείρισης. Δεν πρέπει να είναι χειριστικός ο ρόλος του πιο έμπειρου.
Στις σχέσεις ένας με έναν συνήθως συνδέονται αυτός που έχει κάποιο πρόβλημα με αυτόν που προσέχει, διδάσκει, καθοδηγεί, μαθαίνει, εκπαιδεύει, διδάσκει οργάνωση. Ομάδες, κοινότητες, κοινωνίες, οργανώσεις, επιχειρήσεις, προσωπικές και επαγγελματικές σχέσεις βασίζονται σε αυτή την θεμελίωδη αρχή. Επιπλέον στη ζωή υπάρχουν άνθρωποι που τείνουν να συνεισφέρουν στις σχέσεις τους με τα προβλήματά τους και αυτοί που αφιερώνονται στη βοήθεια, στη διδασκαλία, στη καθοδήγηση, στην εκπαίδευση πάνω στα προβλήματα. Εάν οι σχέσεις ήταν σκάκι, τάβλι, ντάμα, γκο, ... παιχνίδια με άσπρα και μαύρα πούλια, κάποιοι τείνουν να παίρνουν συνέχεια τα μαύρα και κάποιοι τα άσπρα.
Αυτό που δεν μπορείς να κάνεις εάν θες αυτοί που φροντίζεις να εξελιχθούν για να γίνετε team, ομάδα που πετάει, και κερδίζει πρωταθλήματα, δεν πρέπει να σκέφτεσαι και για τους δύο και να κάνεις τις κινήσεις και των δυο. Υπάρχει μια αγγλοσαξωνική έκφραση που λεει:
It takes two to tango.
Χρειάζονται δυο για να χορευτεί ένα ταγκό. Ένας μόνος του δεν μπορεί να χορεύει καλό ταγκό και για τους δύο.2023-04-1002 minPantopiaΣχέση ίσον εμπιστοσύνηΚάθε σοβαρή σχέση βασίζεται σε εμπιστοσύνη. Για να είναι υγιής, ανθηρή, γόνιμη, αναπτυξιακή, και καρποφόρα σχέση πρέπει να βασίζεται σε κοινές αξίες, που λειτουργούν σαν φυσικά, αβίαστα, κοινά, γερά, θεμέλια, και σε κοινές αρχές, που λειτουργούν σαν σύνδεσμοι σταθεροί, ελαστικοί, όπως στο γερό, υγιές, δυνατό, ευέλικτο σώμα ανθρώπου ή ζώου. Δύο ή περισσότεροι άνθρωποι για να σχηματίσουν μια ομάδα πρέπει να χτίσουν τη σχέση τους συνειδητά και να φροντίζουν την ανάπτυξή τους καθημερινά, όπως κάθε μέλος στηρίζει το σώμα, άρα κι όλα τα μέλη, γιατί έχει δύναμη και ικανότητα και αναπτύσσεται για να ανταποκριθεί στις ανάγκες του σώματος, στις συνθήκες όπου βρίσκεται το σώμα, για τον κοινό σκοπό. Ο σκοπός κάθε μέλους είναι να υποστηρίζει και να εξυπηρετεί το σώμα σε όλες τις περιστάσεις. Το σώμα πρέπει να μπορεί να βασίζεται σε κάθε μέλος όπως ένας άνθρωπος κρατιέται από το μονόζυγο με ένα ή δύο χέρια χωρίς να κινδυνεύει όλη την ώρα να τραυματιστεί. Το σώμα επίσης βασίζεται σε δύο πόδια που συντονίζονται μεταξύ τους και μεταφέρουν το σώμα παντού ακόμα κι όταν το σώμα κουβαλάει στα χέρια κάποιο φορτίο. Όμως το σώμα μεγαλώνει με τα μέλη του και αναπτύσσεται από μικρή ηλικία όπου τα μέλη είναι αδέξια και δεν μπορούν ακόμα να συντονιστούν. Πειραματίζονται όμως, μαθαίνουν, συντονίζονται, δυναμώνουν, αναπτύσσονται και μεγαλώνουν όλα μαζί σαν ένα σώμα, ένας οργανισμός. Αυτό που χαρακτηρίζει τη λειτουργία του οργανισμού είναι η οργάνωση. Η οργάνωση εμπιστεύεται κάθε μέλος και κάθε μέλος τρέφεται και λαμβάνει όλα τα ερεθίσματα που χρειάζεται, όλες τις οδηγίες, όλες τις πληροφορίες από το σώμα και επιστρέφει στο σώμα όλες τις πληροφορίες και τα ερεθίσματα που παίρνει από το περιβάλλον. Αλλιώς δεν υπάρχει υγεία. Χωρίς υγεία δεν υπάρχει υγιής πρόοδος. Και χρειάζεται γιατρός και θεραπευτική αγωγή. Έτσι κι η οργάνωση και κάθε σχέση.2023-03-2703 minPantopiaΕλευθερία ή Θάνατος25η Μαρτίου σήμερα. Στην Ελλάδα σημαντική γιορτή. Σχετίζεται με την επίσημη έναρξη του αγώνα για την απελευθέρωση του Ελληνικού λαού, την αποδέσμευση από την Οθωμανική αυτοκρατορία και την απαρχή της επιτυχημένης σύστασης του νεότερου ελληνικού εθνικού κράτους, συνέχεια του οποίου είναι η σημερινή προεδρευόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Κράτος θα πει μια ομάδα που διαφεντεύει μόνη της τα συμφέροντά της για να εγγυάται το ασφαλές μέλλον των μελών της, και την δυνατότητα να μπορούν σαν ανθρώπινα και πνευματικά όντα να δημιουργούν και να αναπτύσσονται στο έπακρο, χωρίς να βλάπτουν κανέναν. Φαίνεται πως έχουμε σαν ανθρώπινο είδος βγάλει πανανθρώπινα το συμπέρασμα πως ο άνθρωπος ευδοκιμεί όταν έχει την δυνατότητα και τις συνθήκες μαθαίνοντας να αναπτύσσει τις ικανότητές του ακολουθώντας όποιον δρόμο κρίνει κατάλληλο για είναι υγιής κι ευτυχισμένος και να συνεισφέρει στην υγεία και την ευτυχία των ανθρώπων καταρχάς του άμεσου περιβάλλοντός του και κατά συνέπεια όλης της ανθρωπότητας.
Ο άνθρωπος ανθίζει με την ευτυχία, ευτυχεί με την επιτυχία του προσωπικού ταξιδιού για να πετύχει τον προσωπικό του σκοπό. Φαίνεται πως κάθε άνθρωπος ωφελείται από την υγεία του και την ευτυχία του σε ένα περιβάλλον υγιές και ευτυχισμένο. Εκεί έχουμε το πρώτο σημείο όπου φαίνεται η αρμονία του ανθρώπου με το περιβάλλον του.
Για να είναι καλά ο άνθρωπος πρέπει το περιβάλλον του να είναι υγιές και ευτυχισμένο. Όταν ο άνθρωπος επιτυγχάνει βήματα στην υγεία του και στην ευτυχία του το αυτό επιθυμεί και επιδιώκει και για το περιβάλλον του. Κοινώς ο υγιής άνθρωπος είναι γενναιόδωρος και ευγνώμων.
Νομίζω το 1821 τη πατήσαμε. Νομίσαμε πως με τα όπλα ή τις ευλογίες οποιονδήποτε Μεγάλων Δυνάμεων θα αποκτούσαμε την πολυπόθητη Ελευθερία. Είδες κανένα να τη έχει; Γιατί εγώ δεν είδα. Η Ελευθερία δεν το έπαθλο από κάποιους αγώνες ενάντια σε άλλους, υπογεγραμμένο με αίμα από οποιονδήποτε αρμόδιο αριστογείτονα. Ελευθερία είναι να βλέπεις την αλήθεια, να ζεις στην αλήθεια, να πιάνεις την αλήθεια και να φτιάχνεις οτιδήποτε είναι καλό, ωραίο ή χρήσιμο ανάλογα με τις περιστάσεις.2023-03-2504 minPantopiaΤο νούμερο ένα κοινωνικό πρόβλημα σήμεραΤο πρόβλημα στο οποίο βρίσκεται όλη η κοινωνία, άρα, το number one, κοινωνικό πρόβλημα είναι μια αδυναμία συγκέντρωσης, ο παρορμητισμός του από δω κι από κει, εκείνο και τ' άλλο. Οι περισσότεροι άνθρωποι βιάζονται να δουν αποτελέσματα, τρέχουν από δω κι από κει και συσσωρευουν γνώσεις, εμπειρίες, σαν τίτλους και παράσημα, πράγμα που αποδεικνύει πως δεν έχει βρεθεί ο πυρήνας. Δεν υπάρχει κέντρο. Ο πυρήνας είναι αυτό που μιλάει όταν βρεθείς σε αδιέξοδο. Εάν δεν βρεθείς σε αδιέξοδο, ή εάν θα σταματήσεις να γυρνάς εδώ κι εκεί, και τα τσιμπολογήματα πως να φανεί το θηρίο που σε κυβερνά; για να το αντιμετωπίσεις; Όπου και να σαι ό,τι και αν κάνεις πάντα πεινασμένος και διψασμένος θα σαι.
Οφείλεται στο ότι οι άνθρωποι δεν ολοκληρώνουν ένα πράγμα μέσα στη ζωή που τα φέρνει όλα όταν κάνεις ένα, οτιδήποτε με συνέπεια και αφοσίωση. Βέβαια η ζωή έχει χιούμορ αλλά είναι και αδυσώπητη. Και δεν σου φέρνει τους λογαριασμούς αμέσως. Τους μαζεύει, σε δεσμεύει και τους εμφανίζει μετά τα 45. Ή στα 50. Γιαυτό κοιτά γύρω σου τους μετά τα 45. Δες και ερεύνησέ το έξυπνα. Και θα καταλάβεις.2023-03-2102 min
PantopiaΤο Πάσχα του 23 η ελληνική πρωτοχρονιάΟ θυμός, η γκρίνια, η αγανάκτηση, κατάρες, ευχές και προσευχές δεν είναι η δράση και η συμπεριφορά που αρμόζουν σε συνειδητά πλήρως αναπτυγμένα ανθρώπινα όντα. Η ζωή μας δεν προορίζεται για μια μοναχική, στυγνή ή ανάπηρη εμπειρία επιβίωσης. Ευτυχία, επιτυχία, χαρά, εμπειρία, αγάπη, φιλία, γάμος, κοινότητα, εταιρεία, συναυλία, συνέργεια, συνεργασία, χώρα και οργανισμός, … οργασμός, όλα τα ωραία βασίζονται σε μορφές στενών σχέσεων μεταξύ διαφορετικών ανθρώπων που συνεισφέρει ο ένας στην ανάπτυξη του άλλου, που συνεργάζονται κι αλληλοσυμπληρώνονται. Στη συνεισφορά πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί όταν λέμε στον άλλο τι γίνεται ή τι δεν γίνεται στη ζωή του άλλου επειδή ίσως εμείς δεν τολμήσαμε ή δεν τολμήσαμε αρκετά. Καλύτερα είναι δίνουμε παρακάτω ό,τι κατέχουμε, ό,τι γνωρίζουμε καλά. Νομίζω μια πλατφόρμα, ένας χάρτης με την εμπειρική γνώση της γενιάς μας θα έκανε θραύση στους νέους. Η ζωή μας δεν είναι αποκλειστικά δική μας. Από τη γέννηση μέχρι το θάνατο είμαστε πνευματικά και συναισθηματικά δεμένοι με άλλους. Μαζί δημιουργούμε τον κόσμο και το μέλλον μας.
