Nandini Karky - Podcast Details

Shows

Sangam Lit Kalithogai 91 – Sarcasm and Surrender In this episode, we listen to a conflict-ridden conversation, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 91, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and traces how the lady’s words turn from scoffing to submission. தலைவிஅரி நீர் அவிழ் நீலம், அல்லி, அனிச்சம்,புரி நெகிழ் முல்லை, நறவோடு அமைந்ததெரி மலர்க் கண்ணியும் தாரும் நயந்தார்பொரு முரண் சீறச் சிதைந்து, நெருநையின்இன்று நன்று என்னை அணி தலைவன்அணை மென் தோளாய்! செய்யாத சொல்லிச் சினவுவது ஈங்கு எவன்,ஐயத்தால் என்னைக் கதியாதி; தீது இன்மைதெய்வத்தான் கண்டீ தெளிக்கு தலைவிமற்றது, அறிவல், யான் நின் சூள்; அனைத்தாக நல்லார்செறி தொடி உற்ற வடுவும், குறி பொய்த்தார்கூர் உகிர் சாடிய மார்பும், குழைந்த நின்தாரும், ததர் பட்ட சாந்தமும், சேரிஅரி மதர் உண் கண்ணார் ஆராக் கவவின்,பரிசு அழிந்து யாழ நின் மேனி கண்டு, யானும்செரு ஒழிந்தேன்; சென்றீ, இனி தலைவன்தெரியிழாய்! தேற்றாய் சிவந்தனை காண்பாய், நீ தீது இன்மைஆற்றின் நிறுப்பல் பணிந்து தலைவிஅன்னதேல், ஆற்றல் காண்:வேறுபட்டாங்கே கலுழ்தி; அகப்படின்,மாறுபட்டாங்கே மயங்குதி; யாது ஒன்றும்கூறி உணர்த்தலும் வேண்டாது; மற்று நீமாணா செயினும், மறுத்து, ஆங்கே நின்வயின்காணின் நெகிழும் என் நெஞ்சு ஆயின், என் உற்றாய்,பேணாய் நீ பெட்பச் செயல்? Another verse depicting the lady’s fury and the man’s denial. The words can be translated as follows: “Lady: With blue lotuses that had bloomed in the beautiful pond, lilies, red pimpernels, fully blossomed wild jasmines and lavanga flowers, the strands of your garlands, which were woven in striking hues, after encountering the great fury of those who desire you has now become ruined, and yet, adorns you so much better than yesterday! Man: O maiden with soft arms! Why do you say things I’ve not done and then get furious with me? Do not vent your anger because of your suspicions! I will show you that I’m faultless by swearing before God. Lady: I know very well about your oaths! I can see clearly the marks made by the bangles of those beautiful women, the scratches of sha

2024-11-2507 min

Sangam Lit Kalithogai 90 – Truly seen or dream scene In this episode, we observe the trajectory of a conflict, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 90, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and etches a tale of denial and acceptance. தலைவிகண்டேன், நின் மாயம் களவு ஆதல்; பொய்ந் நகா,மண்டாத சொல்லித் தொடாஅல்; தொடீஇய நின்பெண்டிர் உளர்மன்னோ ஈங்கு? தலைவன்ஒண்தொடி! நீ கண்டது எவனோ தவறு? தலைவிகண்டது நோயும் வடுவும் கரந்து, மகிழ் செருக்கி,பாடு பெயல் நின்ற பானாள் இரவில்தொடி பொலி தோளும், முலையும், கதுப்பும்,வடிவு ஆர் குழையும், இழையும், பொறையாஒடிவது போலும் நுசுப்போடு, அடி தளரா,ஆராக் கவவின் ஒருத்தி வந்து அல்கல் தன்சீர் ஆர் ஞெகிழம் சிலம்ப, சிவந்து, நின்போர் ஆர் கதவம் மிதித்தது அமையுமோ?ஆயிழை ஆர்க்கும் ஒலி கேளா, அவ் எதிர்தாழாது எழுந்து நீ சென்றது அமையுமோ?மாறாள் சினைஇ, அவள் ஆங்கே, நின் மார்பில்நாறு இணர்ப் பைந் தார் பரிந்தது அமையுமோ?‘தேறு நீ; தீயேன் அலேன்’ என்று மற்று அவள்சீறடி தோயா இறுத்தது அமையுமோ?கூறு இனி; காயேமோ யாம்? தலைவன்தேறின், பிறவும் தவறு இலேன் யான்;அல்கல் கனவுகொல் நீ கண்டது? தலைவி‘கனை பெயல் தண் துளி வீசும் பொழுதில் குறி வந்தாள்கண்ட கனவு’ என, காணாது, மாறு உற்றுபண்டைய அல்ல, நின் பொய்ச் சூள், நினக்கு; எல்லா!நின்றாய்; நின் புக்கில் பல தலைவன்மென் தோளாய்! நல்கு, நின் நல் எழில் உண்கு தலைவிஏடா! குறை உற்று நீ எம் உரையல்! நின் தீமைபொறை ஆற்றேம் என்றல் பெறுதுமோ, யாழநிறை ஆற்றா நெஞ்சு உடையேம்? Another conversation between the man and the lady with added elements in this one! The words can be translated as follows: “LadyI have seen the secret relationship that you have been trying to hide! So, do not speak lies and do not touch me, saying odious words! Don’t you have many other women to embrace? Man:O maiden wearing shining bangles! What fault do you see in me? Lady:What I saw was this: Hiding the affliction within and the slander that arose, outwardly pretending to be happy, one night, when it was pouring heavily, bangles shining on her hands, as

2024-11-2306 min

Sangam Lit Kalithogai 89 – Pleading and conceding In this episode, we perceive sparks fly in a domestic quarrel, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 89, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and relates a heated exchange between a couple. தலைவியார் இவன்? எம் கூந்தல் கொள்வான்? இதுவும் ஓர்ஊராண்மைக்கு ஒத்த படிறு உடைத்து; எம் மனைவாரல்; நீ வந்தாங்கே மாறு தலைவன்என் இவை, ஓர் உயிர்ப் புள்ளின் இரு தலையுள் ஒன்றுபோர் எதிர்ந்தற்றாப் புலவல்? நீ கூறின், என்ஆர் உயிர் நிற்கும் ஆறு யாது? தலைவிஏஎ! தெளிந்தேம் யாம் காயாதி, எல்லாம் வல் எல்லாபெருங் காட்டுக் கொற்றிக்குப் பேய் நொடித்தாங்கு,வருந்தல் நின் வஞ்சம் உரைத்து தலைவன்மருந்து இன்று மன்னவன் சீறின், தவறு உண்டோ? நீ நயந்த,இன்னகை! தீதோ இலேன் தலைவிமாண மறந்து உள்ளா நாணிலிக்கு இப் போர்புறம் சாய்ந்து காண்டைப்பாய் நெஞ்சே! உறழ்ந்து இவனைப்பொய்ப்ப விடேஎம் என நெருங்கின், தப்பினேன்என்று அடி சேர்தலும் உண்டு! We continue hearing the same comic-book style ‘Wham-bham’ within a home! The words can be translated as follows: “Lady: Who is he? Why does he touch my tresses? It has the deceit of a great performance! Come not to my house! Return the way you came from! Man: What is this? Akin to how, in a bird with two heads, when one head fights with the other, you quarrel with me? If you speak so, there can be no way for my precious life to remain! Lady: Hey! I know everything! Do not make me angry! Akin to how a ghost maiden puts forth riddles to the all-knowing Goddess Kottri in the huge forest, do not tire yourself, speaking lies to me! Man: Can you blame anyone, if a king gets furious for no reason? O maiden with a sweet smile, I have done no wrong you accuse me of! Lady: O heart, if we corner him with more rebuke, wanting to pierce through all his lies, he might fall at the feet saying, ‘I have done a mistake’! So, please consider forgetting everything and surrendering to this thoughtless and shameless man in this fight!” Let’s delve into the details. The verse is situated in the context of a love quarrel between a

2024-11-2205 min

Sangam Lit Kalithogai 88 – Fearing the swearing In this episode, we observe the inferences of a lady’s perceptive eyes, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 88, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and etches the quarrelling and conflict in a household. தலைவிஒரூஉ; கொடி இயல் நல்லார் குரல் நாற்றத்து உற்றமுடி உதிர் பூந் தாது மொய்ம்பின ஆக,தொடிய, எமக்கு நீ யாரை? பெரியார்க்குஅடியரோ ஆற்றாதவர்? தலைவன்கடியர் தமக்கு யார் சொல்லத் தக்கார் மாற்று? தலைவிவினைக்கெட்டு, வாய் அல்லா வெண்மை உரையாது. கூறு நின்மாயம் மருள்வாரகத்து தலைவன்ஆயிழாய்! நின் கண் பெறின் அல்லால், இன் உயிர் வாழ்கல்லாஎன்கண் எவனோ, தவறு? தலைவிஇஃது ஒத்தன்! புள்ளிக் களவன் புனல் சேர் பொதுக்கம் போல்,வள் உகிர் போழ்ந்தனவும், வாள் எயிறு உற்றனவும்,ஒள் இதழ் சோர்ந்த நின் கண்ணியும், நல்லார்சிரறுபு சீறச் சிவந்த நின் மார்பும்,தவறாதல் சாலாவோ? கூறு தலைவன்‘அது தக்கது; வேற்றுமை என்கண்ணோ ஓராதி; தீது இன்மைதேற்றக் கண்டீயாய் தெளிக்கு தலைவிஇனித் தேற்றேம் யாம்தேர் மயங்கி வந்த தெரி கோதை அம் நல்லார்தார் மயங்கி வந்த தவறு அஞ்சி, போர் மயங்கி,நீ உறும் பொய்ச் சூள் அணங்கு ஆகின், மற்று இனியார் மேல் விளியுமோ கூறு. In the same style as the previous verse, continues this one too, in a conversational style. The words can be translated as follows: “Lady:Step aside! With pollen from flowers that have dropped from the luxuriant tresses of maiden, who are akin to vines, covering your shoulders, you have come here. Why do you touch me? Who are you to me? Is it the fate of those who are weak to be slaves to the strong? Man:Who can even answer the words of those who are so harsh? Lady:Leaving aside your work, you don’t have to come here and say lies, full of nothing. Go say that to those who will fall for your falsehoods! Man:O maiden wearing well-etched ornaments! Unless I attain the grace of your eyes, I cannot live. What could be the fault in me? Lady:Some man he is! Those marks of sharp nails and shining teeth, akin to the imprints of a spotted crab on the sands of a river shore, and your garland with those once-glowing petals now faded, on your chest, reddened, as those beautiful maiden hit you

2024-11-2106 min

Sangam Lit Kalithogai 87 – Sulk and Soothe In this episode, we encounter an animated exchange between the lady and the man, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 87, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and sketches a situation of domestic conflict. தலைவிஒரூஉ நீ; எம் கூந்தல் கொள்ளல் யாம் நின்னைவெரூஉதும் காணுங்கடை தலைவன்தெரியிழாய்! செய் தவறு இல்வழி, யாங்குச் சினவுவாய்,மெய் பிரிந்து, அன்னவர்மாட்டு? தலைவிஏடா! நினக்குத் தவறு உண்டோ? நீ வீடு பெற்றாய்இமைப்பின் இதழ் மறைபு ஆங்கே கெடுதி;நிலைப் பால் அறியினும், நின் நொந்து நின்னைப்புலப்பார் உடையர் தவறு தலைவன்அணைத் தோளாய்! தீயாரைப் போல, திறன் இன்று உடற்றுதி;காயும் தவறு இலேன் யான் தோழிமான் நோக்கி! நீ அழ நீத்தவன் ஆனாதுநாணிலன்ஆயின், நலிதந்து அவன்வயின்ஊடுதல் என்னோ, இனி? தலைவி நெஞ்சொடு கூறல்‘இனி யாதும் மீக்கூற்றம் யாம் இலம்’ என்னும்தகையது காண்டைப்பாய், நெஞ்சே! பனி ஆனாப்பாடு இல் கண் பாயல் கொள. A rare short song amidst the Kalithogai verses. The words can be translated as follows: “Lady:You step aside! Do not caress my tresses. I’m scared when I see you! Man:O maiden wearing well-etched ornaments! Why are you angry with me when I have done nothing wrong in the manner of parting away for the sake of those others? Lady:Hey you! Is there anything that would appear a fault in your eyes? You abandoned me in the blink of an eye and parted away thither. Even after knowing your true nature, those who lament about you and sulk with you are the ones at fault! Man:O maiden with soft arms! As if I were a bad person, you get so furious with me when I have done nothing wrong. Confidante:O maiden with a deer’s gaze! If he, who parted away, leaving you in tears, is someone who is shameless, what is the point of suffering and sulking on account of his behaviour now? Lady to her heart:Heed, o heart! ‘There is nothing more to be said’ is the worthy conclusion now! Why don’t you let my sleepless eyes, pouring with endless tears, sleep a little?” Let’s explore th

2024-11-2004 min

Sangam Lit Kalithogai 86 – To be and not be In this episode, we listen to advice offered by a mother to her young son, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 86, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and contrasts the positive and negative qualities of a man. தலைவிமை படு சென்னி மழ களிற்று ஓடை போல்,கை புனை முக்காழ் கயந் தலைத் தாழ,பொலம் செய் மழுவொடு வாள் அணி கொண்டநலம் கிளர் ஒண் பூண் நனைத்தரும் அவ் வாய்கலந்து கண் நோக்கு ஆர, காண்பு இன் துகிர்மேல்பொலம் புனை செம்பாகம் போர் கொண்டு இமைப்ப,கடி அரணம் பாயா நின் கை புனை வேழம்,தொடியோர் மணலின் உழக்கி, அடி ஆர்ந்ததேரை வாய்க் கிண்கிணி ஆர்ப்ப, இயலும் என்போர் யானை, வந்தீக, ஈங்கு! செம்மால்! வனப்பு எலாம் நுந்தையை ஒப்பினும், நுந்தைநிலைப் பாலுள் ஒத்த குறி என் வாய்க் கேட்டு ஒத்தி; கன்றிய தெவ்வர்க் கடந்து களம் கொள்ளும்வென்றிமாட்டு ஒத்தி, பெரும! மற்று ஒவ்வாதி,‘ஒன்றினேம் யாம்’ என்று உணர்ந்தாரை, நுந்தை போல்,மென் தோள் நெகிழ விடல் பால் கொளல் இன்றி, பகல் போல், முறைக்கு ஒல்காக்கோல் செம்மை ஒத்தி, பெரும! மற்று ஒவ்வாதி,கால் பொரு பூவின் கவின் வாட, நுந்தைபோல்,சால்பு ஆய்ந்தார் சாய விடல் வீதல் அறியா விழுப் பொருள் நச்சியார்க்குஈதல்மாட்டு ஒத்தி, பெரும! மற்று ஒவ்வாதி,மாதர் மென் நோக்கின் மகளிரை, நுந்தைபோல்,நோய் கூர நோக்காய் விடல் ஆங்கதிறன் அல்ல யாம் கழற, யாரை நகும், இம்மகன் அல்லான் பெற்ற மகன்?மறை நின்று, தாம் மன்ற வந்தீத்தனர் தலைவன் :‘ஆயிழாய்! தாவாத எற்குத் தவறு உண்டோ? காவாது ஈங்குஈத்தை, இவனை யாம் கோடற்கு’ தலைவி……………………………………..சீத்தை; யாம்கன்றி அதனைக் கடியவும், கை நீவி,குன்ற இறு வரைக் கோண்மா இவர்ந்தாங்கு,தந்தை வியல் மார்பில் பாய்ந்தான் அறன் இல்லாஅன்பிலி பெற்ற மகன். The lady’s voice continues to ring aloud and the words can be translated as follows: “Akin to the ornament hanging on the black head of a bull elephant, the well-etched, three-stranded chain dangles on your tender head. Along with the axe made of gold, a sword too hangs on that exquisite, shining jewel, moistened by your sweet mouth, a sight that is an insatiable delight for my eyes to behold! On an alluring coral platform, in the stance of an attack but never actually pouncing on

2024-11-1908 min

Sangam Lit Kalithogai 85 – Drink up the milk In this episode, we listen to a mother’s words to her child, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 85, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and paints a portrait of the adornments on a child, in an affluent household. காலவை, சுடு பொன் வளைஇய ஈர் அமை சுற்றொடுபொடி அழற் புறம் தந்த செய்வுறு கிண்கிணிஉடுத்தவை, கைவினைப் பொலிந்த காசு அமை பொல்ங் காழ்; மேல்மை இல் செந் துகிர்க் கோவை; அவற்றின் மேல்தைஇய, பூந் துகில், ஐது கழல் ஒரு திரைகையதை, அலவன் கண் பெற அடங்கச் சுற்றியபல உறு கண்ணுள் சில கோல் அவிர் தொடிபூண்டவை, எறியா வாளும் எற்றா மழுவும்செறியக் கட்டி, ஈர்இடைத் தாழ்ந்த,பெய் புல மூதாய்ப் புகர் நிறத் துகிரின்மை அற விளங்கிய ஆன் ஏற்று அவிர் பூண்சூடின, இருங் கடல் முத்தமும், பல் மணி, பிறவும், ஆங்குஒருங்கு உடன் கோத்த உருள் அமை முக் காழ்; மேல்சுரும்பு ஆர் கண்ணிக்குச் சூழ் நூலாக,அரும்பு அவிழ் நீலத்து ஆய் இதழ் நாண,சுரும்பு ஆற்றுப்படுத்த மணி மருள் மாலை ஆங்க அவ்வும் பிறவும் அணிக்கு அணியாக, நின்செல்வுறு திண் தேர்க் கொடுஞ் சினைக் கைப்பற்றிப்பைபயத் தூங்கும் நின் மெல் விரற் சீறடிநோதலும் உண்டு; ஈங்கு என் கை வந்தீ,செம்மால்! நின் பால் உண்ணிய பொய் போர்த்துப் பாண் தலை இட்ட பல வல் புலையனைத்தூண்டிலா விட்டுத் துடக்கி, தான் வேண்டியார்நெஞ்சம் பிணித்தல் தொழிலாத் திரிதரும்நுந்தைபால் உண்டி சிலநுந்தை வாய் மாயச் சூள் தேறி, மயங்கு நோய் கைமிக,பூ எழில் உண்கண் பனி பரப்ப, கண் படாஞாயர்பால் உண்டி சில அன்னையோ! யாம் எம் மகனைப் பாராட்ட, கதுமெனத்தாம் வந்தார், தம் பாலவரோடு; தம்மைவருக என்றார் யார்கொலோ ஈங்கு? என் பால் அல் பாராட்டு உவந்தோய்! குடி உண்டீத்தை; என்பாராட்டைப்பாலோ சிலசெருக் குறித்தாரை உவகைக் கூத்தாட்டும்வரிசைப் பெரும் பாட்டொடு எல்லாம் பருகீத்தைதண்டுவென் ஞாயர் மாட்டைப் பால். A mother’s words to her son are presented here and can be translated as follows: “On the feet, you wear well-etched, tinkling anklets, made from fine gold powder, rendered by the flames, with hot gold, stringed into a two-stranded chain. Around your neck, you wear a hand-crafted chain of gold coins, and a flawless, red coral necklace. Upon that, is an exquisite garment that is delicate and loose-fitting, full of creases. On your hands, you wear many

2024-11-1806 min

Sangam Lit Kalithogai 84 – The one at fault In this episode, we perceive the lady’s ire, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 84, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and sketches the inferences in the lady’s mind about the intentions of courtesans. தலைவி தோழியை வினாவுதல்உறு வளி தூக்கும் உயர் சினை மாவின்நறு வடி ஆர் இற்றவை போல் அழிய,கரந்து யான் அரக்கவும், கை நில்லா வீங்கிச்சுரந்த என் மெல் முலைப் பால் பழுதாக நீநல் வாயில் போத்தந்த பொழுதினான், ‘எல்லா!கடவுட் கடி நகர்தோறும் இவனைவலம் கொளீஇ வா’ என, சென்றாய் விலங்கினைஈரம் இலாத இவன் தந்தை பெண்டிருள்யார் இல் தவிர்ந்தனை? கூறு தோழிநீருள் அடை மறை ஆய் இதழ்ப் போதுபோல் கொண்டகுடைநிழல் தோன்றும் நின் செம்மலைக் காணூஉ,‘இவன் மன்ற யான் நோவ உள்ளம் கொண்டு, உள்ளாமகன் அல்லான் பெற்ற மகன்’ என்று அகல்நகர்வாயில் வரை இறந்து போத்தந்து, தாயர்தெருவில் தவிர்ப்பத் தவிர்ந்தனன்; மற்று, அவர்தம்தம் கலங்களுள், ‘கையுறை’ என்று இவற்கு,ஒத்தவை ஆராய்ந்து, அணிந்தார்….. தலைவி…………………………………………. ‘பிறன் பெண்டிர்ஈத்தவை கொள்வானாம், இஃது ஒத்தன்; சீத்தை,செறு தக்கான் மன்ற பெரிது’ தலைவி புதல்வனொடு புலந்து உரைத்தல்சிறு பட்டி; ஏதிலார் கை, எம்மை எள்ளுபு நீ தொட்ட,மோதிரம் யாவோ? யாம் காண்குஅவற்றுள் நறா இதழ் கண்டன்ன செவ் விரற்கு ஏற்பச்சுறா ஏறு எழுதிய மோதிரம் தொட்டாள்குறி அறிந்தேன்; ‘காமன் கொடி எழுதி, என்றும்செறியாப் பரத்தை இவன் தந்தை மார்பில்பொறி ஒற்றிக்கொண்டு ஆள்வல்’ என்பது தன்னைஅறீஇய செய்த வினை அன்னையோ? இஃது ஒன்றுமுந்தைய கண்டும், எழுகல்லாத என் முன்னர்,வெந்த புண் வேல் எறிந்தற்றா, இஃது ஒன்றுதந்தை இறைத் தொடி மற்று இவன் தன் கைக்கண்தந்தார் யார், எல்லாஅ! இது?‘இஃது ஒன்று என் ஒத்துக் காண்க, பிறரும் இவற்கு’ என்னும்தன் நலம் பாடுவி, தந்தாளா நின்னை,‘இது தொடுக’ என்றவர் யார் தலைவி தன் நெஞ்சு அழிந்து கூறுதல்அஞ்சாதி; நீயும் தவறிலை; நின் கை இது தந்தபூ எழில் உண்கண் அவளும் தவறிலள்;வேனிற் புனல் அன்ன நுந்தையை நோவார் யார்?மேல் நின்றும் எள்ளி, இது இவன் கைத் தந்தாள்தான் யாரோ? என்று வினவிய நோய்ப்பாலேன்யானே தவறுடையேன்! Yet another song in the same scenario of the lady waiting for her son to return home. The w

2024-11-1608 min

Sangam Lit Kalithogai 83 – Spear through a sore wound In this episode, we perceive the angst of the lady, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 83, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and reveals the consequences of the man’s actions on the lady. தலைவிபெருந் திரு நிலைஇய வீங்கு சோற்று அகல் மனை,பொருந்து நோன் கதவு ஒற்றிப் புலம்பி யாம் உலமர,இளையவர் தழூஉ ஆடும் எக்கர் வாய் வியன் தெருவின்விளையாட்டிக்கொண்டு வரற்கு எனச் சென்றாய்,உளைவு இலை; ஊட்டலென் தீம் பால் பெருகும் அளவெல்லாம்நீட்டித்த காரணம் என்? தோழிகேட்டீபெரு மடற் பெண்ணைப் பிணர்த் தோட்டுப் பைங் குரும்பைக்குட வாய்க் கொடிப் பின்னல் வாங்கி, தளரும்பெரு மணித் திண் தேர்க் குறுமக்கள் நாப்பண்,அகல் நகர் மீள்தருவானாக, புரி ஞெகிழ்புநீல நிரைப் போது உறு காற்கு உலைவன போல்,சாலகத்து ஒல்கிய கண்ணர், ‘உயர் சீர்த்திஆல் அமர் செல்வன் அணி சால் மகன் விழாக்கால்கோள்’ என்று ஊக்கி, கதுமென நோக்கி,திருந்துஅடி நூபுரம் ஆர்ப்ப இயலி, விருப்பினால்,கண்ணும், நுதலும், கவுளும், கவவியார்க்குஒண்மை எதிரிய அம் கையும், தண் எனச்செய்வன சிறப்பின் சிறப்புச் செய்து, ‘இவ் இராஎம்மொடு சேர்ந்து சென்றீவாயால், செம்மால்!நலம் புதிது உண்டு உள்ளா நாணிலி செய்தபுலம்பு எலாம் தீர்க்குவேம் மன்’ என்று இரங்குபு,வேற்று ஆனாத் தாயர் எதிர்கொள்ள, மாற்றாதகள்வனால் தங்கியது அல்லால், கதியாதி,ஒள்ளிழாய்! யான் தீது இலேன் தலைவிஎள்ளலான், அம் மென் பணைத் தோள் நுமர் வேய்ந்த கண்ணியோடுஎம் இல் வருதியோ? எல்லா! நீ தன் மெய்க்கண்அம் தீம் சொல் நல்லார் அணிந்த கலம் காட்டி,முந்தை இருந்து மகன் செய்த நோய்த்தலைவெந்த புண் வேல் எறிந்தற்றால், வடுவொடுதந்தையும் வந்து நிலை. Another conversation between the lady and the confidante around the man’s courting of courtesans. The words can be translated as follows: “Lady: In this wide mansion, where the abundant rice cooking within echoes its great state of wealth, leaving me to hold on to the well-fitted, sturdy door and lament with angst, what was the reason that made you delay returning with my son, to the extent of making my breasts swell with the sweet milk that I wanted to feed him with? You had said that you would just take him out through the arena with sands spread

2024-11-1508 min

Sangam Lit Kalithogai 82 – Venture not anymore In this episode, we listen to a lady’s admonition to her son, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 82, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and sketches the man’s infidelity. தலைவிஞாலம் வறம் தீரப் பெய்ய, குணக்கு ஏர்பு,காலத்தில் தோன்றிய கொண்மூப் போல், எம் முலைபாலொடு வீங்கத் தவ நெடிதாயினை;புத்தேளிர் கோட்டம் வலம் செய்து இவனொடுபுக்க வழி எல்லாம் கூறு தோழிகூறுவேன்; மேயாயே போல வினவி, வழிமுறைக்காயாமை வேண்டுவல் யான் தலைவிகாயேம். தோழிமடக் குறு மாக்களோடு ஓரை அயரும்அடக்கம் இல் போழ்தின்கண், தந்தை காமுற்றதொடக்கத்துத் தாயுழைப் புக்காற்கு, அவளும்மருப்புப் பூண் கையுறையாக அணிந்து,‘பெருமான், நகைமுகம் காட்டு!’ என்பாள் கண்ணீர்சொரி முத்தம் காழ் சோர்வ போன்றன; மற்றும்,வழிமுறைத் தாயுழைப் புக்காற்கு, அவளும்மயங்கு நோய் தாங்கி, மகன் எதிர் வந்து,முயங்கினள் முத்தினள் நோக்கி, நினைந்தே,‘நினக்கு யாம் யாரேம் ஆகுதும்?’ என்று,வனப்பு உறக் கொள்வன நாடி அணிந்தனள்,ஆங்கே, ‘அரி மதர் உண்கண் பசப்ப நோய் செய்யும்பெருமான் பரத்தைமை ஒவ்வாதி’ என்றாள்;அவட்கு இனிதாகி விடுத்தனன் போகித்தலைக் கொண்டு நம்மொடு காயும் மற்று ஈது ஓர்புலத் தகைப் புத்தேள் இல் புக்கான்….. தலைவி…… அலைக்கு ஒருகோல் தா; நினக்கு அவள் யார் ஆகும்? எல்லா!வருந்தி யாம் நோய் கூர, நுந்தையை என்றும்பருந்து எறிந்தற்றாகக் கொள்ளும்; கொண்டாங்கே,தொடியும் உகிரும் படையாக நுந்தைகடியுடை மார்பின் சிறு கண்ணும் உட்காள்,வடுவும் குறித்தாங்கே செய்யும். விடு, இனி;அன்ன பிறவும், பெருமான் அவள்வயின்துன்னுதல் ஓம்பி, திறவது இல் முன்னி, நீஐயம் இல்லாதவர் இல் ஒழிய, எம் போலக்கையாறு உடையவர் இல் அல்லால் செல்லல்;அமைந்தது இனி நின் தொழில். Yet again, this is a conversation revealing aspects of the ‘farmlands’ lifestyle. The words can be translated as follows: “Lady:Akin to the seasonal cloud that rises from the east, wanting to pour down, so as to end the thirst of the world, making my breasts swollen with milk, you have delayed in returning. After taking a round in the temple of the gods, tell me all the places that you went with him! Confid

2024-11-1407 min

Sangam Lit Kalithogai 81 – Storming and calming In this episode, we listen to a striking interaction between the man and the lady, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 81, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and reveals the man’s attempts at allaying the lady’s ire. புதல்வனை நோக்கித் தலைவி கூறுதல்மை அற விளங்கிய மணி மருள் அவ் வாய் தன்மெய் பெறா மழலையின் விளங்கு பூண் நனைத்தர,பொலம் பிறையுள் தாழ்ந்த புனை வினை உருள் கலன்,நலம் பெறு கமழ் சென்னி, நகையொடு துயல்வர,உரு எஞ்சாது இடை காட்டும் உடை கழல் அம் துகில்அரி பொலி கிண்கிணி ஆர்ப்பு ஓவா அடி தட்ப,பாலோடு அலர்ந்த முலை மறந்து, முற்றத்துக்கால் வல் தேர் கையின் இயக்கி, நடை பயிற்றா,ஆல் அமர் செல்வன் அணி சால் பெரு விறல்போல, வரும் என் உயிர்! பெரும! விருந்தொடு கைதூவா எம்மையும் உள்ளாய்,பெருந் தெருவில் கொண்டாடி ஞாயர் பயிற்ற,திருந்துபு நீ கற்ற சொற்கள் யாம் கேட்ப,மருந்து ஓவா நெஞ்சிற்கு அமிழ்தம் அயின்றற்றா,பெருந்தகாய்! கூறு, சில தோழியை நோக்கித் தலைவி கூறிய செய்திஎல்லிழாய்! சேய் நின்று நாம் கொணர்ந்த பாணன் சிதைந்து, ஆங்கேவாய் ஓடி, ‘ஏனாதிப்பாடியம்’ என்றற்றா,‘நோய் நாம் தணிக்கும் மருந்து’ எனப் பாராட்ட,ஓவாது அடுத்து அடுத்து, ‘அத்தத்தா!’ என்பான் மாணவேய் மென் தோள் வேய்த்திறம் சேர்த்தலும், மற்று, இவன்வாயுள்ளின் போகான்அரோ தலைவன் கேட்ப, தோழியை நோக்கித் தலைவி உரைத்தல்உள்ளி உழையே ஒருங்கு படை விடக்கள்ளர் படர்தந்தது போல, தாம் எம்மைஎள்ளுமார் வந்தாரே ஈங்கு தலைவன்ஏதப்பாடு எண்ணி, புரிசை வியல் உள்ளோர்கள்வரைக் காணாது, ‘கண்டேம்’ என்பார் போல,சேய் நின்று, செய்யாத சொல்லிச் சினவல்; நின்ஆணை கடக்கிற்பார் யார்? தலைவிஅதிர்வு இல் படிறு எருக்கி, வந்து என் மகன்மேல்,முதிர் பூண் முலை பொருத ஏதிலாள் முச்சிஉதிர் துகள் உக்க நின் ஆடை ஒலிப்பஎதிர் வளி நின்றாய்; நீ செல் தலைவன்இனி, ‘எல்லா! யாம் தீதிலேம்’ என்று தெளிப்பவும், கைந்நீவியாதொன்றும் எம்கண் மறுத்தரவு இல்லாயின்,மேதக்க எந்தை பெயரனை யாம் கொள்வேம்,தாவா விருப்பொடு கன்று யாத்துழிச் செல்லும்ஆ போல் படர் தக, நாம். We are back to the conversational style of Kalithogai verses. The words can be translated as follows: “Lady to her son