Τις προάλλες είχα γενέθλια, έκλεισα τα 53. Είναι πέντε χρόνια τώρα που ζω στην Αθήνα μετά τα 30 χρόνια στο Βερολίνο και στις Γερμανίες. Αυτά τα πέντε χρόνια διαδέχτηκαν ένα εξάμηνο πολιτιστικό σοκ στη Κρήτη, στο τόπο όπου γεννήθηκα, λόγω της ριζικής αλλαγής περιβάλλοντος αλλά και νοοτροπίας ανάμεσα σε Βερολίνο και Χανιά. Εκεί συνειδητοποίησα τι θα πει ολική επαναφορά. Συμπεριλαμβάνει την αλλαγή περιβαλλοντολογικής αντίληψης και φιλοσοφίας —νοοτροπία, συμπεριφορά, την έκφραση της νοοτροπίας προς τα έξω, και τις συνήθειες του τ(ρ)όπου ζωής. Μια τέτοια εξέλιξη μπορεί να οφείλεται είτε σε μια ακούσια σύγκρουση με την κουλτούρα μιας θεμελιωδώς διαφορετικής νοοτροπίας, προϊόν διαφορετικών συνθηκών και διαφορετικής ιστορικής διαδρομής, είτε σε εκούσια ανάπτυξη της φιλοσοφίας του τρόπου ζωής, μέσα από συνειδητές αποφάσεις και ενέργειες με βάση μεταρρυθμίσεις στις οργανικές αρχές.
Όταν γύρισα έπαθα πολιτιστικό σοκ από την απότομη και μεγάλη αλλαγή στο τρόπο σκέψης και στο τρόπο ζωής ανάμεσα στους δύο τόπους. Στα 17 μου ήμουν πολύ μικρός και άπειρος για να γνωρίζω την “Ελληνική νοοτροπία”. Εγώ ήξερα βασικά μόνο τους γονείς μου και την αδερφή μου στο σπίτι. Δεν είχα εργαστεί ποτέ, δεν είχα ακόμα κάνει σχέση (ναι, υπήρχαν και τέτοιοι καιροί, not so long ago). Στην Γερμανία έμεινα όλα τα χρόνια, χωρίς να το συνειδητοποιήσω, με την εντύπωση πως εγώ ΕΙΜΑΙ ο “Έλληνας”, ό,τι νιώθω και ό,τι πιστεύω ΕΙΝΑΙ η Ελλάδα. Τις διαφορές με άλλα παιδιά από Ελλάδα τις απέδιδα σε κακή απόδοση της ελληνικότητας ή κακές επιδόσεις. Είχα τη νοοτροπία του στίβου. Ο καθένας στο κουλουάρ του, παράλληλοι βίοι, όποιος φτάσει πρώτος έχει δίκιο. Βασικά ό,τι έμαθα από πρακτική κοινωνιολογία το αντιλήφθηκα μέσα από τις σπουδές, τους θεσμούς, τις προσωπικές και εργασιακές σχέσεις στο Βερολίνο. Την Ελλάδα την έβλεπα μόνο το καλοκαίρι κυρίως τον αύγουστο, άδεια Αθήνα –δεν καταλαβαίνω γιατί γκρινιάζουν όλοι– και τα ωραιότερα νησιά και νερά της Ευρώπης. Είμαι πολύ ευγνώμων τελικά για τις συνθήκες και τις συγκυρίες της ζωής μου, επειδή με οδήγησαν να συνειδητοποιήσω το βασικό μοτίβο σε κάθε σενάριο που διαμορφώνει την νοοτροπία, που εκφράζεται στη συμπεριφορά μας, και καταλήγει στη ζωή που κάνουμε. Η νοοτροπία είναι κάτι που καλλιεργείται από πολύ νωρίς παρά τη θέλησή μας και είναι η πρώτη πράξη του τυπικού δράματος κάθε βίου. Ο πατέρας μου ήταν στρατιωτικός, δεν τον έβλεπα πολύ, δεν παίξαμε μαζί, και άλλαξα πέντε σχολεία σε 7 πόλεις της Ελλάδας πρίν τελιώσω το λύκειο. Το αποκαλώ τρυφερά το προσωπικό δράμα να-μην-σε-ρωτάει-κανείς-σε-ποιο-περιβάλλον-και-οικογένεια-θες-να-γεννηθείς. Το πρώτο μέρος λοιπόν δεν το επιλέγουμε. Μας παρέχει όμως πετυχημένα μοτίβα και στρατηγικές επιβίωσης αλλά και τα απαραίτητα προβλήματα για να αναγκαστούμε να γίνουμε εξπέρ και οι μαιτρ της ζωής μας εμείς.
Το βασικό χαρακτηριστικό στο πρώτο στάδιο της δικιάς μου ζωής, ήταν η συνεχής αλλαγή περιβάλλοντος που μου στέρησε την τυποποίηση...2023-03-1336 minPantopiaΗ λυτρωτική δύναμη της αλήθειαςΤο μόνο πράγμα που τελικά βοηθάει σε πολυδιάστατες καταστάσεις όπως είναι στη πολιτική, στο κοινωνικό έργο, στη φιλία, στο γάμο, στο να είσαι γονιός, δημοσιογράφος ή συγγραφέας είναι η αλήθεια. Διότι η αλήθεια είναι η πραγματικότητα που συγκεράζει και εξισσοροπεί τα πάντα μέσα μας, και αντικατοπτρίζεται έξω μας. Εάν το κατανοήσουμε αυτό, δεν είναι δύσκολο να δούμε πως οι αρετές όλες ανάγονται σε μία. Την ειλικρίνεια. Και πως η ψυχική ενέργεια του καθενός εκφράζεται όλη στο θάρρος του να εκφράζει την αλήθεια. Δεν μπορεί όμως κάνεις να ξεκινήσει ξαφνικά να λέει την αλήθεια ή να υποστηρίζει την αλήθεια όταν η αλήθεια έρχεται σε σύγκρουση με τη μικρή ή τη μεγάλη του κατεργαριά. Θα του κατέστρεφε όλο του το εσωτερικό οικοδόμημα. Υπάρχουν πολύ ισχυρές δυνάμεις μέσα σε κάθε προσωπικότητα που αντιστέκονται και αντιτάσονται με πείσμα και καρτεργαριά στην έκθεση του εαυτού στην αλήθεια. Υπάρχει ένα αβυσσαλέο χάσμα ενοχών ανάμεσα στον εαυτό μας και στο πολιτιστικό οικοδόμημα θεμελιωμένο στον φόβο και στην έλλειψη επάρκειας. Εξωτερικά η αλήθεια εκθέτει την εικονική πραγματικότητα γι αυτό και απειλεί να σου καταστρέψει το κύρος στην εικονική σου ζωή. Αυτοί που σε βλέπουν και σε δικάζουν καθημερινά είναι οι συνάδελφοι κατεργαρέοι. Γι αυτό και η αλήθεια είναι η μόνη βασική αρετή και εκδήλωση της πνευματικής διάστασης που συνοψίζεται στην αγάπη, σ' αυτό που κάνει καλό στη ψυχή. Έχει τεράστια μεταμορφωτική ενέργεια. Οδηγεί στην απελευθέρωση. Με μια πιο προσεκτική ματιά ισοδυναμεί με τη θέωση, τη λύτρωση, την αυτοπραγμάτωση ή τη Μεγάλη Νίκη.
Η αλήθεια δεν είναι καθώς πρέπει, είναι τόσο επαναστατική που μέσα από την ειλικρίνεια μόνο σαν τρόπος ζωής να υπάρχει μπορεί. Σίγουρα αυτό προσπάθησαν να πουν με πολλά λόγια, με τελετουργικά, εντολές κι αλληγορίες οι ανά το κόσμο φωτισμένες θρησκείες.
Τώρα είμαστε στο πνευματικό μεταίχμιο που μπορούμε να διατυπώσουμε την αλήθεια χωρίς περιστροφές και να την θέσουμε σε κοινή θέα χωρίς μυστικισμό. Που κάνει τα σημαντικά πράγματα αμφίσημα, που αφήνει χώρο για εικασίες και προπαγάνδα. Που αξιώνει όμως τον άνθρωπο με τα ζωώδη ένστικτα, δεσμεύοντας τις ορμές του με ενοχικές πεποιθήσεις, να αναπτύξει το αυτόβουλο για υπέρβαση. Να ενεργοποιήσει την εξελικτική διαδικασία αυτοποίησης, αυτοδυναμίας κι αυτενέργειας. Είναι αυτά τα κενά και οι αδυναμίες του ανθρώπου ο ανεξερεύνητος τόπος εξέλιξης για ένα νέο τύπο πολιτισμού που αμυδρά αναδύεται πέρα από αυτό το λυκαυγές που διανύουμε. Είναι η αναβάθμιση της πολιτιστικής μήτρας μαζικής στερεοτυποποίησης σε Παντοπία.2023-03-0604 minPantopiaΑπό την σύλληψη μιας ιδέας έως την γέννα μιας πραγματικότητας -ο πνευματικός κύκλος ενός πολιτισμούΌταν θέλουμε κάτι καινούργιο να γίνει, κάτι που δεν έχουμε ξανακάνει ποτέ ή κάτι που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ, τότε αυτή η διαδικασία είναι μια γέννα. Για να γεννηθεί το καινούργιο πρέπει να γίνει μια σύλληψη.
Πιστεύεις πως κάτι τέτοιο είναι εφικτό;
Το επιθυμείς, το θες;
Γιατί το θες;
Αυτό που θα βγει θα πρέπει να συμβαδίζει με τις αξίες σου.
Πρόσεξες πόσο πολύ θες κάτι πολύτιμο;
Πως είσαι διατεθειμένος να κάνεις θυσίες για να απελευθερώσεις χρόνο για φροντίδα και την ενέργεια της αφοσίωσης.
Θα θυσιάσεις κάποιες συνήθειες, κάποιες ανούσιες ψευτοπεριπέτειες και ψευτοαπολαύσεις για να αφοσιωθείς σε αυτό που θες να γεννηθεί, να γίνει;
Όταν είσαι συγκεντρωμένος θα σου έρθει η ιδέα. Διατηρώντας την συγκέντρωση θα μπορέσεις να σκεφτείς και να συλλάβεις πλήρως την ιδέα. Θα πρέπει να κάνεις υπομονή και να αντέξεις την περίοδο κύησης που απαιτεί παρατεταμένη συγκέντρωση και φέρνει τις πρώτες μάχες με τους φόβους σου και τις ανασφάλειες στο προσκήνιο.
Θα μείνεις συνδεδεμένος με την ιδέα σου για να πάρει τα θρεπτικά συστατικά και να ολοκληρωθεί ο σχηματισμός του οργανισμού που την ενσαρκώνει;
Για να μπορέσει να βγει στο κόσμο έχοντας όλα τα όργανα και τις λειτουργίες για να επιβιώσει, να τρέφεται, να κινείται, να αναπτύσσεται, να μεγαλώνει, να εκφράζεται και να μαθαίνει, να αγαπήσει αυτό το κόσμο και να αγαπηθεί.
Να γίνει η ιδέα σου γόνιμη.
Καθετί καινούργιο ξεκινάει με μια ιδέα που μας κυριεύει. Συμμορφώνεται με τις αξίες μας και αρχίζουμε μαζί το Ταξίδι. Ένα ταξίδι που χαρακτηρίζεται από μικρά και μεγάλα προβλήματα, τους προσωπικούς μας άθλους. Για να αποκαλυφθούν οι αρχές και να καλλιεργηθούν οι αρετές που θα το υπηρετήσουν. Μια ιδέα που μας κυριεύει θέλει να την υπηρετήσουμε για να αποκτήσει σάρκα και οστά και να γίνει πραγματικότητα στην υπηρεσία της ζωής και της εξέλιξης. Για να καλυφθούν κάποια κενά στο χάρτη, να διορθωθούν λάθος διαδρομές, να ανακαλυφθούν καινούργιες πιο αξιόλογες διαδρομές μέσα από νέα αξιοθέατα, νέους δρόμους, μέσα από νέους κήπους, νέα πάρκα και νέα λιμάνια, που συνδέουν αυτούς εδώ τους τόπους με τόπους μακρινούς. Ή για να επεκταθεί ο χάρτης του ανθρώπινου θαύματος με δραστηριότητες και δυνατότητες που στο προηγούμενο στάδιό του ο άνθρωπος δεν φαντάζονταν καν ότι υπάρχουν. Αυτό είναι το θαύμα με τα στάδια της ανθρώπινης εξέλιξης. Μοιάζει με οικοδόμημα. Έχει πολλά δωμάτια ο κάθε όροφος, όπου ο καθένας βλέπει ένα κομμάτι από την πραγματικότητα και μόνο όλοι μαζί έχουν πανοραμική θέα. Αυτός είναι ένας ο πολιτισμός. Αλλά υπάρχουν τα πνευματικά σκαλιά για να ανέβει ο άνθρωπος πάτωμα και μέσα από τα διάφορα δωμάτια να αναπτύξει ανώτερο πολιτισμό. Ώσπου να χαρτογραφήσει και πάλι ότι χωράει ο πνευματικός του ορίζοντας. Ένα τέτοιο οικοδόμημα είναι σαν μια ανάποδη πυραμίδα. Χαμηλά είναι η αντίληψη πολύ περιορισμένη, αλλά όσο ανεβαίνεις πιο ψηλά ο ορίζοντας της αντίληψης διευρύνεται και η εικόνα της πραγματικότητας όλο και περισσότερα ανεξήγητα φαινόμενα και μυστήρια αποκαλύπτει. Έτσι αυξάνεται η διάσταση κι η έννοια του χωροχρόνου αποκτά νόημα. Χρειάστηκε να εξαντληθεί όλος ο χωροχρόνος, κι ο άνθρωπος να υπηρετήσει όλες τις ιδέες που μπορούσε να συλλάβει στο επίπεδο που βρίσκεται για να ωριμάσει σταδιακά και να ανέλθει επίπεδο, διαστάσεις και ιδέες. Εμείς συλλαμβάνουμε τις ιδέες όταν είμαστε ακέραιοι κι έτοιμοι, αυτές όμως μας πλημμυρίζουν και μας κυριεύουν. Τις υπηρετούμε μέσα από την προσφορά μας στο σύνολο κι αυτή η διαδικασία μας εξευγενίζει και μας προετοιμάζει για το επόμενο επίπεδο. Τότε μόνο είμαστε ευαίσθητοι για να συλλάβουμε ιδέες πιο λεπτές, υψηλότερης συχνότητας. Είμαστε όντα που θρεφόμαστε με αντίληψη και παράγουμε έκφραση. Με αυτό το τρόπο αναπτυσσόμαστε πνευματικά. Αυτή η πτυχή της ανθρώπινης ζωής είναι μια άυλη διάσταση που δεν έχουμε ενσωματώσει πλήρως στη καθημερινότητα. Όταν μπαίνουμε απότομα σε αυτή τη διάσταση το υλικό μας σώμα δεν αντέχει την απότομη διεύρυνση αντίληψης. Δεν έχει χρόνο το νευρικό μας σύστημα, να επινοήσει νόημα ζωής με τα δεσμά και τους περιορισμούς της ύλης και αποδρά2023-03-0306 minPantopiaΠοιος είναι ο ρόλος σου στην παραγωγή;Όταν δεν έχεις πλήρη επίγνωση της ταυτότητάς σου, της αξίας σου, όταν δεν έχεις ασφαλή αυτογνωσία με ό,τι σημαίνει και συνεπάγεται αυτό, όταν δεν ξέρεις πως λειτουργούν οι ανθρώπινες σχέσεις, οριζόντια και κάθετα, όταν η ζωή σου δεν έχει σκοπό και αυτό που κάνεις νόημα,
ΤΟΤΕ και μόνο τότε, είναι δυνατόν να περάσει κάποιος τυχάρπαστος και να σου λέει ποιος είσαι, να επηρεάζει ή να καθορίζει το παρόν σου, πράγμα που καθορίζει το μέλλον σου και αύριο μεθαύριο το παρελθόν σου.
Πες μου, ποιος είναι ο ήρωας στη ζωή σου;
ποιος είναι ο δράκος τότε;
αν όχι οτιδήποτε εισχωρεί στο μυαλό σου και σου λέει ποιος είσαι, τι να κάνεις, πως να ζεις, και καθορίζει την φιλοσοφία και την ζωή σου.
Ξεκαθάρισε το σενάριο, τη σκηνοθεσία και την παραγωγή του έργου σου και τον ρόλο σου.2023-02-2401 minPantopiaΗ διττή φύση του νουΠολιτισμός και κουλτούρα είναι αυτό που καλλιεργεί μια νοοτροπία, γεννάει συμπεριφορά, αντικατοπτρίζεται στο τρόπο ζωής ή life style και φυσικά καθορίζει τη ζωή και τις εμπειρίες του καθενός αλλά και συλλογικά μέσα από κοινωνικές, πολιτικές, πολιτιστικές ομάδες, φυλές, έθνη• κάθε είδους οργανώσεις και κοινότητες.
Έχουμε φαινομενικά δύο ανεξάρτητες διαστάσεις του νου αλλά και διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου. Από τη μία τον εξελικτικά νεότερο νου, που απέκτησε συνείδηση του εαυτού του, τον συνειδητό νου που χρησιμοποιεί εμπειρίες, μνήμες με φαντασία και δημιουργικότητα ή κανόνες λογικής, όταν υπάρχει αυτή η εκπαίδευση. Κοστίζει όμως πολλή ενέργεια στον οργανισμό να ενεργοποιεί τον συνειδητό νου, διότι αυτός διασταυρώνει διαρκώς όλες τις σκέψεις ως προς την συνάφεια με τον αυτοπροσδιορισμό, την ετεροπροσδιορισμένη, επίκτητη ταυτότητα ή κάποιο ρόλο λόγω οικογενειακών και κοινωνικών συμβάσεων. Κοστίζει πολλή ενέργεια και είναι αργή, όταν δεν βασίζεται σε αρχές, η συνειδητή λήψη αποφάσεων.
Από την άλλη τον ασυνείδητο νου που είναι μια ιεραρχική οργάνωση, ένα δίκτυο πεποιθήσεων από εγγεγραμμένες εντυπώσεις που έχουν γίνει από 0 χρονών μέχρι σήμερα. Οι πρώτες εγγραφές εντυπώσεων δεν επιτρέπουν εύκολα σε νεότερες να τις σβήσουν και να αλλάξουν τον προγραμματισμό, όπως συνήθειες, ρουτίνες συμπεριφοράς και χαρακτήρα, εκτός και εάν βρισκόμαστε σε πολύ έντονη ή φορτισμένη κατάσταση ή μέσα από πολλές επαναλήψεις.
Γι αυτό και κατά το περίπου 95% του χρόνου ο εγκέφαλος λειτουργεί στον αυτόματο ασυνείδητο πιλότο. Οι άνθρωποι που ξεπερνούν το ποσοστό αυτό σε κάποιο βαθμό εξελίσσονται αναπτυξιακά. Φυσιολογικά αυτό αντικατοπτρίζεται και στις δραστηριότητες και στο έργο τους.
Τι είναι λοιπόν ένα "λάθος" σε αυτά τα πλαίσια;
Ο καθένας μας κάνει πότε-πότε κάτι που δεν πάει καλά και φέρνει ανεπιθύμητα ή δυσάρεστα αποτελέσματα. Αυτό μας δίνει την ευκαιρία να μάθουμε. Αλλά το να αντιστέκεται ή να αρνείται κανείς ξανά και ξανά να μάθει και να αλλάξει τακτική, οπότε να κάνει τα ίδια και τα ίδια αυτό είναι όντως ΛΑΘΟΣ.
Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Μουσική: christo stoligas2023-02-2204 minPantopiaΑυτό είναι το παιχνίδι της ζωής σουΗ ζωή σου θα είναι η αντανάκλαση της προσωπικότητάς σου. Σχεδίασε λοιπόν τη δική σου προσωπικότητα. Πώς θα το κάνεις αυτό; Σμιλεύοντας τον χαρακτήρα σου. Καθημερινά. Η προσωπικότητά σου είναι το πεπρωμένο του χαρακτήρα σου. Όλοι ξεκινούν τη ζωή τους με ένα φορτίο άσχημων πραγμάτων. Ο καθένας. Αυτό κάνει τον καθένα να νιώθει ανασφάλεια. Και βέβαια. Όλοι. Εκτός αν είσαι ψυχοπαθής. Δεν είναι μόνο η αυτοαμφισβήτηση, είσαι πεπεισμένος ότι δεν μπορείς να κάνεις όλα όσα επιθυμείς, φιλοδοξείς, ή είσαι υποχρεωμένος να κάνεις στη ζωή, προκειμένου να τη κάνεις δική σου. Καλώς ήρθες σ'ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα. Φτιάξε ένα σχέδιο και άρχισε να εξαλείφεις μία προς μία όλες τις αδυναμίες σου και τα άσχημα πράγματα σχετικά με σένα. Σε παρακαλώ, μην αισθάνεσαι ένοχος γι' αυτό. Απλά άρχισε να περπατάς τη διαδρομή από το προσεγμένο σχέδιό σου. Απόλαυσε όμως και ό,τι σου φέρνει η διαδρομή. Να σκέφτεσαι σαν τον άνθρωπο που θέλεις να γίνεις, να μιλάς σαν τον άνθρωπο που θέλεις να γίνεις. Επικεντρώσου σε αυτό που επιθυμείς να γίνεις. Μην κοιτάς πίσω. Συμπεριφέρσου σαν τον άνθρωπο που επιθυμείς να γίνεις κάθε ελεύθερο λεπτό της ζωής σου. Δεν είναι καθόλου δύσκολο. Τουλάχιστον δεν έχεις καμία δικαιολογία. Η ζωή θα φροντίσει τα υπόλοιπα. Η ζωή θα σου πετάξει κάθε δύσκολη μπαλιά που μπορείς να φανταστείς, θα μπλοκάρει τις δικές σου κινήσεις, που σου στείλει πολλές φορές κουρασμένους και απρόσεκτους συμπαίκτες μέχρι να γίνεις πρωταθλητής. Αλλά ξεκίνησε με μικρά πράγματα, και ξεκίνησε σήμερα. Κάνε αυτό που λες! Δεν λέω ότι θα είναι εύκολο. Αυτό που λέω είναι ότι θα έχεις την πιο καταπληκτική ζωή που μπορείς να φανταστείς. Και μια ζωή που κανείς άλλος δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει. Γιατί εσύ γεννήθηκες μέσα σε αυτή την δυνατότητα. Είναι το δικό σου παιχνίδι, παίχτο!2023-02-1802 minPantopiaΒρες το γιατίΠάνω στη βιασύνη μας να κάνουμε πράγματα, πολλές φορές κάνουμε παρορμητικές απερισκεψίες, και το πληρώνουμε. Πρέπει πρώτα να ζυγίζεις τα πράγματα, να τα αναλύεις, να βλέπεις τι χρειάζονται, τι τους κάνει καλό, τι δεν τους κάνει καλό. Πρέπει να βρεις τα συστατικά και μια καλή συνταγή. Όμως όταν έχουμε να κάνουμε με πολύ σοβαρές αποφάσεις, και επιλογές στις οποίες δεσμευόμαστε για μεγάλο χρονικό διάστημα, και με πολλή προσωπική εργασία, πράγμα που θα έχει σημαντικές συνέπειες στη ζωή μας, το "πώς" δεν αρκεί. Θα μας στοιχίσει ακριβά το να προσπεράσουμε το "γιατί", όπως παρατηρεί κι ο συγγραφέας και ομιλητής παρακίνησης Simon Sinek. Λέει κι αυτός, Βρες το δικό σου Γιατί μέσα στο βιβλίο του [-Βρείτε το Δικό σας Γιατί /εκδόσεις Κλειδάριθμος, -αποτελεί συνέχεια του Ξεκινήστε από το Γιατί]. Θεωρεί ότι πριν ξεκινήσουμε οτιδήποτε, ένα καινούργιο πρότζεκτ, μια νέα δουλειά, μια σχέση, πρέπει να έχουμε ξεκαθαρίσει μέσα μας τον λόγο που το κάνουμε. Όπως λέει, αυτό είναι το κλειδί για να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητές μας σε κάθε πτυχή της ζωής μας.