2024-11-1309 min

Sangam Lit Kalithogai 80 – Sweet child of mine In this episode, we perceive the lady’s affection for her son, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 80, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and conveys a hidden message. நயம் தலை மாறுவார் மாறுக; மாறா,கயந் தலை மின்னும் கதிர் விடு முக் காழ்,பயந்த எம் கண் ஆர யாம் காண நல்கிதிகழ் ஒளி முத்து அங்கு அரும்பாகத் தைஇப்பவழம் புனைந்த பருதி சுமப்ப,கவழம் அறியா நின் கை புனை வேழம்புரி புனை பூங் கயிற்றின் பைபய வாங்கி,அரி புனை புட்டிலின் ஆங்கண் ஈர்த்து, ஈங்கேவருக! எம் பாக மகன்! கிளர் மணி ஆர்ப்ப ஆர்ப்பச் சாஅய்ச் சாஅய்ச் செல்லும்தளர் நடை காண்டல் இனிது; மற்று, இன்னாதே,‘உளம்’ என்னா நுந்தைமாட்டு எவ்வம் உழப்பார்வளை நெகிழ்பு யாம் காணுங்கால் ஐய! காமரு நோக்கினை, ‘அத்தத்தா’ என்னும் நின்தே மொழி கேட்டல் இனிது; மற்று, இன்னாதே,உய்வு இன்றி நுந்தை நலன் உணச் சாஅய்ச் சாஅய்மார்எவ்வ நோய் யாம் காணுங்கால் ஐய! ‘திங்கட் குழவி, வருக!’ என, யான் நின்னைஅம்புலி காட்டல் இனிது; மற்று, இன்னாதே,நல்காது நுந்தை புறம் மாறப்பட்டவர்அல்குல் வரி யாம் காணுங்கால் ஐய! எம் காதில் கனங் குழை வாங்கி, பெயர்தொறும்,போது இல் வறுங் கூந்தல், கொள்வதை, நின்னை யாம்ஏதிலார் கண் சாய நுந்தை வியல் மார்பில்தாது தேர் வண்டின் கிளை பட, தைஇயகோதை பரிபு ஆட காண்கும். Here, the verse flows in a slightly different format from the usual three-step Kalithogai that we have become familiar with! The words can be translated as follows: “Let those whose affection has changed remain away! But for these unchanging eyes of mine to see and delight, come here, with the three-stranded, bright and shining ornament upon your soft head, pulling gently your handmade elephant that has never eaten a ball of rice, placed on a coral-studded platform with radiant pearls attached, akin to buds, with a well-etched, soft rope, making the pebbles in your anklets resound, my elephant-tamer son! Making clear bells resound again and again, your stumbling, faltering toddler walk is sweet to see. But what is unpleasant is to see how another declares that ‘I alone remain in his heart’ and yearns for your father, letting her bangles slip away! My dear! Seeing me with loving eyes, you mumble words with a lisp. Hearing those honey-sw

2024-11-1206 min

Sangam Lit Kalithogai 79 – Embrace not the little one In this episode, we listen to a lady’s words of rebuke to her man, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 79, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and spotlights moments of affection. புள் இமிழ் அகல் வயல் ஒலி செந்நெல் இடைப் பூத்தமுள் அரைத் தாமரை முழு முதல் சாய்த்து, அதன்வள் இதழ் உற நீடி, வயங்கிய ஒரு கதிர்,அவை புகழ் அரங்கின்மேல் ஆடுவாள் அணி நுதல்வகை பெறச் செரீஇய வயந்தகம் போல், தோன்றும்தகை பெறு கழனி அம் தண் துறை ஊர! கேள்: அணியொடு வந்து ஈங்கு எம் புதல்வனைக் கொள்ளாதி;மணி புரை செவ் வாய் நின் மார்பு அகலம் நனைப்பதால்;‘தோய்ந்தாரை அறிகுவேன், யான்’ என, கமழும் நின்சாந்தினால் குறி கொண்டாள் சாய்குவள் அல்லளோ? புல்லல் எம் புதல்வனை; புகல் அகல் நின் மார்பில்பல் காழ் முத்து அணி ஆரம் பற்றினன் பரிவானால்;மாண் இழை மட நல்லார் முயக்கத்தை நின் மார்பில்பூணினால் குறி கொண்டாள் புலக்குவள் அல்லளோ? கண்டே எம் புதல்வனைக் கொள்ளாதி; நின் சென்னிவண்டு இமிர் வகை இணர் வாங்கினன் பரிவானால்;‘நண்ணியார்க் காட்டுவது இது’ என, கமழும் நின்கண்ணியால் குறி கொண்டாள் காய்குவள் அல்லளோ? என ஆங்குபூங் கண் புதல்வனைப் பொய் பல பாராட்டி,நீங்காய் இகவாய் நெடுங் கடை நில்லாதி;ஆங்கே அவர் வயின் சென்றீ அணி சிதைப்பான்ஈங்கு எம் புதல்வனைத் தந்து. An adorable player enters this oft-repeated scene! The words can be translated as follows: “In the wide fields, resounding with bird sounds, amidst the luxuriant red paddy, blooms a lotus upon a spiny stem. Bending its entire stem, a paddy stalk touches the thick petals of the lotus, appearing akin to a head-ornament well-set on the beautiful forehead of one, who dances on a famous stage, lauded by many, in the esteemed fields of your beautiful and moist shore, O lord. Listen: Do not come here, wearing radiant ornaments, to embrace our son! If his red mouth, akin to a precious jewel, moistens your chest, won’t the one, who has declared ‘I will know if someone embraces you’, seeing the imprint upon the fragrant sandalwood on your chest, worry because of that? Do not hold my son close to you. If he catches hold of the many-stranded pearl necklace on your much-celebrated chest and breaks it, won’t the one, seeing the imprint of an embrace by a beautiful woman wear

2024-11-1106 min

Sangam Lit Kalithogai 78 – Reflection on the return In this episode, we listen to the lady’s perspective on the man’s thoughts, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 78, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and reflects the lady’s clarity and perception. பல் மலர்ப் பழனத்த பாசடைத் தாமரைஇன்மலர் இமிர்பு ஊதும் துணை புணர் இருந்தும்பி,உண்துறை உடைந்த பூப் புனல் சாய்ப்பப் புலந்து ஊடிப்,பண்பு உடை நல் நாட்டுப் பகை தலைவந்தென,அது கைவிட்டு அகன்று ஒரீஇக் காக்கிற்பான் குடை நீழல்பதி படர்ந்து இறைகொள்ளும் குடி போலப், பிறிதும் ஒருபொய்கை தேர்ந்து அலமரும் பொழுதினான், மொய் தபஇறை பகை தணிப்ப அக் குடி பதிப் பெயர்ந்தாங்குநிறை புனல் நீங்க வந்து அத்தும்பி அம் மலர்ப்பறை தவிர்பு அசைவிடூஉம் பாய் புனல் நல் ஊர! நீக்குங்கால் நிறம் சாய்ந்து புணருங்கால் புகழ் பூத்து,நாம் கொண்ட குறிப்பு இவள் நலம் என்னும் தகையோ தான்,எரி இதழ் சோர்ந்து உக ஏதிலார்ப் புணர்ந்தமைகரி கூறும் கண்ணியை ஈங்கு எம் இல் வருவதை? சுடர் நோக்கி மலர்ந்து ஆங்கே படின் கூம்பும் மலர் போல் என்தொடர் நீப்பின் தொகும் இவள் நலம் என்னும் தகையோ தான்,அலர் நாணிக் கரந்த நோய் கைம்மிகப் பிறர் கூந்தல்மலர் நாறும் மார்பினை ஈங்கு எம் இல் வருவதை? பெயின் நந்தி வறப்பின் சாம் புலத்திற்குப் பெயல் போல் யான்செலின் நந்திச் செறின் சாம்பும் இவள் என்னும் தகையோ தான்,முடி உற்ற கோதை போல் யாம் வாட, ஏதிலார்தொடி உற்ற வடுக் காட்டி ஈங்கு எம் இல் வருவதை? ஆங்க,ஐய அமைந்தன்று அனைத்து ஆகப் புக்கீமோ,வெய்யாரும் வீழ்வாரும் வேறு ஆகக் கையின்முகை மலர்ந்தன்ன முயக்கில் தகை இன்றே,தண் பனி வைகல் எமக்கு. It’s the lady’s voice that resounds again in these words, which can be translated as follows: “A black bee that has happily mated with its companion, buzzes around the sweet flower of the lotus, having thick green leaves in the field, filled with many flowers. When there’s a breach in the river banks and waters gush in to ruin the flower-filled pond, leaving that behind, akin to the people of a country, who leave their cultured and good land, owing to an enemy attack, and traverse to live under the protective shade of a king, the bee searches for yet another pond with much suffering. And akin to those people who return to their old country, when their king destroys those enemies, as flood waters recede

2024-11-0907 min

Sangam Lit Kalithogai 77 – Enemy called the heart In this episode, we perceive the lady’s loss owing to the man’s actions, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 77, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and sketches the lady’s state of despair. இணை இரண்டு இயைந்து ஒத்த முகை நாப்பண், பிறிது யாதும்துணை இன்றித் தளை விட்ட தாமரை தனி மலர்;திரு முகம் இறைஞ்சினள், வீழ்பவற்கு இனைபவள்அரி மதர் மழைக் கண் நீர் அலர் முலை மேல் தெறிப்ப போல்,தகை மலர்ப் பழனத்த புள் ஒற்ற ஒசிந்து ஒல்கிமிக நனி சேர்ந்த அம் முகை மிசை அம் மலர்அக இதழ்த் தண் பனி உறைத்தரும் ஊர! கேள்! தண் தளிர்த் தகை பூத்த தாது எழில் நலம் செலக்கொண்டு நீ மாறிய கவின் பெறல் வேண்டேன் மன்உண்டாதல் சாலா என் உயிர் சாதல் உணர்ந்து நின்பெண்டு எனப் பிறர் கூறும் பழி மாறப் பெறுகற்பின்; பொன் எனப் பசந்த கண் போது எழில் நலம் செலத்தொல் நலம் இழந்த கண் துயில் பெறல் வேண்டேன் மன்நின் அணங்கு உற்றவர் நீ செய்யும் கொடுமைகள்என் உழை வந்து நொந்து உரையாமை பெறுகற்பின்; மாசு அற மண்ணுற்ற மணி ஏசும் இருங்கூந்தல்வீ சேர்ந்து வண்டு ஆர்க்கும் கவின் பெறல் வேண்டேன் மன்நோய் சேர்ந்த திறம் பண்ணி நின் பாணன் எம் மனைநீ சேர்ந்த இல் வினாய் வாராமை பெறுகற்பின்; ஆங்க,கடைஇய நின் மார்பு தோயலம் என்னும்,இடையும் நிறையும் எளிதோ, நின் காணின்கடவுபு கை தங்கா நெஞ்சு என்னும் தம்மோடுஉடன் வாழ் பகை உடையார்க்கு? We are back to the farmlands without any confusion to listen to these words of the lady, which can be translated as follows: “In between two similar flowers, without any other support, a single lotus flower bud sprouts. Attacked by birds in the flower-filled field, it bends down and sheds water drops on those lotus flowers close to it, akin to how the tears from the beautiful, rain-like eyes of a maiden, her pretty face bent down, worrying about her beloved, would splash on her wide breasts. Such are the beautiful flowers with wide petals coated with dew in your town, O lord! Listen to me now: If only others don’t censure me saying ‘She’s his woman’, a time when I feel my life slipping away, I wouldn’t wish to regain the old beauty of mine, akin to the beauty of pollen on moist leaves, that you stole away! If only others don’t speak about the atrocities you do to those who are bewitched by you, I

2024-11-0805 min

Sangam Lit Kalithogai 76 – Past acts and future hope In this episode, we perceive elements of a different landscape appearing in the farmlands domain, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 76, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and sketches the lady’s way of revealing her relationship with the man to her friend. புனை இழை நோக்கியும் புனல் ஆடப் புறம் சூழ்ந்தும்,அணி வரி தைஇயும், நம் இல் வந்து வணங்கியும்,நினையுபு வருந்தும் இந்நெடுந்தகை திறத்து இவ் ஊர்இனையள் என்று எடுத்து ஓதற்கு அனையையோ நீ எனவினவுதி ஆயின், விளங்கு இழாய்! கேள் இனி! செவ்விரல் சிவப்பு ஊரச் சேண் சென்றாய் என்று அவன்பௌவ நீர்ச் சாய்க் கொழுதிப் பாவை தந்தனைத்தற்கோ,கௌவை நோய் உற்றவர் காணாது கடுத்த சொல்ஒவ்வா என்று உணராய், நீ ஒரு நிலையே உரைத்ததை? ஒடுங்கி யாம் புகல் ஒல்லேம் பெயர்தர அவன் கண்டுநெடுங்கய மலர் வாங்கி, நெறித்துத் தந்தனைத்தற்கோவிடுந்தவர் விரகு இன்றி எடுத்த சொல் பொய் ஆகக்கடிந்ததும் இலையாய், நீ கழறிய வந்ததை? வரி தேற்றாய் நீ என வணங்கு இறை அவன் பற்றித்,தெரி வேய்த் தோள் கரும்பு எழுதித் தொய்யில் செய்தனைத்தற்கோபுரிபு நம் ஆயத்தார் பொய் ஆக எடுத்த சொல்உரிது என உணராய், நீ உலமந்தாய் போன்றதை? என ஆங்கு,அரிது இனி ஆய் இழாய்! அது தேற்றல் புரிபு ஒருங்கு,அன்று நம் வதுவையுள் நமர் செய்வது இன்று ஈங்கே,தான் நயந்து இருந்தது இவ் ஊர் ஆயின் எவன் கொலோ,நாம் செயற்பாலது இனி? An instance of what can be described as ‘a confusion of core theme’, meaning that a verse situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ seems to echo elements of the ‘Kurunji’ or ‘Mountains landscape’. The words can be translated as follows: “‘Gazing at the well-etched ornaments, accompanying when playing in the stream, painting beautiful lines of art, and arriving home and bowing with respect, are the acts of that esteemed man. This town declares with slander that you are his mate. Is this true?’, you ask me, worrying incessantly! Listen to me now: All he did was, one day, seeing how my red fingers can become redder, because I was working for a long time, he plucked the reeds by the salty waters and rendered me a doll made of it. Yet, without understanding the truth, you too repeat the harsh words of those who have the affliction of gossiping! All he did was, one day, seeing how I w

2024-11-0706 min

Sangam Lit Kalithogai 75 – The fate to forego anger In this episode, we perceive the reasons for the lady’s restraint, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 75, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and highlights the man’s crafty nature. நீர் ஆர் செறுவில் நெய்தலொடு நீடியநேர் இதழ் ஆம்பல் நிரை இதழ் கொண்மார்சீர் ஆர் சேயிழை ஒலிப்ப, ஓடும்ஓரை மகளிர் ஓதை வெரீஇ எழுந்து,ஆரல் ஆர்கை அம் சிறைத் தொழுதிஉயர்ந்த பொங்கர் உயர் மரம் ஏறி,அமர்க்கண் மகளிர் அலப்பிய அந்நோய்தமர்க்கு உரைப்பன போல், பல் குரல் பயிற்றும்உயர்ந்த போரின் ஒலி நல் ஊரன்புதுவோர் புணர்தல் வெய்யன் ஆயின்வதுவை நாளால் வைகலும், அஃது யான்நோவேன் தோழி! நோவாய் நீ எனஎன் பார்த்து உறுவோய்! கேள் இனித் தெற்றென! “எல்லினை வருதி, எவன் குறித்தனை? எனச்சொல்லாதிருப்பேன் ஆயின், ஒல்லெனவிரி உளைக் கலி மான் தேரொடு வந்தவிருந்து எதிர்கோடலின் மறப்பல்” என்றும் “வாடிய பூவொடு வாரல் எம் மனை!” எனஊடி இருப்பேன் ஆயின், நீடாதுஅச்சு ஆறு ஆக உணரிய வருபவன்பொய்ச் சூள் அஞ்சிப் புலவேன் ஆகுவல்; “பகல் ஆண்டு அல்கினை பரத்த!” என்று யான்இகலியிருப்பேன் ஆயின், தான் தன்முதல்வன் பெரும் பெயர் முறையுளிப் பெற்றபுதல்வன் புல்லிப் பொய்த் துயில் துஞ்சும்; ஆங்க,விருந்து எதிர்கொள்ளவும் பொய்ச் சூள் அஞ்சவும்,அரும் பெறல் புதல்வனை முயங்கக் காணவும்ஆங்கு அவிந்து ஒழியும், என் புலவி தாங்காது,அவ் அவ் இடத்தான் அவை அவை காணப்பூங்கண் மகளிர் புனை நலம் சிதைக்கும்மாய மகிழ்நன் பரத்தைமைநோவென் தோழி, கடன் நமக்கு எனவே. It’s the lady speaking yet again! The words can be translated as follows: “‘To pluck the blue lotus and the long-leaved water-lily with perfect petals in the water-filled fields, maiden run around with their well-etched, exquisite jewels resounding. Startled by the noise made by these maiden playing ‘Orai’ games, a herd of birds with beautiful feathers fly high and climb onto the tall branches of a towering tree, and then relay the affliction, caused by those maiden with pretty eyes, to their kin, with repeated resounding calls, akin to the sounds of a war in the lord’s fine town. The lord is one who wishes to keep the company of different women and keeps uniting with them day after day. This brings great grief to me, O friend. How can you be unaffected by this

2024-11-0606 min

Sangam Lit Kalithogai 74 – Flower-hopping bee In this episode, we listen to the sharp censure of the lady, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 74, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and vividly sketches the man’s infidelity. பொய்கைப் பூ புதிது உண்ட வரி வண்டு கழி பூத்தநெய்தல் தாது அமர்ந்து ஆடிப், பாசடைச் சேப்பினுள்செய்து இயற்றியது போல வயல் பூத்த தாமரைமை தபு கிளர் கொட்டை மாண் பதி படர்தரூஉம்,கொய்குழை அகை காஞ்சித் துறை அணி நல் ஊர! அன்பு இலன் அறன் இலன் எனப்படான் என ஏத்தி,நின் புகழ் பல பாடும் பாணனும் ஏமுற்றான்; நஞ்சு உயிர் செகுத்தலும் அறிந்து உண்டாங்கு அளி இன்மைகண்டு நின் மொழி தேறும் பெண்டிரும் ஏமுற்றார்; முன்பகல் தலைக்கூடி நன்பகல் அவள் நீத்துப்பின்பகல் பிறர்த் தேரும் நெஞ்சமும் ஏமுற்றாய்; என ஆங்கு,கிண்கிணி மணித் தாரொடு ஒலித்து ஆர்ப்ப, ஒண்தொடிப்பேர் அமர்க் கண்ணார்க்கும் படுவலை இது என,ஊரவர் உடன் நகத் திரிதரும்தேர் ஏமுற்றன்று நின்னினும் பெரிதே. A rather crisp verse in this series of the lady bashing the man. The words can be translated as follows: “Feeding on the fresh flowers in the pond, the striped bee journeys to the blue lotus blooming in the backwaters. After relishing the pollen of the blue lotus, it takes flight to rest on the glowing centre of a faultless and esteemed pink lotus bud with green leaves, blooming in the field, appearing like an etched sculpture, in the shores filled with Portia trees, which keep sprouting even as maidens pluck ceaselessly, in your picturesque, fine town, O lord! Upholding you as one, whom no one can say, ‘He is without love, he is without fairness’, the bard who keeps singing your praises is senseless. Akin to knowing fully well that it’s poison and still drinking it up, even after sensing your lack of grace, those women, who keep trusting your words, are senseless too. Uniting with one in the forenoon, abandoning her at noon, and seeking another in the afternoon, that heart of yours is senseless too! And so, resounding with strings of tinkling bells, as a net to trap maiden with shining bangles and big, pretty eyes, the chariot of yours that roams around, inviting the mockery of the townsfolk, is even more

2024-11-0505 min

Sangam Lit Kalithogai 73 – Foolproof vision In this episode, we observe the perceptive eyes of the lady, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 73, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and talks about the deceptive actions of the man. அகன் துறை அணி பெற, புதலொடு தாழ்ந்தபகன்றைப் பூ உற நீண்ட பாசடைத் தாமரை,கண் பொர ஒளி விட்ட வெள்ளிய வள்ளத்தான்,தண் கமழ் நறுந் தேறல் உண்பவள் முகம் போல,வண் பிணி தளை விடூஉம் வயல் அணி நல் ஊர! ‘நோதக்காய்’ என நின்னை நொந்தீவார் இல்வழி,‘தீது இலேன் யான்’ எனத் தேற்றிய வருதிமன்ஞெகிழ் தொடி இளையவர் இடை முலைத் தாது சோர்ந்து,இதழ் வனப்பு இழந்த நின் கண்ணி வந்து உரையாக்கால்? கனற்றி நீ செய்வது கடிந்தீவார் இல்வழி,‘மனத்தில் தீது இலன்’ என மயக்கிய வருதிமன்அலமரல் உண்கண்ணார் ஆய் கோதை குழைத்த நின்மலர் மார்பின் மறுப்பட்ட சாந்தம் வந்து உரையாக்கால்? என்னை நீ செய்யினும், உரைத்தீவார் இல்வழி,முன் அடிப் பணிந்து, எம்மை உணர்த்திய வருதிமன்நிரை தொடி நல்லவர் துணங்கையுள் தலைக் கொள்ள,கரையிடைக் கிழிந்த நின் காழகம் வந்து உரையாக்கால்? என ஆங்குமண்டு நீர் ஆரா மலி கடல் போலும் நின்தண்டாப் பரத்தை தலைக்கொள்ள, நாளும்புலத் தகைப் பெண்டிரைத் தேற்றி; மற்று யாம்எனின்,தோலாமோ, நின் பொய் மருண்டு? The lady voices her thoughts with conviction in this one. The words can be translated as follows: “Adorning the wide shores, near the low-hanging rattle pod flowers on bushes, the lotus flower with huge leaves lets go of its tightness and opens its petals, akin to the face of a maiden, who savours the cool and fragrant toddy from a silver vessel, glowing with a blinding radiance, in the field-filled, fine town of yours, O lord! There is no one at home to chide you for doing the wrong thing. When you come here trying to console me with the words ‘I have done nothing wrong’, I might have believed that if your garland, which has lost the beauty of its petals, because the flowers therein have shed their pollen on the bosom of maiden wearing bangles that slip away, had not told me otherwise! There is no one at home to rebuke you for your wrong-doings. When you come here trying to confuse me with the words ‘I have no evil in my heart’, I might have believed that if the sandalwood on your wide chest, which has become smeared, be

2024-11-0406 min

Sangam Lit Kalithogai 72 – The signs of others In this episode, we listen to an anguished question, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 72, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and provides insight about the prominent workers in a town setting. இணைபட நிவந்த நீல மென் சேக்கையுள்,துணை புணர் அன்னத்தின் தூவி மெல் அணை அசைஇ,சேடு இயல் வள்ளத்துப் பெய்த பால் சில காட்டி,ஊடும் மென் சிறு கிளி உணர்ப்பவள் முகம் போல,புது நீர புதல் ஒற்றப் புணர் திரைப் பிதிர் மல்க,மதி நோக்கி அலர் வீத்த ஆம்பல் வால் மலர் நண்ணி,கடி கயத் தாமரைக் கமழ் முகை, கரை மாவின்வடி தீண்ட, வாய் விடூஉம் வயல் அணி நல் ஊர! கண்ணி, நீ கடி கொண்டார்க் கனைதொறும், யாம் அழ,பண்ணினால் களிப்பிக்கும் பாணன் காட்டு என்றானோ‘பேணான்’ என்று உடன்றவர் உகிர் செய்த வடுவினான்,மேல் நாள், நின் தோள் சேர்ந்தார் நகை சேர்ந்த இதழினை? நாடி நின் தூது ஆடி, துறை செல்லாள், ஊரவர்ஆடை கொண்டு ஒலிக்கும், நின் புலைத்தி காட்டு என்றாளோகூடியார் புனல் ஆடப் புணை ஆய மார்பினில்ஊடியார் எறிதர ஒளி விட்ட அரக்கினை? வெறிது நின் புகழ்களை வேண்டார் இல் எடுத்து ஏத்தும்அறிவுடை அந்தணன் அவளைக் காட்டு என்றானோகளி பட்டார் கமழ் கோதை கயம்பட்ட உருவின்மேல்குறி பெற்றார் குரற் கூந்தற் கோடு உளர்ந்த துகளினை? என ஆங்குசெறிவுற்றேம், எம்மை நீ செறிய; அறிவுற்று,அழிந்து உகு நெஞ்சத்தேம்; அல்லல் உழப்ப;கழிந்தவை உள்ளாது, கண்ட இடத்தே,அழிந்து நிற் பேணிக் கொளலின் இழிந்ததோஇந் நோய் உழத்தல் எமக்கு? As in the previous song, though some interpreters consider this as the rendition of a concubine, I can only hear the lady’s voice in these words, which can be translated as follows: “Upon a blue mattress with many layers, filled with the feathers of a swan that had happily united with its mate, placing soft pillows and bringing a well-crafted vessel with little milk, a lady feeds her delicate little parrot that was sulking with her. Akin to her blooming face, with bushes caressed by fresh waters, with the spray showering from the waves, near the flowers of a white water-lily that has bloomed facing the moon, a fragrant lotus bud blooms open, when a swaying tender mango fruit grazes against it, in the field-filled town of yours, O lord! Did your bard, who delights you with his songs in the houses of those whom you

2024-11-0208 min

Sangam Lit Kalithogai 71 – Debunking false oaths In this episode, we perceive a lady’s fury at her man, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 71, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and sketches the lady’s disappointment in the words of the man’s supporters. விரி கதிர் மண்டிலம் வியல் விசும்பு ஊர்தர,புரி தலை தளை அவிழ்ந்த பூ அங்கண் புணர்ந்து ஆடி,வரி வண்டு வாய் சூழும் வளம் கெழு பொய்கையுள்துனி சிறந்து இழிதரும் கண்ணின் நீர் அறல் வார,இனிது அமர் காதலன் இறைஞ்சித் தன் அடி சேர்பு,நனி விரைந்து அளித்தலின் நகுபவள் முகம் போலபனி ஒரு திறம் வார, பாசடைத் தாமரைத்தனி மலர் தளை விடூஉம் தண் துறை நல் ஊர! ‘ஒரு நீ பிறர் இல்லை, அவன் பெண்டிர்’ என உரைத்து,தேரொடும் தேற்றிய பாகன் வந்தீயான்கொல்ஓர் இல் தான் கொணர்ந்து உய்த்தார் புலவியுள் பொறித்த புண்பாரித்துப் புணர்ந்த நின் பரத்தைமை காணிய? ‘மடுத்து அவன் புகுவழி மறையேன்’ என்று யாழொடும்எடுத்துச் சூள் பல உற்ற பாணன் வந்தீயான்கொல்அடுத்துத் தன் பொய் உண்டார்ப் புணர்ந்த நின் எருத்தின்கண்எடுத்துக்கொள்வது போலும் தொடி வடுக் காணிய? ‘தணந்தனை’ எனக் கேட்டு, தவறு ஓராது, எமக்கு நின்குணங்களைப் பாராட்டும் தோழன் வந்தீயான்கொல்கணங்குழை நல்லவர் கதுப்பு அறல் அணைத் துஞ்சி,அணங்கு போல் கமழும் நின் அலர் மார்பு காணிய? என்று, நின்தீரா முயக்கம் பெறுநர்ப் புலப்பவர்யார்? நீ வரு நாள் போல் அமைகுவம் யாம்; புக்கீமோ!மாரிக்கு அவாவுற்றுப் பீள் வாடும் நெல்லிற்கு, ஆங்கு,ஆராத் துவலை அளித்தது போலும், நீஓர் யாட்டு ஒரு கால் வரவு. Many interpreters have chosen to see this verse as said by a concubine or a mistress to the man. However, there is no distinguishing element to say that these words are not spoken by the lady, but rather by another woman, who is angered by the other courtesans the man is seeing. So, I chose to see this as the lady’s rendition to the man. The words can be translated as follows: “As the sun with its spreading rays soars on the sky, seeing a flower let go of the tightness of its petals, feeding on its nectar, a striped bee buzzes around in that prosperous pond. Akin to the face of a woman, filled with sorrow and shedding tears copiously, which suddenly smiles, when her sweet lover pleads to her and takes refuge at her feet, with dew on one side, a lotus flower with thick leaves, su

2024-11-0106 min

Sangam Lit Kalithogai 70 – A wake-up call In this episode, we listen to many sounds that arise in a town, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 70, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and portrays the formidable foes of sleep. மணி நிற மலர்ப் பொய்கை, மகிழ்ந்து ஆடும் அன்னம் தன்அணி மிகு சேவலை அகல் அடை மறைத்தென,கதுமென காணாது கலங்கி, அம் மடப் பெடைமதி நிழல் நீருள் கண்டு, அது என உவந்து ஓடி,துன்னத் தன் எதிர் வரூஉம் துணை கண்டு, மிக நாணி,பல் மலரிடைப் புகூஉம் பழனம் சேர் ஊர! கேள்: நலம் நீப்பத் துறந்து எம்மை, நல்காய் நீ விடுதலின்,பல நாளும் படாத கண், பாயல் கொண்டு இயைபவால்;துணை மலர்க் கோதையார் வைகலும் பாராட்ட,மண மனைத் ததும்பும் நின் மண முழ வந்து எடுப்புமே அகல நீ துறத்தலின், அழுது ஓவா உண்கண், எம்புதல்வனை மெய் தீண்ட, பொருந்துதல் இயைபவால்;நினக்கு ஒத்த நல்லாரை நெடு நகர்த் தந்து, நின்தமர் பாடும் துணங்கையுள் அரவம் வந்து எடுப்புமே வாராய் நீ துறத்தலின், வருந்திய எமக்கு, ஆங்கேநீர் இதழ் புலராக் கண் இமை கூம்ப இயைபவால்;நேர் இழை நல்லாரை நெடு நகர்த் தந்து, நின்தேர் பூண்ட நெடு நல் மான் தெள் மணி வந்து எடுப்புமே என ஆங்குமெல்லியான் செவிமுதல் மேல்வந்தான் காலை போல்,எல்லாம் துயிலோ எடுப்புக நின் பெண்டிர்இல்லின் எழீஇய யாழ் தழீஇ, கல்லா வாய்ப்பாணன் புகுதராக்கால்! In this verse, the confidante speaks in the voice of the lady. The words can be translated as follows: “In a sapphire-hued pond, a swan that was frolicking, suddenly when not seeing its handsome mate, because it was hidden by a huge leaf, becomes anxious. Such is the naivety of that female! Seeing the shadow of the moon in the water, thinking that its beloved is there, it rushes with joy thither, and then seeing its true mate appear in front of it, with much shame, hides behind the many flowers in your town, filled with fields, O lord! Listen: Making my beauty fade, when you abandoned me, without rendering your grace, my eyes that hadn’t seen sleep for days many, would have closed and rested. But the sounds of women, wearing garlands with flower pairs, singing your praises ceaselessly, arising from the joyous home, proclaim your union and woke me up with a start! As you forgot me for long, my kohl-streaked eyes that cried endlessly, after feeling the ca

2024-10-3106 min

Sangam Lit Kalithogai 69 – Seeing through deception In this episode, we listen to the sharp words of a lady, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 69, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and sketches the man’s activities with courtesans. போது அவிழ் பனிப் பொய்கை, புதுவது தளைவிட்டதாது சூழ் தாமரைத் தனி மலர்ப் புறம் சேர்புகாதல் கொள் வதுவை நாள், கலிங்கத்துள் ஒடுங்கியமாதர் கொள் மான் நோக்கின் மடந்தை தன் துணையாக,ஓதுடை அந்தணன் எரி வலம் செய்வான் போல்,ஆய் தூவி அன்னம் தன் அணி நடைப் பெடையொடுமேதகத் திரிதரூஉம் மிகு புனல் நல் ஊர! தெள் அரிச் சிலம்பு ஆர்ப்ப, தெருவின்கண் தாக்கி, நின்உள்ளம் கொண்டு, ஒழித்தாளைக் குறை கூறிக் கொள நின்றாய்துணிந்தது பிறிதாக, ‘துணிவிலள் இவள்’ என,பணிந்தாய் போல் வந்து, ஈண்டுப் பயனில மொழிவாயோ? பட்டுழி அறியாது, பாகனைத் தேரொடும்விட்டு, அவள் வரல் நோக்கி, விருந்து ஏற்றுக்கொள நின்றாய்நெஞ்சத்த பிறவாக, ‘நிறையிலள் இவள்’ என,வஞ்சத்தான் வந்து, ஈங்கு வலி அலைத்தீவாயோ? இணர் ததை தண் காவின், இயன்ற நின் குறி வந்தாள்புணர்வினில் புகன்று, ஆங்கே புனலாடப் பண்ணியாய்தருக்கிய பிறவாக, ‘தன் இலள் இவள்’ என,செருக்கினால் வந்து, ஈங்குச் சொல் உகுத்தீவாயோ? என ஆங்குதருக்கேம், பெரும! நின் நல்கல்; விருப்புற்றுத்தாழ்ந்தாய் போல் வந்து, தகவில செய்யாது,சூழ்ந்தவை செய்து, மற்று எம்மையும் உள்ளுவாய்வீழ்ந்தார் விருப்பு அற்றக்கால். A down to earth rendition by the lady! The words can be translated as follows: “In a cool pond where flowers are blooming, around a pollen-filled, newly-sprouted lotus flower, a white-feathered swan along with its mate, with an alluring gait, roves around entrancingly, akin to a man who, on his wedding day, one filled with love, walks around a fire, as a priest renders verses, along with a naive maiden, with a deer-like adorable gaze, as his companion. Such is your town, filled with copious waters, O lord! With the clear sounds of the anklets resounding, she attacked you on the street and stole your heart. Later when she abandoned you, you had the courage to go pleading to her. While that is so, thinking, ‘She has no courage’, as if you have been humbled, you have come here to render useless words! Without knowing where she went, you sent your charioteer behind her and awaited her return, wi