Δοκίμασε λοιπόν αυτό το παιχνίδι με έναν στενό φίλο. Μην το κάνεις με τον ή την σύζυγό σου, αν δεν είσαι σίγουρη ότι αυτή παραμένει να είναι η συνειδητή σου επιλογή. Ούτε να το κάνεις με ένα μέλος της οικογένειας, γιατί μπορεί να σε έχει συνηθίσει χωρίς να σε εκτιμά πραγματικά, και ίσως να απογοητευτείς.
Ρώτησε καλύτερα εκείνον το κολλητό σου φίλο, με το οποίο σου αρέσει ακόμα να περνάς την ώρα σου 'γιατί είναι φίλος ή φίλη σου;' Επανέλαβε την απάντησή του ή της, αλλά συνέχισε να ρωτάς "γιατί;". Συνέχισε να επαναλαμβάνεις την απάντησή του φίλου σου με ένα 'γιατί;' μέχρι που θα ανατριχιάσεις. Εκεί θα ξέρεις τι είναι αυτό που τελικά σε αγγίζει. Είναι το ίδιο το οποίο ο καλύτερος φίλο σου εκτιμά πραγματικά σε σένα.
Όταν έχεις βρει το ΓΙΑΤΙ σου, έχεις συνειδητοποιήσει τις αυθεντικές σου αξίες, έχεις το κοινό κριτήριο σε κάθε συναισθηματική σου ανταπόκριση σε κάθε περίσταση της ζωής. Γι' αυτό έγινες όπως έγινες, έκανες ό,τι έκανες και είσαι αυτό που είσαι, αν δεν έχεις προδώσει τον εαυτό σου. Αν τυχαίνει να μην έχεις κίνητρο τον τελευταίο καιρό, αυτό συμβαίνει επειδή δεν εμπιστεύεσαι πια αρκετά το γιατί σου. Αυτό σημαίνει ότι έφτασες σε αυτό το σημείο με μια, λίγο πολύ, χλιαρή στάση. Ίσως καμιά φορά νιώθεις κάποιο πρόσκαιρο ενθουσιασμό ή παρόρμηση, που με τη πρώτη δυσκολία σκάει σου τσιχλόφουσκα. Και η ζωή σου κυλάει συνήθως ούτε ζεστή, ούτε κρύο. Ή μια ζέστη και μια κρύο. Αλλά δεν μπορείς να προχωρήσεις έτσι παραπέρα. Τώρα, που ξέρεις τι σε κάνει να ανατριχιάζεις, πράξε με συνέπεια σύμφωνα με τις γνήσιες αξίες σου, κατέγραψε τις αρχές σου, σταμάτα να σκέφτεσαι σε κάθε κατάσταση, λες και κάθε νέα περίπτωση είναι μια διαφορετική περίπτωση. Δεν είναι. Εξοικονόμησε χρόνο και ενέργεια, προχώρησε με τα σχέδιά σου που βασίζονται στις αρχές σου. Μην παρασύρεσαι. Ακολούθησε το όνειρό σου και θα είσαι ευτυχισμένη γιατί είσαι περήφανη για τον εαυτό σου. Και γιατί νιώθεις όλο και πιο επιτυχημένη, λόγω της αποδοτικής σου αποτελεσματικότητας των αρχών σου, που συνδέουν ό,τι κάνεις με τις αξίες σου. Που προκαλούν στο σώμα σου ανατριχίλα, γιατί με ό,τι κάνεις νιώθεις ενθουσιασμό ή συγκίνηση.
Ή ... μείνε μια ζωή ανικανοποίητη υπάλληλος.2023-02-1704 minPantopiaΟικονομία, επιτυχία, αυτοποίησηΌλοι θέλουν στη σύγχρονη εποχή να βγάλουν λεφτά για να λύσουν τα προβλήματά τους. Πως βγάζουμε λεφτά; Συμμετέχουμε στην οικονομία! Πως; Προσθέτοντας αξία στην αγορά, η οποία λέγεται και πραγματικότητα, και είναι ο υλικός κόσμος με τα προϊόντα ή αγαθά και τις υπηρεσίες του. Προσθέτουμε αξία προσφέροντας αξιόλογα πράγματα, πολύτιμα πράγματα, χρήσιμα πράγματα, νεωτερισμούς,... Με δυο λόγια προσφέρουμε ποιότητα. Τι σχέση έχει αυτό με μας; Η προσφορά μας στην αγορά, στην οικονομία, στον κόσμο, στη κοινωνία σχετίζεται με την δικιά μας ανάπτυξη. Ένα μωρό δεν μπορεί να συμμετέχει στο παιχνίδι αυτό. Δεν έχει ακόμα τα προσόντα για το παιχνίδι αυτό. Κάθε φάση της ζωής έχει τις δικές της ιδιότητες και δυνατότητες για κάποιο παιχνίδι του κόσμου. Υπάρχουν πολλά παιχνίδια. Γι αυτό πηγαίνουν τα παιδιά σχολείο για να μάθουν πράγματα, να προετοιμαστούν, για να προχωρήσουν αργότερα στην ανάπτυξή τους, μέχρι να αποφασίσουν σε ποιο παιχνίδι, με ποιες ιδιότητες και ποιο ρόλο θα ξεκινήσουν την πορεία προσφοράς τους στη κοινωνία. Όσο αναπτύσσεται κανείς, τόσο καλύτερα καταλαβαίνει τον εαυτό του, τόσο καλύτερα διαχειρίζεται τον εαυτό του για να μάθει πράγματα, να αποκτήσει ικανότητες, να μάθει να μαθαίνει, να μάθει να βάζει στόχους που μπορεί να τους πετυχαίνει, για να ανακαλύψει τι μπορεί να αναλάβει να προσφέρει στη κοινωνία... Για να σηκώσει το χέρι ψηλά, όχι δειλά αλλά με θάρρος και τόλμη και επίγνωση των συνθηκών, να σηκωθεί όρθιος και να πει:
Παρών! 🙋🏻Έχω κάτι να σας πω, έχω κάτι να σας δείξω, έχω κάτι να προσφέρω κι εγώ.
Δεν χρειάζεται κανείς να αποδείξει τίποτα σε κανέναν. Μπορείς να προσφέρεις μόνο ό,τι έχεις. Έχεις μόνο ό,τι έχεις δημιουργήσει με αυτογνωσία, ανάπτυξη και συνεχή αυτοβελτίωση. Είμαστε ουσιαστικά αυτοποίητοι. Κανένας δεν μπορεί να μας φτιάξει ή να μας χαλάσει εάν δεν το επιτρέψουμε εμείς οι ίδιοι. Όσο δελεαστικός ή τρομακτικός και εάν είναι ο πειρασμός ότι άλλοι ελέγχουν τη ζωή μας. Γι αυτό τα μωρά και τα μικρά παιδιά χρειάζονται φροντίδα. Δεν είναι έτοιμα, δεν είναι ώριμα να μπουν σε κανένα παιχνίδι. Μην βιάζεσαι να φτάσεις πουθενά. Είναι σαν να βιάζεσαι να ωριμάσεις. Δεν υπάρχει τέλος στην ωριμότητα, μέχρι να φύγεις από δω. Υπάρχει μόνο η μεγάλη διαδρομή. Το Ταξίδι που λένε άλλοι. Κάνε το ευχάριστο και απολαυστικό. Αυτό θα σου χαρίζει πάντα υγεία. Ό,τι πάει σωστά, είναι υγιές, πάει μακρυά. Ό,τι πάει μακριά, μπορεί να πάει παντού. Μπορεί να πάει όπου θέλει αρκεί να πάρει τον σωστό δρόμο. Μην επιμένεις σε λάθος δρόμο. Εάν πήρες λάθος δρόμο, ρώτα, και βρες το σωστό δρόμο.2023-02-1303 minPantopiaΠες την ιστορία σουΤο ειλικρινές, κρυμμένο, μυστικό, ανείπωτο αφήγημά μας είναι η "αλήθεια" που διαμορφώνει το πεπρωμένο μας. Η επαναλαμβανόμενη εξιστόρηση των γεγονότων που πιστεύουμε ότι οδήγησαν στη δυστυχία μας μπορεί μόνο να παρατείνει αυτή τη δυστυχία.
Ανακάλυψε την ελευθερία σου, αφηγούμενη όλη σου τη ζωή με καινούργιες λέξεις, μέχρι να δεις ότι αυτός είναι ο χρόνος που σε σημάδεψε και σε διαμόρφωσε, σου έδωσε ερεθίσματα, προβληματισμούς και πόνο, ώστε να γίνεις η ειδικός που είσαι σήμερα σε όλα τα προβλήματα που γνώρισες και ξεπέρασες, αν τα ξεπέρασες ή είσαι στο δρόμο για να τα ξεπεράσεις. Κατάλαβε ότι αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο εκδηλώνεται η Θεία Χάρη, η ευλογία του Θείου στην ανθρώπινη φύση και η δυνατότητα για μια ζωή με νόημα.2023-01-3101 minPantopiaΤρεις καλές αρχές1η ΑΡΧΗ
Το να γνωρίζεις ποια στοιχήματα δεν πρέπει να βάλεις, που δεν πρέπει να ποντάρεις είναι εξίσου σημαντικό με το να γνωρίζεις ποιο στοίχημα αξίζει να βάλεις, που αξίζει να ποντάρεις.
Μπορείς να βελτιώσεις σημαντικά την αυτοπεποίθησή σου αν βάζεις μόνο τα στοιχήματα που αξίζουν γιατί θα αποφέρουν σημαντικά και πιστεύεις πως μπορείς να τα κερδίσεις, διότι θα χρειαστεί να επενδύσεις ενέργεια, χρόνο, και να πάρεις ενδεχομένως δύσκολες ή επώδυνες αποφάσεις και να τις τηρήσεις με συνέπεια. Όλα αυτά θα μπορείς να τα κάνεις μόνο όταν έχεις ήδη κάνει τα προηγούμενα βήματα.
2η ΑΡΧΗ
Οι καλύτερες επιλογές είναι αυτές που έχουν περισσότερα πλεονεκτήματα από μειονεκτήματα, όχι αυτές που δεν έχουν καθόλου μειονεκτήματα.
Προσοχή με όσους διαφωνούν με κάτι όποτε μπορούν να βρουν κάτι, οποιοδήποτε λάθος χωρίς να ζυγίζουν τα συν και τα πλην. Τέτοιοι άνθρωποι τείνουν να μην μπορούν να παίρνουν αποφάσεις, να μην δεσμεύονται με ότι κάνουν, και στα πρώτα δύσκολα να τα παρατάνε.
3η ΑΡΧΗ
Είναι φύσει αδύνατο εμείς οι ίδιοι να γνωρίζουμε ήδη τα πάντα, να μπορούμε τα πάντα, να κάνουμε τα πάντα σωστά, να μην κάνουμε τίποτα λάθος, να μην νομίζουμε πράγματα που είναι λάθος, να μην πιστεύουμε πράγματα που δεν ισχύουν, να μην κάνουμε κάποια πράγματα ή να σκεφτόμαστε με λάθος τρόπο. Οπότε όταν είμαστε εμείς αυτοί που κάνουν κάτι στραβά, δεν πρέπει να μας απορρίψουμε, ακόμα και εάν μας απορρίψουν άλλοι, ούτε να μας τιμωρήσουμε, ακόμα κι αν μας τιμωρήσουν άλλοι. Είμαστε η εξαίρεση σε κάθε κανόνα τακτικής με λάθος, στραβούς ή ακόμα και τοξικούς ανθρώπους. Εμείς πρέπει να θέλουμε να ανακαλύπτουμε όλα μας τα στραβά, μόνο και μόνο και να τα διορθώσουμε. Γιαυτό πρέπει να παρακολουθούμε ανθρώπους που ξέρουν τι κάνουν. Και όχι τόσο ανθρώπους που προς το παρόν τους έχουν έρθει όλα βολικά. Αλλά αντίθετα αυτούς που στα δύσκολα φαίνονται.2023-01-2802 minPantopiaΜικρή και κρυφή είναι η πόρτα που οδηγεί προς τα μέσα[...]
Μικρή και κρυφή είναι η πόρτα που οδηγεί προς τα μέσα, και η είσοδος φράσσεται από αμέτρητες προκαταλήψεις, λανθασμένες εικασίες και φόβους. Πάντα κάποιος επιθυμεί να ακούσει για μεγάλα πολιτικά και οικονομικά σχέδια, αυτά ακριβώς που έχουν οδηγήσει κάθε έθνος σε τέλμα. Επομένως, ακούγεται τραγελαφικό όταν κάποιος μιλάει για κρυφές πόρτες, για όνειρα και για έναν εσωτερικό κόσμο. Τι σχέση έχει αυτός ο ανούσιος ιδεαλισμός με τα γιγαντιαία οικονομικά προγράμματα, με τα λεγόμενα προβλήματα της πραγματικότητας;
[...]
Ο απλός άνθρωπος δύσκολα μπορεί να αντιληφθεί πόσο πολύ η κλίση, η διάθεση και οι αποφάσεις του επηρεάζονται από τις σκοτεινές δυνάμεις του ψυχισμού του και πόσο επικίνδυνες ή χρήσιμες μπορεί να είναι στη διαμόρφωση του πεπρωμένου του. Η συνειδητότητα του νου μας μοιάζει με έναν ηθοποιό που έχει ξεχάσει ότι παίζει έναν ρόλο. Όταν όμως το έργο φτάνει στο τέλος του, πρέπει να θυμηθεί τη δική του υποκειμενική πραγματικότητα, γιατί δεν μπορεί πλέον να συνεχίσει να ζει ως Ιούλιος Καίσαρας ή ως Οθέλλος, αλλά μόνο ως ο εαυτός του, από τον οποίο έχει αποξενωθεί από μια πρόσκαιρη επιτήδευση της συνείδησης. Πρέπει να γνωρίζει και πάλι ότι ήταν απλώς μια φιγούρα στη σκηνή που έπαιζε ένα έργο του Σαίξπηρ και ότι στο παρασκήνιο υπήρχε ένας παραγωγός καθώς και ένας σκηνοθέτης που, όπως πάντα, θα έχει κάτι πολύ σημαντικό να πει για το παίξιμό του.
"Το νόημα της ψυχολογίας για τον σύγχρονο άνθρωπο" του Καρλ Γιουνγκ (1931)2023-01-2602 minPantopiaΑνακαλύψεις και αλήθειεςΑνακάλυψα θα πει το βρήκα μέσα μου. Μέσα σου θα τα βρεις και συ όλα. Είναι θαμμένα κάτω από τις ρουτίνες και την έλλειψη χρόνου για τον εαυτό σου. Με τον εαυτό σου. Ο Εαυτός είναι ένα επίπεδο όπου όλοι έχουμε πρόσβαση σε όλη τη γνώση, μεσω της αίσθησης της αλήθειας. Δεν μιλάω για την αλήθεια από βιβλία, την αλήθεια των ειδικών. Ούτε για την αλήθεια του δόγματος.
Για να βγει το 'υγρό πυρ' της αλήθειας πρέπει να βυθιστείς. Να βυθιστείς στον εαυτό σου. Να βυθίζεσαι καθημερινά. Τρία μεγάλα στρώματα κλείνουν μέσα τους βαθιά την βαθιά και συγκινητική αλήθεια. Το πρώτο στρώμα είναι τα μυστικά και τα ψέματα. Μέχρι εκεί φτάνει η συνείδηση του ανθρώπου. Εάν τα κοιτάξεις και τα ξεθάψεις, και τα βγάλεις στο φως θα τα ξεπεράσεις. Κάτω από αυτά θα βρεις ένα στρώμα από ψευδαισθήσεις κι αυταπάτες. Εάν ασχοληθείς με αυτά με ειλικρίνεια. Εάν αντλήσεις την δύναμη και την κάνεις θάρρος για αλήθεια, εάν και πάλι προσπαθήσεις να εκφράσεις τι νιώθεις σε άλλο άνθρωπο. Σε αυτούς που τους αφορά, τότε σιγά-σιγά θα εισέρθεις ακόμα πιο βαθιά. Το τρίτο υποσυνείδητο στρώμα είναι προκαταλήψεις και εικασίες -γνώμες, απόψεις, πιστεύω, δόγματα, υποθέσεις. Εάν αντέξεις να ασχοληθείς και με αυτά με όλη σου την ειλικρίνεια θα αντλήσεις τη δύναμη να εκφράσεις πλήρως το αδιανόητα προφανές που υπάρχει μέσα σου. Όμως σε κάθε στρώμα, κάθε εύρημα πρέπει να ξεθάβεται, να βγαίνει στην επιφάνεια και να μένει εκεί. Η αντίληψη εκεί κάτω γίνεται συνοδητότητα μέσα από την ειλικρίνεια και την έκφραση.
Αυτήν την θεραπεία έχω ανακαλύψει εγώ. Και μέσα από αυτή έχω δει πως ουσιαστικά δεν υπάρχει άλλη θεραπεία.
Και επειδή οι πολλοί δεν μπαίνουν στη διαδικασία της ριζικής ειλικρίνειας δεν βλέπουν πότε την αλήθεια. Παρά μόνο μέσα από ανακαλύψεις κάποιων άλλων.2023-01-1702 minPantopiaΗ Κατάκτηση του ΚαθενόςΥπενθυμίζουμε, ότι η Αμερική έχει ανακαλυφθεί τον 15 αιώνα και η κατάκτησή της έχει ολοκληρωθεί. Μαζί με την εφεύρεση της τυπογραφίας, τη μεταρρύθμιση του χριστιανικού δόγματος, τη μετάφραση σε κατανοητή κοινή γλώσσα, μετά τη Πόρθηση και Πτώση της Κωνσταντινουπόλεως.
Αυτό που δεν έχει κατακτηθεί ακόμα είναι ο Εαυτός. Ο δικός σου, ο δικός μου, ο δικός του, ο δικός της, του Καθενός. Θα μπορούσαμε να πούμε πως μετά την απαξίωση του Κανένα μένει τώρα να ανακαλυφθεί ο Καθένας. Στον Καθένα δεν υπάρχει συνωστισμός, δόγμα, ακατανόητη σκέψη, φασισμός, ολιγαρχία, καταπάτηση δικαιωμάτων, αδικία, εκμετάλλευση. Κάθε πτώση την ακολουθεί κυβίσθηση και ανόρθωση. Το αντίδοτο στη Κρίση του Κανένα είναι η μεταστροφή στον Εαυτό του Καθενός. Η πρώτη αρχή είναι η Ειλικρίνεια μεταφερόμενη σε μετάφραση στην καθομιλουμένη, μεταρρύθμιση στα δεδομένα και μετεξέλιξη στο τώρα προς μεταμόρφωση της Κρίσης, τη μετάλλαξη του Κανένα στο Καθένα.2023-01-1301 minPantopiaΚαλή χρονιά, φέτος με τα χεράκια μας!Γράφει μια κοπέλα:
Φοβούνται την αγάπη επειδή δημιουργεί έναν κόσμο που δεν μπορούν να ελέγξουν.
George Orwell, 1984
Σκέφτομαι και απαντώ:
Και τι με μέλει εμένανε τι θέλουν και δεν θέλουν κάποιοι άλλοι για τη δικιά μου ζωή. Αυτοί τη φτιάχνουν; Περιμένω "Αυτοί" να μου την φτιάξουν; όχι! Θα πάρω άδεια από "αυτούς" που φοβούνται την αγάπη για να φροντίζω να γίνομαι καλύτερος κάθε μέρα; όχι!
Και στη τελική ποιος είναι αυτός ο κύριος; ο μεσσίας μου; Μα είπαμε πως καταργήθηκαν οι σωτήρες. Ε, καταργούνται και οι ψευδοπροφήτες του σκότους. Όλα είναι στο νου, την καρδιά και στα χεράκια μας. Επαναστάτες δεν χρειάστηκε να γίνουμε για να στηθεί αυτή η χώρα. Και τώρα τι είμαστε; χαϊβάνια;
Και κλείνω,
Καλή χρονιά, με το νου και τη καρδιά μας ανοιχτά, από τα χεράκια μας φέτος. Κι θα βγει πολύ φως!
🙏
"Είμαστε όμως αναγκασμένοι να ζούμε μαζί με άλλους που ζουν μες στα σκοτάδια τους", μου λέει.
Αφού φωτίσουμε πρώτα τα δικά μας σκοτάδια με καθαρές σκέψεις και ήρεμη καρδιά και ρίξουμε φως στο δικό μας Σπήλαιο, θα πάει και στους γύρω μας. Εάν υπάρχει ένας άνθρωπος γύρω μας που αναγνωρίζεται και έχει επιτυχία είναι γιατί χτυπάει το μπαλάκι τόσο καλά που το επιστρέφει στον άλλο για να κάνει την επόμενη κίνησή. Οι μπαλιές που μας στέλνει ζωή είναι πάντα μέσα από κάποιο κοντινό μας πρόσωπο, ουσιαστικά τους συμπαίκτες μας. Δεν έρχεται έξω από το γήπεδο. Και οι μπαλιές μόνο στα πιτσιρίκια για να μάθουν το παιχνίδι είναι στρωτές, σε μας οι μπαλιές είναι φάλτσα και βολέ. Έτσι που αναγκαζόμαστε να γίνουμε όλο και καλύτεροι για να προχωρήσουμε και μεις και το πρωτάθλημα.
Υπάρχουν οι αθλητές που παίρνουν και δίνουν τις μπαλιές και όλοι τους θαυμάζουν, το ακροατήριο, οι θεατές, το κοινό που παρακολουθεί και τα ζει όλα από μακρυά και τα παράσιτα στον ήχο που κρίνοντας αναλύουν τα πάντα. Επιλογή μας είναι σε ποια μερίδα θα ανήκουμε. Στο χέρι μας είναι να αλλάζουμε ρόλο και να φωτιστούμε. Αυτό το κατάλαβα κάποτε και από τότε προσπαθώ να το εκμεταλλευτώ κάθε χρονιά, κάθε της μήνα, κάθε μέρα με κάθε μπαλιά, από τότε που τις έτρωγα μόνο στα μούτρα. Αυτά σκέφτομαι και για φέτος, μέρες που είναι.