2024-10-3005 min

Sangam Lit Kalithogai 68 – Illusory relationship In this episode, we perceive the anguished questions in the mind of the lady, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 68, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and sketches the illusory nature of the man’s relationship. பொது மொழி பிறர்க்கு இன்றி முழுது ஆளும் செல்வர்க்குமதி மொழி இடல் மாலை வினைவர் போல், வல்லவர்செது மொழி சீத்த செவி செறு ஆக,முது மொழி நீரா, புலன் நா உழவர்புது மொழி கூட்டுண்ணும், புரிசை சூழ், புனல் ஊர! ‘ஊரன் மன் உரன் அல்லன் நமக்கு’ என்ன, உடன் வாளாது,ஓர் ஊர் தொக்கு இருந்த நின் பெண்டிருள் நேராகி,களையா நின் குறி வந்து எம் கதவம் சேர்ந்து அசைத்த கைவளையின்வாய் விடல் மாலை மகளிரை நோவேமோ ‘கேள் அலன், நமக்கு அவன்; குறுகன்மின்’ என, மற்று எம்தோளொடு பகைபட்டு நினை வாடு நெஞ்சத்தேம்?‘ஊடியார் நலம் தேம்ப, ஒடியெறிந்து, அவர்வயின்மால் தீர்க்கும் அவன் மார்பு’ என்று எழுந்த சொல் நோவேமோ முகை வாய்த்த முலை பாயக் குழைந்த நின் தார் எள்ள,வகை வரிச் செப்பினுள் வைகிய கோதையேம்?சேரியால் சென்று, நீ சேர்ந்த இல் வினாயினன்,தேரொடு திரிதரும் பாகனைப் பழிப்பேமோ ஒலி கொண்ட சும்மையான் மண மனை குறித்து, எம் இல்,‘பொலிக’ எனப் புகுந்த நின் புலையனைக் கண்ட யாம்? என ஆங்குநனவினான் வேறாகும் வேளா முயக்கம்மனை வரின், பெற்று உவந்து, மற்று எம் தோள் வாட,‘இனையர்’ என உணர்ந்தார் என்று ஏக்கற்று, ஆங்கு,கனவினான் எய்திய செல்வத்து அனையதே. It’s the lady lament yet again! The words can be translated as follows: “Without ever saying the land belongs to others, there rule mighty kings, who extend their dominion over all land. Such kings act in accordance with the knowledgeable words of advisors. Akin to these wise people, weeding out unnecessary words, with ears as fields, ancient words of wisdom as water, tongue as plough, poets till and harvest new verses together, in your town, surrounded by forts and flowing with streams, O lord! Saying, ‘The lord of the town renders no support to us’, your courtesans talk among themselves. Do you think I too am like those women, who are equal in number to the people of an entire town? Should I begrudge the woman, who minds not these words, and comes here to strike against my door with her hands, to announce her arrival with the sound of her bangles? Say

2024-10-2908 min

Sangam Lit Kalithogai 67 – The heart’s betrayal In this episode, we listen to a lady’s lament, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 67, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and echoes a feeling of betrayal in the lady. கார் முற்றி, இணர் ஊழ்த்த கமழ் தோட்ட மலர் வேய்ந்து,சீர் முற்றி, புலவர் வாய்ச் சிறப்பு எய்தி, இரு நிலம்தார் முற்றியது போல, தகை பூத்த வையை தன்நீர் முற்றி, மதில் பொரூஉம் பகை அல்லால் நேராதார்போர் முற்று ஒன்று அறியாத புரிசை சூழ் புனல் ஊரன் நலத்தகை எழில் உண்கண் நல்லார் தம் கோதையால்அலைத்த புண் வடு காட்டி அன்பு இன்றி வரின் எல்லா!புலப்பென் யான் என்பேன்மன்? அந் நிலையே, அவற் காணின்,கலப்பென் என்னும், இக் கையறு நெஞ்சே கோடு எழில் அகல் அல்குற் கொடி அன்னார் முலை மூழ்கி,பாடு அழி சாந்தினன், பண்பு இன்றி வரின் எல்லா!ஊடுவென் என்பேன்மன்? அந் நிலையே, அவற் காணின்,கூடுவென் என்னும், இக் கொள்கை இல் நெஞ்சே இனிப் புணர்ந்த எழில் நல்லார் இலங்கு எயிறு உறாஅலின்,நனிச் சிவந்த வடுக் காட்டி, நாண் இன்றி வரின் எல்லா!துனிப்பென் யான் என்பேன்மன்? அந் நிலையே, அவற் காணின்,தனித்தே தாழும், இத் தனி இல் நெஞ்சே என ஆங்கு,பிறை புரை ஏர் நுதால்! தாம் எண்ணியவை எல்லாம்துறைபோதல் ஒல்லுமோ தூ ஆகாது ஆங்கேஅறை போகும் நெஞ்சு உடையார்க்கு? Here, we hear the lady’s thoughts about her distressful situation! The words can be translated as follows: “In the peak of the rainy season, when flower clusters have fallen down and adorned with fragrance, the Vaigai river attains its full splendour, making poets pen praises, and appears as if it’s garlanding the huge land. When its waters brim over, it attacks the walls. Other than this enmity, that fort knows not what it means to be in a siege. Such is the town of the lord, surrounded by streams! If he were to come here, without love, showing imprints of garlands, worn by beautiful maiden with exquisite kohl-streaked eyes, my friend, I thought that I should fight with him. However, when it sees him, this helpless heart of mine nudges me to unite with him! If he were to come here, without graciousness, with the sandalwood on his chest wiped away in embracing the bosom of maiden with a vine-like waist and wide loins, my friend, I thought I should sulk with him. However, when it sees him, this unprinciple

2024-10-2806 min

Sangam Lit Kalithogai 66 – Forgotten home and furious lady In this episode, we perceive the ire of a lady towards her man, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 66, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and sketches the escapades of the man with courtesans. வீங்கு நீர் அவிழ் நீலம் பகர்பவர் வயற் கொண்டஞாங்கர் மலர் சூழ்தந்து, ஊர் புகுந்த வரி வண்டு,ஓங்கு உயர் எழில் யானைக் கனை கடாம் கமழ் நாற்றம்ஆங்கு அவை விருந்து ஆற்ற, பகல் அல்கி, கங்குலான்,வீங்கு இறை வடு கொள, வீழுநர்ப் புணர்ந்தவர்தேம் கமழ் கதுப்பினுள் அரும்பு அவிழ் நறு முல்லைபாய்ந்து ஊதி, படர் தீர்ந்து, பண்டு தாம் மரீஇயபூம் பொய்கை மறந்து, உள்ளாப் புனல் அணி நல் ஊர! அணை மென் தோள் யாம் வாட, அமர் துணைப் புணர்ந்து நீ,‘மண மனையாய்’ என வந்த மல்லலின் மாண்பு அன்றோபொதுக் கொண்ட கவ்வையின் பூ அணிப் பொலிந்த நின்வதுவை அம் கமழ் நாற்றம் வைகறைப் பெற்றதை? கனலும் நோய்த் தலையும், ‘நீ கனங் குழையவரொடுபுனல் உளாய்’ என வந்த பூசலின் பெரிது அன்றோதார் கொண்டாள் தலைக் கோதை தடுமாறிப் பூண்ட நின்ஈரணி சிதையாது, எம் இல் வந்து நின்றதை? தணந்ததன் தலையும், ‘நீ தளரியலவரொடுதுணங்கையாய்’ என வந்த கவ்வையின் கடப்பு அன்றோஒளி பூத்த நுதலாரோடு ஓர் அணிப் பொலிந்த நின்களி தட்ப வந்த இக் கவின் காண இயைந்ததை? என ஆங்கு,அளி பெற்றேம்; எம்மை நீ அருளினை; விளியாதுவேட்டோர் திறத்து விரும்பிய நின் பாகனும்,‘நீட்டித்தாய்’ என்று, கடாஅம் கடுந் திண் தேர்;பூட்டு விடாஅ நிறுத்து. Here we are enter new territory with this verse, and in this first step into the fertile agricultural towns, we listen to the lady’s voice. The words can be translated as follows: “Enticed by blue lotuses in copious waters that have been plucked by sellers, a striped bee parts from its home and buzzes around flowers blooming in the fields nearby and enters inside town. There, it feasts on the fragrance of musth, oozing copiously from a tall and handsome elephant, resting there by day. Then at night, as maiden unite with their beloved, leaving imprints of bangles on their thick wrists, the bee buzzes around the fragrant jasmine buds, glowing on their honey-fragrant tresses. Feeding so, ending its desire, the bee thinks not about the flower-filled pond that it called as home in the past, in your good town, filled with flowing streams, O lord!

2024-10-2607 min

Sangam Lit Kalithogai 65 – A trap for a tiger In this episode, we listen to a curious incident that unfolded one night, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 65, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and attempts to convey the gravity of the situation in an indirect manner. திருந்திழாய்! கேளாய், நம் ஊர்க்கு எல்லாம் சாலும்பெரு நகை! அல்கல் நிகழ்ந்தது: ஒருநிலையேமன்பதை எல்லாம் மடிந்த இருங் கங்குல்,அம் துகில் போர்வை அணிபெறத் தைஇ், நம்இன் சாயல் மார்பன் குறி நின்றேன் யான் ஆக தீரத் தறைந்த தலையும், தன் கம்பலும்,காரக் குறைந்து, கறைப்பட்டு வந்து, நம்சேரியின் போகா முட முதிர் பார்ப்பானை,தோழி! நீ போற்றுதி என்றி அவன் ஆங்கே,பாரா, குறழா, பணியா, ‘பொழுது அன்றியார் இவண் நின்றீர்?’ எனக் கூறி, பையென,வை காண் முது பகட்டின் பக்கத்தின் போகாது‘தையால்! தம்பலம் தின்றியோ?’ என்று, தன்பக்கு அழித்து ‘கொண்டீ’ எனத் தரலும் யாது ஒன்றும்வாய்வாளேன் நிற்ப, கடிது அகன்று கைமாறி,‘கைப்படுக்கப்பட்டாய், சிறுமி! நீ மற்று யான்ஏனைப் பிசாசு; அருள்; என்னை நலிதரின்,இவ் ஊர்ப் பலி நீ பெறாஅமல் கொள்வேன்’ எனப் பலவும் தாங்காது வாய் பாடி நிற்பமுது பார்ப்பான் அஞ்சினன் ஆதல் அறிந்து, யான் எஞ்சாது,ஒரு கை மணல் கொண்டு மேல் தூவக் கண்டே,கடிது அரற்றிப் பூசல் தொடங்கினன் ஆங்கே,ஒடுங்கா வயத்தின், கொடுங் கேழ், கடுங்கண்,இரும் புலி கொண்மார் நிறுத்த வலையுள் ஓர்ஏதில் குறு நரி பட்டற்றால்! காதலன்காட்சி அழுங்க, நம் ஊர்க்கு எலாஅம்ஆகுலம் ஆகி விளைந்ததை என்றும் தன்வாழ்க்கை அதுவாகக் கொண்ட முது பார்ப்பான்வீழ்க்கைப் பெருங் கருங் கூத்து. In this verse, formats we have seen before are eschewed and a simple story narrative is employed. The words can be translated as follows: “O maiden wearing well-etched ornaments, listen! This is something that will evoke a lot of laughter around town. It happened last night. At a time when it appeared as if all humanity had perished, in the darkness of the night, wrapping myself in a beautiful blanket, I was waiting at the trysting spot to meet with my man, the one with a handsome chest. Just then, there appeared that old and lame priest, having a head bereft of hair and wearing tattered and stained clothes, the one who does not leave from our community. He’s the one whom you have warned me about, many times. He caught

2024-10-2509 min

Sangam Lit Kalithogai 64 – The golden treasure In this episode, we listen to a playful conversation between a man and lady in love, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 64, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and etches an attempt to reconcile a disgruntled person. தலைவன்அணி முகம் மதி ஏய்ப்ப, அம் மதியை நனி ஏய்க்கும்,மணி முகம், மா மழை, நின் பின் ஒப்ப, பின்னின்கண்விரி நுண் நூல் சுற்றிய ஈர் இதழ் அலரிஅரவுக்கண் அணி உறழ் ஆரல் மீன் தகை ஒப்ப,அரும் படர் கண்டாரைச் செய்து, ஆங்கு இயலும்விரிந்து ஒலி கூந்தலாய்! கண்டை; எமக்குப்பெரும் பொன் படுகுவை பண்டு தலைவிஏஎ, எல்லா! மொழிவது கண்டை, இஃது ஒத்தன்; தொய்யில்எழுதி இறுத்த பெரும் பொன் படுகம்;உழுவது உடையமோ யாம்? தலைவன்உழுதாய்! சுரும்பு இமிர் பூங் கோதை அம் நல்லாய்! யான் நின்திருந்து இழை மென் தோள் இழைத்த, மற்று இஃதோ,கரும்பு எல்லாம் நின் உழவு அன்றோ? ஒருங்கேதுகள் அறு வாள் முகம் ஒப்ப மலர்ந்தகுவளையும், நின் உழவு அன்றோ? இகலிமுகை மாறு கொள்ளும் எயிற்றாய்! இவை அல்ல,என் உழுவாய் நீ, மற்று இனி தலைவிஎல்லா! நல் தோள் இழைத்த கரும்புக்கு நீ கூறு;முற்று எழில் நீல மலர் என உற்ற,இரும்பு ஈர் வடி அன்ன உண்கட்கும், எல்லாம்,பெரும் பொன் உண்டு என்பாய்! இனி தலைவன்நல்லாய்! இகுளை! கேள்:ஈங்கே தலைப்படுவன், உண்டான் தலைப்பெயின்,வேந்து கொண்டன்ன பல தலைவி‘ஆங்கு ஆக!’ தலைவன்‘அத் திறம் அல்லாக்கால், வேங்கை வீமுற்று எழில் கொண்ட சுணங்கு அணி பூண் ஆகம்பொய்த்து ஒருகால் எம்மை முயங்கினை சென்றீமோ,முத்து ஏர் முறுவலாய்! நீ படும் பொன் எல்லாம்உத்தி எறிந்துவிடற்கு’ An exchange of ‘I did that for you’ and ‘You did what?’ by the man and lady! The words can be translated as follows: “ManYour beautiful face is akin to the moon; Akin to the dark clouds that surround that beautiful moon, framing your sapphire-radiant face, are your tresses that fall behind; Upon those falling tresses, the moist-petaled flowers in the garland, stitched together with a long and thin string, appears akin to the exquisite patterns on a snake’s skin, in the shape of shining stars in the sky; All this induces a deep suffering in those who behold you, O maiden with swaying, luxuriant, thick tresses! Don’t forget that you have obtained a golden treasure from me! Lad

2024-10-2407 min

Sangam Lit Kalithogai 63 – A hidden acceptance In this episode, we perceive an exchange of words to unearth the truth, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 63, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and sketches the confidante’s attempts at bringing together the man and the lady. தோழிநோக்குங்கால், நோக்கித் தொழூஉம், பிறர் காண்பார்தூக்கு இலி; தூற்றும் பழி எனக் கை கவித்துப்போக்குங்கால், போக்கு நினைந்து இருக்கும்; மற்று நாம்காக்கும் இடம் அன்று, இனிஎல்லா! எவன் செய்வாம்?பூக்குழாய்! செல்லல் அவனுழைக் கூஉய்க் கூஉய்விரும்பி யான் விட்டேனும் போல்வல்; என் தோள்மேல்கரும்பு எழுது தொய்யிற்குச் செல்வல்; ‘ஈங்கு ஆகஇருந்தாயோ?’ என்று ஆங்கு இறஅவன் நின் திருந்துஅடிமேல் வீழ்ந்து இரக்கும், நோய் தீர்க்கும்மருந்து நீ ஆகுதலான் தலைவிஇன்னும், கடம் பூண்டு, ஒருகால் நீ வந்தை உடம்பட்டாள்என்னாமை என் மெய் தொடு தோழிஇஃதோ? அடங்கக் கேள்:நின்னொடு சூழுங்கால், நீயும் நிலம் கிளையா,என்னொடு நிற்றல் எளிது அன்றோ? மற்று அவன்தன்னொடு நின்று விடு. Another little conversational piece between the confidante and the lady. The words can be translated as follows: “Confidante:When I turn and look at him, he too would look up and plead to me; He doesn’t seem to care that others would see; When I bid him away with hand gestures to indicate that others would censure such actions, he doesn’t have the heart to leave; There is no way to be rid of him anywhere, my friend. What can we do? O maiden wearing flower-like earrings, let’s go where he is, and I’ll pretend to keep calling your name with affection. Then I’ll say I’m stepping away to carve ‘Thoyyil paintings’ with sugarcane patterns on my arms. After I leave, you come there saying, ‘Hey, are you there?’. At this time, he will fall at your perfect feet and plead to you, for you are the only cure for his affliction! Lady:It seems to me as if you have given him a promise that ‘I would accept him’. If this is not true, swear on my form! Confidante:Oh! Is that so? Listen fully. When I was saying these words, you seemed to be drawing patterns on the ground with your toes. Isn’t it easy for you to show th

2024-10-2306 min

Sangam Lit Kalithogai 62 – Laying siege on love In this episode, we perceive the transformation in a lady’s heart, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 62, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and sketches the manner in which the man wins over the lady’s reservations against him. தலைவிஏஎ இஃது ஒத்தன் நாண் இலன் தன்னொடுமேவேம் என்பாரையும் மேவினன் கைப்பற்றும் தலைவன்‘மேவினும், மேவாக்கடையும், அஃது எல்லாம்நீ அறிதி; யான் அஃது அறிகல்லேன்; பூ அமன்றமெல் இணர் செல்லாக் கொடி அன்னாய்! நின்னை யான்புல் இனிது ஆகலின், புல்லினென்’ எல்லா! தலைவிதமக்கு இனிது என்று, வலிதின் பிறர்க்கு இன்னாசெய்வது நன்று ஆமோ மற்று?’ தலைவன்சுடர்த் தொடீ! போற்றாய் களை, நின் முதுக்குறைமை; போற்றிக் கேள்!வேட்டார்க்கு இனிது ஆயின் அல்லது நீர்க்கு இனிது என்றுஉண்பவோ, நீர் உண்பவர்?செய்வது அறிகல்லேன்; யாது செய்வேன்கொலோஐ வாய் அரவின் இடைப்பட்டு, நை வாரா‘மை இல் மதியின் விளங்கும் முகத்தாரைவௌவிக் கொளலும் அறன்’ எனக் கண்டன்று தலைவி‘அறனும் அது கண்டற்றாயின், திறன் இன்றி,கூறும் சொல் கேளான், நலிதரும்; பண்டு நாம்வேறு அல்லம் என்பது ஒன்று உண்டால்; அவனொடுமாறு உண்டோ, நெஞ்சே! நமக்கு? A rare dialogue between the man and the lady! The words can be translated as follows: “Lady:Hey! This man here is a shameless one! Even when one refuses to embrace him, he grasps their hand and pulls them into an embrace! Man:Whether you want to embrace or don’t want to embrace, all that only you know; I know not about that, O maiden, akin to an unfading, slender vine, filled with thick flower clusters! Because it was sweet for me to embrace you, I embraced you! Lady:Just because it is sweet to you, is it right to do something forcibly that brings distress to the other? Man:O maiden wearing radiant bangles! Set aside your words of wisdom, and listen to me carefully! Do those who drink water drink it because they are thirsty or because it’s sweet for the water to be drunk up? I know not what to do! Like a person trapped by a five-headed snake, I’m filled with sorrow! What else should I do, when I kn

2024-10-2206 min

Sangam Lit Kalithogai 61 – All I seek is her grace In this episode, we listen to an interesting conversation between three people, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 61, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and reveals the man’s situation and the confidante’s support. தலைவன் வருகை கண்டு, தோழி தலைவியை நோக்கிக் கூறுதல்எல்லா! இஃது ஒத்தன் என் பெறான்? கேட்டைக் காண்:செல்வம் கடைகொள, சாஅய், சான்றவர்அல்லல் களை தக்க கேளிருழைச் சென்று,சொல்லுதல் உற்று, உரைகல்லாதவர் போலபல் ஊழ் பெயர்ந்து என்னை நோக்கும்; மற்று யான் நோக்கின்,மெல்ல இறைஞ்சும் தலை தலைவன் எதிர் சென்று, அவனை நோக்கித் தோழி வினாவுதல்எல்லா! நீ முன்னத்தான் ஒன்று குறித்தாய்போல் காட்டினை;நின்னின் விடாஅ நிழல் போல் திரிதருவாய்!என், நீ பெறாதது? ஈது என்? தலைவன்சொல்லின், மறாதீவாள் மன்னோ, இவள்?செறாஅது ஈதல், இரந்தார்க்கு ஒன்று, ஆற்றாது வாழ்தலின்,சாதலும் கூடுமாம் மற்று தோழிஇவள் தந்தை காதலின் யார்க்கும் கொடுக்கும், விழுப் பொருள்; யாது, நீ வேண்டியது? தலைவன்பேதாய்! பொருள் வேண்டும் புன்கண்மை ஈண்டு இல்லை; யாழமருளி மட நோக்கின் நின் தோழி என்னைஅருளீயல் வேண்டுவல், யான் தலைவன் நீங்கிய பின்னர், தோழி தலைவியொடு உசாவுதல்“அன்னையோ?” மண்டு அமர் அட்ட களிறு அன்னான்தன்னை ஒருபெண்டிர் அருளக் கிடந்தது எவன்கொலோ?’ தலைவிஒண்தொடீ! நாண் இலன் மன்ற இவன்ஆயின், ஏஎ! தோழி‘பல்லார் நக்கு எள்ளப்படு மடல்மா ஏறி,மல்லல் ஊர் ஆங்கண் படுமே, நறும் நுதல்நல்காள் கண்மாறிவிடின்’ எனச் செல்வானாம்எள்ளி நகினும் வரூஉம்; இடைஇடைக்கள்வர் போல் நோக்கினும் நோக்கும்; குறித்ததுகொள்ளாது போகாக் குணன் உடையன், எந்தை தன்உள்ளம் குறைபடாவாறு. For the first time, we perceive a three-directional conversation though it’s the confidante dominating the narrative on the whole! The words can be translated as follows: “Seeing the man approach, Confidante says to the Lady:Hey you! Look at that man standing there! What does he want? He seems to be in much plight! Seeing their wealth diminish, feeling pain, the wise would approach their kin to end their state of suffering, but would end up standing there, intending to speak bu

2024-10-2110 min

Sangam Lit Kalithogai 60 – Pleading for the man In this episode, we listen to an animated conversation between two women, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 60, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and presents a situation, where the confidante pleads the man’s case in the court of the lady’s mind! தோழிசுணங்கு அணி வன முலை, சுடர் கொண்ட நறு நுதல்,மணம் கமழ் நறுங் கோதை மாரி வீழ் இருங் கூந்தல்,நுணங்கு எழில், ஒண் தித்தி, நுழை நொசி மட மருங்குல்,வணங்கு இறை வரி முன்கை, வரி ஆர்ந்த அல்குலாய்!‘கண் ஆர்ந்த நலத்தாரை, கதுமென, கண்டவர்க்குஉள் நின்ற நோய் மிக, உயிர் எஞ்சு துயர் செய்தல்பெண் அன்று, புனையிழாய்!’ எனக் கூறி தொழூஉம்; தொழுதே,கண்ணும் நீராக நடுங்கினன், இன் நகாய்!என் செய்தான் கொல்லோ இஃது ஒத்தன் தன்கண்பொருகளிறு அன்ன தகை சாம்பி உள்உள்உருகுவான் போலும் உடைந்து? தலைவிதெருவின்கண் காரணம் இன்றிக் கலங்குவார்க் கண்டு, நீ,வாரணவாசிப் பதம் பெயர்த்தல், ஏதிலநீ நின்மேல் கொள்வது எவன்? தோழி‘அலர்முலை ஆய்இழை நல்லாய்! கதுமென,பேர் அமர் உண்கண் நின் தோழி உறீஇயஆர் அஞர் எவ்வம் உயிர் வாங்கும்;மற்று இந் நோய் தீரும் மருந்து அருளாய், ஒண்தொடீ!நின் முகம் காணும் மருந்தினேன்’ என்னுமால்;நின் முகம் தான் பெறின் அல்லது, கொன்னேமருந்து பிறிது யாதும் இல்லேல், திருந்திழாய்!என் செய்வாம்கொல், இனி நாம்? தலைவிபொன் செய்வாம்!ஆறு விலங்கித் தெருவின்கண் நின்று ஒருவன்கூறும் சொல் வாய் எனக் கொண்டு, அதன் பண்பு உணராம்,‘தேறல் எளிது’ என்பாம் நாம் தோழி‘ஒருவன் சாம் ஆறு எளிது’ என்பாம், மற்று தலைவிசிறிது, ஆங்கே ‘மாணா ஊர் அம்பல் அலரின் அலர்க’ என,நாணும் நிறையும் நயப்பு இல் பிறப்பு இலி தோழிபூண் ஆகம் நோக்கி இமையான், நயந்து, நம்கேண்மை விருப்புற்றவனை, எதிர் நின்று,நாண் அடப் பெயர்த்த நயவரவு இன்றே. A change of pace to a dialogue-oriented format in this verse! The words rendered can be translated as follows: “Confidante:With beautiful bosom decked with beauty spots, flame-like fragrant forehead, dark tresses akin to descending clouds, adorned with a fragrant garland, a slender waist, filled with radiant and intricate pallor spots, a curving and lined

2024-10-1908 min

Sangam Lit Kalithogai 59 – Penances in vain In this episode, we listen to a man’s attempt to convince a maiden, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 59, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and informs us about certain customs of penances undertaken by Sangam women. தளை நெகிழ் பிணி நிவந்த பாசடைத் தாமரைமுளை நிமிர்ந்தவை போலும் முத்துக் கோல் அவிர் தொடி,அடுக்கம் நாறும் அலர் காந்தள் நுண் ஏர் தண் ஏர் உருவின்துடுப்பு எனப் புரையும் நின் திரண்ட நேர் அரி முன்கை,சுடர் விரி வினை வாய்ந்த தூதையும் பாவையும்விளையாட, அரி பெய்த அழகு அமை புனை வினைஆய் சிலம்பு எழுந்து ஆர்ப்ப, அம் சில இயலும் நின்பின்னு விட்டு இருளிய ஐம்பால் கண்டு, என் பாலஎன்னை விட்டு இகத்தர, இறந்தீவாய்! கேள், இனி: மருளி, யான் மருள் உற, ‘ “இவன் உற்றது எவன்?” என்னும்அருள் இலை இவட்கு’ என அயலார் நிற் பழிக்குங்கால்,வை எயிற்றவர் நாப்பண், வகை அணிப் பொலிந்து, நீதையில் நீர் ஆடிய தவம் தலைப்படுவாயோ? உருளிழாய்! ‘ “ஒளி வாட, இவன் உள் நோய் யாது?” என்னும்அருள் இலை இவட்கு’ என அயலார் நிற் பழிக்குங்கால்,பொய்தல மகளையாய், பிறர் மனைப் பாடி, நீஎய்திய பலர்க்கு ஈத்த பயம் பயக்கிற்பதோ? ஆய்தொடி! ‘ “ஐது உயிர்த்து, இவன் உள் நோய் யாது?” என்னும்நோய் இலை இவட்கு’ என நொதுமலர் பழிக்குங்கால்,சிறு முத்தனைப் பேணி, சிறு சோறு மடுத்து, நீநறு நுதலவரொடு நக்கது நன்கு இயைவதோ? என ஆங்கு,அனையவை உளையவும், யான் நினக்கு உரைத்ததைஇனைய நீ செய்தது உதவாயாயின், சேயிழாய்!செய்ததன் பயம் பற்று விடாது;நயம் பற்று விடின் இல்லை நசைஇயோர் திறத்தே. The man is still crying his heart out! The words can be translated as follows: “Akin to a lotus bud, rising above its green leaves, relaxing its tight fold and blossoming above, are the pearl-studded, golden bangles on your hands that appear in the delicate form of moist flame-lilies that spread fragrance in the mountains; Akin to oars are your thick, perfect and straight forearms; Upon these arms, you carry bright and wide, well-carved pots and dolls, so as to play with them, and making your exquisite, well-etched anklets resound, you walk gently before me. As I see your dark, five-layered tresses swaying behind when you walk past, my sense and skill slips away from me! Listen to me now: When strangers shower blame upon you saying, ‘She doesn’t have the gr

2024-10-1807 min

Sangam Lit Kalithogai 58 – The fault of her kin In this episode, we listen to a man’s angst, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 58, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and depicts an ancient strategy employed to win love. வார் உறு வணர் ஐம்பால், வணங்கு இறை நெடு மென் தோள்,பேர் எழில் மலர் உண்கண், பிணை எழில் மான் நோக்கின்,கார் எதிர் தளிர் மேனி, கவின் பெறு சுடர் நுதல்,கூர் எயிற்று முகை வெண் பல், கொடி புரையும் நுசுப்பினாய்!நேர் சிலம்பு அரி ஆர்ப்ப, நிரை தொடிக் கை வீசினை,ஆர் உயிர் வௌவிக்கொண்டு அறிந்தீயாது இறப்பாய்! கேள்: உளனா, என் உயிரை உண்டு, உயவு நோய் கைம்மிக,இளமையான் உணராதாய்! நின் தவறு இல்லானும்,களைநர் இல் நோய் செய்யும் கவின் அறிந்து, அணிந்து, தம்வளமையான் போத்தந்த நுமர் தவறு இல் என்பாய் நடை மெலிந்து, அயர்வு உறீஇ, நாளும் என் நலியும் நோய்மடமையான் உணராதாய்! நின் தவறு இல்லானும்,இடை நில்லாது எய்க்கும் நின் உரு அறிந்து, அணிந்து, தம்உடைமையால் போத்தந்த நுமர் தவறு இல் என்பாய் அல்லல் கூர்ந்து அழிவுற, அணங்காகி அடரும் நோய்சொல்லினும் அறியாதாய்! நின் தவறு இல்லானும்,ஒல்லையே உயிர் வௌவும் உரு அறிந்து, அணிந்து, தம்செல்வத்தால் போத்தந்த நுமர் தவறு இல் என்பாய் என ஆங்குஒறுப்பின், யான் ஒறுப்பது நுமரை; யான் மற்று இந் நோய்பொறுக்கலாம் வரைத்து அன்றிப் பெரிதாயின், பொலங்குழாய்!மறுத்து இவ் ஊர் மன்றத்து மடல் ஏறி,நிறுக்குவென் போல்வல் யான், நீ படு பழியே. The man continues to be in the spotlight. The words can be translated as follows: “With five-layered, wavy, flowing tresses, curving forearm, long and soft arms, exquisite, flower-like kohl-streaked eyes, gaze of a beautiful female deer, complexion of a new sprout in the rains, an alluring, glowing forehead, sharp bud-like white teeth, a waist akin to a vine, you are, O maiden! As those well-set anklets resound, swaying your bangle-clad arms, you seem to walk on, without realising that you are stealing away my precious life! Listen to me: Leaving just a bit of life to say that I exist, you have devoured all the rest of it, and rendered a deep disease of affliction in me. You know not of all this, owing to your youth. Though it’s not your fault, knowing about your beauty, which would spread an affliction no one can cure, adorning you with jewels, because of their prosperity, your kin

2024-10-1707 min

Sangam Lit Kalithogai 57 – Her beauty and her power In this episode, we listen to a long list of praises, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 57, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and reveals both the glory of a king and the power of a maiden. வேய் எனத் திரண்ட தோள், வெறி கமழ் வணர் ஐம்பால்,மா வென்ற மட நோக்கின், மயில் இயல் தளர்பு ஒல்கிஆய் சிலம்பு அரி ஆர்ப்ப, அவிர் ஒளி இழை இமைப்ப,கொடி என, மின் என, அணங்கு என, யாது ஒன்றும்தெரிகல்லா இடையின்கண் கண் கவர்பு ஒருங்கு ஓட,வளமை சால் உயர் சிறப்பின் நுந்தை தொல் வியல் நகர்இளமையான் எறி பந்தொடு இகத்தந்தாய்! கேள், இனி: பூந் தண் தார், புலர் சாந்தின், தென்னவன் உயர் கூடல்,தேம் பாய அவிழ் நீலத்து அலர் வென்ற அமர் உண்கண்,ஏந்து கோட்டு எழில் யானை ஒன்னாதார்க்கு அவன் வேலின்,சேந்து நீ இனையையால்; ஒத்ததோ? சின்மொழி! பொழி பெயல் வண்மையான் அசோகம் தண் காவினுள்,கழி கவின் இள மாவின் தளிர் அன்னாய்! அதன் தலை,பணை அமை பாய் மான் தேர் அவன் செற்றார் நிறம் பாய்ந்தகணையினும், நோய் செய்தல் கடப்பு அன்றோ? கனங்குழாய்! வகை அமை தண் தாரான் கோடு உயர் பொருப்பின்மேல்,தகை இணர் இள வேங்கை மலர் அன்ன சுணங்கினாய்!மத வலி மிகு கடாஅத்து அவன் யானை மருப்பினும்கதவவால் தக்கதோ? காழ் கொண்ட இள முலை என ஆங்கு,இனையன கூற, இறைஞ்சுபு நிலம் நோக்கி,நினையுபு நெடிது ஒன்று நினைப்பாள் போல், மற்று ஆங்கேதுணை அமை தோழியர்க்கு அமர்த்த கண்ணள்,மனை ஆங்குப் பெயர்ந்தாள், என் அறிவு அகப்படுத்தே. It’s the man speaking his heart out again! The words can be translated as follows: “With rounded arms, akin to bamboo, fragrant and curving five-layered thick tresses, eyes akin to that of a deer, a swaying, graceful walk like that of a peacock, as well-etched anklets resounded, as ornaments shone spreading light, making one wonder in utter confusion, ’Is it a vine?’, ‘Is it a lightning?’ or ‘Is it a devouring spirit?’, your waist bended so slenderly, captivating the eyes, as you came out of the wide and prosperous mansion of your esteemed and famous father, brimming with youth, holding a ball! Listen to me! Wearing moist flower garlands upon his chest streaked with sandalwood, rules the king of the south. In his renowned capital of Koodal, blooms blue-lilies, filled with nectar. Your kohl-streaked, beautiful eyes win over those picturesque flowe