Ανάμεσα στη γκρίνια και την ατολμία υπάρχει ένα τεντωμένο σκοινί που αξίζει να περπατήσω γιατί θα με πάει απέναντι.2023-01-0303 minPantopiaΗ ατραπός της αρετής είναι η ειλικρίνεια(Στην ατραπό της αρετής δεν υπάρχει δρόμος -In via virtuti nulla est via)
Καλά Χριστούγεννα, χαρούμενη Μεταμόρφωση και μια Ευτυχισμένη Νέα Ζωή σε όλους!
Κι όμως είναι στα χέρια μας, στα πόδια μας, στη λεκάνη μας και στην καρδιά μας -περισσότερο απ' ό,τι ίσως ήδη γνωρίζουμε ή πιστεύουμε. Το να το ανακαλύψουμε είναι η ουσία της εξάσκησης στο #Budo και φυσικά το πνεύμα του #Aikido.
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ, μέσω των πολεμικών συνθηκών και της ενάρετης στάσης, είναι εξαιρετικά ευρύς, αντανακλώντας το μεγάλο σχέδιο του κρυμμένου και του φανερού κόσμου. Ένας πολεμιστής, αυτός που προκαλεί τον εαυτό του και την αλήθεια της πραγματικότητας με την ειλικρινή έκφραση του εαυτού του -και όχι με το να λέει ψέματα στον εαυτό του- είναι ένα ζωντανό ιερό του θείου, αυτός που υπηρετεί αυτόν τον μεγάλο σκοπό της βήμα προς βήμα αυτο-μεταμόρφωσης. Ο μόνος τρόπος για να μετασχηματιστεί ένα σύμπαν σε παντοπία.
Καλή μεταμόρφωση!
ΥΓ. Οτιδήποτε πολύτιμο επιδιώκει κανείς σε αυτό το επίπεδο που βρισκόμαστε προσελκύει υπάρχοντα αρνητικά στοιχεία και αρχικά "δημιουργεί" έναν αντίπαλο. Πρέπει να αποφασίσεις να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου και να πλοηγηθείς σε κάθε μάχη σωστά. Αυτή η σταθερή αντίθεση είναι η "βαρύτητα" που είναι αφενός αρνητική για την ανάπτυξη και αφετέρου ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξή μας. Καθώς ορίζει τον άξονα και τον προσανατολισμό πάνω στον οποίο διατηρείται η ισορροπία και την δύναμη αντιεπιρρεπούς αυτορύθμισης -πιεζοηλεκτρομαγνητική / antifragility- για την αυθεντική και πηγαία έκφραση.2022-12-2602 minPantopiaΌπως σκεφτόσουν έτσι έγινε, όπως σκέφτεσαι θα γίνειΌπως σκεφτόσουν έτσι έγινε η ζωή σου
☝️όπως σκέφτεσαι, έτσι θα γίνει.
Αλήθεια, υπάρχει μια αχνή φιλοσοφία πίσω από κάθε συμπεριφορά μας, είτε το γνωρίζουμε είτε όχι, το συνειδητοποιούμε, είτε όχι. Αυτή η φιλοσοφία γεννάει τη νοοτροπία μας. Μια νοοτροπία γίνεται στάση ζωής. Η στάση που καθορίζει τον τρόπο που βαδίζουμε στη ζωή.
Ο ΤΡΌΠΟΣ ΖΩΉΣ ΜΑΣ ΓΕΝΝΆΕΙ ΤΗ ΖΩΉ ΠΟΥ ΈΧΟΥΜΕ.
Αν αλλάξουν κάποια πράγματα στον τρόπο ζωής μας, γεννιέται μια άλλη ζωή. Αν αλλάξει η στάση μας, αυτή η αλλαγή μεταφέρεται και στον τρόπο ζωής. Όποιος γέρνει όταν στέκεται, γέρνει κι όταν περπατάει. Όποιος στραβά πατάει, στραβά προχωράει.
Αν δεν υπάρξει η συνειδητοποίηση πως καθετί χρειάζεται προϋποθέσεις, των οποίων είναι συνέπεια, πως ανταποκρίνεται στη στάση και στη συμπεριφορά, κι εάν δεν αλλάξει η νοοτροπία ανάλογα, πώς μπορεί να ισορροπήσει ο βίος στη τεντωμένη χορδή της ζωής; Το μυαλό είναι η κρυστάλλινη σφαίρα της σκέψης. Ο χάρτης της σκέψης είναι η φιλοσοφία της. Ό,τι κι αν ακούς, διαβάζεις ή σου έχουν πει, τα συμπεράσματα θα τα βγάλεις εσύ. Αυτό είναι το πρόβλημα με το μυαλό που ψάχνει εδώ και κει για ωραία λόγια, βιβλία κι αποφθέγματα. Είναι σαν τα ωραία ρούχα. Τα έχεις, και δεν τα φοράς. Τα φοράς και δεν σου πάνε, γιατί δεν εκφράζουν αυτό που νιώθεις πραγματικά. Τα βάζεις στην άκρη μετά από λίγο, τα δίνεις ή τα πετάς.
Δεν μπορείς να περιμένεις τις αλλαγές που επιθυμείς επειδή τις βρίσκεις ωραίες. Η ζωή πάντα εκφράζει αυτό που σταθερά νιώθεις, αυτό που τελικά είσαι εσύ. Αυτό αλλάζει μόνο με την συνειδητοποίηση. Η συνειδητοποίηση έρχεται ή με σύγκρουση και πόνο ή με προσοχή. Ή προσοχή έρχεται με συγκέντρωση. Η συγκέντρωση θέλει κίνητρο. Το κίνητρο βρίσκεται στην χαρά της αλήθειας. Η δύναμη που γεννάει και αναθρέφει τον κύκλο της δημιουργίας αναπτύσσεται με την πράξη της ειλικρίνειας. Ισχύει και το αντίθετο. Γιαυτό αυτά τα δύο τελικά ταυτίζονται. Ο δρόμος είναι ένας, προς την Ελευθερία. Ο τρόπος είναι ένας, η Αρετή. In via virtuti nulla est via. Η αρετή είναι μία, η Ειλικρίνεια. Η αρχή είναι μία, πως τα πάντα συνδέονται. Η Τύχη είναι τα πάντα.
Εις Ευτυχίαν λοιπόν!2022-12-1903 minPantopiaΤι είναι η μόδα σήμερα;Η ζωντανή διαφορετικότητα του καθενός, που ουσιαστικά είναι η αλήθεια του κι ας είναι ατελής.2022-12-0904 minPantopiaΣτο Θεό σουΞέρεις τι, φίλε μου,
η ζωή μου, το κεφάλι μου, οι συνθήκες, η καρδιά και η ψυχή μου,
οι κινήσεις,
μα τα λάθη μου!
μου χάραξαν ακριβώς αυτό το δρόμο που πατάω,
οποιαδήποτε άλλη άποψη,
για το θεό σου!,
εγώ καταλαβαίνω
σίγουρα είναι θέα κι άποψη
της δικής σου προοπτικής.
Ο Δρόμος σου, καταλαβαίνω.
Εγώ οφείλω να εκφράζω την δικιά μου αλήθεια
για κάτι νεαρά παιδιά, σαν τον Θανάση, που θα χαιρόντουσαν να τους δείξει κανείς τον συντονισμό από χέρι και πόδι για να βγουν από εκείνες τις πολύ οδυνηρές κακοτοπιές που έπεσα,
να είχαν κάποιον δίπλα τους να ακούσουν αυτά που λέω.
Σε αυτά τα νέα παιδιά
οποιασδήποτε ηλικίας,
που βρίσκονται εκεί όπου βρισκόμουν, μιλάω,
όχι σε όλους.
Κι έτσι αναγκάζομαι να διεισδύω βαθύτερα στο Χορομαχητική μου Τέχνη.
🙏
Δεν πιστεύω σε μονοκαλλιέργειες, ούτε για τα λουλούδια ούτε για το καλό του κήπου,
γι αυτό και δεν πιστεύω στη μια εκδοχή ομορφιάς και ουσίας των πραγμάτων.
Για μένα η ζωή είναι μουσική, παρότι δεν χάραξα τον δρόμο τον δικό σου. Παίζω όμως τον εαυτό και την ψυχή μου,
όμως κι εμένα μου μιλάει το Μεγαλύτερο.
Κανείς δεν μπορεί να κάνει του κεφαλιού του χωρίς της συνέπειες της Παραφωνίας.
Είναι σίγουρο.
Εγώ είμαι η φωνή κι η πένα.
Δεν μεσολαβεί τίποτα πέρα από τη δικιά του Σκέψη και το δικό του Χέρι. Δεν ήταν ποτέ στο χέρι μου.
Έχει πολλές χορδές και όργανα η Συμπαντική μελωδία.
Είμαι μονάχα μια φευγαλέα νότα και στιγμή στη Μεγάλη Συμφωνία.
Αυτό είναι άλλωστε για μένα το μεγαλείο της Παντοπίας.
Ο άπλετος χώρος που υπάρχει για σένα και για μένα.2022-12-0902 minPantopiaCarpe diem - φτιάξε την ζωή σου!Αφού ασχοληθείς, μελετήσεις και βρεις τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στη συνειδητή ή μη φιλοσοφία σου, κοσμοθεωρία σου, και στη νοοτροπία, στη νοοτροπία και τη συμπεριφορά, στη συμπεριφορά και στο τρόπο ζωής, στο τρόπο ζωής και στη ζωή σου κάνε τα επιλογή. Αφού όμως πρώτα βεβαιωθείς πως είναι όντως έτσι. Κοίτα γύρω σου και κοίτα τη ζωή σου ψύχραιμα. Αφού βεβαιωθείς πως ΟΛΑ βρίσκονται μέσα σε αυτά τα μαθηματικά της ζωής, πιάσε σχεδίασε, στόχευσε, και με συνέπεια κι επαναλήψεις σε κάθε ευκαιρία φτιάξε τη δικιά σου ζωή!
Τι χρειάζεται;
Συγκέντρωση, πρόθεση, και μια ποιότητα συναισθήματος, αυτό που λέμε καλή διάθεση.
Όλα αυτά θα πάρουν το χρόνο τους γιατί κανείς δεν ζει μόνος του και ο παλιός του εαυτός έχει μάθει να αντιστέκεται σε αλλαγές. Γι αυτό και δεν μπορούσε ποτέ να προσαρμόζεται εύκολα. Θα αρχίσει να αλλάζει ο χαρακτήρας που αντιδρά στα εξωτερικά ερεθίσματα. Θα αρχίσει να αλλάζει η ψυχολογία που διαχειρίζεται τα πάντα μέσα κι έξω. Με παρατήρηση και μελέτη και εξάσκηση θα σχεδιαστεί και θα φτιαχτεί μια νέα προσωπικότητα που σκέφτεται, νιώθει και συμπεριφέρεται όπως ο πρωταγωνιστής στην ταινία που σκηνοθετείς εσύ, έχεις όλη την ευθύνη παραγωγής όπου παίζεις τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Το τρικ είναι από μέσα προς τα έξω να φτιάχνεις τη ζωή σου. Φτιάξε την με αφετηρία την ζωή που έχεις. Φτιάχνε την κάθε μέρα λίγο λίγο ώστε να μην σε εξουθενώνει η προσπάθεια. Φτιάχνε την έξυπνα, ώστε να βλέπεις τις μικρές επιτυχίες που παράγεις. Δίνε σημασία στην υψηλότερη ευφυΐα σου, στην πιο βαθιά διαίσθηση. Και στην αγάπη ότι όλοι οι άλλοι γύρω σου απλά ώρες ώρες δεν ξέρουν τι λένε και τι κάνουν. Αρκεί να ξέρεις εσύ. Το συμφέρον τους και αυτό που κάνει καλό σε όλους δεν είναι στην φιλτραρισμένη τους αντίληψη το ίδιο πράγμα. Μιλάμε βέβαια για 'Ιώβεια' υπομονή.