2024-10-1609 min

Sangam Lit Kalithogai 56 – Wooing with words In this episode, we listen to the words of a man in love, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 56, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and expresses admiration for a lady. ஊர்க்கால் நிவந்த பொதும்பருள், நீர்க் கால்,கொழு நிழல் ஞாழல் முதிர் இணர் கொண்டு,கழும முடித்து, கண் கூடு கூழைசுவல்மிசைத் தாதொடு தாழ, அகல் மதிதீம் கதிர் விட்டது போல, முகன் அமர்ந்து,ஈங்கே வருவாள் இவள் யார் கொல்? ஆங்கே, ஓர்வல்லவன் தைஇய பாவைகொல்? நல்லார்உறுப்பு எலாம் கொண்டு இயற்றியாள்கொல்? வெறுப்பினால்,வேண்டு உருவம் கொண்டதோர் கூற்றம்கொல்? ஆண்டார்,கடிது, இவளைக் காவார் விடுதல்: கொடி இயல்,பல் கலை, சில் பூங் கலிங்கத்தள் ஈங்கு, இது ஓர்நல்கூர்ந்தார் செல்வ மகள்!இவளைச் சொல்லாடிக் காண்பேன், தகைத்துநல்லாய்! கேள்: ஆய் தூவி அனம் என, அணி மயில் பெடை என,தூது உண் அம் புறவு என, துதைந்த நின் எழில் நலம்மாதர் கொள் மான் நோக்கின் மட நல்லாய்! நிற் கண்டார்ப்பேதுறூஉம் என்பதை அறிதியோ? அறியாயோ? நுணங்கு அமைத் திரள் என, நுண் இழை அணை என,முழங்கு நீர்ப் புணை என, அமைந்த நின் தட மென் தோள்வணங்கு இறை, வால் எயிற்று, அம் நல்லாய்! நிற் கண்டார்க்குஅணங்காகும் என்பதை அறிதியோ? அறியாயோ? முதிர் கோங்கின் முகை என, முகம் செய்த குரும்பை என,பெயல் துளி முகிழ் என, பெருத்த நின் இள முலைமயிர் வார்ந்த வரி முன்கை மட நல்லாய்! நிற் கண்டார்உயிர் வாங்கும் என்பதை உணர்தியோ? உணராயோ? என ஆங்கு,பேதுற்றாய் போலப் பிறர் எவ்வம் நீ அறியாய்,யாது ஒன்றும் வாய்வாளாது இறந்தீவாய்! கேள், இனி:நீயும் தவறு இலை; நின்னைப் புறங்கடைப்போதர விட்ட நுமரும் தவறு இலர்;நிறை அழி கொல் யானை நீர்க்கு விட்டாங்கு,‘பறை அறைந்தல்லது செல்லற்க!’ என்னாஇறையே தவறு உடையான். Ending the long standing domination of the confidante and lady, the man speaks out his heart in this verse. The words can be translated as follows: “Plucking mature flower clusters of the tigerclaw tree that renders a thick shade, fed by streams, in the groves of the town, and tying them tightly on the strands of the hair, letting the tresses hang upon the shoulders, scattering flower pollen around, the maiden, with a face akin to the full moon spreading its rays, comes here. Who might she be? Is she a statue carved by a skilled sculptor? Was she crafted with the featu

2024-10-1508 min

Sangam Lit Kalithogai 55 – An incident of intimacy In this episode, we listen to an account of a lady’s first meeting with a man, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 55, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and reveals an incident to the confidante. மின் ஒளிர் அவிர் அறல் இடை போழும் பெயலேபோல்,பொன் அகை தகை வகிர் வகை நெறி வயங்கிட்டு,போழ் இடை இட்ட கமழ் நறும் பூங் கோதை,இன் நகை, இலங்கு எயிற்று, தேம் மொழி துவர்ச் செவ் வாய்,நன்னுதால்! நினக்கு ஒன்று கூறுவாம்; கேள், இனி: ‘நில்’ என நிறுத்தான்; நிறுத்தே வந்து,நுதலும் முகனும், தோளும், கண்ணும்,இயலும், சொல்லும், நோக்குபு நினைஇ,‘ஐ தேய்ந்தன்று, பிறையும் அன்று;மை தீர்ந்தன்று, மதியும் அன்று;வேய் அமன்றன்று, மலையும் அன்று;பூ அமன்றன்று, சுனையும் அன்று;மெல்ல இயலும், மயிலும் அன்று;சொல்லத் தளரும், கிளியும் அன்று’ என ஆங்கு,அனையன பல பாராட்டி, பையென,வலைவர் போல, சோர் பதன் ஒற்றி,நெஞ்சு நெகிழ்ந்த செவ்வி காணூஉப்புலையர் போல, புன்கண் நோக்கி,தொழலும் தொழுதான்; தொடலும் தொட்டான்;காழ் வரை நில்லாக் கடுங் களிறு அன்னோன்தொழூஉம்; தொடூஉம்; அவன் தன்மைஏழைத் தன்மையோ இல்லை, தோழி! The lady continues to wield the microphone in this one! The words can be translated as follows: “Akin to streaks of lightning that spreads in between black clouds, wearing gold with flame-like splendour, shaped in many different ways, upon your wavy tresses, along with strands of a fragrant flower garland, having a sweet smile, shining teeth, and red mouth that renders honey-sweet words, you are, O maiden with a fine forehead! I wish to say something to you; Please listen: Saying ‘Stop’, he prevented me from walking on; Coming near me, he looked at my forehead, face, arms, eyes, gait and words, and then with much thought, he described each saying, ‘The beautiful thing fades not, and so, it’s not the crescent; It has not any blemish, and so, it’s not the moon; They are like bamboos, but there’s no mountain; They are like flowers, but there’s no spring; The walk is slow and gentle with grace, but there walks not a peacock; The words come hesitantly, but there speaks not a parrot’. And so, he praised me with many such words, and swiftly, akin to a hunter, who lay traps, he bided for the right time, waiting for the moment

2024-10-1409 min

Sangam Lit Kalithogai 54 – Fame of a friend In this episode, we hear the lady speaking her truth, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 54, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and seeks the help of a friend. “கொடியவும் கோட்டவும் நீர் இன்றி நிறம் பெற,பொடி அழல் புறந்தந்த பூவாப் பூம் பொலன் கோதை,தொடி செறி யாப்பு அமை அரி முன்கை, அணைத் தோளாய்!அடி உறை அருளாமை ஒத்ததோ, நினக்கு?” என்ன, நரந்தம் நாறு இருங் கூந்தல் எஞ்சாது நனி பற்றிபொலம் புனை மகரவாய் நுங்கிய சிகழிகை,நலம் பெறச் சுற்றிய குரல் அமை ஒரு காழ்விரல் முறை சுற்றி, மோக்கலும் மோந்தனன்; நறாஅ அவிழ்ந்தன்ன என் மெல் விரற் போது கொண்டு,செறாஅச் செங் கண் புதைய வைத்து,பறாஅக் குருகின் உயிர்த்தலும் உயிர்த்தனன்; தொய்யில் இள முலை இனிய தைவந்து,தொய்யல் அம் தடக் கையின், வீழ் பிடி அளிக்கும்மையல் யானையின் மருட்டலும் மருட்டினன் அதனால்,அல்லல் களைந்தனன், தோழி! நம் நகர்அருங் கடி நீவாமை கூறின், நன்று’ எனநின்னொடு சூழ்வல், தோழி! ‘நயம் புரிந்து,இன்னது செய்தாள் இவள்’ என,மன்னா உலகத்து மன்னுவது புரைமே. The lady gets the spotlight in this one! The words can be translated as follows: “O maiden, wearing a golden garland, designed with flowers that bloom not, as if declaring that those on vines and branches could attain their hue, not with water, but with fire and ashes; having a beautiful forearm, decked with neat rows of bangles, and soft arms! Won’t you render the grace to me of residing at your feet?’, he said! Holding my dark tresses tightly, wafting with the fragrance of sweet orange flowers, and then taking a strand of a flower stalk, adorned with beauty around a hair knot, held by a golden clasp with a fish-mouth design, he twirled it around his fingers and smelt it; Grasping my soft fingers, akin to bloomed ‘Lavanga’ flowers, he pressed it on his passionate red eyes and sighed like a blacksmith’s bellows; Touching my young bosom adorned with thoyyil paintings, akin to an enticing male elephant that renders its grace to its beloved female, he caressed me. And so, my suffering ended, my friend! I think that it would be good if you can reveal this truth to those in our well-protected mansion. If you do so, the fame that ‘with kindness, she did this great thing’ will live long in

2024-10-1205 min

Sangam Lit Kalithogai 53 – From languishing to flourishing In this episode, we perceive the lady’s state in the man’s absence, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 53, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and appeals to the man’s kindness to remedy a distressing situation. வறன் உறல் அறியாத வழை அமை நறுஞ் சாரல்விறல் மலை வியல் அறை, வீழ் பிடி உழையதா,மறம் மிகு வேழம், தன் மாறுகொள் மைந்தினான்,புகர் நுதல் புண் செய்த புய் கோடு போல,உயர் முகை நறுங் காந்தள் நாள்தோறும் புதிது ஈன,அயம் நந்தி அணிபெற, அருவி ஆர்த்து இழிதரும்பய மழை தலைஇய பாடு சால் விறல் வெற்ப! மறையினின் மணந்து, ஆங்கே மருவு அறத் துறந்தபின்,இறை வளை நெகிழ்பு ஓட, ஏற்பவும் ஒல்லும்மன்அயல் அலர் தூற்றலின், ஆய் நலன் இழந்த கண்;கயல் உமிழ் நீர் போல, கண் பனி கலுழாக்கால்? இனிய செய்து அகன்று, நீ இன்னாதாத் துறத்தலின்,‘பனி இவள் படர்’ என பரவாமை ஒல்லும்மன்ஊர் அலர் தூற்றலின், ஒளி ஓடி, நறு நுதல்பீர் அலர் அணி கொண்டு, பிறை வனப்பு இழவாக்கால்? ‘அஞ்சல்’ என்று அகன்று, நீ அருளாது துறத்தலின்,நெஞ்சு அழி துயர் அட, நிறுப்பவும் இயையும்மன்நனவினால் நலம் வாட, நலிதந்த நடுங்கு அஞர்கனவினால் அழிவுற்று கங்குலும் அரற்றாக்கால்? என ஆங்கு,விளியா நோய் உழந்து ஆனா என் தோழி, நின் மலைமுளிவுற வருந்திய முளை முதிர் சிறு தினைதளி பெறத் தகைபெற்றாங்கு, நின்அளி பெற நந்தும், இவள் ஆய் நுதற் கவினே. Another plea by the confidante on behalf of the lady! The words can be translated as follows: “In the wide and spreading, fragrant mountain slopes, filled with lush laurel wood trees, that know not the meaning of drought, a male elephant, full of strength and courage, was resting along with its beloved female. Seeing a rival male elephant arriving there, it attacks the newcomer’s spotted face and scars the same. Akin to its tusk pulled out from the skin of the foe, the tall and fragrant flame-lily blooms anew day after day, near the ponds, adorning the space with much beauty, in the song-worthy mountains, where cascades resound and descend, and clouds surround, in your country, O lord! After trysting with her in secret, when you abandoned her, maybe she could have accepted that the bangles on her wrist would slip away. But when neighbours spread slander, making her fine beauty fade, and when her eyes shed tears, akin to wa

2024-10-1107 min

Sangam Lit Kalithogai 52 – The future wished for In this episode, we listen to an argument for seeking an alternative path, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 52, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and sketches the danger of discovery to a man intent on trysting by night. முறம் செவி மறைப் பாய்பு முரண் செய்த புலி செற்று,மறம் தலைக்கொண்ட நூற்றுவர் தலைவனைக்குறங்கு அறுத்திடுவான் போல், கூர் நுதி மடுத்து, அதன்நிறம் சாடி முரண் தீர்ந்த நீள் மருப்பு எழில் யானை,மல்லரை மறம் சாய்த்த மால் போல், தன் கிளை நாப்பண்,கல் உயர் நனஞ் சாரல், கலந்து இயலும் நாட! கேள்: தாமரைக் கண்ணியை, தண் நறுஞ் சாந்தினை,நேர் இதழ்க் கோதையாள் செய்குறி நீ வரின்,‘மணம் கமழ் நாற்றத்த மலை நின்று பலி பெறூஉம்அணங்கு’ என அஞ்சுவர், சிறுகுடியோரே ஈர்ந் தண் ஆடையை, எல்லி மாலையை,சோர்ந்து வீழ் கதுப்பினாள் செய்குறி நீ வரின்,ஒளி திகழ் ஞெகிழியர், கவணையர், வில்லர்,‘களிறு’ என ஆர்ப்பவர், ஏனல் காவலரே ஆர மார்பினை, அண்ணலை, அளியை,ஐது அகல் அல்குலாள் செய்குறி நீ வரின்,‘கறி வளர் சிலம்பில் வழங்கல் ஆனாப்புலி’ என்று ஓர்க்கும், இக் கலி கேழ் ஊரே என ஆங்குவிலங்கு ஓரார், மெய் ஓர்ப்பின், இவள் வாழாள்; இவள் அன்றி,புலம் புகழ் ஒருவ! யானும் வாழேன்;அதனால், பொதி அவிழ் வைகறை வந்து, நீ குறை கூறி,வதுவை அயர்தல் வேண்டுவல், ஆங்கு,புதுவை போலும் நின் வரவும், இவள்வதுவை நாண் ஒடுக்கமும், காண்குவல் யானே. We are back to the three-step format and the context of a confidante’s plea! The words can be translated as follows: “Angered by a tiger that pounced and attacked it, hidden because of its winnow-like ears, a handsome elephant with long tusks, akin to the strong and righteous one, who tore apart the thigh of the one, who was the chief of the hundred, piercing with its sharp ends, stabbed the chest of the hostile tiger and ended its enmity, and akin to the towering lord, who vanquished the ‘Mallars’, standing tall amidst its herd, it roves around in the wide slopes of your high mountains, O lord! Listen: Wearing a lotus garland, streaked with cool and fragrant sandalwood, when you come to tryst with the maiden, adorned with an exquisite-petaled flower garland, the people of the little hamlet, filled with fear, might mistake that fragrant scent as belonging to the fearsome mountain spiri

2024-10-1006 min

Sangam Lit Kalithogai 51 – Antics of a scamp In this episode, we listen to a fascinating incident in the life of the lady, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 51, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and sketches a delightful moment of love’s blooming. சுடர்த்தொடீஇ! கேளாய்! தெருவில் நாம் ஆடும்மணற் சிற்றில் காலின் சிதையா, அடைச்சியகோதை பரிந்து, வரி பந்து கொண்டு ஓடி,நோ தக்க செய்யும் சிறு பட்டி, மேல் ஓர் நாள்,அன்னையும் யானும் இருந்தேமா, ‘இல்லிரே!உண்ணு நீர் வேட்டேன்’ என வந்தாற்கு, அன்னை,‘அடர் பொற் சிரகத்தால் வாக்கி, சுடரிழாய்!உண்ணு நீர் ஊட்டி வா’ என்றாள்: என, யானும்தன்னை அறியாது சென்றேன்; மற்று என்னைவளை முன்கை பற்றி நலிய, தெருமந்திட்டு,‘அன்னாய்! இவனொருவன் செய்தது காண்’ என்றேனா,அன்னை அலறிப் படர்தர, தன்னை யான்,‘உண்ணு நீர் விக்கினான்’ என்றேனா, அன்னையும்தன்னைப் புறம்பு அழித்து நீவ, மற்று என்னைக்கடைக்கண்ணால் கொல்வான் போல் நோக்கி, நகைக் கூட்டம்செய்தான், அக் கள்வன் மகன். Such a different style from all the verses we have seen thus far. The words can be translated as follows: “O maiden wearing radiant bangles! Listen to me! When we used to play on the streets, there was one little rascal, who would kick away our sand houses, pull out the flower garlands that adorned our tresses and then run away with our striped ball, making us suffer so. Later, one day, when I was at home with mother, we heard a voice call out, ‘O people at this home, would you give me some water to drink?’. Mother, hearing this, said to me, ‘O maiden wearing radiant jewels, pour some water in a thick golden bowl and go give it to that person to drink’. Without knowing who it was, I went out to do what she asked me. Just then, that old rascal caught hold of my bangle-clad arm tightly, and startled me so. I shouted out, ‘O mother! See what he’s doing!’. Mother came out screaming with worry, and I told her quickly, ‘He started having hiccups, when he was drinking water’. When mother rushed to rub his back, he looked at me, from the corner of his eye, as though he would kill me, and then, that daring thief smiled with so much love and joy!” Time to delve into the nuances. The verse is situated in the context

2024-10-0905 min

Sangam Lit Kalithogai 50 – Protect with your kind heart In this episode, we listen to the confidante’s counsel, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 50, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and argues for a protective attitude towards the lady. வாங்குகோல் நெல்லொடு வாங்கி, வருவைகல்,மூங்கில் மிசைந்த முழந்தாள் இரும் பிடி,தூங்கு இலை வாழை நளி புக்கு, ஞாங்கர்வருடை மட மறி ஊர்வு இடைத் துஞ்சும்இருள் தூங்கு சோலை, இலங்கு நீர் வெற்ப! அரவின் பொறியும் அணங்கும் புணர்ந்தஉரவு வில்மேல் அசைத்த கையை, ஓராங்குநிரைவளை முன்கை என் தோழியை நோக்கி,படி கிளி பாயும் பசுங் குரல் ஏனல்கடிதல் மறப்பித்தாய்ஆயின், இனி நீநெடிது உள்ளல் ஓம்புதல் வேண்டும்; இவளேபல் கோட் பலவின் பயிர்ப்பு உறு தீம் கனிஅல்கு அறைக் கொண்டு ஊண் அமலைச் சிறுகுடிநல்கூர்ந்தார் செல்வ மகள்நீயே, வளியின் இகல் மிகும் தேரும், களிறும்தளியின் சிறந்தனை வந்த புலவர்க்குஅளியொடு கைதூவலை அதனால்,கடு மா கடவுறூஉம் கோல் போல், எனைத்தும்கொடுமை இலையாவது அறிந்தும், அடுப்பல்வழை வளர் சாரல் வருடை நன் மான்குழவி வளர்ப்பவர் போல, பாராட்டி,உழையின் பிரியின், பிரியும்,இழை அணி அல்குல் என் தோழியது கவினே. A verse that varies from the usual three-step Kalithogai format! The words can be translated as follows: “Bending the curving stalk, filled with grains, at dawn, the huge female elephant with drum-like feet feeds on the bamboo, and then enters the plantain grove, filled with hanging leaves, and there, amidst the frolicking young kids of mountain goats, sleeps in those dark groves, fed by radiant rivers, in your mountain, O lord! Carrying a bow, with snake-like spots, one which torments those who stand in opposition, on your swaying hands, you gazed at my friend, wearing well-set bangles on her forearms, and made her forget her task of chasing away parrots that pounce on the lush stalks of the millet fields then! Now, you need to think deeply about how to protect and care for her. As for her, she is the precious daughter of a wealthy couple, who sought the boon of a child for long, in this little hamlet with plentiful food, where people relish the sticky flesh of the fruit that drops from the many-branched jackfruit tree upon a boulder! As for you, you possess chariots that speed faster than t

2024-10-0806 min

Sangam Lit Kalithogai 49 – Come not at night In this episode, we perceive clear arguments mentioned to persuade a person, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 49, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and reveals the dangers in a tryst by night. கொடுவரி தாக்கி வென்ற வருத்தமொடுநெடு வரை மருங்கின் துஞ்சும் யானை,நனவில் தான் செய்தது மனத்தது ஆகலின்,கனவில் கண்டு, கதுமென வெரீஇ,புதுவதாக மலர்ந்த வேங்கையை‘அது’ என உணர்ந்து, அதன் அணி நலம் முருக்கி,பேணா முன்பின் தன் சினம் தணிந்து, அம் மரம்காணும் பொழுதின் நோக்கல் செல்லாது,நாணி இறைஞ்சும் நல் மலை நல் நாட! போது எழில் மலர் உண்கண் இவள்மாட்டு நீ இன்னகாதலை என்பதோ இனிது மற்று இன்னாதே,மின் ஓரும் கண் ஆக, இடி என்னாய், பெயல் என்னாய்,இன்னது ஓர் ஆர் இடை, ஈங்கு நீ வருவதை இன்புற அளித்தனை இவள்மாட்டு நீ இன்னஅன்பினை என்பதோ இனிது மற்று இன்னாதே,மணம் கமழ் மார்பினை, மஞ்சு இவர் அடுக்கம் போழ்ந்து,அணங்குடை ஆர் இடை, ஈங்கு நீ வருவதை இருள் உறழ் இருங் கூந்தல் இவள்மாட்டு நீ இன்னஅருளினை என்பதோ இனிது மற்று இன்னாதே,ஒளிறு வேல் வலன் ஏந்தி, ‘ஒருவன் யான்’ என்னாது,களிறு இயங்கு ஆர் இடை, ஈங்கு நீ வருவதை அதனால்இரவின் வாரல், ஐய! விரவு வீஅகல் அறை வரிக்கும் சாரல்,பகலும் பெறுவை, இவள் தட மென் தோளே. A different style of insisting to the man ‘Marry her, marry her’! The words can be translated as follows: “After attacking the tiger with curving lines and winning over it, the exhausted elephant sleeps in the slopes of the tall mountains. Seeing the imprint of what it did in its conscious state as a dream, it suddenly rises with agitation. Then seeing a ‘Kino tree’, blooming with fresh flowers, thinking it’s that enemy standing there, it destroys the fine beauty of the tree with its mighty strength. After its rage has abated, whenever it comes by that ruined tree, without looking at it, with a head bowed in shame, the elephant wanders away in the fine mountain county of yours, O lord! That you have so much love towards her, the one with kohl-streaked eyes, having the beauty of a blossomed flower, is sweet indeed. But you coming here, as lightning streaks across the sky, on that formidable path, without minding the thunder or the downpour, is very much distressing! That you have so much affectio

2024-10-0707 min

Sangam Lit Kalithogai 48 – Lady’s angst In this episode, we perceive the lady’s state of angst, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 48, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and seeks a resolution for the lady’s suffering. ஆம் இழி அணி மலை அலர் வேங்கைத் தகை போல,தே மூசு, நனை கவுள், திசை காவல் கொளற்கு ஒத்த,வாய் நில்லா வலி முன்பின், வண்டு ஊது புகர் முகப்படு மழை அடுக்கத்த, மா விசும்பு ஓங்கிய,கடி மரத் துருத்திய, கமழ் கடாம் திகழ்தரும்பெருங் களிற்றினத்தொடு, வீங்கு எருத்து எறுழ் முன்பின்இரும் புலி மயக்குற்ற இகல் மலை நல் நாட! வீழ்பெயற் கங்குலின் விளி ஓர்த்த ஒடுக்கத்தால்,வாழும் நாள் சிறந்தவள் வருந்து தோள் தவறு உண்டோதாழ் செறி கடுங் காப்பின் தாய் முன்னர், நின் சாரல்ஊழ் உறு கோடல் போல், எல் வளை உகுபவால்? இனைஇருள் இது என ஏங்கி, நின் வரல் நசைஇ,நினை துயர் உழப்பவள் பாடு இல் கண் பழி உண்டோ‘இனையள்’ என்று எடுத்து அரற்றும் அயல் முன்னர், நின் சுனைக்கனை பெயல் நீலம் போல், கண் பனி கலுழ்பவால்? பல் நாளும் படர், அட பசலையால் உணப்பட்டாள்,பொன் உரை மணி அன்ன, மாமைக்கண் பழி உண்டோஇன் நுரைச் செதும்பு அரற்றும் செவ்வியுள், நின் சோலைமின் உகு தளிர் அன்ன, மெலிவு வந்து உரைப்பதால்? என ஆங்குபின் ஈதல் வேண்டும், நீ பிரிந்தோள் நட்பு என நீவிப்பூங் கண் படுதலும் அஞ்சுவல்; தாங்கியஅருந் துயர் அவலம் தூக்கின்,மருங்கு அறிவாரா மலையினும் பெரிதே. The confidante’s at it again, pleading for the lady’s cause. The words can be translated as follows: “Thinking that it’s the image of Kino flowers that blooms on the picturesque hill with descending cascades, honey bees swarm around the moist cheeks of elephants in a herd that are worthy of guarding the cardinal directions, with a strength that makes it impossible for opponents to stand in confrontation, with fragrant musth adorning them, in the mountain ranges surrounded by clouds, soaring to the skies, with dense forests amidst the flowing rivers; This is the animal, which the huge tiger with a thick neck and immense strength keeps fighting with, in your fine mountain country, O lord! Amidst the pouring rains at night, the fine maiden lives only to hear the sound of your signal. What mistake did her languishing arms do, for before the strict guard of her mother, who has locked her firmly within, akin t

2024-10-0507 min

Sangam Lit Kalithogai 47 – Confidante’s dilemma In this episode, we perceive the confusions in the mind of the confidante, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 47, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and presents the confidante’s attempts to resolve the man’s quandary. ஒன்று, இரப்பான் போல் எளிவந்தும் சொல்லும்; உலகம்புரப்பான் போல்வது ஓர் மதுகையும் உடையன்;வல்லாரை வழிபட்டு ஒன்று அறிந்தான் போல்,நல்லார்கண் தோன்றும் அடக்கமும் உடையன்;இல்லோர் புன்கண் ஈகையின் தணிக்கவல்லான் போல்வது ஓர் வன்மையும் உடையன்;அன்னான் ஒருவன் தன் ஆண்தகை விட்டு, என்னைச்சொல்லும் சொல், கேட்டீ சுடரிழாய்! பல் மாணும்; ‘நின் இன்றி அமையலேன் யான்’ என்னும் அவன் ஆயின்,அன்னான் சொல் நம்புண்டல் யார்க்கும் இங்கு அரிதுஆயின்,என் உற்ற பிறர்க்கும் ஆங்கு உளகொல்லோ? நறுநுதால்! ‘அறியாய் நீ; வருந்துவல் யான்’ என்னும் அவன் ஆயின்,தமியரே துணிகிற்றல் பெண்டிர்க்கும் அரிதுஆயின்,அளியரோ, எம் போல ஈங்கு இவன் வலைப்பட்டார்; ‘வாழலேன், யான்’ என்னும் ‘நீ நீப்பின்’ அவன் ஆயின்,‘ஏழையர்’ எனப் பலர் கூறும் சொல் பழி ஆயின்,சூழுங் கால், நினைப்பது ஒன்று அறிகலேன், வருந்துவல்; சூழுங்கால், நறுநுதால்! நம்முளே சூழ்குவம்அவனை,நாண் அட, பெயர்த்தல் நமக்கும் ஆங்கு ஒல்லாது;“பேணினர்” எனப்படுதல் பெண்மையும் அன்று; அவன்வௌவினன் முயங்கும் மாத்திரம் வா எனக்கூறுவென் போலக் காட்டி,மற்று அவன் மேஎவழி மேவாய், நெஞ்சே! Being a song on confusions, it’s rather confusing! The words can be translated as follows: “As if he’s begging something, he appears with much humility, when he speaks; At the same time, he seems to have the kind of strength that can protect the entire world; As if he’s followed the guidance of the wise and learnt things in life, he appears with modesty that is seen only in the noble; At the same time, he seems to have the kind of ability that can abate the suffering of the impoverished with his immense generosity; Listen to the words, such a man speaks to me, repeatedly, letting go of his manly power, O maiden wearing radiant jewels! ‘Without her, I cannot live’, says he! It’s hard for anyone to believe these words of such a person. Would any one else have felt the suffering I feel now, O maiden with a fragrant forehead! ‘She doesn’t know. But I suffer so’, says he! It’s hard for w

2024-10-0407 min

Sangam Lit Kalithogai 46 – Being the messenger bee In this episode, we perceive the lady’s angst, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 46, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and narrates the thoughts revolving around a missed rendezvous. வீயகம் புலம்ப, வேட்டம் போகியமாஅல் அம் சிறை மணி நிறத் தும்பி,வாய் இழி கடாத்த வால் மருப்பு ஒருத்தலோடுஆய் பொறி உழுவை தாக்கிய பொழுதின்,‘வேங்கை அம் சினை’ என விறற் புலி முற்றியும்,பூம் பொறி யானைப் புகர் முகம் குறுகியும்,வலி மிகு வெகுளியான் வாள் உற்ற மன்னரைநயன் நாடி நட்பு ஆக்கும் வினைவர் போல், மறிதரும்அயம் இழி அருவிய அணி மலை நல் நாட! ஏறு இரங்கு இருள் இடை இரவினில் பதம் பெறாஅன்,மாறினென் எனக் கூறி மனம் கொள்ளும் தான் என்பகூடுதல் வேட்கையான், குறி பார்த்து, குரல் நொச்சிப்பாடு ஓர்க்கும் செவியோடு பைதலேன் யான் ஆக அருஞ் செலவு ஆர் இடை அருளி, வந்து அளி பெறாஅன்,வருந்தினென் எனப் பல வாய்விடூஉம் தான் என்பநிலை உயர் கடவுட்குக் கடம் பூண்டு, தன்மாட்டுப்பல சூழும் மனத்தோடு பைதலேன் யான் ஆக கனை பெயல் நடு நாள் யான் கண் மாற, குறி பெறாஅன்,புனையிழாய்! என் பழி நினக்கு உரைக்கும், தான் என்பதுளி நசை வேட்கையான் மிசை பாடும் புள்ளின், தன்அளி நசைஇ ஆர்வுற்ற அன்பினேன் யான் ஆக என ஆங்கு,கலந்த நோய் கைம்மிக, கண் படா என்வயின்புலந்தாயும் நீ ஆயின், பொய்யானே வெல்குவைஇலங்கு தாழ் அருவியோடு அணி கொண்ட நின் மலைச்சிலம்பு போல், கூறுவ கூறும்,இலங்கு ஏர் எல் வளை, இவளுடை நோயே. Here’s an interesting attempt at persuading the man! The words can be translated as follows: “Making flowers lament, letting go of its desire, sapphire-hued bees with large, beautiful wings, surround a male elephant, with a shining white tusk and musth pouring from its mouth, and a tiger having alluring spots as they fight against each other. Buzzing around the strong tiger, thinking that it’s an alluring branch of the ‘Indian Kino tree’, and nearing the spotted face of the elephant, mistaking it for the pollen of flowers, akin to wise and good people, who seek out the virtue in the minds of warring kings, who clash with force and fury, wishing to turn them into friends, the bees buzz back and forth between the fighting beasts in your picturesque mountain country, filled with descending cascades, O lord! “As I suffered with great pai

2024-10-0309 min

Sangam Lit Kalithogai 45 – Piercing words In this episode, we listen to words that bring about transformation, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 45, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and relays good tidings to the lady. விடியல் வெங் கதிர் காயும் வேய் அமல் அகல் அறை,கடி சுனை கவினிய காந்தள் அம் குலையினை,அரும் மணி அவிர் உத்தி அரவு நீர் உணல் செத்து,பெரும் மலை மிளிர்ப்பன்ன காற்றுடைக் கனை பெயல்உருமுக் கண்ணுறுதலின், உயர் குரல் ஒலி ஓடி,நறு வீய நனஞ் சாரல் சிலம்பலின், கதுமென,சிறுகுடி துயில் எழூஉம் சேண் உயர் விறல் வெற்ப! கால் பொர நுடங்கல கறங்கு இசை அருவி நின்மால் வரை மலி சுனை மலர் ஏய்க்கும் என்பதோபுல் ஆராப் புணர்ச்சியால் புலம்பிய என் தோழிபல் இதழ் மலர் உண்கண் பசப்ப, நீ சிதைத்ததை? புகர் முகக் களிறொடு புலி பொருது உழக்கும் நின்அகல் மலை அடுக்கத்த அமை ஏய்க்கும் என்பதோகடை எனக் கலுழும் நோய் கைம்மிக, என் தோழிதடையின திரண்ட தோள் தகை வாட, சிதைத்ததை? சுடர் உற உற நீண்ட சுரும்பு இமிர் அடுக்கத்தவிடர் வரை எரி வேங்கை இணர் ஏய்க்கும் என்பதோ?யாமத்தும் துயிலலள் அலமரும் என் தோழிகாமரு நல் எழில் கவின் வாட, சிதைத்ததை? என ஆங்கு,தன் தீமை பல கூறிக் கழறலின், என் தோழிமறையில் தான் மருவுற மணந்த நட்பு அருகலான்,பிறை புரை நுதல்! அவர்ப் பேணி நம்உறை வரைந்தனர், அவர் உவக்கும் நாளே. Another case of the confidante sketching the situation to the man. The words can be translated as follows: “Blocking the pleasant rays of the early morning sun, bamboos spread densely in the wide spaces, where adding beauty to the fragrant spring therein, blooms the flame-lily. Mistaking the flower clusters as a gem-spotted, lined hood of a snake drinking water, as if toppling the huge mountain, along with winds and a heavy downpour, thunder roars as clouds dash against each other, making that loud sound echo all around the fragrant, wide mountain slopes. Startled by this sudden sound, those sleeping in the little hamlets sit up awake in the lofty, soaring victorious mountain of yours! My friend laments for togetherness with you that never diminishes in warmth. Is it because her many-petaled, flower-like, kohl-streaked eyes are like the flowers that bloom in the brimming pond of your towering hill, where even when winds blow forcefully, without swaying fr

2024-10-0208 min

Sangam Lit Kalithogai 44 – Become the cure In this episode, we listen to a passionate plea, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 44, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and etches the virtue of the lady. கதிர் விரி கனை சுடர்க் கவின் கொண்ட நனஞ் சாரல்எதிரெதிர் ஓங்கிய மால் வரை அடுக்கத்து,அதிர் இசை அருவி தன் அம் சினை மிசை வீழ,முதிர்இணர் ஊழ் கொண்ட முழவுத்தாள் எரிவேங்கை,வரி நுதல் எழில் வேழம் பூ நீர் மேல் சொரிதர,புரி நெகிழ் தாமரை மலர் அம் கண் வீறு எய்திதிரு நயந்து இருந்தன்ன தேம் கமழ் விறல் வெற்ப! தன் எவ்வம் கூரினும், நீ செய்த அருள் இன்மைஎன்னையும் மறைத்தாள், என் தோழி அது கேட்டு,நின்னை யான் பிறர் முன்னர்ப் பழி கூறல் தான் நாணி, கூரும் நோய் சிறப்பவும் நீ செய்த அருள் இன்மைசேரியும் மறைத்தாள், என் தோழி அது கேட்டாங்கு,‘ஓரும் நீ நிலையலை’ எனக் கூறல் தான் நாணி நோய் அட வருந்தியும், நீ செய்த அருள் இன்மைஆயமும் மறைத்தாள், என் தோழி அது கேட்டு,மாய நின் பண்பு இன்மை பிறர் கூறல் தான் நாணி, என ஆங்குஇனையன தீமை நினைவனள் காத்தாங்குஅனை அரும் பண்பினான் நின் தீமை காத்தவள்அரும் துயர் ஆர் அஞர் தீர்க்கும்மருந்து ஆகிச் செல்கம், பெரும! நாம் விரைந்தே We’re back to the three-step format of Kalithogai seen in many previous verses. The words can be translated as follows: “Basking with beauty in the dense, spreading rays of the sun, are the wide slopes, surrounded by soaring peaks on all sides. From these peaks, descend the resounding cascades and these fall atop beautiful branches with mature, flower clusters of the flame-like ‘Kino’ tree with a drum-like trunk. As handsome elephants with lined foreheads shower water on the flowers, lotuses blooming from the buds, appear with the exquisite greatness in the image of wealth and prosperity in the honey-fragrant, victorious mountain of yours, O lord! Even though her suffering soared, my friend hid your lack of grace from me, feeling shame worrying that if I heard of that, I would say words blaming you in front of others. Even though her affliction peaked, my friend hid your lack of grace from the neighbours, feeling shame worrying that if they heard of that, they would say that you don’t have a clear and stable mind. Even though she was pained by this affliction, my friend hid your lack o

2024-10-0106 min

Sangam Lit Kalithogai 43 – Transformed by thoughts In this episode, we hear the praises of the man, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 43, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and reveals the effect of singing about the man on the lady. தோழி வள்ளைப் பாட்டுப் பாடத் தலைவியை அழைத்தல்வேங்கை தொலைத்த வெறி பொறி வாரணத்துஏந்து மருப்பின், இன வண்டு இமிர்பு ஊதும்சாந்த மரத்தின் இயன்ற உலக்கையால்,ஐவன வெண் நெல் அறை உரலுள் பெய்து, இருவாம்,ஐயனை ஏத்துவாம் போல, அணிபெற்றமை படு சென்னிப் பய மலை நாடனை,தையலாய்! பாடுவாம், நாம் தோழியின் பாடல்தகையவர் கைச் செறித்த தாள்போல, காந்தள்முகையின்மேல் தும்பி இருக்கும் பகை எனின்,கூற்றம் வரினும் தொலையான், தன் நட்டார்க்குத்தோற்றலை நாணாதோன் குன்று தலைவியைப் பாடுமாறு தோழி வேண்டுதல்வெருள்பு உடன் நோக்கி, வியல் அறை யூகம்,இருள் தூங்கு இறு வரை ஊர்பு இழிபு ஆடும்வருடைமான் குழவிய வள மலை நாடனைத்தெருள தெரியிழாய்! நீ ஒன்று பாடித்தை தலைவிநுண் பொறி மான் செவி போல, வெதிர் முளைக்கண் பொதி பாளை கழன்று உகும் பண்பிற்றேமாறு கொண்டு ஆற்றார்எனினும், பிறர் குற்றம்கூறுதல் தேற்றாதோன் குன்று தோழிபுணர் நிலை வளகின் குளகு அமர்ந்து உண்டபுணர் மருப்பு எழில் கொண்ட வரை புரை செலவின்வயங்கு எழில் யானைப் பய மலை நாடனைமணம் நாறு கதுப்பினாய்! மறுத்து ஒன்று பாடித்தை தலைவிகடுங் கண் உழுவை அடி போல வாழைக்கொடுங் காய் குலைதொறூஉம் தூங்கும் இடும்பையால்இன்மை உரைத்தார்க்கு அது நிறைக்கல் ஆற்றாக்கால்,தன் மெய் துறப்பான் மலை தோழிஎன ஆங்குகூடி அவர் திறம் பாட, என் தோழிக்குவாடிய மென் தோளும் வீங்கினஆடு அமை வெற்பன் அளித்தக்கால் போன்றே. Yet another verse featuring these two maiden and their songs. The words can be translated as follows: “Confidante’s request to the lady: Taking the tusk of a wild, spotted elephant that has killed a tiger and the wood of the bee-buzzing sandalwood tree as pestles, let’s pour the wild white rice into the bowl of the mortar and pound it, and singing as if we are praising our god, let’s praise the man from the fearsome mountains, whose peaks are surround by beautiful black clouds, O young maiden!

2024-09-3008 min

Sangam Lit Kalithogai 42 – Radiant rays of trust In this episode, we perceive the lady’s trust in the man, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 42, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and relates a joyous incident in the lady’s life. வள்ளைப் பாட்டுப் பாடத் தோழி அழைக்க, தலைவி இசைதல்‘மறம் கொள் இரும் புலித் தொல் முரண் தொலைத்தமுறம்செவி வாரணம் முன் குளகு அருந்தி,கறங்கு வெள் அருவி ஓலின் துஞ்சும்பிறங்கு இருஞ் சோலை நல் மலை நாடன்மறந்தான்; மறக்க, இனி; எல்லா! நமக்குச்சிறந்தமை நாம் நன்கு அறிந்தனம், ஆயின்; அவன் திறம்,கொல் யானைக் கோட்டால் வெதிர் நெல் குறுவாம் நாம்,வள்ளை அகவுவம், வா’ ‘இகுளை! நாம்வள்ளை அகவுவம், வா’ தோழி இயற்பழித்தல்காணிய வா வாழி, தோழி! வரைத் தாழ்புவாள் நிறம் கொண்ட அருவித்தே, நம் அருளாநாணிலி நாட்டு மலை தலைவி இயற்பட மொழிதல்ஆர்வுற்றார் நெஞ்சம் அழிய விடுவானோஓர்வு உற்று ஒரு திறம் ஒல்காத நேர்கோல்அறம் புரி நெஞ்சத்தவன்? தோழிதண் நறுங் கோங்கம் மலர்ந்த வரையெல்லாம்பொன் அணி யானை போல் தோன்றுமே நம் அருளாக்கொன்னாளன் நாட்டு மலை தலைவிகூரு நோய் ஏய்ப்ப விடுவானோ? தன் மலைநீரினும் சாயல் உடையன், நயந்தோர்க்குத்தேர் ஈயும் வண் கையவன் தோழிவரைமிசை மேல் தொடுத்த நெய்க் கண் இறாஅல்மழை நுழை திங்கள் போல் தோன்றும் இழை நெகிழஎவ்வம் உறீஇயினான் குன்று தலைவிஎஞ்சாது, எல்லா! கொடுமை நுவலாதிஅஞ்சுவது அஞ்சா அறனிலி அல்லன், என்நெஞ்சம் பிணிக்கொண்டவன் என்று யாம் பாட, மறை நின்று கேட்டனன்,தாழ் இருங் கூந்தல் என் தோழியைக் கை கவியா,சாயல் இன் மார்பன் சிறு புறம் சார்தர,ஞாயிற்று முன்னர் இருள் போல மாய்ந்தது, என்ஆயிழை மேனிப் பசப்பு! Although the verse is another musical exchange between the confidante and lady, the roles are reversed here. The words can be translated as follows: Confidante’s request to the lady: Ending the old enmity of the huge and brave tiger, the elephant having ears like a winnow, feeds on herbs and grass in front, and sleeps in the sound of the descending, white cascade, in the huge and lush forests of the mountains, ruled by the lord. He has forgotten me; Let it be so! But we know well what he has rendered

2024-09-2807 min

Sangam Lit Kalithogai 41 – Trajectory of prosperity In this episode, we perceive the prosperity of a mountain country, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 41, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and reveals the power of words in changing a heart. வள்ளைப் பாட்டுப் பாட, தலைவியைத் தோழி அழைத்தல்பாடுகம், வா வாழி, தோழி! வயக் களிற்றுக்கோடு உலக்கையாக, நல் சேம்பின் இலை சுளகா,ஆடு கழை நெல்லை அறை உரலுள் பெய்து, இருவாம்பாடுகம், வா வாழி தோழி! நல் தோழி! பாடுற்றுஇடி உமிழ்பு இரங்கிய விரவு பெயல் நடு நாள்,கொடி விடுபு இருளிய மின்னுச் செய் விளக்கத்து,பிடியொடு மேயும் புன்செய் யானைஅடி ஒதுங்கு இயக்கம் கேட்ட கானவன்நெடு வரை ஆசினிப் பணவை ஏறி,கடு விசைக் கவணையில் கல் கை விடுதலின்,இறு வரை வேங்கை ஒள் வீ சிதறி,ஆசினி மென் பழம் அளிந்தவை உதிரா,தேன் செய் இறாஅல் துளைபடப் போகி,நறு வடி மாவின் பைந் துணர் உழக்கி,குலையுடை வாழைக் கொழு மடல் கிழியா,பலவின் பழத்துள் தங்கும் மலை கெழு வெற்பனைப்பாடுகம், வா வாழி, தோழி! நல் தோழி! பாடுற்று தலைவிஇலங்கும் அருவித்து; இலங்கும் அருவித்தே;வானின் இலங்கும் அருவித்தே தான் உற்றசூள் பேணான் பொய்த்தான் மலை தோழிபொய்த்தற்கு உரியனோ? பொய்த்தற்கு உரியனோ?‘அஞ்சல் ஓம்பு’ என்றாரைப் பொய்த்தற்கு உரியனோ?குன்று அகல் நல் நாடன் வாய்மையில் பொய் தோன்றின்,திங்களுள் தீத் தோன்றியற்று தலைவிஇள மழை ஆடும்; இள மழை ஆடும்;இள மழை வைகலும் ஆடும் என் முன்கைவளை நெகிழ வாராதோன் குன்று தோழிவாராது அமைவானோ? வாராது அமைவானோ?வாராது அமைகுவான் அல்லன் மலைநாடன்ஈரத்துள் இன்னவை தோன்றின், நிழற் கயத்துநீருள் குவளை வெந்தற்று தலைவிமணி போலத் தோன்றும்; மணி போலத் தோன்றும்;மண்ணா மணி போலத் தோன்றும் என் மேனியைத்துன்னான் துறந்தான் மலை தோழிதுறக்குவன் அல்லன்; துறக்குவன் அல்லன்;தொடர் வரை வெற்பன் துறக்குவன் அல்லன்தொடர்புள் இனையவை தோன்றின், விசும்பில்சுடருள் இருள் தோன்றியற்று தந்தை வரைவு உடம்பட்டமையைத் தலைவிக்குத் தோழி அறிவித்தல்என ஆங்குநன்று ஆகின்றால் தோழி! நம் வள்ளையுள்ஒன்றி நாம் பாட, மறை நின்று கேட்டு அருளி,மென் தோட் கிழவனும் வந்தனன்; நுந்தையும்மன்றல் வேங்கைக் கீழ் இருந்து,மணம் நயந்தனன்,

2024-09-2710 min

Sangam Lit Kalithogai 40 – Traits of his mountains In this episode, we listen to varying narratives about a mountain country, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 40, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and conveys the good tidings of a transformation. ‘அகவினம் பாடுவாம், தோழி!’ ‘அமர் கண்நகை மொழி, நல்லவர் நாணும் நிலை போல்,தகை கொண்ட ஏனலுள் தாழ் குரல் உரீஇ,முகை வளர் சாந்து உரல், முத்து ஆர் மருப்பின்வகை சால் உலக்கை வயின் வயின் ஓச்சி,பகை இல் நோய் செய்தான் பய மலை ஏத்தி,அகவினம் பாடுவாம், நாம்’ தோழியின் மறுமொழிஆய் நுதல், அணி கூந்தல், அம் பணைத் தட மென் தோள்,தேன் நாறு கதுப்பினாய்! யானும் ஒன்று ஏத்துகுவேய் நரல் விடரகம் நீ ஒன்று பாடித்தை தலைவி இயற்படப் பாடாமையின் தோழி பாடுதல்கொடிச்சியர் கூப்பி வரை தொழு கை போல்,எடுத்த நறவின் குலை அலங்காந்தள்தொடுத்த தேன் சோர, தயங்கும் தன் உற்றார்இடுக்கண் தவிர்ப்பான் மலைகல்லாக் கடுவன் கணம் மலி சுற்றத்து,மெல் விரல் மந்தி குறை கூறும் செம்மற்றேதொல் எழில் தோய்ந்தார் தொலையின், அவரினும்அல்லற்படுவான் மலை தலைவி இயற்பழித்துப் பாடுதல்புரி விரி, புதை துதை, பூத் ததைந்த தாழ் சினைத்தளிர் அன்ன எழில் மேனி தகை வாட, நோய் செய்தான்அரு வரை அடுக்கம் நாம் அழித்து ஒன்று பாடுவாம்விண் தோய் வரை, பந்து எறிந்த அயா வீட,தண் தாழ் அருவி, அரமகளிர், ஆடுபவேபெண்டிர் நலம் வௌவி, தண் சாரல் தாது உண்ணும்வண்டின் துறப்பான் மலை தோழி இயற்பட மொழிதல்ஒடுங்கா எழில் வேழம் வீழ் பிடிக்கு உற்றகடுஞ்சூல் வயாவிற்கு அமர்ந்து, நெடுஞ் சினைத்தீம் கண் கரும்பின் கழை வாங்கும் ‘உற்றாரின்நீங்கலம்’ என்பான் மலை தலைவன் வரைவொடு புகுந்தமையைத் தோழி தலைவிக்கு அறிவித்தல்என நாம்,தன் மலை பாட, நயவந்து கேட்டு, அருளி,மெய்ம் மலி உவகையன் புகுதந்தான் புணர்ந்து ஆராமென் முலை ஆகம் கவின் பெற,செம்மலை ஆகிய மலைகிழவோனே! Another long song in the play format with an exchange of dialogues. The words can be translated as follows: “Lady’s request‘Let’s sing aloud, my friend. Akin to the shy stance of maiden who have beautiful eyes and speak smiling words, stand millet stalks with bent heads in our prosperous fields. Gathering these millets, placing them in the wooden mortar, made of

2024-09-2608 min

Sangam Lit Kalithogai 39 – From love to marriage In this episode, we listen to an animated conversation, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 39, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and sketches the events around revealing a lady’s love to her kin. ‘காமர் கடும் புனல் கலந்து எம்மோடு ஆடுவாள்,தாமரைக்கண் புதைத்து, அஞ்சித் தளர்ந்து, அதனோடு ஒழுகலான்,நீள் நாக நறுந் தண் தார் தயங்கப் பாய்ந்து, அருளினால்,பூண் ஆகம் உறத் தழீஇப் போத்தந்தான் அகன் அகலம்வரு முலை புணர்ந்தன என்பதனால், என் தோழிஅரு மழை தரல் வேண்டின் தருகிற்கும் பெருமையளே அவனும்தான், ஏனல் இதணத்து அகிற் புகை உண்டு இயங்கும்வான் ஊர் மதியம் வரை சேரின், அவ் வரை,“தேனின் இறால்” என, ஏணி இழைத்திருக்கும்கான் அகல் நாடன் மகன் சிறுகுடியீரே! சிறுகுடியீரே!வள்ளி கீழ் வீழா; வரைமிசைத் தேன் தொடா;கொல்லை குரல் வாங்கி ஈனா மலை வாழ்நர்அல்ல புரிந்து ஒழுகலான்காந்தள் கடி கமழும், கண் வாங்கு, இருஞ் சிலம்பின்வாங்கு அமை மென் தோட் குறவர் மட மகளிர்தாம் பிழையார், கேள்வர்த் தொழுது எழலால், தம் ஐயரும்தாம் பிழையார் தாம் தொடுத்த கோல்’ என ஆங்கு,அறத்தொடு நின்றேனைக் கண்டு, திறப்படஎன்னையர்க்கு உய்த்து உரைத்தாள், யாய்அவரும் தெரி கணை நோக்கி, சிலை நோக்கி, கண் சேந்து,ஒரு பகல் எல்லாம் உருத்து எழுந்து, ஆறி,‘இருவர்கண் குற்றமும் இல்லையால்’ என்று,தெருமந்து சாய்த்தார் தலைதெரியிழாய்! நீயும் நின் கேளும் புணர,வரை உறை தெய்வம் உவப்ப, உவந்துகுரவை தழீஇ யாம் ஆட, குரவையுள்கொண்டுநிலை பாடிக்காண் தலைவியின் மறுமொழிநல்லாய்!நல் நாள் தலைவரும் எல்லை, நமர் மலைத்தம் நாண் தாம் தாங்குவார், என் நோற்றனர்கொல்?புன வேங்கைத் தாது உறைக்கும் பொன் அறை முன்றில்,நனவில் புணர்ச்சி நடக்குமாம் அன்றோ?நனவில் புணர்ச்சி நடக்கலும், ஆங்கேகனவில் புணர்ச்சி கடிதுமாம் அன்றோ? தோழி கூற்றுவிண் தோய் கல் நாடனும் நீயும் வதுவையுள்பண்டு அறியாதீர் போல் படர்கிற்பீர்மன் கொலோ?பண்டு அறியாதீர் போல் படர்ந்தீர் பழங் கேண்மைகண்டு அறியாதேன் போல் கரக்கிற்பென்மன் கொலோ?மை தவழ் வெற்பன் மண அணி காணாமல்கையால் புதை பெறூஉம் கண்களும் கண்களோ? தலைவியின் மறுமொழிஎன்னை மன் நின் கண்ணால் காண்பென்மன், யான் மீண்டும் தோழி உரைத்தல்நெய்தல் இதழ் உண்கண் நின் கண் ஆக, என் கண் மன!என ஆங்கு,

2024-09-2513 min

Sangam Lit Kalithogai 38 – The path to permanent joy In this episode, we perceive intriguing similes that capture the lady’s changing state, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 38, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and relates the success of the confidante’s initiative. இமைய வில் வாங்கிய ஈர்ஞ் சடை அந்தணன்உமை அமர்ந்து உயர்மலை இருந்தனனாக,ஐ இரு தலையின் அரக்கர் கோமான்தொடிப் பொலி தடக் கையின் கீழ் புகுத்து, அம் மலைஎடுக்கல்செல்லாது உழப்பவன் போலஉறு புலி உரு ஏய்ப்பப் பூத்த வேங்கையைக்கறுவு கொண்டு, அதன் முதல் குத்திய மத யானைநீடு இரு விடர் அகம் சிலம்பக் கூய், தன்கோடு புய்க்கல்லாது, உழக்கும் நாட! கேள்: ஆர் இடை என்னாய் நீ அரவு அஞ்சாய் வந்தக்கால்,நீர் அற்ற புலமே போல் புல்லென்றாள், வைகறை,கார் பெற்ற புலமே போல், கவின் பெறும்; அக் கவின்தீராமல் காப்பது ஓர் திறன் உண்டேல், உரைத்தைக்காண் இருள் இடை என்னாய் நீ இரவு அஞ்சாய் வந்தக்கால்,பொருளில்லான் இளமை போல் புல்லென்றாள், வைகறை,அருள் வல்லான் ஆக்கம் போல் அணி பெறும்; அவ் அணிதெருளாமல் காப்பது ஓர் திறன் உண்டேல், உரைத்தைக்காண் மறம் திருந்தார் என்னாய் நீ மலையிடை வந்தக்கால்,அறம் சாரான் மூப்பே போல் அழிதக்காள், வைகறை,திறம் சேர்ந்தான் ஆக்கம் போல் திருத்தகும்; அத் திருப்புறங்கூற்றுத் தீர்ப்பது ஓர் பொருள் உண்டேல், உரைத்தைக்காண் என ஆங்கு,நின் உறு விழுமம் கூறக் கேட்டு,வருமே, தோழி! நல் மலை நாடன்வேங்கை விரிவு இடம் நோக்கி,வீங்கு இறைப் பணைத் தோள் வரைந்தனன் கொளற்கே. A mix of mythology and nature in this one! The words can be translated as follows: “As the one, who bent the Himalayas like a bow, the noble one with moist braids, along with his companion Umai, rested upon the mountain, the lord of the demons, known for his ten heads, thrust his strong arms, adorned with warrior bracelets, under the mountain, and unable to pull them out, suffered in agony there. Akin to that, seeing the ‘Kino tree’ that has bloomed with flowers, appearing like a fierce tiger, maddened, a wild elephant in musth pierces the tree’s trunk, and unable to pull out its tusk, suffers, trumpeting aloud, making the wide valleys of the long and dark mountains resound. Such is your country, O lord! Please listen to what I have to say: Thinking not about the dangers of the path, fearing not the snakes that rove

2024-09-2408 min

Sangam Lit Kalithogai 37 – A conversation on love In this episode, we perceive a unique strategy in communication, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 37, penned by Kabilar. The verse is situated in the ‘Kurinji’ or ‘Mountains landscape’ and narrates an incident that unfolded in the millet fields. கய மலர் உண்கண்ணாய்! காணாய்: ஒருவன்வய மான் அடித் தேர்வான் போல, தொடை மாண்டகண்ணியன் வில்லன், வரும்; என்னை நோக்குபு,முன்னத்தின் காட்டுதல் அல்லது, தான் உற்றநோய் உரைக்கல்லான் பெயரும்மன், பல் நாளும்;பாயல் பெறேஎன், படர் கூர்ந்து, அவன்வயின்சேயேன்மன் யானும் துயர் உழப்பேன்; ஆயிடைக்கண் நின்று கூறுதல் ஆற்றான், அவனாயின்;பெண் அன்று, உரைத்தல், நமக்காயின்; ‘இன்னதூஉம்காணான் கழிதலும் உண்டு’ என்று, ஒரு நாள், என்தோள் நெகிழ்பு உற்ற துயரால் துணிதந்து, ஓர்நாண் இன்மை செய்தேன்: நறுநுதால்! ஏனல்இனக் கிளி யாம் கடிந்து ஓம்பும் புனத்து அயல்,ஊசல் ஊர்ந்து ஆட, ஒரு ஞான்று வந்தானை,‘ஐய! சிறிது என்னை ஊக்கி’ எனக் கூற,‘தையால்! நன்று! என்று அவன் ஊக்க, கை நெகிழ்புபொய்யாக வீழ்ந்தேன், அவன் மார்பின்; வாயாச் செத்து,ஒய்யென ஆங்கே எடுத்தனன் கொண்டான்; மேல்மெய் அறியாதேன் போல் கிடந்தேன்மன்; ஆயிடைமெய் அறிந்து ஏற்று எழுவேனாயின், மற்று ஒய்யென,‘ஒண்குழாய்! செல்க’ எனக் கூறி விடும் பண்பின்அங்கண் உடையன் அவன். We enter the new domain of the hills, where love is in the first stages of blooming. The words can be translated as follows: “O maiden with kohl-streaked eyes, akin to pond flowers! Consider this: A man, wearing a fine, well-woven, flower garland, holding a bow, who appeared to be tracking footprints of a tiger, arrived here; He looked at me, and other than subtle signs that I could perceive, he refrained from speaking about the love affliction in him and parted away in this manner, for many days; Without getting any sleep, filled with worry, I felt sadness for the state of this stranger; However, he still wouldn’t express what was in him; And being a woman, it was not right for me to speak it out aloud either; Thinking, ‘If this goes on, he might even end his life’, one day, deciding to relieve the suffering that had made my arms thin away, with boldness, I did a shameless thing, O maiden with a fragrant forehead! When I went to chase away the flock of parrots from the millet field, and took a moment to sway on the swings

2024-09-2308 min

Sangam Lit Kalithogai 36 – Expression and Empathy In this episode, we perceive the anxiety of the lady, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 36, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and reveals troubling questions in the lady’s mind. ‘கொடு மிடல் நாஞ்சிலான் தார் போல், மராத்துநெடுமிசைச் சூழும் மயில் ஆலும் சீர,வடி நரம்பு இசைப்ப போல் வண்டொடு சுரும்பு ஆர்ப்ப,தொடி மகள் முரற்சி போல் தும்பி வந்து இமிர்தர,இயன் எழீஇயவை போல, எவ் வாயும் இம்மென,கயன் அணி பொதும்பருள் கடி மலர்த் தேன் ஊத,மலர் ஆய்ந்து வயின் வயின் விளிப்ப போல் மரன் ஊழ்ப்ப,இருங் குயில் ஆல, பெருந் துறை கவின் பெற,குழவி வேனில் விழவு எதிர்கொள்ளும்சீரார் செவ்வியும், வந்தன்று;வாரார், தோழி! நம் காதலோரே பாஅய்ப் பாஅய்ப் பசந்தன்று, நுதல்;சாஅய்ச் சாஅய் நெகிழ்ந்தன, தோள்நனி அறல் வாரும் பொழுது என, வெய்யபனி அறல் வாரும், என் கண் மலையிடைப் போயினர் வரல் நசைஇ, நோயொடுமுலையிடைக் கனலும், என் நெஞ்சுகாதலின் பிரிந்தார்கொல்லோ? வறிது, ஓர்தூதொடு மறந்தார்கொல்லோ? நோதக,காதலர் காதலும் காண்பாம்கொல்லோ?துறந்தவர் ஆண்டு ஆண்டு உறைகுவர்கொல்லோ? யாவது?’ “நீள் இடைப் படுதலும் ஒல்லும்; யாழ நின்,வாள் இடைப்படுத்த வயங்கு ஈர் ஓதி!நாள் அணி சிதைத்தலும் உண்டு” என நய வந்து,கேள்வி அந்தணர் கடவும்வேள்வி ஆவியின் உயிர்க்கும், என் நெஞ்சே’ The same two players discussing the man’s absence! The words can be translated as follows: “Akin to the garland on the one with fierce strength, holding a plough, atop the burflower tree, peacocks surround and sing together harmoniously; Akin to the music that arises from the strings of a lute, bees and beetles resound aloud; Akin to the sound of bangles on dancing maiden, black bees hum around; Akin to the sound of many musical instruments, loudly echoing everywhere, in the groves adorned with ponds, honeybees buzz around the blossomed flowers; As if analysing and deciding which flower is for whom and then inviting them close, trees bloom to the brim with flowers, many, many; The black cuckoo calls out aloud; The huge river shore becomes adorned with beauty; Young spring is here and the time of festivals, when everyone rejoices, has arrived; However, that lover of mine, hasn’t retuned, my friend! Pallor spread little by little

2024-09-2108 min

Sangam Lit Kalithogai 35 – Truthfulness of a king In this episode, we observe how the passage of time was perceived, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 35, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and narrates the changes in spring. ‘மடியிலான் செல்வம் போல் மரன் நந்த, அச் செல்வம்படி உண்பார் நுகர்ச்சி போல் பல் சினை மிஞிறு ஆர்ப்ப;மாயவள் மேனி போல் தளிர் ஈன, அம் மேனித்தாய சுணங்கு போல் தளிர்மிசைத் தாது உக;மலர் தாய பொழில் நண்ணி மணி நீர கயம் நிற்ப,அலர் தாய துறை நண்ணி அயிர் வரித்து அறல் வார;நனி எள்ளும் குயில் நோக்கி இனைபு உகு நெஞ்சத்தால்,துறந்து உள்ளார் அவர்’ எனத் துனி கொள்ளல் எல்லா! நீ ‘வண்ண வண்டு இமிர்ந்து, ஆனா வையை வார் உயர் எக்கர்,தண் அருவி நறு முல்லைத் தாது உண்ணும் பொழுதன்றோகண் நிலா நீர் மல்கக் கவவி, நாம் விடுத்தக்கால்,ஒண்ணுதால்! நமக்கு அவர் “வருதும்” என்று உரைத்ததை? மல்கிய துருத்தியுள் மகிழ் துணைப் புணர்ந்து, அவர்,வில்லவன் விழவினுள் விளையாடும் பொழுதன்றோ“வலன் ஆக, வினை!” என்று வணங்கி, நாம் விடுத்தக்கால்,ஒளியிழாய்! நமக்கு அவர் “வருதும்” என்று உரைத்ததை? நிலன் நாவில் திரிதரூஉம் நீள் மாடக் கூடலார்புலன் நாவில் பிறந்த சொல் புதிது உண்ணும் பொழுது அன்றோபல நாடு நெஞ்சினேம் பரிந்து, நாம் விடுத்தக்கால்,சுடரிழாய்! நமக்கு அவர் “வருதும்” என்று உரைத்ததை? என ஆங்கு,உள்ளுதொறு உடையும் நின் உயவு நோய்க்கு உயிர்ப்பாகி,எள் அறு காதலர் இயைதந்தார் புள் இயல்காமர் கடுந் திண் தேர்ப் பொருப்பன்வாய்மை அன்ன வைகலொடு புணர்ந்தே. The lady worries and the confidante consoles! The words can be translated as follows: “Akin to the wealth of one who is never idle, trees flower; Akin to those who feed on that wealth, without any effort on their part, bees resound around many branches; Akin to the skin of a dark-skinned maiden, tender shoots shine; Akin to pallor spots on this skin, upon the leaves, pollen falls; Near the groves, blooming with flowers, stand sapphire-hued ponds, and near the banks, on which fallen flowers are scattered, weaving patterns on the sand, streams flow; Looking at the cuckoo that seems to be mocking a lot, with a heart full of angst, thinking about he, who has parted without a thought, don’t you be sorrowful, my friend! ‘Colourful bees resound and the unceasing Vaigai flows through t