Αυτά είναι τα κόλπα της ζωής. Μην την αφήνεις στη τύχη. Μην εμπιστεύεσαι το αύριο που είναι ίδιο με το σήμερα. Γι αυτό μην την αφήνεις στον παλιό σου εαυτό να την κυβερνάει. Εάν δεν σε ικανοποιεί, εάν σε δυσαρεστεί η ζωή που σου έδωσε το κουμάντο αυτό μέχρι τώρα, άλλαξε παιχνίδι ή άλλαξε το παιχνίδι σου! Και θα σου αλλάξει η ζωή.
Αλλά αφού το μελετήσεις καλά.2022-12-0603 minPantopiaΟι μεν και οι δε συχνότητες του μυαλού σε λειτουργία υπό την επήρεια του νουΟι συχνότητες του μυαλού μας κυμαίνονται όπως λέγεται από συνήθως βήτα προς τα πάνω σε γάμμα, ή κάτω σε άλφα σε καταστάσεις εγρήγορσης, σε θήτα κατά τον διαλογισμό, σε βαθιά χαλάρωση ή στα όνειρα και δέλτα κύρια κατά τον ύπνο. Σε βήτα κατάσταση νιώθει και φέρεται σαν τυπικό ...ανθρωποειδές. Μια χαρακτηριστική ιδιότητα του απαίδευτου, μη εξανθρωπισμένου νου είναι η ζήλια. Ζηλεύει γιατί το μυαλό του μετράει και συγκρίνει τα πάντα γύρω του, το 90% της ημέρας.
Τέλος πάντων μετράει και συγκρίνει πολύ.
Γι αυτό οι μεν έβαλαν όλοι τα ίδια ρούχα, έφτιαξαν τα ίδια σπίτια, έμειναν στα ίδια σπίτια, έκαναν όλοι τα ίδια για να μην εξάπτουν τη ζήλια τους και να μην φαγώνονται. Το ανήγαγαν σε πολιτικό σύστημα, να ασκείται καταπίεση επιβάλλοντας την αξία της ειρήνης. Ενώ οι δε, οι απέναντί τους, έκαναν τη ζήλια και τη σύγκριση κοινωνικό παιχνίδι για να καρπωθούν τις δραστηριότητες. Γεννήθηκε ο καπιταλισμός, η υπερπαραγωγή και -κατανάλωση, ακραίες συμπεριφορές, υπερθέαμα, υπερπροσοχή, πνευματικός παροξυσμός κι αδυναμία συγκέντρωσης. Οξύνθηκαν η βία, η ενοχή και το έγκλημα. Αλλά έβγαλαν τα ήμερα knockout. Αναπτύχθηκε Πάρκινσον και άνοια και σήμερα ο κόσμος νοσηλεύεται.2022-12-0301 min
PantopiaΟ αδυσώπητος νόμος της συνέπειας και το δίκαιο της ανάγκης προϋποθέσεωνΌποιος ελέγχει το περιεχόμενο των εννοιών, ελέγχει τη σκέψη των ανθρώπων, και με αυτή τον τρόπο ζωής, άρα, τη ζωή των ανθρώπων. Συνεπώς, όποιος αλλάζει το περιεχόμενο των εννοιών, αλλάζει τις σκέψεις των ανθρώπων, την συμπεριφορά τους, άρα, και τη ζωή τους. Όποιος εισάγει νέες έννοιες, εισάγει νέες ιδέες, νέες δυνατότητες για περιεχόμενο, για νέες ερμηνείες, για ελευθερίες, φιλοσοφίες, νοοτροπίες, για νέες δυνατότητες συμπεριφοράς, για νέους τρόπους ζωής. Νέος Άνθρωπος, Νέα Ζώη.
Το δίκαιο της ανάγκης και ο αδυσώπητος νόμος της συνέπειας.2022-12-0301 minPantopiaΤο όνειρο είναι στην αντίπερα όχθηΚάποιος πρόσφατα μου έδειξε μια καταπληκτική παρατήρηση που έκανε - διότι πρόκειται για μια παρατήρηση ενός ανθρώπου που μπόρεσε, είτε του δόθηκε η ευκαιρία, είτε την κατάκτησε, να βρεθεί σε ένα ύψωμα και να δει τη ζωή από πιο ψηλά, πιο καθαρά, ίσως πιο μακρυά. (Ο καθένας μας μπορεί να περιγράψει καλά, να πει πειστικά μόνο τα πράγματα που γνωρίζει, να διδάξει μόνο τα πράγματα που έχει περάσει και ξεπεράσει ο ίδιος, και τα έχει οργανώσει σε μοτίβα από συνθήκες κάποιων αρχών και αποτελέσματα τις συνέπειές τους -είτε αυτό το χρωστάει σε εμπειρία, είτε σε ευφυΐα).
Ένας φίλος λοιπόν παρατήρησε μέσα από τη ζωή του πως όταν έχεις μια ξεκάθαρη, χαρούμενη εικόνα τι τραβάει, γουστάρει, ζητάει ο οργανισμός σου, τότε το τίμημα που πρέπει να πληρώσεις για να πας τον δρόμο που είναι απαραίτητος για να φτάσεις εκεί όπου πραγματικά θέλεις, είναι εύκολος!
Καταπληκτική σκέψη. Εάν δε ισχύει και το αντίθετο αυτά τα δύο γίνονται ταυτόσημα. Λέει η λογική.
Ισχύει όμως το αντίθετο; Γίνονται τα πράγματα όλο και πιο δύσκολα όσο πιο μακρυά βρίσκονται από αυτό που μας ενδιαφέρει πραγματικά, κάτι που μας αγγίζει; Για να δούμε. Φαίνεται κάτι πολύ δύσκολο ή αδύνατο να γίνει; όταν/γιατί είναι μέρος μιας διαδρομής που δεν μας ενδιαφέρει αρκετά να πάμε; διότι δεν νιώθουμε βέβαιοι πως πάει εκεί που διψάει η ψυχή μας να φτάσει; Γίνεται όταν ανακαλύψεις που θες να πας, ποιον, πως, τι να συναντήσεις, η διαδρομή πιο εύκολη, τα βήματα πιο απλά, πιο φυσικά, προφανή, και ρέουν αβίαστα; Νιώθουμε την ανάγκη, έχουμε λόγο να διακόψουμε αυτή την διαδικασία ή θέλουμε να τη συνεχίσουμε; Όταν όμως δεν έχουμε βρει ακριβώς το τι, ποιος, πως, γιατί μας τραβάει ακαταμάχητα - όταν δεν έχουμε δηλαδή αποδεχτεί επίσημα αυτό που θέλει ο εαυτός μας-, είτε διότι δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας τέτοια τύχη, χαρά, ευτυχία, δεν πιστεύουμε πως το αξίζουμε, δεν πιστεύουμε πως θα μπορέσουμε να το μπορούμε, όταν πιστεύουμε πως θα είμαστε για πάντα όπως νιώθουμε τώρα ή όπως λένε οι άλλοι, ή όπως δείχνουν τα τωρινά στοιχεία, όταν αναλωνόμαστε στο πως πρέπει να γίνουν τα πράγματα, πως γίνονται, και πιστεύουμε πως ξέρουμε πως δεν γίνονται, όταν δεν είμαστε πραγματικά περίεργοι, όταν το ΠΩΣ γίνονται τα πράγματα εμποδίζει το ΓΙΑΤΙ αξίζει να ζούμε κι ας ρισκάρουμε και κινδυνεύουμε σε κάποια χαρακτηριστικά για το στάδιο που βρισκόμαστε πλαίσια; τότε δεν υπάρχει ούτε το κίνητρο, ούτε η δύναμη, ούτε η έμπνευση, ούτε η εσωτερική αυτή καθοδήγηση για έναν τόσο αξιόλογο στόχο. Κι όλα φαίνονται δύσκολα. Ουσιαστικά νομίζουμε πως τα πράγματα που πραγματικά θέλουμε είναι για άλλους, για Υπερανθρώπους και όχι ένα Όνειρο κατασκευασμένο από το ίδιο υλικό που είμαστε φτιαγμένοι κι εμείς. Δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμα, πως το όνειρο βρίσκεται στην απέναντι όχθη. Και το όχημα είναι ένα τεντωμένο σκοινί.2022-11-2403 minPantopiaΜόνο με θυσίες γίνονται οι αλλαγές της μετακίνησης προς αυτό που επιδιώκειςΤο Κόστος σε καθετί αξιόλογο είναι κάποιου είδους Θυσία. Θυσία θα πει να αποχωρίζεσαι κάτι, που σου είναι κάθε άλλο από αδιάφορο. Είτε έχει την αξία μιας συνήθειας, είτε είναι κάτι που κάποτε κόστισε άλλες θυσίες για να αποκτηθεί. Είτε έχει καθαρά συναισθηματική αξία. Το κόστος το αποχωριζόμαστε. Ακόμα και στη συνηθισμένη δουλειά, εργασία, επάγγελμα, όπου πάμε, επενδύουμε μέρος από τον συνολικό χρόνο μας, αυτός ο χρόνος δεν θα υπάρχει πια για μας. Και δεν επιστρέφει. Φεύγει γιατί το επιλέξαμε εμείς με κάποιο τρόπο. Ακόμα και εάν συνηγορούμε ή συγκαταβαίνουμε είναι τεχνικά μια επιλογή. Ακόμα και εάν γίνεται ασυναίσθητα ή ασυνείδητα παραμένει τεχνικά μια επιλογή. Κι αυτό είναι η ευχάριστη και καλή είδηση. Πως, δηλαδή, εάν συνειδητοποιήσουμε που, ποτέ, πως επιλέγουμε, ουσιαστικά, μπορούμε και να αλλάξουμε την επιλογή. Να παραγγείλουμε κάτι άλλο από το μενού. Αυτή είναι η φύση των επιλογών. Υπάρχουν και εναλλακτικές. Μόνο με κόστος, λοιπόν, και τεχνικά πάντα με κάποια θυσία εξελίσσεται ο άνθρωπος. Ανταλλάσσει κάτι που έχει, το δίνει ή το αφήνει, το αποχαιρετά, για να αποκτήσει κάτι πιο αξιόλογο που επιθυμεί ή επιδιώκει ή χρειάζεται. Η πορεία του ανθρώπου είναι γεμάτη θυσίες. Και αυτό δεν είναι κακό αλλά είναι απαραίτητο. Άρα είναι καλό.
Κάποιοι άνθρωποι δυσκολεύονται πολύ να αποχωριστούν πράγματα που έχουν, διότι αυτό που έχουν έχει περισσότερη αξία από κάτι που μπορούν να αποκτήσουν με την συνθήκη να αποχωριστούν κάτι οικειοθελώς. Τέτοιοι άνθρωποι κάνουν αλλαγές μόνο με το ζόρι. Και αλλάζουν μόνο με το ζόρι. Κατά συνέπεια βελτιώνονται μόνο με το ζόρι. Νομίζω πως αυτό ορίζει πλέον μια νοοτροπία. Προφανώς ασυναίσθητα. Εκτός κι αν κάποιος είναι αποδεδειγμένα καλά και πλήρης με ό,τι έχει. Όμως να το γενικεύουμε δεν γίνεται, δεν μπορούμε. Δεν μπορούμε να κάνουμε πάντα μόνο ό,τι κάναμε. Με τον ίδιο τρόπο που μπορούμε να κάνουμε ό,τι έκαναν οι γονείς μας. Ούτε αυτοί να κάνουν ό,τι έκαναν οι δικοί τους. Μέσα στις αλλαγές χάνονται και ευκαιρίες και πολλά σωστά.