2024-09-2007 min

Sangam Lit Kalithogai 34 – Honour and dishonour In this episode, we observe abstract traits projected on a person’s state of mind, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 34, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and hints about virtues considered right and wrong in the Sangam era. ‘மன் உயிர் ஏமுற, மலர் ஞாலம் புரவு ஈன்று,பல் நீரால் பாய் புனல் பரந்து ஊட்டி, இறந்த பின்,சில் நீரால் அறல் வார, அகல் யாறு கவின் பெற,முன் ஒன்று தமக்கு ஆற்றி முயன்றவர் இறுதிக்கண்பின் ஒன்று பெயர்த்து ஆற்றும் பீடுடையாளர் போல்,பல் மலர் சினை உக, சுரும்பு இமிர்ந்து வண்டு ஆர்ப்ப,இன் அமர் இளவேனில் இறுத்தந்த பொழுதினான் விரி காஞ்சித் தாது ஆடி இருங் குயில் விளிப்பவும்,பிரிவு அஞ்சாதவர் தீமை மறைப்பென்மன்; மறைப்பவும்,கரி பொய்த்தான் கீழ் இருந்த மரம் போலக் கவின் வாடி,எரி பொத்தி, என் நெஞ்சம் சுடும்ஆயின், எவன் செய்கோ? பொறை தளர் கொம்பின்மேல் சிதரினம் இறை கொள,நிறை தளராதவர் தீமை மறைப்பென்மன்; மறைப்பவும்,முறை தளர்ந்த மன்னவன் கீழ்க் குடி போலக் கலங்குபு,பொறை தளர்பு பனி வாரும் கண்ஆயின், எவன் செய்கோ? தளை அவிழ் பூஞ் சினைச் சுரும்பு யாழ் போல இசைப்பவும்,கொளை தளராதவர் தீமை மறைப்பென்மன்; மறைப்பவும்,கிளை அழிய வாழ்பவன் ஆக்கம் போல் புல்லென்று,வளை ஆனா நெகிழ்பு ஓடும் தோள்ஆயின், எவன் செய்கோ?’ என ஆங்கு,நின்னுள் நோய் நீ உரைத்து அலமரல்; எல்லா! நாம்எண்ணிய நாள்வரை இறவாது, காதலர்பண்ணிய மாவினர் புகுதந்தார்கண் உறு பூசல் கை களைந்தாங்கே. Same actors and same premise herein! The words can be translated as follows: “Delighting all life and protecting this widespread land, gushing streams spread and fed plentiful water. After that time had passed, the reduced water flows in small streams by the river sands. Beautifying this river, akin to those with honour who recollect the person, who did something good to them in the past, and later when they are in distress, repays them by doing good to them, the branches shed many flowers on the river, and bees buzz around. During such a time, when the pleasant and picturesque spring has arrived… When the black cuckoo immerses in the pollen of wide open flowers of the portia tree and calls out aloud, I can try to hide the cruelty of the one who fears not this separation. Even when I do, akin to a tree,

2024-09-1909 min

Sangam Lit Kalithogai 33 – A mocking world In this episode, we perceive how the changes in the season affects the lady, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 33, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and reveals an intricate truth about perception. ‘வீறு சால் ஞாலத்து வியல் அணி காணியயாறு கண் விழித்த போல், கயம் நந்திக் கவின் பெற,மணி புரை வயங்கலுள் துப்பு எறிந்தவை போல,பிணி விடு முருக்கு இதழ் அணி கயத்து உதிர்ந்து உக,துணி கய நிழல் நோக்கித் துதைபு உடன் வண்டு ஆர்ப்ப,மணி போல அரும்பு ஊழ்த்து மரம் எல்லாம் மலர் வேய,காதலர்ப் புணர்ந்தவர் கவவுக் கை நெகிழாது,தாது அவிழ் வேனிலோ வந்தன்று; வாரார், நம்போது எழில் உண்கண் புலம்ப நீத்தவர்! எரி உரு உறழ இலவம் மலர,பொரி உரு உறழப் புன்கு பூ உதிர,புது மலர்க் கோங்கம் பொன் எனத் தாது ஊழ்ப்ப,தமியார்ப் புறத்து எறிந்து எள்ளி, முனிய வந்து,ஆர்ப்பது போலும் பொழுது; என் அணி நலம்போர்ப்பது போலும் பசப்பு நொந்து நகுவன போல் நந்தின, கொம்பு; நைந்து உள்ளிஉகுவது போலும், என் நெஞ்சு; எள்ளி,தொகுபு உடன் ஆடுவ போலும், மயில்; கையில்உகுவன போலும், வளை; என் கண் போல்இகுபு அறல் வாரும் பருவத்தும் வாரார்; மிகுவது போலும், இந் நோய்நரம்பின் தீம் குரல் நிறுக்கும் குழல் போல்இரங்கு இசை மிஞிறொடு தும்பி தாது ஊததூது அவர் விடுதரார் துறப்பார்கொல்? நோதக,இருங் குயில் ஆலும் அரோ.’ என ஆங்கு,புரிந்து நீ எள்ளும் குயிலையும், அவரையும், புலவாதிநீல் இதழ் உண்கணாய்! நெறி கூந்தல் பிணி விட,நாள் வரை நிறுத்துத் தாம் சொல்லிய பொய் அன்றி,மாலை தாழ் வியன் மார்பர் துனைதந்தார்கால் உறழ் கடுந் திண் தேர் கடவினர் விரைந்தே. The lady and the confidante are at it again, discussing the man’s absence! The words can be translated as follows: “Like a river that opens its eyes to see the spreading beauty of this majestic world, adding absolute beauty to the pond, looking as if a coral has been thrown into a sapphire-hued vessel, the ‘Indian coral tree’ flower petals that have abandoned ties to their twigs lie scattered on the pond. Looking at their shadows at the crystal clear waters of the pond, bees buzz around; Bursting with buds akin to gems, all trees blossom; Those who are united with their beloved loosen not their embraces; And so, the season of spring that showers pollen has

2024-09-1807 min

Sangam Lit Kalithogai 32 – The season that cures In this episode, we observe the changes that accompanies the season of spring, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 32, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and concludes with a message of joy. எஃகு இடை தொட்ட, கார்க் கவின் பெற்ற ஐம்பால் போல்மை அற விளங்கிய, துவர் மணல் அது; அதுஐதாக நெறித்தன்ன அறல் அவிர் நீள் ஐம்பால்அணி நகை இடையிட்ட ஈகை அம் கண்ணி போல்,பிணி நெகிழ் அலர் வேங்கை விரிந்த பூ வெறி கொளதுணி நீரால், தூ மதி நாளால் அணி பெறஈன்றவள் திதலை போல் ஈர் பெய்யும் தளிரொடும்,ஆன்றவர் அடக்கம் போல் அலர்ச் செல்லாச் சினையொடும்,வல்லவர் யாழ் போல வண்டு ஆர்க்கும் புதலொடும்,நல்லவர் நுடக்கம் போல் நயம் வந்த கொம்பொடும்,உணர்ந்தவர் ஈகை போல் இணர் ஊழ்த்த மரத்தொடும்,புணர்ந்தவர் முயக்கம் போல் புரிவுற்ற கொடியொடும்நயந்தார்க்கோ நல்லைமன், இளவேனில்! எம் போல? பசந்தவர் பைதல் நோய் பகை எனத் தணித்து, நம்இன் உயிர் செய்யும் மருந்தாகி, பின்னியகாதலர் எயிறு ஏய்க்கும் தண் அருவி நறு முல்லைப்போது ஆரக் கொள்ளும் கமழ் குரற்கு என்னும்தூது வந்தன்றே தோழி!துயர் அறு கிளவியோடு: அயர்ந்தீகம் விருந்தே. The season of spring seems to be an integral part of these verses from the drylands domain of late. The words can be translated as follows: “Akin to five-layered tresses with the beauty of rainclouds and enhanced with the touch of steel, spreads the black and shining sand; Akin to tightly braided tresses adorned with beauty by a golden strand, upon the river sand, lies scattered flowers of bright, fully-bloomed Kino flowers that have loosened their ties, spreading their fragrance. At this time, when the clear waters are adorned by the pure white moon above, akin to the pallor spots of a woman who has give birth, with moist tenderness appears the shoots, akin to the humility of the wise, are branches that do not flower, akin to the lute of the skilled, are bee-buzzing bushes; Akin to the dance of fine women, are the branches filled with allure; Akin to the charity of the empathetic, are the trees that shed their pollen; Akin to the union of lovers, are the entangled vines; You are good to all, who welcome you with love, O spring! But what about people like me? In people like you, in whom the pallor o

2024-09-1706 min

Sangam Lit Kalithogai 31 – The tormenting weather In this episode, we perceive a poignant question and its resounding response, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 31, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and presents a dual portrait of anxiety and consolation. ‘கடும் புனல் கால் பட்டுக் கலுழ் தேறிக் கவின் பெற,நெடுங் கயத்து அயல் அயல் அயிர் தோன்ற, அம் மணல்வடுத்து ஊர வரிப்ப போல் ஈங்கை வாடு உதிர்பு உக,பிரிந்தவர் நுதல் போலப் பீர் வீய, காதலர்ப்புணர்ந்தவர் முகம் போலப் பொய்கை பூப் புதிது ஈன,மெய் கூர்ந்த பனியொடு மேல் நின்ற வாடையால்,கையாறு கடைக்கூட்டக் கலக்குறூஉம் பொழுதுமன்“பொய்யேம்” என்று, ஆயிழாய்! புணர்ந்தவர் உரைத்ததை மயங்கு அமர் மாறு அட்டு, மண் வௌவி வருபவர்,தயங்கிய களிற்றின்மேல், தகை காண விடுவதோபயங் கெழு பல் கதிர் பால் போலும் பொழுதொடு,வயங்கு இழை தண்ணென, வந்த இவ் அசை வாடை? தாள் வலம்பட வென்று, தகை நன் மா மேல்கொண்டு,வாள் வென்று வருபவர் வனப்பு ஆர விடுவதோநீள் கழை நிவந்த பூ நிறம் வாடத் தூற்றுபு,தோள் அதிர்பு அகம் சேர, துவற்றும் இச் சில் மழை? பகை வென்று திறை கொண்ட பாய் திண் தேர் மிசையவர்வகை கொண்ட செம்மல் நாம் வனப்பு ஆர விடுவதோபுகை எனப் புதல் சூழ்ந்து, பூ அம் கள் பொதி செய்யாமுகை வெண் பல் நுதி பொர, முற்றிய கடும் பனி?’ என ஆங்கு,வாளாதி, வயங்கிழாய்! ‘வருந்துவள் இவள்’ என,நாள் வரை நிறுத்துத் தாம் சொல்லிய பொய் அன்றி,மீளி வேல் தானையர் புகுதந்தார்நீள் உயர் கூடல் நெடுங் கொடி எழவே. Another sequence that portrays the lady’s worry and the confidante’s resolution. The words can be translated as follows: “The speeding river splits into smaller streams, clearing the stagnant muddiness and adding beauty, and near these huge waterbodies, sand gets deposited and ripples spread on that sand, upon which lies scattered the withered touch-me-not flowers. Akin to the foreheads of those, who are parted from their beloved, fade the flowers of the ridge-gourd and akin to the faces of those, who have united with their beloved, the lotuses in the pond bloom. This was the season promised, when coldness twists our forms and the northern winds soar above. O, maiden wearing well-etched ornaments, my lover had declared that ‘I will not fail in my promise’. However… Will this swaying northern wind that make

2024-09-1607 min

Sangam Lit Kalithogai 30 – He cannot remain away In this episode, we perceive the support rendered by a bard, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 30, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and sketches the prior acts of the man. ‘அருந்தவம் ஆற்றியார் நுகர்ச்சி போல், அணி கொளவிரிந்து ஆனாச் சினை தொறூஉம், வேண்டும் தாது அமர்ந்து ஆடி,புரிந்து ஆர்க்கும் வண்டொடு, புலம்பு தீர்ந்து எவ் வாயும்,இருந் தும்பி, இறை கொள எதிரிய வேனிலான் துயில் இன்றி யாம் நீந்த, தொழுவை அம் புனல் ஆடி,மயில் இயலார் மரு உண்டு, மறந்து அமைகுவான்மன்னோ‘வெயில் ஒளி அறியாத விரி மலர்த் தண் காவில்குயில் ஆலும் பொழுது’ எனக் கூறுநர் உளராயின் பானாள் யாம் படர் கூர, பணை எழில் அணை மென் தோள்மான் நோக்கினவரோடு மறந்து அமைகுவான்மன்னோ‘ஆனாச் சீர்க் கூடலுள் அரும்பு அவிழ் நறு முல்லை,தேன் ஆர்க்கும் பொழுது’ எனத் தெளிக்குநர் உளராயின் உறல் யாம் ஒளி வாட, உயர்ந்தவன் விழவினுள்விறல் இழையவரோடு விளையாடுவான்மன்னோ‘பெறல் அரும் பொழுதோடு, பிறங்கு இணர்த் துருத்தி சூழ்ந்து,அறல் வாரும், வையை’ என்று அறையுநர் உளராயின்’ என ஆங்கு,தணியா நோய் உழந்து ஆனாத் தகையவள் தகை பெற,அணி கிளர் நெடுந் திண் தேர் அயர்மதி பணிபு நின்காமர் கழல் அடி சேராநாமம் சால் தெவ்வரின் நடுங்கினள் பெரிதே. After a long time, we are hearing the voice of a person other than the confidante and the lady and it happens to be a bard! The words can be translated as follows: “‘With the ever-present joy found in those who have achieved hard penance, blacks bees buzz obtaining their food, relishing pollen plenty that they were yearning for, on flowers that open their petals, adorning all the branches with beauty, delighting in the end of their sorrow. Such is the season of spring that has arrived. As I tossed without sleep, he played in the lush waters of the river, inhaling scents of those who appear like peacocks, back then. Can he forget that and stay away if some one were to go to him and say, ‘It’s the time when, in the moist grove with fully-bloomed flowers that know not about sunlight, cuckoos sing’? As suffering spread in me at midnight, he was in the embrace of those who have bamboo-like, delicate arms, and the gaze of a deer, back then. Can he forget that and stay away if some one were to go to

2024-09-1406 min

Sangam Lit Kalithogai 29 – Sweet words In this episode, we perceive a message of good tidings, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 29, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and talks about the many elements that bring anxiety to the lady in the man’s absence. ‘தொல் எழில் வரைத்து அன்றி வயவு நோய் நலிதலின்,அல்லாந்தார் அலவுற ஈன்றவள் கிடக்கை போல்,பல் பயம் உதவிய பசுமை தீர் அகல் ஞாலம்புல்லிய புனிறு ஒரீஇப் புது நலம் ஏர்தர;வளையவர் வண்டல் போல், வார் மணல் வடுக் கொள;இளையவர் ஐம்பால் போல், எக்கர் போழ்ந்து அறல் வார;மா ஈன்ற தளிர்மிசை, மாயவள் திதலை போல்,ஆய் இதழ்ப் பல் மலர் ஐய கொங்கு உறைத்தர;மே தக இளவேனில் இறுத்தந்த பொழுதின்கண் சேயார்கண் சென்ற என் நெஞ்சினை சின்மொழி!நீ கூறும் வரைத்து அன்றி, நிறுப்பென்மன்! நிறை நீவி,வாய் விரிபு பனி ஏற்ற விரவுப் பல் மலர் தீண்டி,நோய் சேர்ந்த வைகலான், வாடை வந்து அலைத்தரூஉம் போழ்து உள்ளார் துறந்தார்கண் புரி வாடும் கொள்கையைச்சூழ்பு ஆங்கே சுடரிழாய்! கரப்பென்மன்! கைநீவிவீழ் கதிர் விடுத்த பூ விருந்து உண்ணும் இருந் தும்பியாழ் கொண்ட இமிழ் இசை இயல் மாலை அலைத்தரூஉம் தொடி நிலை நெகிழ்த்தார்கண் தோயும் என் ஆர் உயிர்வடு நீங்கு கிளவியாய்! வலிப்பென்மன்! வலிப்பவும்,நெடு நிலா, திறந்து உண்ண, நிரை இதழ் வாய் விட்டகடி மலர் கமழ் நாற்றம், கங்குல் வந்து, அலைத்தரூஉம்’ என ஆங்கு,வருந்தினை வதிந்த நின் வளை நீங்க, சேய் நாட்டுப்பிரிந்து செய் பொருட் பிணி பின் நோக்காது ஏகி, நம்அருந் துயர் களைஞர் வந்தனர்திருந்து எயிறு இலங்கு நின் தேமொழி படர்ந்தே. The confidante changes the mood of the verse with her concluding statement. The words can be translated as follows: “As the sickness in pregnancy tormented, losing her old beauty, making the family much worried, appeared a woman. Akin to her state after she has given birth, when the distressing labour is done, the wide lands with fields that have prospered plentifully but which had lost their fertility, have regained their health and beauty; Akin to the sand houses of young girls, the river sands have filled up with fallen flowers; Akin to the five-part braid of young maiden, the sands have split in waves along the shore; Akin to the pallor spots of a dark-skinned maiden, the pollen of many beautiful flowers have spread atop the

2024-09-1307 min

Sangam Lit Kalithogai 28 – Worry not In this episode, we listen to a lady’s lament and a confidante’s consolation, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 28, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and narrates the seasonal changes in spring. ‘பாடல் சால் சிறப்பின் சினையவும், சுனையவும்நாடினர் கொயல் வேண்டா, நயந்து தாம் கொடுப்ப போல்,தோடு அவிழ் கமழ் கண்ணி தையுபு புனைவார்கண்தோடுறத் தாழ்ந்து, துறை துறை கவின் பெற,செய்யவள் அணி அகலத்து ஆரமொடு அணி கொள்பு,தொய்யகம் தாழ்ந்த கதுப்புப் போல் துவர் மணல்வையை வார் அவிர் அறல், இடை போழும் பொழுதினான் விரிந்து ஆனா மலராயின், விளித்து ஆலும் குயிலாயின்,பிரிந்து உள்ளார் அவராயின், பேதுறூஉம் பொழுதாயின்,அரும் படர் அவல நோய் ஆற்றுவள் என்னாதுவருந்த, நோய் மிகுமாயின் வணங்கிறை! அளி என்னோ? புதலவை மலராயின், பொங்கரின வண்டாயின்,அயலதை அலராயின், அகன்று உள்ளார் அவராயின்,மதலை இல் நெஞ்சொடு மதனிலள் என்னாதுநுதல் ஊரும் பசப்பாயின் நுணங்கிறை! அளி என்னோ? தோயின அறலாயின், சுரும்பு ஆர்க்கும் சினையாயின்,மாவின தளிராயின், மறந்து உள்ளார் அவராயின்,பூ எழில் இழந்த கண் புலம்பு கொண்டு அமையாதுபாயல் நோய் மிகுமாயின் பைந்தொடி! அளி என்னோ?’ என ஆங்கு,ஆயிழாய்! ஆங்கனம் உரையாதி; சேயார்க்குநாம் தூது மொழிந்தனம் விடல் வேண்டா; நம்மினும்தாம் பிரிந்து உறைதல் ஆற்றலர்,பரிந்து எவன் செய்தி வருகுவர் விரைந்தே. It’s the same duo of maidens in conversation here! The words can be translated as follows: “Flowers, worthy of being sung in a song, are endowed with affection by the low hanging branches to those who adorn themselves with fragrant flower garlands containing blooming petals, giving no reason for them to search for these flowers in branches and springs. These branches adorn the river shores with such allure. Akin to how a necklace beautifies the wide chest of the goddess, flows the river Vaigai, amidst the salty red sands, akin to tresses that have descended out of their ‘thoyyagam’ clasp. Such is the season of spring! The flowers have bloomed, the cuckoos have sent out their calls, and yet he, who is parted from me, thinks not that in this confusing time, she will suffer because of the terrible affliction and that disease will soar in her, O maiden with curving forearms! What can hi

2024-09-1206 min

Sangam Lit Kalithogai 27 – A return in time In this episode, we perceive pertinent similes to describe a person’s state of mind, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 27, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and reveals the thoughtfulness of the man. ‘ஈதலில் குறை காட்டாது, அறன் அறிந்து ஒழுகியதீதிலான் செல்வம் போல், தீம் கரை மரம் நந்த;பேதுறு மட மொழி, பிணை எழில் மான் நோக்கின்மாதரார் முறுவல் போல், மண மௌவல் முகை ஊழ்ப்ப;காதலர்ப் புணர்ந்தவர் கதுப்புப் போல், கழல்குபுதாதொடும் தளிரொடும், தண் அறல் தகை பெற;பேதையோன் வினை வாங்க, பீடு இலா அரசன் நாட்டு,ஏதிலான் படை போல, இறுத்தந்தது, இளவேனில் நிலம் பூத்த மரமிசை நிமிர்பு ஆலும் குயில் எள்ள,நலம் பூத்த நிறம் சாய, நம்மையோ மறந்தைக்க;கலம் பூத்த அணியவர் காரிகை மகிழ் செய்ய,புலம் பூத்து, புகழ்பு ஆனாக் கூடலும் உள்ளார்கொல்? கல்மிசை மயில் ஆல, கறங்கி ஊர் அலர் தூற்ற,தொல் நலம் நனி சாய, நம்மையோ மறந்தைக்க;ஒன்னாதார்க் கடந்து அடூஉம், உரவு நீர் மா கொன்ற,வென் வேலான் குன்றின்மேல் விளையாட்டும் விரும்பார்கொல்? மை எழில் மலர் உண்கண் மரு ஊட்டி மகிழ் கொள்ள,பொய்யினால் புரிவுண்ட நம்மையோ மறந்தைக்க;தைஇய மகளிர் தம் ஆயமோடு அமர்ந்து ஆடும்வையை வார் உயர் எக்கர் நுகர்ச்சியும் உள்ளார்கொல்?’ என ஆங்கு,நோய் மலி நெஞ்சமோடு இனையல், தோழி!‘நாம் இல்லாப் புலம்பாயின், நடுக்கம் செய் பொழுதாயின்,காமவேள் விழவாயின், ‘கலங்குவள் பெரிது’ என,ஏமுறு கடுந் திண் தேர் கடவி,நாம் அமர் காதலர் துணை தந்தார், விரைந்தே. The lady’s confusion and the confidante’s consolation are combined in this rendition. The words can be translated as follows: “Akin to the wealth of a flawless man, who knows the path of justice and who leaves nothing amiss in his generosity, the trees on the sweet shore flourish; Akin to the smiles of women, who have the beautiful eyes of a female deer and who entice men with their naive words, the fragrant wild jasmine buds bloom; Akin to the tresses of those who have united with their lovers, with fallen pollen and leaves, the cool river shores shine; Akin to the armies of enemy kings, arriving in the country of a king without honour, guided by a foolish counsel, the season of spring lays siege around me! Cuckoos sing with joy, atop the trees that prosper, and seem

2024-09-1108 min

Sangam Lit Kalithogai 26 – In the season of spring In this episode, we listen to the questions in the mind of a lady, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 26, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and concludes with a reassuring message. ‘ஒரு குழை ஒருவன் போல், இணர் சேர்ந்த மராஅமும்,பருதி அம் செல்வன் போல், நனை ஊழ்த்த செருந்தியும்,மீன் ஏற்றுக் கொடியோன் போல், மிஞிறு ஆர்க்கும் காஞ்சியும்,ஏனோன் போல், நிறம் கிளர்பு கஞலிய ஞாழலும்,ஆன் ஏற்றுக் கொடியோன் போல், எதிரிய இலவமும், ஆங்கு,தீது தீர் சிறப்பின் ஐவர்கள் நிலை போல,போது அவிழ் மரத்தொடு பொருகரை கவின் பெற,நோ தக வந்தன்றால், இளவேனில் மே தக பல் வரி இன வண்டு புதிது உண்ணும் பருவத்து,தொல் கவின் தொலைந்த என் தட மென் தோள் உள்ளுவார்ஒல்குபு நிழல் சேர்ந்தார்க்கு உலையாது காத்து ஓம்பி,வெல் புகழ் உலகு ஏத்த, விருந்து நாட்டு உறைபவர் திசை திசை தேன் ஆர்க்கும் திருமருதமுன்துறை,வசை தீர்ந்த என் நலம் வாடுவது அருளுவார்நசை கொண்டு தம் நீழல் சேர்ந்தாரைத் தாங்கி, தம்இசை பரந்து, உலகு ஏத்த, ஏதில் நாட்டு உறைபவர் அறல் சாஅய் பொழுதோடு, எம் அணி நுதல் வேறாகி,திறல் சான்ற பெரு வனப்பு இழப்பதை அருளுவார்ஊறு அஞ்சி நிழல் சேர்ந்தார்க்கு உலையாது காத்து ஓம்பி,ஆறு இன்றிப் பொருள் வெஃகி அகன்ற நாட்டு உறைபவர்’ என, நீதெருமரல் வாழி, தோழி! நம் காதலர்,பொரு முரண் யானையர் போர் மலைந்து எழுந்தவர்செரு மேம்பட்ட வென்றியர்;‘வரும்’ என வந்தன்று, அவர் வாய்மொழித் தூதே. The confidante has the final say in this verse! The words can be translated as follows: “‘Like the incomparable ear ornament of the one, are the flower clusters of the burflower tree; Like the esteemed sun, are the flower buds of the golden champak tree; Like the one who has an upraised flag with a fish emblem, are the bee-buzzing portia trees; Like the other one, are the bright flower clusters of the tigerclaw trees; Like the one who has an upraised flag with an oxen emblem, are the flowers of the silk-cotton tree; Akin to the state of the flawless and famous five kings, bloom the flowers of the tree on the shore. Adorning them with such beauty, the season of spring has arrived! In this season when the many-lined bees savour fresh honey, will he think about my delicate, curving arms that have lost their old beauty? Prote

2024-09-1006 min

Sangam Lit Kalithogai 25 – Changing nature In this episode, we perceive striking similes on human nature, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 25, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and talks about the state of the lady in the event of the man’s parting away. வயக்குறு மண்டிலம் வடமொழிப் பெயர் பெற்றமுகத்தவன் மக்களுள் முதியவன் புணர்ப்பினால்‘ஐவர்’ என்று உலகு ஏத்தும் அரசர்கள் அகத்தரா,கை புனை அரக்கு இல்லைக் கதழ் எரி சூழ்ந்தாங்கு,களி திகழ் கடாஅத்த கடுங் களிறு அகத்தவா,முளி கழை உயர் மலை முற்றிய முழங்கு அழல் ஒள் உரு அரக்கு இல்லை வளிமகன் உடைத்துத் தன்உள்ளத்துக் கிளைகளோடு உயப் போகுவான் போல,எழு உறழ் தடக் கையின் இனம் காக்கும் எழில் வேழம்,அழுவம் சூழ், புகை அழல் அதர்பட மிதித்துத் தம்குழுவொடு புணர்ந்து போம், குன்று அழல் வெஞ் சுரம்இறத்திரால், ஐய! மற்று இவள் நிலைமை கேட்டீமின்: மணக்குங்கால் மலர் அன்ன தகையவாய், சிறிது நீர்தணக்குங்கால், கலுழ்பு ஆனாக் கண் எனவும் உள அன்றோசிறப்புச் செய்து உழையராப் புகழ்பு ஏத்தி, மற்று அவர்புறக்கொடையே பழி தூற்றும் புல்லியார் தொடர்பு போல்? ஈங்கு நீர் அளிக்குங்கால் இறை சிறந்து, ஒரு நாள் நீர்நீங்குங்கால், நெகிழ்பு ஓடும் வளை எனவும் உள அன்றோசெல்வத்துள் சேர்ந்தவர் வளன் உண்டு, மற்று அவர்ஒல்கத்து நல்கிலா உணர்விலார் தொடர்பு போல்? ஒரு நாள் நீர் அளிக்குங்கால் ஒளி சிறந்து, ஒரு நாள் நீர்பாராட்டாக்கால், பசக்கும் நுதல் எனவும் உள அன்றோபொருந்திய கேண்மையின் மறை உணர்ந்து, அம் மறைபிரிந்தக்கால் பிறர்க்கு உரைக்கும் பீடிலார் தொடர்பு போல்? என ஆங்கு,யாம் நிற் கூறுவது எவன் உண்டு? எம்மினும்நீ நற்கு அறிந்தனை, நெடுந் தகை! வானம்துளி மாறு பொழுதின், இவ் உலகம் போலும் நின்அளி மாறு பொழுதின், இவ் ஆயிழை கவினே. The confidante’s thoughtful persuasion is sketched here! The words can be translated as follows: “The eldest son of the one, who has the name of the radiant sun in the northern language, and who lacks eyes like the sun, even as the united ‘Five’, great kings celebrated by the world, were within, set fire to the well-carved mansion made of lacquer. Akin to how the soaring flames surrounded the house, when mad elephants in musth were caught within, raging flames burst around on the thorny bamboos in the tall mountains. Akin to how the son of the wi

2024-09-0909 min

Sangam Lit Kalithogai 24 – Words in a dream In this episode, we perceive the lady’s inferences about the man’s course of action, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 24, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and sketches a dream study. ‘நெஞ்சு நடுக்குறக் கேட்டும், கடுத்தும், தாம்அஞ்சியது ஆங்கே அணங்காகும்’ என்னும் சொல்இன் தீம் கிளவியாய்! வாய் மன்ற: நின் கேள்புதுவது பல் நாளும் பாராட்ட, யானும்,‘இது ஒன்று உடைத்து’ என எண்ணி, அது தேர,மாசு இல் வண் சேக்கை மணந்த புணர்ச்சியுள்,பாயல் கொண்டு என் தோள் கனவுவார், ‘ஆய் கோல்தொடி நிரை முன் கையாள் கையாறு கொள்ளாள்,கடி மனை காத்து, ஓம்ப வல்லுவள்கொல்லோஇடு மருப்பு யானை இலங்கு தேர்க்கு ஓடும்நெடு மலை வெஞ் சுரம் போகி, நடு நின்று,செய் பொருள் முற்றும் அளவு?’ என்றார்; ஆயிழாய்!தாம் இடை கொண்டது அதுவாயின், தம் இன்றியாம் உயிர் வாழும் மதுகை இலேமாயின்,‘தொய்யில் துறந்தார் அவர்’ என, தம்வயின்,நொய்யார் நுவலும் பழி நிற்ப, தம்மொடுபோயின்று, சொல், என் உயிர். The lady’s imaginative mind is highlighted here! The words can be translated as follows: “The saying ‘Whatever makes the heart quiver with fear, when hearing about it or suspecting the same, is sure to turn true and cause great suffering’ is the absolute truth, O maiden who speaks sweet words! Listen to this: As he took to praising me for many days, I thought, ‘There’s something behind this’. That became crystal clear when one night after our union on the fine and flawless bed, he slept on my arms and had a dream, in which he said, ‘Does the maiden, wearing well-etched neat row of bangles on her forearms, have the ability to take care of our good home, without feeling helpless, when I leave to the tall mountains in the hot drylands, wherein an elephant with a sharp tusk runs towards a shining mirage? Will she stand firm with a balanced mind, till I finish my mission of earning wealth?’. O maiden wearing exquisite ornaments, if that’s what he has in his mind, then I don’t have the strength to live anymore. Tell him that when compassionless others blame and exclaim, ‘The man has forsaken her ‘thoyyil’ painted arms’, it too shall part away with him, this life of mine!” Let’s explore the nuances. The verse is situated in the context of the man’s

2024-09-0705 min

Sangam Lit Kalithogai 23 – Feelings of forsakenness In this episode, we listen to the lady’s feelings of despair, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 23, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and vividly sketches the shades of abandonment. இலங்கு ஒளி மருப்பின் கைம்மா உளம்புநர்,புலம் கடி கவணையின், பூஞ் சினை உதிர்க்கும்விலங்கு மலை வெம்பிய போக்கு அரு வெஞ் சுரம்தனியே இறப்ப, யான் ஒழிந்திருத்தல்நகுதக்கன்று, இவ் அழுங்கல் ஊர்க்கே:இனி யான்,உண்ணலும் உண்ணேன்; வாழலும் வாழேன் தோள் நலம் உண்டு துறக்கப்பட்டோர்வேள் நீர் உண்ட குடை ஓரன்னர் நல்குநர் புரிந்து நலன் உணப்பட்டோர்அல்குநர் போகிய ஊர் ஓரன்னர் கூடினர் புரிந்து குணன் உணப்பட்டோர்சூடினர் இட்ட பூ ஓரன்னர் என ஆங்கு,யானும் நின்னகத்து அனையேன்; ஆனாது,கொலை வெங் கொள்கையொடு நாய் அகப்படுப்ப,வலைவர்க்கு அமர்ந்த மட மான் போல,நின் ஆங்கு வரூஉம் என் நெஞ்சினைஎன் ஆங்கு வாராது ஓம்பினை கொண்மே. The lady comes to the spotlight as she tries to convince the man to take her along. The words can be translated as follows: “The field guards, wanting to chase away an elephant with bright and shining tusks, pelt stones with their slings and end up shedding flowers from branches in those radiant mountains. Those lush lands have been scorched to become a formidable drylands and you intend to part away alone, leaving me behind. This would become a laughable thing for this uproarious town. And so, I intend not to eat or live anymore! Those whose beauty has been savoured and abandoned, are akin to the palm leaf bowls, discarded by those who have had their fill of water. Those whose beauty has been savoured with grace and abandoned, are akin to a town whose inhabitants have left to live elsewhere. Those whose health has been savoured and then abandoned, are akin to flowers thrown away after use. And so, I too seem to have lost value to you. Akin to how a naive deer is captured by hunters, when surrounded by murderous hunting dogs, my heart seems to want to only come along with you, leaving me behind. So, take

2024-09-0605 min

Sangam Lit Kalithogai 22 – Then and Now In this episode, we observe a unique technique of persuasion, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 22, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and depicts the changing stance of the man. உண் கடன் வழிமொழிந்து இரக்குங்கால் முகனும், தாம்கொண்டது கொடுக்குங்கால் முகனும், வேறாகுதல்பண்டும் இவ் உலகத்து இயற்கை; அஃது இன்றும்புதுவது அன்றே புலனுடை மாந்திர்!தாய் உயிர் பெய்த பாவை போல,நலன் உடையார் மொழிக்கண் தாவார்; தாம் தம் நலம்தாது தேர் பறவையின் அருந்து, இறல் கொடுக்குங்கால்,ஏதிலார் கூறுவது எவனோ, நின் பொருள் வேட்கை? நறு முல்லை நேர் முகை ஒப்ப நிரைத்தசெறி முறை பாராட்டினாய்; மற்று, எம் பல்லின்பறி முறை பாராட்டினையோ? ஐய! நெய் இடை நீவி மணி ஒளி விட்டன்னஐவகை பாராட்டினாய்; மற்று, எம் கூந்தல்செய்வினை பாராட்டினையோ? ஐய! குளன் அணி தாமரைப் பாசரும்பு ஏய்க்கும்இள முலை பாராட்டினாய்; மற்று, எம் மார்பில்தளர் முலை பாராட்டினையோ? ஐய! என ஆங்கு,அடர் பொன் அவிர் ஏய்க்கும் அவ் வரி வாட,சுடர் காய் சுரம் போகும் நும்மை யாம் எங்கண்படர் கூற நின்றதும் உண்டோ? தொடர் கூர,துவ்வாமை வந்தக்கடை? An instance of a reminder about the past to resolve a crisis in the present! The words can be translated as follows: “The face one has when seeking a loan with many words of praise and the face one has when returning that loan is different indeed. From times ancient, this is the nature of the world; This is not a new phenomenon today, O knowledgeable man! Akin to how a mother protects the daughter she brought to life, those who are righteous do not change their words; After relishing her beauty, akin to a bee that feeds on pollen, you wish to part away today. What can I, as a stranger, say about your desire for wealth? O lord! You praised her close-set teeth, akin to a row of fragrant wild jasmine buds then; But when those teeth have fallen out and are replaced by new teeth now, do you praise them? O lord! You praised her five-part braid, groomed with oil and glowing with the radiance of sapphires back then; But now, do you decorate and praise them? O lord! You praised her young breasts, akin to fresh lotus buds that adorn a pond; But when they sag a little now, do you praise them

2024-09-0507 min

Sangam Lit Kalithogai 21 – Stance of wealth In this episode, we perceive the changing stance of the man, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 21, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and depicts the nature of wealth. ‘பால் மருள் மருப்பின், உரல் புரை பாவு அடி,ஈர் நறுங் கமழ் கடாஅத்து, இனம் பிரி ஒருத்தல்ஆறு கடி கொள்ளும் வேறு புலம் படர்ந்து,பொருள்வயிற் பிரிதல் வேண்டும்’ என்னும்அருள் இல் சொல்லும், நீ சொல்லினையே;நன்னர் நறு நுதல் நயந்தனை நீவி,நின்னின் பிரியலன், அஞ்சல் ஓம்பு’ என்னும்நன்னர் மொழியும் நீ மொழிந்தனையே:அவற்றுள் யாவோ வாயின? மாஅல் மகனே!‘கிழவர் இன்னோர்’ என்னாது, பொருள்தான்,பழ வினை மருங்கின் பெயர்பு பெயர்பு உறையும்;அன்ன பொருள்வயிற் பிரிவோய் நின் இன்றுஇமைப்புவரை வாழாள் மடவோள்அமைக் கவின் கொண்ட தோள் இணை மறந்தே. Again, the confidante renders her refusal to the man’s plans. The words can be translated as follows: “With tusks as white as milk, huge feet akin to pestles, and flowing with moist and fragrant musth, a male elephant separated from its herd guards the path in that faraway land. Now, you say these words without grace, ‘I wish to part away thither, for the sake of wealth’; Caressing her fragrant forehead with love, back then, you said those fine words to her, ‘I shall never ever part away from you. Fear not!’. Of these two, which is true, O confused man? Without ever declaring, ‘So-and-so is my forever leader’, wealth keeps switching loyalties, owing to the nature of a person’s old deeds. For the sake of this wealth, you wish to part away from this naive maiden, forgetting the companionship of her arms with etched beauty, she who cannot live without you, even for the blink of an eye!” Let’s delve into the details. The verse is situated in the context of the man’s parting after marriage and speaks in the voice of the confidante to the man. She starts b

2024-09-0405 min

Sangam Lit Kalithogai 20 – The together deer In this episode, we perceive the lady’s persuasive words, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 20, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and etches the value of togetherness. பல் வளம் பகர்பு ஊட்டும் பயன் நிலம் பைது அற,செல் கதிர் ஞாயிறு செயிர் சினம் சொரிதலின்,தணிவு இல் வெங் கோடைக்குத் தண் நயந்து அணி கொள்ளும்பிணி தெறல் உயக்கத்த பெருங் களிற்றினம் தாங்கும்மணி திகழ் விறல் மலை வெம்ப, மண் பக,துணி கயம் துகள் பட்ட தூங்கு அழல் வெஞ் சுரம் ‘கிளி புரை கிளவியாய்! நின் அடிக்கு எளியவோ,தளி உறுபு அறியாவே, காடு?’ எனக் கூறுவீர்!வளியினும் வரை நில்லா வாழு நாள், நும் ஆகத்துஅளி என, உடையேன் யான்; அவலம் கொண்டு அழிவலோ? ‘ஊறு நீர் அமிழ்து ஏய்க்கும் எயிற்றாய்! நீ உணல் வேட்பின்,ஆறு நீர் இல’ என, அறன் நோக்கிக் கூறுவீர்!யாறு நீர் கழிந்தன்ன இளமை, நும் நெஞ்சு என்னும்தேறு நீர், உடையேன் யான்; தெருமந்து ஈங்கு ஒழிவலோ? ‘மாண் எழில் வேய் வென்ற தோளாய்! நீ வரின், தாங்கும்மாண் நிழல் இல, ஆண்டை மரம்’ எனக் கூறுவீர்!நீள் நிழல் தளிர் போல நிறன் ஊழ்த்தல் அறிவேன்; நும்தாள் நிழல் கைவிட்டு யான் தவிர்தலைச் சூழ்வலோ? என ஆங்கு,‘அணை அரும் வெம்மைய காடு’ எனக் கூறுவீர்!கணை கழிகல்லாத கல் பிறங்கு ஆர் இடை,பணை எருத்து எழில் ஏற்றின் பின்னர்ப்பிணையும் காணிரோ? பிரியுமோ, அவையே? The lady takes the spotlight in this verse. The words can be translated as follows: “Drying up the productive land with much prosperity that fed many, the hastening rays of the sun scatter seething rage. In this hot summer lacking compassion, desiring coolness, wanting to overcome the deep affliction that surrounds, herds of elephants ascend the sapphire-hued, strong mountains but even those mountains swelter in the heat. The earth is parched, dust covers the once-clear pond and flames hang around in the hot drylands. You say to me, ‘O maiden, who speaks akin to a parrot! Would it be easy for your feet to tread upon that drylands jungle that knows not what rain is?’. However, the days of one’s life is more uncertain than the fleeting wind. I see your heart as the source of my grace; Should I be destroyed by despair here? You say to me, ‘O maiden, who sheds nectar in your mouth! To quench your thirst, the rivers

2024-09-0307 min

Sangam Lit Kalithogai 19 – Ask not about me In this episode, we perceive the confidante’s disappointment in the man’s decision, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 19, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and depicts the consequences of the man’s parting. செவ்விய தீவிய சொல்லி, அவற்றொடுபைய முயங்கிய அஞ்ஞான்று, அவை எல்லாம்பொய்யாதல் யான் யாங்கு அறிகோ மற்று? ஐய!அகல் நகர் கொள்ளா அலர் தலைத் தந்து,பகல் முனி வெஞ் சுரம் உள்ளல் அறிந்தேன்;மகன் அல்லை மன்ற, இனிசெல்; இனிச் சென்று நீ செய்யும் வினை முற்றி,‘அன்பு அற மாறி யாம் உள்ளத் துறந்தவள்பண்பும் அறிதிரோ?’ என்று, வருவாரைஎன் திறம் யாதும் வினவல்; வினவின்,பகலின் விளங்கு நின் செம்மல் சிதைய,தவல் அருஞ் செய் வினை முற்றாமல், ஆண்டு ஓர்அவலம் படுதலும் உண்டு. The confidante employs the voice of the lady to prevent the man from going ahead with his plan. The words can be translated as follows: “Saying the right and sweet things, you passed your days in a gentle embrace then. How could I know that all that would turn to be falsehoods, O lord? Spreading slander that even this vast town cannot bear, you intend to leave to the hot drylands, swamped by the rage of the seething sun; You are not a honourable man, for sure! So, go now. But, when you are in the midst of the task you set out to do, to those who travel thither, do not enquire about my state asking, ‘Do you know how the one, whom I abandoned without love, is doing now?’ If you ask so, ruining your esteem, akin to the shining sun, this great and important task that cannot wait, may incur the disrepute of being left incomplete!” Let’s explore the nuances. The verse is situated in the context of the man’s parti

2024-09-0206 min

Sangam Lit Kalithogai 18 – On togetherness In this episode, we listen to the confidante’s plea to the man, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 18, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and portrays the irreplaceable importance of togetherness. அரும் பொருள் வேட்கையின் உள்ளம் துரப்ப,பிரிந்து உறை சூழாதி ஐய! விரும்பி நீ,என் தோள் எழுதிய தொய்யிலும், யாழ நின்மைந்துடை மார்பில் சுணங்கும், நினைத்துக் காண்:சென்றோர் முகப்பப் பொருளும் கிடவாது;ஒழிந்தவர் எல்லாரும் உண்ணாதும் செல்லார்;இளமையும் காமமும் ஓராங்குப் பெற்றார்வளமை விழைதக்கது உண்டோ? உள நாள்,ஒரோஒ கை தம்முள் தழீஇ, ஒரோஒ கைஒன்றன் கூறு ஆடை உடுப்பவரேஆயினும்,ஒன்றினார் வாழ்க்கையே வாழ்க்கை; அரிதுஅரோ,சென்ற இளமை தரற்கு! The confidante refuses the man’s request in a different style. The words can be translated as follows: “As your heart pushes you with desire for wealth, you want to part away. Don’t think of doing that, O lord! Seeing the ‘thoyyil patterns’ you painted with love on my arms, and the beauty spots that appeared on me when I embraced your strong chest, reconsider your decision; Wealth does not lie in waiting for those who part away to collect; Those who do not pursue it are not doomed to the fate of starving either; When youth and love lies together in one’s hands, does wealth even compare? In the days of one’s life, even if they have to be, with one hand, embracing each other, and with the other hand, wearing a small piece of cloth each, split from a single piece, this life of togetherness is what’s true life. It’s impossible, isn’t it, to regain lost youth?” Time to delve into the details. The verse is situ

2024-08-3104 min

Sangam Lit Kalithogai 17 – The perfect cure In this episode, we perceive picturesque similes employed to persuade a person, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 17, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and presents the power of the right words at the right time. படை பண்ணிப் புனையவும், பா மாண்ட பல அணைபுடை பெயர்ந்து ஒடுங்கவும், புறம் சேர உயிர்ப்பவும்,‘உடையதை எவன் கொல்?’ என்று ஊறு அளந்தவர்வயின்நடை செல்லாய், நனி ஏங்கி நடுங்கற்காண் நறுநுதால்! ‘தொல் எழில் தொலைபு இவள் துயர் உழப்ப, துறந்து நீ,வல் வினை வயக்குதல் வலித்திமன்; வலிப்பளவை,நீள் கதிர் அவிர் மதி நிறைவு போல் நிலையாது,நாளினும் நெகிழ்பு ஓடும் நலன் உடன் நிலையுமோ? ஆற்றல் நோய் அட, இவள் அணி வாட, அகன்று நீ,தோற்றம் சால் தொகு பொருள் முயறிமன்; முயல்வளவை,நாற்றம் சால் நளி பொய்கை அடை முதிர் முகையிற்குக்கூற்று ஊழ் போல் குறைபடூஉம் வாழ்நாளும் நிலையுமோ? வகை எழில் வனப்பு எஞ்ச, வரை போக வலித்து நீ,பகை அறு பய வினை முயறிமன்; முயல்வளவை,தகை வண்டு புதிது உண்ணத் தாது அவிழ் தண் போதின்முகை வாய்த்த தடம் போலும் இளமையும் நிலையுமோ?’ என ஆங்கு,பொருந்தி யான் தான் வேட்ட பொருள்வயின் நினைந்த சொல்,திருந்திய யாக்கையுள் மருத்துவன் ஊட்டியமருந்து போல், மருந்து ஆகி, மனன் உவப்பபெரும் பெயர் மீளி பெயர்ந்தனன் செலவே. The confidante’s ‘no’ said with much imagery! The words can be translated as follows: “Saying, ‘Refining and readying weapons, moving away and lying afar on the fine bed with many pillows, sighing when embraced from behind, he acts differently’, and wondering, ‘What could be in his mind?’, like those who mull over problems to come, unable to be normal, don’t you tremble and quiver, O maiden with a fragrant forehead! ‘Making her lose her old beauty, leaving her to wallow in sorrow, you intend to leave her and go fulfil your duties of strength; Strong indeed, you are! If you be so, akin to how the long-rayed, blooming, full moon, does not remain so, day by day, the beauty of hers will desert her. Will it remain till you return?’ ‘Making the disease of affliction invade her, as her beauty fades, you intend to move away from her and try to gather that outwardly esteemed wealth; If you do so, akin to how a mature bud amidst the leaves in a fragrant, wide pond

2024-08-3007 min

Sangam Lit Kalithogai 16 – Seeking the grace of gods In this episode, we perceive the deep love in the lady for the man who has parted away, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 16, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and reveals nuanced perspectives about seeking the help of gods. பாடு இன்றிப் பசந்த கண் பைதல பனி மல்க,வாடுபு வனப்பு ஓடி வணங்கு இறை வளை ஊர,ஆடு எழில் அழிவு அஞ்சாது, அகன்றவர்திறத்து, இனிநாடுங்கால், நினைப்பது ஒன்று உடையேன்மன்? அதுவும்தான் தொல் நலம் தொலைபு, ஈங்கு, யாம் துயர் உழப்பத் துறந்து, உள்ளார்,துன்னி, நம் காதலர், துறந்து ஏகும் ஆர் இடை,‘கல்மிசை உருப்பு அறக் கனை துளி சிதறு!’ என,இன் இசை எழிலியை இரப்பவும் இயைவதோ? புனையிழாய்! ஈங்கு நாம் புலம்புற, பொருள் வெஃகி,முனை என்னார் காதலர் முன்னிய ஆர் இடை,‘சினை வாடச் சிறக்கும் நின் சினம் தணிந்தீக!’ என,கனை கதிர்க் கனலியைக் காமுறல் இயைவதோ? ஒளியிழாய்! ஈங்கு நாம் துயர் கூர, பொருள்வயின்,அளி ஒரீஇக் காதலர் அகன்று ஏகும் ஆர் இடை,‘முளி முதல் மூழ்கிய வெம்மை தீர்ந்து உறுக!’ என,வளி தரும் செல்வனை வாழ்த்தவும் இயைவதோ? என ஆங்கு,செய் பொருட் சிறப்பு எண்ணிச் செல்வார்மாட்டு, இனையனதெய்வத்துத் திறன் நோக்கி, தெருமரல் தேமொழி!‘வறன் ஓடின் வையகத்து வான் தரும் கற்பினாள்நிறன் ஓடிப் பசப்பு ஊர்தல் உண்டு’ என,அறன் ஓடி விலங்கின்று, அவர் ஆள்வினைத் திறத்தே. The man’s gone and it’s the confidante’s mission to heal the sorrowful lady! The words can be translated as follows: “Making my sleepless, pallor-filled eyes well with the tears of suffering, my beauty to fade and vanish as my bangles slip away from my forearms, he left without fearing the ruin to my beauty. When I consider his situation now, I think I could do one thing. And that is: Making my old beauty to be lost, without considering that I would wallow in sorrow, the lover of mine left, desiring wealth, forsaking me. Would it be right if I pleaded to the sweet-voiced clouds upon the path he walks, saying, ‘May you scatter your rain drops abundantly to subdue the heat atop the rocky terrain!’? O maiden wearing well-etched ornaments, leaving me to lament here, the lover of mine left, desiring wealth, without considering the many obstacles on the way. Would it be right if I ask with sweetness to the thi

2024-08-2907 min

Sangam Lit Kalithogai 15 – Purpose of parting away In this episode, we listen to strong arguments against parting away, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 15, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and sketches a vivid portrait of the drylands’ denizens. அரி மான் இடித்தன்ன, அம் சிலை வல் வில்புரி நாண், புடையின், புறம் காண்டல் அல்லால்இணைப் படைத் தானை அரசோடு உறினும்கணைத் தொடை நாணும் கடுந் துடி ஆர்ப்பின்,எருத்து வலிய எறுழ் நோக்கு இரலைமருப்பின் திரிந்து மறிந்து வீழ் தாடி,உருத்த கடுஞ் சினத்து, ஓடா மறவர்,பொருள் கொண்டு புண் செயின் அல்லதை, அன்போடுஅருள் புறம் மாறிய ஆர் இடை அத்தம் புரிபு நீ புறம் மாறி, போக்கு எண்ணி, புதிது ஈண்டிப்பெருகிய செல்வத்தான் பெயர்த்தரல் ஒல்வதோசெயலை அம் தளிர் ஏய்க்கும் எழில் நலம்; அந் நலம்பயலையால் உணப்பட்டுப் பண்டை நீர் ஒழிந்தக்கால்? பொய் அற்ற கேள்வியால், புரையோரைப் படர்ந்து, நீமை அற்ற படிவத்தான் மறுத்தரல் ஒல்வதோதீம் கதிர் மதி ஏய்க்கும் திருமுகம்; அம் முகம்,பாம்பு சேர் மதி போல, பசப்பு ஊர்ந்து தொலைந்தக்கால்? பின்னிய தொடர் நீவி, பிறர் நாட்டுப் படர்ந்து, நீமன்னிய புணர்ச்சியான் மறுத்தரல் ஒல்வதோபுரி அவிழ் நறு நீலம் புரை உண் கண் கலுழ்பு ஆனா,திரி உமிழ் நெய்யே போல், தெண் பனி உறைக்குங்கால்? என ஆங்கு,அனையவை போற்றி, நினைஇயன நாடிக் காண்;வளமையோ வைகலும் செயலாகும்; மற்று இவள்முளை நிரை முறுவலார் ஆயத்துள் எடுத்து ஆய்ந்தஇளமையும் தருவதோ, இறந்த பின்னே? Another one by the confidante saying no! The words can be translated as follows: “Akin to a lion’s roar, is the sound that arises when the strings of their sturdy bows, made from the beautiful ‘Silai’ wood, are pulled in aim. Even if it’s a king and his accompanying army, who hear this roar, they would show their backs and retreat. Those men would consider it a shame to actually shoot their arrows. Their loud thudi drums resound aloud; Known for their strong necks, sharp looks and beards that twist and turn akin to a stag’s antlers; Filled with boundless fury, they never desert their station; Those highway robbers take wealth and give wounds in return. Such is the formidable drylands, where there’s no space for love and grace! With a deep desire, you have changed tracks, and are thinking about leaving away to a

2024-08-2808 min

Sangam Lit Kalithogai 14 – Seek not the other wealth In this episode, we listen to the confidante’s admonition about parting away, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 14, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and reveals the man’s stance then and now. ‘அணை மருள் இன் துயில் அம் பணைத் தட மென் தோள்,துணை மலர் எழில் நீலத்து ஏந்து எழில் மலர் உண் கண்,மண மௌவல் முகை அன்ன மா வீழ் வார் நிரை வெண் பல்,மணம் நாறு நறு நுதல், மாரி வீழ் இருங் கூந்தல்,அலர் முலை ஆகத்து, அகன்ற அல்குல்,சில நிரை வால் வளை, செய்யாயோ!’ என,பல பல கட்டுரை பண்டையின் பாராட்டி,இனிய சொல்லி, இன்னாங்குப் பெயர்ப்பது,இனி அறிந்தேன், அது துனி ஆகுதலே ‘பொருள் அல்லால் பொருளும் உண்டோ?’ என, யாழ நின்மருளி கொள் மட நோக்கம், மயக்கப்பட்டு அயர்த்தாயோ? ‘காதலார் எவன் செய்ப, பொருள் இல்லாதார்க்கு?’ என,ஏதிலார் கூறும் சொல் பொருளாக மதித்தாயோ? செம்மையின் இகந்து ஒரீஇப் பொருள் செய்வார்க்கு, அப் பொருள்இம்மையும் மறுமையும் பகையாவது அறியாயோ? அதனால்,எம்மையும் பொருளாக மதித்தீத்தை; நம்முள் நாம்கவவுக் கை விடப் பெறும் பொருட் திறத்துஅவவுக் கைவிடுதம்; அது மனும் பொருளே. The confidante’s back in spotlight, giving a piece of her mind to the man. The words can be translated as follows: “Akin to a pillow, are those bamboo-like, curving, soft arms rendering sweet sleep to me; Akin to twin flowers of the beautiful blue lotus are your splendid, flower-like, kohl-streaked eyes. Akin to the buds of the fragrant wild jasmine that make bees swoon are your perfect, white teeth; Wafting with fragrance is your fine forehead; Akin to a cover of rainclouds are your black tresses; You have a beautiful bosom and wide hips and wear a few rows of white bangles; Such is your impeccable beauty! – Saying many, many such words in the past, you praised her and expressed sweet things. But now you chase her towards sorrow. I understand that it must be because of the lack of love in you. Did you forget the truth, confused by your foolish notion that ’There is nothing more important than wealth?’ Did you pay heed to the word of strangers who said, ‘How will those who have love remain true to those who posses not wealth?’ Did you not understand that those who earn wealth leavi

2024-08-2706 min

Sangam Lit Kalithogai 13 – Behold the terrible drylands In this episode, we perceive a detailed account on the drylands, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 13, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and presents a glimpse of the lady’s protected life. செரு மிகு சின வேந்தன் சிவந்து இறுத்த புலம் போல,எரி மேய்ந்த கரி வறல்வாய், புகவு காணாவாய்,பொரி மலர்ந்தன்ன பொறிய மட மான்,திரி மருப்பு ஏறொடு தேர் அறற்கு ஓட,மரல் சாய மலை வெம்ப, மந்தி உயங்க,உரல் போல் அடிய உடம்பு உயங்கு யானை,ஊறு நீர் அடங்கலின், உண் கயம் காணாது,சேறு சுவைத்து, தம் செல் உயிர் தாங்கும்புயல் துளி மாறிய, போக்கு அரு, வெஞ் சுரம் எல்வளை! எம்மொடு நீ வரின், யாழ நின்மெல் இயல் மே வந்த சீறடி, தாமரைஅல்லி சேர் ஆய் இதழ் அரக்குத் தோய்ந்தவை போல,கல் உறின், அவ் அடி கறுக்குந அல்லவோ? நலம் பெறும் சுடர்நுதால்! எம்மொடு நீ வரின்,இலங்கு மாண் அவிர் தூவி அன்ன மென் சேக்கையுள்துலங்கு மான் மேல் ஊர்தித் துயில் ஏற்பாய், மற்று ஆண்டைவிலங்கு மான் குரல் கேட்பின், வெருவுவை அல்லையோ? கிளி புரை கிளவியாய்! எம்மொடு நீ வரின்,தளி பொழி தளிர் அன்ன எழில் மேனி தகை வாட,முளி அரில் பொத்திய முழங்கு அழல் இடை போழ்ந்தவளி உறின், அவ் எழில் வாடுவை அல்லையோ? என ஆங்கு,அனையவை காதலர் கூறலின், ‘வினைவயிற்பிரிகுவர்’ எனப் பெரிது அழியாதி, திரிபு உறீஇ;கடுங் குரை அருமைய காடு எனின், அல்லது,கொடுங்குழாய்! துறக்குநர்அல்லர்நடுங்குதல் காண்மார், நகை குறித்தனரே. An intriguing verse containing nested conversations! The words can be translated as follows: “Akin to a field burnt in anger by a furious, battle-worthy king, scorched by heat, burnt and dried-up, bereft of any food, is the drylands. Here, with spots, akin to puffed rice, a naive deer, along with its male having branching antlers, runs towards a mirage. The hemp fades and withers in the heat; Monkeys tire out. The exhausted elephant, having a pestle-like feet, not finding a pond to drink from, as all the water that springs forth has dried-up, tastes the slush and tries to hold on to its life in the hot drylands, where clouds have forgotten to shower raindrops anymore! O maiden wearing shining bangles! If you come with me, your little feet that has only tread on soft ground, akin to the intricate, inner petals of a lo

2024-08-2607 min

Sangam Lit Kalithogai 12 – Youth and Wealth In this episode, we perceive the battle between seeking wealth and being with a beloved, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 12, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and stresses on the importance of love during youth. இடு முள் நெடு வேலி போல, கொலைவர்கொடுமரம் தேய்த்தார் பதுக்கை நிரைத்தகடு நவை ஆர் ஆற்று, அறுசுனை முற்றி,உடங்கு நீர் வேட்ட உடம்பு உயங்கு யானைகடுந் தாம் பதிபு, ஆங்குக் கை தெறப்பட்டு,வெறி நிரை வேறாகச் சார்ச்சாரல் ஓடி,நெறி மயக்குற்ற நிரம்பா நீடு அத்தம்சிறு நனி நீ துஞ்சி ஏற்பினும், அஞ்சும்நறுநுதல் நீத்துப் பொருள்வயிற் செல்வோய்!உரனுடை உள்ளத்தை; செய் பொருள் முற்றியவளமையான் ஆகும் பொருள் இது என்பாய்!இளமையும் காமமும் நின் பாணி நில்லாஇடை முலைக் கோதை குழைய முயங்கும்முறை நாள் கழிதல் உறாஅமைக் காண்டைகடை நாள் இது என்று அறிந்தாரும் இல்லைபோற்றாய் பெரும! நீ, காமம் புகர்படவேற்றுமைக் கொண்டு, பொருள்வயிற் போகுவாய்!கூற்றமும் மூப்பும் மறந்தாரோடு ஓராஅங்குமாற்றுமைக் கொண்ட வழி. Back to the confidante and her convincing! The words can be translated as follows: “Like long thorn fences, appear leaf-covered stone graves for those, who were slain by the curving bows of murderous men, laid in many rows, in that harsh and formidable path. Reaching a dried-up spring nearby, yearning for water, the thirsty and fatigued herd of elephants, press their trunks with haste, and scorched by the heat, maddened, they run in different directions, muddling the paths in that limitless, long drylands domain. You want to go thither, for the sake of wealth, leaving behind the maiden with fragrant forehead, who starts worrying even if you sleep for a little longer than usual. A daring heart you do possess! You tell me that the way to attain prosperity is to earn wealth! However, will youth and desire obey your command? See that you do not waste away those good days when you embrace her, rumpling the garland lying between her bosom! There’s no one who knows their last day in life! You do not seem to understand that, O lord! Shirking your duty to love, with a differing heart, you intend to go in search of wealth! That’s the wrong path of those who have forgotten the role of ageing and death!”

2024-08-2407 min

Sangam Lit Kalithogai 11 – In the shade of a beloved In this episode, we perceive scenes of kindness in the wild, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 11, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and presents insights about the purpose of seeking wealth. ‘அரிதாய அறன் எய்தி அருளியோர்க்கு அளித்தலும்,பெரிதாய பகை வென்று பேணாரைத் தெறுதலும்,புரிவு அமர் காதலின் புணர்ச்சியும் தரும்’ என,பிரிவு எண்ணிப் பொருள்வயிற் சென்ற நம் காதலர்வருவர்கொல்; வயங்கிழாஅய்! வலிப்பல், யான்; கேஎள், இனி: ‘அடி தாங்கும் அளவு இன்றி, அழல் அன்ன வெம்மையால்,கடியவே, கனங் குழாஅய், காடு’ என்றார்; ‘அக் காட்டுள்,துடி அடிக் கயந்தலை கலக்கிய சின்னீரைப்பிடி ஊட்டி, பின் உண்ணும், களிறு’ எனவும் உரைத்தனரே ‘இன்பத்தின் இகந்து ஒரீஇ, இலை தீந்த உலவையால்,துன்புறூஉம் தகையவே காடு’ என்றார்; ‘அக் காட்டுள்,அன்பு கொள் மடப் பெடை அசைஇய வருத்தத்தைமென் சிறகரால் ஆற்றும், புறவு’ எனவும் உரைத்தனரே ‘கல் மிசை வேய் வாடக் கனை கதிர் தெறுதலான்,துன்னரூஉம் தகையவே காடு’ என்றார்; ‘அக் காட்டுள்,இன் நிழல் இன்மையான் வருந்திய மடப் பிணைக்குத்தன் நிழலைக் கொடுத்து அளிக்கும், கலை’ எனவும் உரைத்தனரே என ஆங்குஇனை நலம் உடைய கானம் சென்றோர்புனை நலம் வாட்டுநர்அல்லர்; மனைவயின்பல்லியும் பாங்கு ஒத்து இசைத்தன;நல் எழில் உண்கணும் ஆடுமால், இடனே. A verse brimming with expressions of love! The words can be translated as follows: “‘To attain the rare virtue of giving to those who are gracious; To conquer immense enmity by defeating foes; To obtain a lasting union with true love;’ he explained were the reasons for parting away in search of wealth. He will return soon, O maiden wearing radiant jewels; I say this with conviction; Listen to me now: He said, ‘Beyond the limits that the feet can bear, the heat scorches with intensity. So harsh is the drylands forest, O lady clad in thick ornaments’. He also said, ‘Within that forest, seeing a little puddle of water, muddled by the tender-headed elephant calf with a drum-like feet, the male elephant first feeds its female and then drinks from it’. He said, ‘Making one forget all joy, with branches bereft of leaves, with a sorrowful quality is the drylands forest’. He also said, ‘Within that forest, seeing the suffering of its loving, naive

2024-08-2308 min

Sangam Lit Kalithogai 10 – A tree in the drylands In this episode, we listen to arguments against parting away, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 10, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and portrays a place using human qualities. “வறியவன் இளமை போல் வாடிய சினையவாய்ச்சிறியவன் செல்வம் போல் சேர்ந்தார்க்கு நிழல் இன்றியார் கண்ணும் இகந்து செய்து இசை கெட்டான் இறுதி போல்,வேரொடு மரம் வெம்ப விரி கதிர் தெறுதலின்,அலவுற்றுக் குடி கூவ ஆறு இன்றிப் பொருள் வெஃகிக்கொலை அஞ்சா வினைவரால் கோல் கோடியவன் நிழல்உலகு போல் உலறிய உயர் மர வெஞ்சுரம் இடை கொண்டு பொருள் வயின் இறத்தி நீ எனக் கேட்பின்,உடைபு நெஞ்சு உக ஆங்கே ஒளிஓடற்பாள் மன்னோ,படை அமை சேக்கையுள் பாயலின் அறியாய் நீபுடை பெயர்வாய் ஆயினும், புலம்பு கொண்டு இனைபவள்? முனிவு இன்றி முயல் பொருட்கு இறத்தி நீ எனக் கேட்பின்,பனிய கண்படல் ஒல்லா படர்கூர்கிற்பாள் மன்னோ,நனி கொண்ட சாயலாள் நயந்து நீ நகை ஆகத்துனி செய்து நீடினும், துறப்பு அஞ்சிக் கலுழ்பவள்? பொருள் நோக்கிப் பிரிந்து நீ போகுதி எனக் கேட்பின்,மருள் நோக்கம் மடிந்து ஆங்கே மயல்கூர்கிற்பாள் மன்னோ,இருள் நோக்கம் இடையின்றி ஈரத்தின் இயன்ற நின்அருள் நோக்கம் அழியினும், அவலம் கொண்டு அழிபவள்?” என ஆங்கு,“வினை வெஃகி நீ செலின், விடும் இவள் உயிர்” எனப்புனை இழாய்! நின் நிலை யான் கூறப், பையென,நிலவு வேல் நெடுந்தகை நீள் இடைச்செலவு ஒழிந்தனனால், செறிக நின் வளையே. The confidante is back doing what she does best! The words can be translated as follows: “Akin to the youth of an impoverished man, is the faded branch; Akin to the wealth of a miserly man, it offers no shade to those who come seeking; Akin to the final days of one, who has lost his fame doing wrong deeds to everyone, even the roots of the tree are parched in the scorching rays of the sun; Akin to a land in the shade of a cruel king’s sceptre, who has murderous men to do his bidding, greedy for wealth, where’s there no justice and people scream in misery, is the hot drylands with shrivelled, tall trees! If she hears that you wish to part away thither, breaking your togetherness, with a broken heart, won’t her beauty and glow vanish away? Isn’t she one who worries and laments, even when you move away a little unintentionally, when lying with her on your w