Όμως να σταματήσουμε να εισπνέουμε καινούργιο αέρα και να μην αποχωριζόμαστε τον παλιό, αυτό είναι αδύνατο. Εδώ η συνεχής αλλαγή της ανανέωσης είναι απαραίτητη. Για να μάθουμε κάτι επίσης επενδύουμε τον χρόνο μας και ανταλλάζουμε ένα επίπεδο γνώσεων με ένα καινούργιο, εμπλουτισμένο, επίπεδο γνώσεων. Έτσι μόνο ισχύει η μάθηση. Δεν είναι η επίσκεψη κάποιου χώρου. Οι μαθησιακές δυσκολίες συσχετίζονται με προσκόλληση σε αυτό που υπάρχει και αδυναμία αξιολόγησης νέων στόχων...2022-11-1802 minPantopiaΗ ζωή σε περιόδους μετάβασηςΤο μάθημα που δίνει η ζωή σε περιόδους μετάβασης μπορεί γενικά να χαρακτηριστεί ως ο φόβος της οικειότητας μπροστά σε μια ισχυρή αναζωπύρωση. Πρόκειται για μια έντονη διεύρυνση της υπομονής της πίστης και της επιμονής της εμπιστοσύνης στην ζωτική δύναμη του αναπτυσσόμενου εαυτού. Η αντίσταση που βιώνουμε οφείλεται στη εμμονή του νου με τα ίδια μοτίβα να διατηρεί τον έλεγχο σε άγνωστες καταστάσεις ή να φρικάρει- τα μοτίβα σκέψης αρνούνται να κάνουν τα βήματα απαγκίστρωσης που μας θέτει ο αναδυόμενος νέος εαυτός. Μπορούμε εύκολα να το συνειδητοποιήσουμε αυτό κοιτάζοντας την παρούσα ζωή μας σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, μια διευρυμένη εικόνα που θα παρείχε λύσεις, διεξόδους, ελευθερία κινήσεων, και παύοντας να αντιστεκόμαστε στην περαιτέρω ανάπτυξή μας. Ενέργειες εγκλωβισμένες στην περιφρόνηση και τις αμφιβολίες μύχιων πεποιθήσεων απέναντι στην ανανέωση θα απελευθερωθούν, όταν αφεθούμε στη μυστηριώδη ζωτική δύναμη καθοδήγησης με τη φωνή της χαρούμενης αίθριας διαίσθησης. Αυτό θα απελευθερώσει την ψυχή από τα δεσμά, και το νου από την στείρα σκέψη του παλιού, που δεν είναι πια βιώσιμο -ο κύκλος του έχει ολοκληρωθεί- γιατί δεν έχει χώρο για τις νέες Ελευθερίες της ανερχόμενης Ανάγκης ειλικρινούς Έκφρασης.2022-11-1701 minPantopiaΣχεδιασμός πραγματικότητας, σχεδιασμός προσωπικότηταςΓια να κάνεις κάτι να συμβεί, πρέπει να δημιουργήσεις ένα ρεαλιστικό σενάριο που να αλλάζει την προσωπική σου πραγματικότητα. Σταδιακά και αξιόπιστα. Το σενάριο της ιστορίας πώς σχεδίαζες να αναπτύξεις την προσωπικότητα και τι συνέβη στην πραγματικότητα που σου άλλαξε την προσωπικότητα, και έπειτα, ως συνέπεια, την καθημερινή σου πραγματικότητα.
Αυτό θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε με φανταχτερούς όρους Σχεδιασμό Πραγματικότητας, που αντιστοιχεί όμως σε Σχεδιασμό Προσωπικότητας.
Τίποτα δεν μπορεί να πάει πουθενά, κάπου συγκεκριμένα, μέχρι να μετακινηθεί προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Να αποφεύγει εμπόδια, να εξομαλύνει συγκρούσεις, να επιλύει προβλήματα, να διαχειρίζεται την εξέλιξη από σκόπιμες διεργασίες που καθοδηγούνται από στόχους, πλοηγώντας στο χώρο και το χρόνο μέσα από κάθε είδους αλληλεπιδράσεις με τις σκόπιμες ή μη σκόπιμες αντίστοιχες διεργασίες άλλων ανθρώπων. Και άλλοι άνθρωποι γύρω μας αντιμετωπίζουν προβλήματα και προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα μέσα από ύφαλους και σκοπέλους για να φτάσουν στο στόχο τους ή στο προορισμό.
Αυτές οι μετατοπίσεις συνεπάγονται και αλλαγές στα εσωτερικά μας προγράμματα, στις ρουτίνες μας, στις συνήθειες και στις τελετουργίες μας που συμπεριλαμβάνονται στη νοοτροπία μας και στο τρόπο ζωής.
Η ζωή αγαπάει τα προγράμματα, η ίδια έχει επινοήσει άπειρα που εξασφαλίζουν από την επιβίωση ως τη διαιώνισή της. Αλλά η ζωή έδωσε στους ανθρώπους επίσης την ικανότητα, και το δικαίωμα μαζί με την ευθύνη, να κάνουμε επαναπρογραμματισμό ή χάκινγκ στον εαυτό μας και σε άλλους, κάτω από προϋποθέσεις. Αφού κατανοούμε τις αρχές πίσω από τα μοτίβα που παρατηρούμε -αν παρατηρούμε κι όταν παρατηρούμε-, χρησιμοποιώντας κατανοητές αρχές για να δημιουργήσουμε ακόμη και νέα μοτίβα με συγκεκριμένα αποτελέσματα. Αυτό απαιτεί συνειδητότητα. Πρέπει να αποκτήσει κανείς επίγνωση των δικών του μοτίβων σκέψης και συμπεριφοράς, προκειμένου να σχεδιάσει και να ξεκινήσει τις απαραίτητες τροποποιήσεις και μετασχηματισμούς για να δημιουργήσει τις συνθήκες που δημιουργούν με φυσικό και φυσιολογικό τρόπο τις συνέπειες που γίνεται προϋποθέσεις σε μια αλυσιδωτή αντίδραση προς έναν συγκεκριμένο στόχο. Ό,τι έχουμε ανάγκη, ό,τι επιθυμούμε, ό, τι χρειαζόμαστε, ό,τι θέλουμε πάσι θυσία να πετύχουμε ή να εκφράσουμε. Αυτή η επιστήμη που είναι και τέχνη θα μπορούσε να ονομαστεί Σχεδιασμός Πραγματικότητας.
Πρέπει απαραίτητα να ακολουθεί τον Σχεδιασμό Προσωπικότητας μέσω της επαυξημένης επίγνωσης της ενισχυμένης συνειδητότητας. Θα δούμε στη συνέχεια πως ενισχύεται η συνειδητότητα, που αυξάνει την επίγνωση, που αλλάζει την προσωπικότητα, που φτιάχνει μια νέα πραγματικότητα.
Διότι η πραγματικότητα που ζούμε δεν μπορεί να αλλάξει εάν δεν αλλάξει η προσωπικότητα, το σύνολο των ιδιαίτερων ψυχικών και πνευματικών χαρακτηριστικών και των τρόπων συμπεριφοράς του ατόμου που ενδιαφέρεται και επιδιώκει αλλαγή. Είτε προς την κατεύθυνση της υγείας, είτε των σχέσεων, είτε στην επαγγελματική κατάσταση. Σε οποιαδήποτε κατάσταση που αφορά βελτιώσεις, στόχους και επιθυμίες. Αυτό που πρέπει πρώτα να πετύχουμε είναι η κατάλληλη προσωπικότητα για την επιθυμητή πραγματικότητα.2022-11-1404 minPantopiaΕυθύνη του ανθρώπου είναι η ανάπτυξή του όπως κι η ευτυχία τουΣε αντίθεση με την επιβίωση που την καλύπτουν πλήρως τα ένστικτα του ανθρώπου οι ανώτερες λειτουργίες όπως η μάθηση, οι γνώσεις, οι δεξιότητες αλλά και η ευτυχία είναι ευθύνη του ίδιου του ανθρώπου.2022-11-0201 minPantopiaΠερί ευτυχίας - Οι αποπροσανατολισμοί της ευτυχίαςΗ Ευγενία ρωτάει:
Γιατί δεν μπορούμε να επικεντρωθούμε σε αυτήν ;
Καταρχάς ας δούμε κάποιον ορισμό της ευτυχίας.
Η Βικιπαίπεια λέει:
Ευτυχία είναι η ψυχική ικανοποίηση του ανθρώπου, προερχόμενη από την εκπλήρωση των επιθυμιών και την επιτυχία των σκοπών του.
"Δεν υπάρχει μόνιμη ευτυχία, υπάρχουν μόνο στιγμές ευτυχίας".
Στη σύγχρονη εποχή οι κάποιοι συγχέουν/ συνδέουν την ευτυχία με την υλική ευμάρεια, τα υλικά αγαθά, την ανάπτυξη της τεχνολογίας, τα κοινωνικά αξιώματα, τη δόξα ή πιστεύουν πως ο πλούτος φέρνει την ευτυχία και συνεπώς, αν χαθούν αυτά, χάνεται και η ευτυχία τους.
Ο Αριστοτέλης στα Ηθικά του συγγράμματα διαχωρίζει την ευτυχία, η οποία μπορεί να είναι προϊόν τύχης και πρόσκαιρη, από την ευδαιμονία, η οποία συνδέεται με τη διαβίωση και τη δράση σύμφωνα με τις ηθικές αρετές και τη λογική.
Στο πεδίο της ψυχολογίας, η ευτυχία εξετάζεται από ψυχολόγους της λεγόμενης ανθρωπιστικής σχολής, όπως ο Άμπρααμ Μάσλοου, και τη λεγόμενη θετική ψυχολογία, η οποία εξετάζει τις θετικές όψεις της ψυχολογίας του υγιούς υποκειμένου, εν αντιθέσει με τους πιο παραδοσιακούς κλάδους ψυχολογίας, οι οποίοι εξετάζουν τις ψυχικές παθήσεις και διαταραχές.
Οι Βουδιστές θεωρούν πως για να κατακτήσεις την ευτυχία χρειάζεται ένας συνεχής αγώνας που συμπεριλαμβάνει τον διαλογισμό και την πειθαρχία.Αναφερεται πως ο άνθρωπος κατακτά την απόλυτη ευτυχία όταν παύει να έχει τον νου στον παρελθόν ή το μέλλον και βρίσκεται στο εδώ και το τώρα.Η κατάσταση της μόνιμης ευτυχίας ονομάζεται φώτιση.
Για να δούμε τι συμπεράσματα μπορούμε να βγάλουμε...2022-11-0108 minPantopiaΤι είναι πραγματική ευτυχία;Λίγοι άνθρωποι έχουν ξεκαθαρίσει μέσα τους τι θα πει γι αυτούς πραγματικά ευτυχία. Ποιες είναι οι συνθήκες που θα είχαν σαν φυσική συνέπεια την ευτυχία όπως την ορίζει ο καθένας.2022-10-2501 minPantopiaΠοια είναι η πραγματική ευτυχία;Περιγράφοντας τις συνθήκες με συνέπεια αυτό που όλοι λέμε γενικά αλλά σπάνια το αναπτύσσουμε σαν δικό μας σύστημα.2022-10-2500 min