2024-08-2208 min

Sangam Lit Kalithogai 9 – Born here for another elsewhere In this episode, we perceive a profound philosophy, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 9, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and presents the consoling words said to an anxious heart. ‘எறித்தரு கதிர் தாங்கி ஏந்திய குடை நீழல்,உறித் தாழ்ந்த கரகமும், உரை சான்ற முக்கோலும்,நெறிப்படச் சுவல் அசைஇ, வேறு ஓரா நெஞ்சத்துக்குறிப்பு ஏவல் செயல் மாலைக் கொளை நடை அந்தணீர்!வெவ் இடைச் செலல் மாலை ஒழுக்கத்தீர்; இவ் இடை,என் மகள் ஒருத்தியும், பிறள் மகன் ஒருவனும்,தம்முளே புணர்ந்த தாம் அறி புணர்ச்சியர்;அன்னார் இருவரைக் காணிரோ? பெரும!’ ‘காணேம் அல்லேம்; கண்டனம், கடத்திடை;ஆண் எழில் அண்ணலோடு அருஞ் சுரம் முன்னியமாண் இழை மடவரல் தாயிர் நீர் போறிர்… பல உறு நறுஞ் சாந்தம் படுப்பவர்க்கு அல்லதை,மலையுளே பிறப்பினும், மலைக்கு அவைதாம் என் செய்யும்?நினையுங்கால், நும் மகள் நுமக்கும் ஆங்கு அனையளே சீர் கெழு வெண் முத்தம் அணிபவர்க்கு அல்லதை,நீருளே பிறப்பினும், நீர்க்கு அவைதாம் என் செய்யும்?தேருங்கால், நும் மகள் நுமக்கும் ஆங்கு அனையளே ஏழ் புணர் இன் இசை முரல்பவர்க்கு அல்லதை,யாழுளே பிறப்பினும், யாழ்க்கு அவைதாம் என் செய்யும்?சூழுங்கால், நும் மகள் நுமக்கும் ஆங்கு அனையளே என ஆங்குஇறந்த கற்பினாட்கு எவ்வம் படரன்மின்;சிறந்தானை வழிபடீஇச் சென்றனள்;அறம் தலைபிரியா ஆறும் மற்று அதுவே. After that long sequence of parting away pains, now there’s a change of pace! The words can be translated as follows: “‘In the shade of an upraised umbrella, that blocks the burning rays, with a pitcher hanging on a low rope, and an esteemed trident placed in the proper manner on the shoulder, you walk with a heart that sees no distractions, having unswerving principles and morals of controlling the senses, O priest! You have the custom of walking through these scorching spaces. In such a place, tread a daughter of mine and a son of another woman. They had a secret relationship, now revealed to all. Did you see them anywhere, O noble priest?’ ‘It’s not that they were not seen. They were indeed seen in the midst of the drylands. Along with an esteemed young man, having handsome allure, a maiden wearing well-carved ornaments was treading the harsh drylands. You seem to be the mother of this maiden!’ Even tho

2024-08-2108 min

Sangam Lit Kalithogai 8 – Desire not fading wealth In this episode, we listen to reflections on the nature of wealth, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 8, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and ponders on the question of what is lasting wealth. நடுவு இகந்து ஒரீஇ நயன் இல்லான் வினை வாங்க,கொடிது ஓர்த்த மன்னவன் கோல் போல, ஞாயிறுகடுகுபு கதிர் மூட்டிக் காய் சினம் தெறுதலின்,உறல் ஊறு கமழ் கடாத்து ஒல்கிய எழில் வேழம்,வறன் உழு நாஞ்சில் போல், மருப்பு ஊன்றி நிலம் சேர,விறல் மலை வெம்பிய போக்கு அரு வெஞ் சுரம்சொல்லாது இறப்பத் துணிந்தனிர்க்கு ஒரு பொருள்சொல்லுவது உடையேன்; கேண்மின், மற்று ஐஇய! வீழுநர்க்கு இறைச்சியாய் விரல் கவர்பு இசைக்கும் கோல்ஏழும் தம் பயன் கெட, இடை நின்ற நரம்பு அறூஉம்யாழினும் நிலை இல்லாப் பொருளையும் நச்சுபவோ? மரீஇத் தாம் கொண்டாரைக் கொண்டக்கால் போலாது,பிரியுங்கால் பிறர் எள்ள, பீடு இன்றிப் புறம் மாறும்திருவினும் நிலை இல்லாப் பொருளையும் நச்சுபவோ? புரை தவப் பயன் நோக்கார் தம் ஆக்கம் முயல்வாரைவரைவு இன்றிச் செறும் பொழுதில், கண் ஓடாது உயிர் வௌவும்அரைசினும் நிலை இல்லாப் பொருளையும் நச்சுபவோ? என ஆங்குநச்சல் கூடாது பெரும! இச் செலவுஒழிதல் வேண்டுவல், சூழின், பழி இன்றுமன்னவன் புறந்தர வரு விருந்து ஓம்பி,தன் நகர் விழையக் கூடின்,இன் உறல் வியன் மார்ப! அது மனும் பொருளே. Here’s an intellectual discourse on the nature of wealth to persuade a person to change their path! The verse can be translated as follows: “Akin to a king’s sceptre, which doles out cruelty, straying far away from the fair path of justice, as dictated by a compassionless subordinate, the sun spreads its rays with much haste and scorches the land with fury. Here, a once-handsome elephant, fragrant with musth and swarming with bees, now starved and thirsty, bends down to the land leaning on its tusk, looking like a plough, in that victorious mountain that has now burnt down to become an inaccessible hot drylands domain. To such a place, you dare to leave without even telling us. I wish to tell you one thing. Listen, O lord! A lute’s music spreads ecstasy in those who listen. Even more unstable than a lute, whose middle string is broken, making all seven strings lose their purpose, is fading wealth. Why do you desire it so? When it arriv

2024-08-2007 min

Sangam Lit Kalithogai 7 – Wealth versus Life In this episode, we listen to a piercing question put forth, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 7, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and narrates the consequences of the man’s preparations to part away. வேனில் உழந்த வறிது உயங்கு ஓய் களிறுவான் நீங்கு வைப்பின் வழங்காத் தேர் நீர்க்கு அவாஅம்கானம் கடத்திர், எனக் கேட்பின், யான் ஒன்றுஉசாவுகோ ஐய! சிறிது? நீயே, செய் வினை மருங்கில் செலவு, அயர்ந்து, யாழ நின்கை புனை வல் வில் ஞாண் உளர்தீயே;இவட்கே, செய்வு உறு மண்டிலம் மையாப்பது போல்,மை இல் வாள் முகம் பசப்பு ஊரும்மே நீயே, வினை மாண் காழகம் வீங்கக் கட்டி,புனை மாண் மரீஇய அம்பு தெரிதியே;இவட்கே, சுனை மாண் நீலம் கார் எதிர்பவை போல்,இனை நோக்கு உண்கண் நீர் நில்லாவே நீயே, புலம்பு இல் உள்ளமொடு பொருள்வயிற் செலீஇய,வலம் படு திகிரி வாய் நீவுதியே;இவட்கே, அலங்கு இதழ்க் கோடல் வீ உகுபவை போல்,இலங்கு ஏர் எல் வளை இறை ஊரும்மே என நின்,செல் நவை அரவத்தும் இனையவள் நீ நீப்பின்,தன் நலம் கடைகொளப்படுதலின், மற்று இவள்இன் உயிர் தருதலும் ஆற்றுமோமுன்னிய தேஎத்து முயன்று செய் பொருளே? We continue to be in the domain of a confidante’s persuasion, asking the man not to part away. The verse can be translated as follows: “In that place, which the clouds have abandoned, a fatigued elephant, which has lost its strength in the heat of summer, seeks with desire the illusory water in the mirage. You want me to tell her that such is the forest you wish to cross. Before that, can I ask you about a little something, O lord? When you, with thoughts about your journey to gather wealth, stroke the strings of your strong hand-carved bow, akin to the well-made moon shrouded by clouds, her flawless, shining face becomes covered with pallor! When you, tying the well-stitched glove with a bulge on your hand, check the strength of the well-carved arrow, akin to blue-lilies in the springs facing the rains, in her kohl-streaked eyes, the tears stop not! When you, wanting to part away to gather wealth with no worry in your heart, rub the mouth of your victorious chariot wheel, akin to the falling flowers of a white glory lily plant with swaying petals, her beautiful and shining bangles cr

2024-08-1908 min

Sangam Lit Kalithogai 6 – Take me along In this episode, we perceive the immense love in a lady, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 6, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and reveals the determination in the mind of a young woman. மரையா மரல் கவர, மாரி வறப்பவரை ஓங்கு அருஞ் சுரத்து ஆர் இடைச் செல்வோர்,சுரை அம்பு, மூழ்கச் சுருங்கி, புரையோர் தம்,உள் நீர் வறப்பப் புலர் வாடு நாவிற்குதண்ணீர் பெறாஅத் தடுமாற்று அருந் துயரம்கண்ணீர் நனைக்கும் கடுமைய, காடு என்றால்,என், நீர் அறியாதீர் போல இவை கூறல்?நின் நீர அல்ல, நெடுந் தகாய்! எம்மையும்,அன்பு அறச் சூழாதே, ஆற்றிடை நும்மொடுதுன்பம் துணையாக நாடின், அது அல்லதுஇன்பமும் உண்டோ, எமக்கு? A crisp verse depicting the harshness of the drylands region. The verse can be translated as follows: “As the clouds have dried up, wild oxen devour the hemp leaves that alone remain. Those who traverse such formidable paths of the drylands in the soaring mountain, soon sense hollow-stemmed arrows plunging into them. Even those bowmen, with such a harsh and flawed nature, find their mouths going dry, without any moisture. The terrible sorrow of not finding any water makes them shed tears, which is the only moisture that falls on that hard and arid jungle. You say all this about that land, without understanding my nature. This is not befitting your nature, O noble lord. Without thinking about abandoning me, bereft of love, if you take me along with you in those paths, as the companion for your suffering, what more joy can there be, for me?” Time to del...

2024-08-1704 min

Sangam Lit Kalithogai 5 – The mirror to the within In this episode, we perceive an effort of persuasion, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 5, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and narrates the state of the lady if the man were to part away. பாஅல் அம் செவிப் பணைத் தாள் மா நிரைமாஅல் யானையொடு மறவர் மயங்கித்தூறு அதர்பட்ட ஆறு மயங்கு அருஞ் சுரம்இறந்து, நீர் செய்யும் பொருளினும், யாம் நுமக்குச்சிறந்தனம் ஆதல் அறிந்தனிர்ஆயின்,நீள் இரு முந்நீர் வளி கலன் வௌவலின்ஆள்வினைக்கு அழிந்தோர் போறல் அல்லதை,கேள் பெருந் தகையோடு எவன் பல மொழிகுவம்?நாளும் கோள் மீன் தகைத்தலும் தகைமே கல்லெனக் கவின் பெற்ற விழவு ஆற்றுப்படுத்த பின்,புல்லென்ற களம் போலப் புலம்பு கொண்டு அமைவாளோ? ஆள்பவர் கலக்குற அலைபெற்ற நாடு போல்,பாழ்பட்ட முகத்தோடு, பைதல் கொண்டு அமைவாளோ? ஓர் இரா வைகலுள், தாமரைப் பொய்கையுள்நீர் நீத்த மலர் போல, நீ நீப்பின், வாழ்வாளோ? என ஆங்குபொய்ந் நல்கல் புரிந்தனை புறந்தரல் கைவிட்டு,எந் நாளோ, நெடுந் தகாய்! நீ செல்வது,அந் நாள் கொண்டு இறக்கும், இவள் அரும் பெறல் உயிரே. The confidante is at it again, saying ‘Don’t go’ to the man. The verse can be translated as follows: “Along with huge herds of rutting elephants, having thick legs and prominent ears, highway robbers too rove amidst the bushes, ruining the paths in the muddled drylands. More than the wealth you gain going thither, to make you understand that she is more special, other than being in the state of those whose great efforts are ruined, because their ship in the huge and dark ocean is seized by a storm, what else can I say to convince you, O noble man! Only the omens of the day and the stars should stop you! Akin to a listless festival ground, where the uproarious and prosperous festivities have ended, lamenting, will she be? Akin to a country that is disturbed by the very person who rules it, with a ruined face, suffering, will she be? Akin to a lotus flower in a pond, wherein the water has been drained within a night, if you part, will she live? And so, after rendering your false graces, if you show your back, let go of her hand and leave one day, O respected lord, on that very day you leave, it too shall part, that precious life of hers!” Let’s explore the n

2024-08-1606 min

Sangam Lit Kalithogai 4 – Exuberant Expressions In this episode, we observe the intricate interactions between the man and the lady, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 4, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and depicts the dangers in a journey to seek wealth. வலி முன்பின், வல்லென்ற யாக்கை, புலி நோக்கின்சுற்றமை வில்லர், சுரி வளர் பித்தையர்,அற்றம் பார்த்து அல்கும் கடுங்கண் மறவர் தாம்கொள்ளும் பொருள் இலர்ஆயினும், வம்பலர்துள்ளுநர்க் காண்மார் தொடர்ந்து, உயிர் வௌவலின்,புள்ளும் வழங்காப் புலம்பு கொள் ஆர் இடை,வெள் வேல் வலத்திர் பொருள் தரல் வேட்கையின்,உள்ளினிர் என்பது அறிந்தனள், என் தோழி ‘காழ் விரி கவை ஆரம் மீ வரும் இள முலைபோழ்து இடைப்படாஅமல் முயங்கியும் அமையார், என்தாழ் கதுப்பு அணிகுவர், காதலர்; மற்று, அவர்சூழ்வதை எவன்கொல்? அறியேன்!’ என்னும் ‘முள் உறழ் முளை எயிற்று அமிழ்து ஊறும் தீ நீரைக்கள்ளினும் மகிழ்செயும் என உரைத்தும் அமையார், என்ஒள் இழை திருத்துவர், காதலர்; மற்று, அவர்உள்ளுவது எவன்கொல்? அறியேன்!’ என்னும் ‘நுண் எழில் மாமைச் சுணங்கு அணி ஆகம் தம்கண்ணொடு தொடுத்தென நோக்கியும் அமையார், என்ஒள் நுதல் நீவுவர், காதலர்; மற்று, அவர்எண்ணுவது எவன்கொல்? அறியேன்!’ என்னும் என ஆங்கு,‘கழி பெரு நல்கல் ஒன்று உடைத்து’ என, என் தோழிஅழிவொடு கலங்கிய எவ்வத்தள்; ஒரு நாள், நீர்,பொழுது இடைப்பட நீப்பின், வாழ்வாளோ?ஒழிக இனி, பெரும! நின் பொருட் பிணிச் செலவே. Another verse wherein a man is requested to put off his journey. The words can be translated as follows: “With immense strength, sturdy bodies, eyes of a tiger, tightly-tied bows, curly, thick locks of hair, are those harsh-eyed robbers, who bide their time. Even if the wayfarers possess not the things that they can steal, just to see them suffer, the robbers would give chase and take those lives. And so, not even birds fly near that lonely, long drylands path. But the fact that you, holding a white spear on your right, intend to go thither to gather wealth, has been discovered by my friend! For she said, ‘Even after he had unceasingly embraced my young breasts, above which a wide necklace studded with gems moves about, he was not satisfied. For he took to adorning my untied tresses, that lover of mine. What could he be thinking? I know not!’ For she

2024-08-1508 min

Sangam Lit Kalithogai 3 – Seeing her in nature In this episode, we listen to a conversation about the man’s parting, as portrayed in Sangam Literary work, Kalithogai 3, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and reveals the impact of nature on human emotions. அறன் இன்றி அயல் தூற்றும் அம்பலை நாணியும்,வறன் நீந்தி நீ செல்லும் நீள் இடை நினைப்பவும்இறை நில்லா வளை ஓட, இதழ் சோர்பு பனி மல்க,பொறை நில்லா நோயோடு புல்லென்ற நுதல் இவள்விறல் நலன் இழப்பவும், வினை வேட்டாய்! கேஎள், இனி: ‘உடை இவள் உயிர் வாழாள், நீ நீப்பின்’ என, பலஇடைகொண்டு யாம் இரப்பவும், எம கொள்ளாய்ஆயினை;கடைஇய ஆற்றிடை, நீர் நீத்த வறுஞ் சுனை,அடையொடு வாடிய அணி மலர் தகைப்பன ‘வல்லை நீ துறப்பாயேல், வகை வாடும் இவள்’ என,ஒல் ஆங்கு யாம் இரப்பவும், உணர்ந்தீயாய் ஆயினை;செல்லு நீள் ஆற்றிடை, சேர்ந்து எழுந்த மரம் வாட,புல்லு விட்டு இறைஞ்சிய பூங்கொடி தகைப்பன ‘பிணிபு நீ விடல் சூழின், பிறழ்தரும் இவள்’ என,பணிபு வந்து இரப்பவும், பல சூழ்வாய்ஆயினை;துணிபு நீ செலக் கண்ட ஆற்றிடை, அம் மரத்துஅணி செல, வாடிய அம் தளிர் தகைப்பன என ஆங்குயாம் நிற் கூறவும் எம கொள்ளாய்ஆயினை;ஆனாது இவள்போல் அருள் வந்தவை காட்டி,மேல் நின்று மெய் கூறும் கேளிர் போல், நீ செல்லும்கானம் தகைப்ப, செலவு. Yet again, we perceive the confidante’s efforts to stop the man from parting away. The verse can be translated as follows: “Feeling ashamed thinking about the unjust town’s gossip that would follow, and worrying about the long and winding path you would walk on to cross the drylands, her bangles, refusing to stay on her forearms, would slip away, and her petal-like eyes would fill with fatigue and pool with tears. This unbearable affliction would make her forehead lack lustre and she would lose her great beauty. Even after knowing all this, you are still focused on your task. Listen to me now: Saying ‘If you part, she who thinks of you as her life, will live no more’, even though I plead in many different ways, you accept it not; In that path you will cross, upon a dried-up pond, bereft of water, a string of beautiful flowers, which have faded along with the leaves, will stop you. Saying, ‘If you part away so soon, her many beautiful qualities will fade’, even though I plead in the proper manne

2024-08-1407 min

Sangam Lit Kalithogai 2 – The notes of a lute In this episode, we hear the jubilant voice of the lady’s confidante, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 2, penned by the Chera King Paalai Paadiya Perunkadunko. The verse is situated in the ‘Paalai’ or ‘Drylands landscape’ and ponders on the question of what is true wealth. தொடங்கற்கண் தோன்றிய முதியவன் முதலாக,அடங்காதார் மிடல் சாய, அமரர் வந்து இரத்தலின்,மடங்கல் போல், சினைஇ, மாயம் செய் அவுணரைக்கடந்து அடு முன்பொடு, முக்கண்ணான் மூஎயிலும்உடன்றக்கால், முகம் போல ஒண் கதிர் தெறுதலின்,சீறு அருங் கணிச்சியோன் சினவலின் அவ் எயில்ஏறு பெற்று உதிர்வன போல், வரை பிளந்து, இயங்குநர்ஆறு கெட விலங்கிய அழல் அவிர் ஆர் இடைமறப்பு அருங் காதல் இவள் ஈண்டு ஒழிய,இறப்பத் துணிந்தனிர், கேண்மின் மற்று ஐஇய! ‘தொலைவு ஆகி, இரந்தோர்க்கு ஒன்று ஈயாமை இழிவு’ என,மலை இறந்து செயல் சூழ்ந்த பொருள் பொருள் ஆகுமோநிலைஇய கற்பினாள், நீ நீப்பின் வாழாதாள்,முலை ஆகம் பிரியாமை பொருளாயின் அல்லதை? ‘இல் என, இரந்தோர்க்கு ஒன்று ஈயாமை இழிவு’ என,கல் இறந்து செயல் சூழ்ந்த பொருள் பொருள் ஆகுமோதொல் இயல் வழாஅமைத் துணை எனப் புணர்ந்தவள்புல் ஆகம் பிரியாமை பொருளாயின் அல்லதை? ‘இடன் இன்றி, இரந்தோர்க்கு ஒன்று ஈயாமை இழிவு’ என,கடன் இறந்து செயல் சூழ்ந்த பொருள் பொருள் ஆகுமோவடமீன் போல் தொழுது ஏத்த வயங்கிய கற்பினாள்தட மென் தோள் பிரியாமை பொருளாயின் அல்லதை? என, இவள்புன் கண் கொண்டு இனையவும், பொருள்வயின் அகறல்அன்பு அன்று, என்று யான் கூற, அன்புற்று,காழ் வரை நில்லாக் கடுங் களிற்று ஒருத்தல்யாழ் வரைத் தங்கியாங்கு, தாழ்பு, நின்தொல் கவின் தொலைதல் அஞ்சி, என்சொல் வரைத் தங்கினர், காதலோரே. Just like Ainkurunooru, the previous Sangam Literary collection we encountered, Kalithogai too is grouped by the landscape, with all the poems therein being sung by the same poet. For this ‘Paalai’ or ‘drylands landscape’, a Chera King, who has contributed immensely to the Sangam corpus, dons the role of the wordsmith. It’s heartening to know that in the Sangam era, there lived a king, who cared not about outer conquests and expansion that would inscribe his name in history, but gave his time to studying inner life and the exposition of emotions through poetry. The poet-king’s words can be translated as follows: “With the Elder, who appeared before the beginning, at the fore, the immortals pleaded to s

2024-08-1311 min

Sangam Lit Kalithogai 1 – The Furious and the Serene In this episode, we perceive the roles of a god and his consort, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 1, penned by an anonymous poet. Kalithogai is a collection of musical verses in the ‘Aham’ or ‘Inner life’ classification of Sangam Literature. This first verse is a prayer song, believed to be added to this collection at a later period. ஆறு அறி அந்தணர்க்கு அரு மறை பல பகர்ந்து,தேறு நீர் சடைக் கரந்து, திரிபுரம் தீ மடுத்து,கூறாமல் குறித்ததன் மேல் செல்லும் கடுங் கூளிமாறாப் போர், மணி மிடற்று, எண் கையாய்! கேள், இனி: படு பறை பல இயம்ப, பல் உருவம் பெயர்த்து நீ,கொடுகொட்டி ஆடுங்கால், கோடு உயர் அகல் அல்குல்,கொடி புரை நுசுப்பினாள் கொண்ட சீர் தருவாளோ? மண்டு அமர் பல கடந்து மதுகையால் நீறு அணிந்து,பண்டரங்கம் ஆடுங்கால், பணை எழில் அணை மென் தோள்,வண்டு அரற்றும் கூந்தலாள் வளர் தூக்குத் தருவாளோ? கொலை உழுவைத் தோல் அசைஇ, கொன்றைத் தார் சுவல் புரள,தலை அங்கை கொண்டு, நீ காபாலம் ஆடுங்கால்,முலை அணிந்த முறுவலாள் முன் பாணி தருவாளோ? என ஆங்குபாணியும், தூக்கும், சீரும், என்று இவைமாண் இழை அரிவை காப்ப,ஆணம் இல் பொருள் எமக்கு அமர்ந்தனை ஆடி. Here’s an invocation song that contains many mythical details about God Siva and his companion Goddess. The verse can be translated as follows: “You offered precious scriptures to priestly scholars, who had attained the path of righteousness; You hid clear waters in your matted braids; You set the land of ‘Tripuram’ on fire; You are one who transcends the limits of words; You waged a fearsome battle with your army that knows not retreat; O lord with a sapphire neck and eight arms, listen to what I have to say! When drums many resound, taking many different forms, as you perform the ‘Kodukatti’ dance, will she, the one with uplifted, wide loins, and a waist, akin to a vine, render the final ‘seer’ beat? Crossing many fierce battlefields with strength, as you perform the ‘Paandarangam’ dance, adorned with ash, will she, the one with beautiful, bamboo-like soft arms and bee-buzzing tresses, render the growing, intermittent ’thookku’ beat? When the skin of the killer tiger you wear sways and the golden shower garland twirls around your shoulders, as you perform the ‘Kapaalam’ dance, holding a head in your palm, will she, the one with smiles, akin to wild j

2024-08-1207 min

Sangam Lit Ainkurunooru 491-500: Ripples of the Return In this episode, we perceive the celebration in the man’s return home, as portrayed in Sangam Literary work, Ainkurunooru 491-500, situated in the ‘Mullai’ or ‘Forest landscape’ and penned by the poet Peyanaar. Thus blooms the Fiftieth Ten of Ainkurunooru: Ripples of the Return 491 Beauty back to youகார் எதிர் காலை யாம், ஓவின்று நலிய,நொந்து நொந்து உயவும் உள்ளமொடு,வந்தனெம் மடந்தை, நின் ஏர் தர விரைந்தே. In this time, when the rains were approaching, worrying unceasingly, with a heart that ached and ached, I have come here, O naive maiden, with much haste, to render your beauty back to you. 492 Racing against the rainsநின்னே போலும் மஞ்ஞை ஆல, நின்நன்னுதல் நாறும் முல்லை மலர,நின்னே போல மா மருண்டு நோக்க,நின்னே உள்ளி வந்தனென்நன்னுதல் அரிவை, காரினும் விரைந்தே. Just like you, the peacock dances; Just like your fine forehead, the wild jasmine blo...

2024-08-0212 min

Sangam Lit Ainkurunooru 481-490: Hasten the Horses In this episode, we perceive the urgency in the man’s command to his charioteer, as portrayed in Sangam Literary work, Ainkurunooru 481-490, situated in the ‘Mullai’ or ‘Forest landscape’ and penned by the poet Peyanaar. Thus blooms the Forty Ninth Ten of Ainkurunooru: Hasten the Horses 481 End the afflictionசாய்இறைப் பணைத்தோள் அவ்வரி அல்குல்சேயிழை மாதரை உள்ளி நோய்விடமுள் இட்டு ஊர்மதி வலவ! நின்புள்இயல் கலிமாப் பூண்ட தேரே. Thinking of the maiden, adorned with etched ornaments, having fine lines on her waist and beautiful curves on her bamboo-like arms, love affliction spreads in me. To end this, O charioteer, apply your thorny goad and speedily ride this chariot, tied with your bird-like, proud horses! 482 Lose not a dayதெரியிழை அரிவைக்குப் பெரு விருந்தாக,வல் விரைந்து கடவுமதி பாக, வெள்வேல்வென்று அடு தானை வேந்தனொடுநாளிடைச் சேப்பின்...

2024-08-0110 min

Sangam Lit Ainkurunooru 471-480: Ballad of the Bearer Bard In this episode, we perceive the role of bard as a messenger of love, as depicted in Sangam Literary work, Ainkurunooru 471-480, situated in the ‘Mullai’ or ‘Forest landscape’ and penned by the poet Peyanaar. Thus blooms the Forty Eighth Ten of Ainkurunooru: Ballad of the Bearer Bard 471 Here he comes in supportஎல் வளை நெகிழ, மேனி வாட,பல் இதழ் உண்கண் பனி அலைக் கலங்க,துறந்தோன் மன்ற, மறம் கெழு குருசில்;அது மற்று உணர்ந்தனை போலாய்இன்னும் வருதி; என் அவர் தகவே? As shining bangles slip away, skin fades in lustre and moisture muddles those many-petaled, kohl-streaked eyes, he abandoned her, that lord brimming with bravery! You seem not to realise this state of hers for yet you come! What greatness he has! 472 The Promised season is hereகை வல் சீறியாழ்ப் பாண! நுமரேசெய்த பருவம் வந்து நின்றதுவே;எம்மின் உணரார்ஆயினும், தம்வயின்பொய் படு கிளவி நாணலும்எய்யார் ஆகுதல், நோகோ யானே. O...

2024-07-3111 min

Sangam Lit Ainkurunooru 461-470: Consolation of the Confidante In this episode, we listen to hopeful words rendered to an anxious heart, as portrayed in Sangam Literary work, Ainkurunooru 461-470, situated in the ‘Mullai’ or ‘Forest landscape’ and penned by the poet Peyanaar. Thus blooms the Forty Seventh Ten of Ainkurunooru: Consolation of the Confidante 461 He cannot remain apartவான் பிசிர்க் கருவியின் பிடவு முகை தகைய,கான் பிசிர் கற்ப, கார் தொடங்கின்றே;இனையல் வாழி, தோழி; எனையதூஉம்நிற் துறந்து அமைகுவர்அல்லர்,வெற்றி வேந்தன் பாசறையோரே. Owing to the drops from the sky, accompanied by clouds and thunder, buds of the wild jasmine bloomed, and as the forest wafts with the scent of rain, the season has begun; Worry not, my friend, may you live long! He is not someone who can be apart from you even for a short while, the one who is at the battle camp of the victorious king! 462 Rains in the wrongஏதில பெய்ம் மழை கார் என மயங்கியபேதைஅம் கொன்றைக் கோதை நிலை நோக்கி,எவன் இனி, மடந்தை! நின் கல...

2024-07-3012 min

Sangam Lit Ainkurunooru 451-460: Tears from the Homefront In this episode, we perceive the yearning of the lady, as depicted in Sangam Literary work, Ainkurunooru 451-460, situated in the ‘Mullai’ or ‘Forest landscape’ and penned by the poet Peyanaar. Thus blooms the Forty Sixth Ten of Ainkurunooru: Tears from the Homefront 451 He cannot returnகார் செய் காலையொடு கையறப் பிரிந்தோர்தேர்தரு விருந்தில் தவிர்குதல் யாவது,மாற்றரும் தானை நோக்கிஆற்றவும் இருத்தல், வேந்தனது தொழிலே? How can he, who is parted away on this day in the rainy season, leaving me in helplessness, arrive in his chariot, relish the feast and stay here, if, considering his army that cannot be conquered, the king’s wish happens to be to remain there? 452 Collecting taxes and spreading pallorவறந்த ஞாலம் தளிர்ப்ப வீசிக்கறங்குரல் எழிலி கார் செய்தன்றே,பகை வெங்காதலர் திறைதரு முயற்சி,மென் தோள் ஆய் கவின் மறையப்பொன் புனை பீரத்து அலர் செய...

2024-07-2912 min

Sangam Lit Ainkurunooru 441-450: Heartbeats from the battlefield In this episode, we listen to the laments of the man, as portrayed in Sangam Literary work, Ainkurunooru 441-450, situated in the ‘Mullai’ or ‘Forest landscape’ and penned by the poet Peyanaar. Thus blooms the Forty Fifth Ten of Ainkurunooru: Heartbeats from the Battlefield 441 Her wordsஐய ஆயின, செய்யோள் கிளவி;கார் நாள் உருமொடு கையறப் பிரிந்தென,நோய் நன்கு செய்தன எமக்கே;யாம் உறு துயரம் அவள் அறியினோ நன்றே. Gentle and beautiful are the words of my flawless maiden; In this day in the rainy season that resounds with thunder, as I’m parted from her helplessly, it renders much affliction in me; It would be good if she knows of the sorrow I feel! 442 Mother of my sonபெருஞ் சின வேந்தன் அருந் தொழில் தணியின்,விருந்து நனி பெறுதலும் உரியள்மாதோஇருண்டு தோன்று விசும்பின் உயர்நிலை உலகத்துஅருந்ததி அனைய கற்பின்,

2024-07-2612 min

Sangam Lit Ainkurunooru 431-440: Ode to the Flowering Forest In this episode, we perceive the effect of the rains on a domain, as depicted in Sangam Literary work, Ainkurunooru 431-440, situated in the ‘Mullai’ or ‘Forest landscape’ and penned by the poet Peyanaar. Thus blooms the Forty Fourth Ten of Ainkurunooru: Ode to the Flowering Forest 431 Sapphire Peacocksநன்றே, காதலர் சென்ற ஆறே!அணி நிற இரும் பொறை மீமிசைமணி நிற உருவின தோகையும் உடைத்தே. Good is the path the lover traverses! For there, atop the bright-hued, huge hill, sapphire-hued peacocks can be seen! 432 Golden Garlandsநன்றே, காதலர் சென்ற ஆறே!சுடு பொன் அன்ன கொன்றை சூடி,கடி புகுவனர்போல் மள்ளரும் உடைத்தே. Good is the path the lover traverses! For there, wearing golden shower flowers, akin to melted gold, appearing like people heading to a wedding, strong young men can be seen! 433 Moist Earthநன்றே, காதலர் சென்ற ஆறே!நீர்ப்பட எழிலி வீசும்கார்ப் பெயற்கு எதிரிய கானமும் உடைத்தே. Good is the path the lover traverses! For there, as clouds...

2024-07-2508 min

Sangam Lit Ainkurunooru 421-430: Assorted Allusions In this episode, we listen to various perspectives on parting away, as depicted in Sangam Literary work, Ainkurunooru 421-430, situated in the ‘Mullai’ or ‘Forest landscape’ and penned by the poet Peyanaar. Thus blooms the Forty Third Ten of Ainkurunooru: Assorted Allusions 421 Scuttling hareமாலை வெண் காழ் காவலர் வீச,நறும் பூம் புறவின் ஒடுங்கு முயல் இரியும்புன்புல நாடன் மட மகள்நலம் கிளர் பணைத் தோள் விலங்கின, செலவே. In the evening, when a guard throws his white stick, the hare hiding in the fragrant, flower-filled forest scuttles away in the soft lands of the lord. She is his daughter, and her beautiful, bamboo-like arms have prevented the travel! 422 Make hasteகடும் பரி நெடுந் தேர்க் கால் வல் புரவி,நெடுங் கொடி முல்லையொடு தளவமலர் உதிர,விரையுபு கடைஇ நாம் செல்லின்,நிரை வளை முன்கை வருந்தலோ இலளே. If we wield the horse with strong legs, tied to the tall chariot, speedily, making the wild jasmine with tall vines along with the pink jasmine shed their flowers...

2024-07-2412 min